اینفلوئنسرها و آینه های یازده هزار دلاری

هنگام بالا و پایین کردن پست‌ها در اینستاگرام، به نظر می‌رسد که دختران و پسران روش‌های خاصی در گرفتن عکس‌های سلفی جذاب با آینه دارند. زاویه، نور و مناسب بودن دوربین به‌عنوان فرمولی برای ثبت عکس‌های سلفی که لایک و کامنت های شما را به خود جلب می‌کند، دست‌به‌دست هم می‌دهند تا عکس شما را در صفحهٔ کاوش دیگر کاربران به‌عنوان یک شی ارزشمند نمایش دهند. بااین‌حال به نظر می‌رسد سلفی های آینه‌ای موردعلاقهٔ ما نه وابسته به تکنیک بلکه وابسته به خود آینه هستند. 

اگر شما اهل اینستاگرام باشید، احتمالاً آن آینهٔ برجسته و زیبا در قابی درخشان از رنگ صورتی شاد را در بین پست‌های اینفلوئنسرها دیده‌اید.این آینه‌های ایستادهٔ طراحی‌شده توسط شرکت طراحی ایتالیایی پولترونوا، در حال تبدیل‌شدن به جزئی لازم در خانهٔ سلبریتی های محبوب ما هستند. این آینهٔ منحنی در ابتدا در نمایشگاه تجاری یورودوموس میلان در سال ۱۹۷۰ به‌عنوان طرحی توسط معمار اتور سوتساس یک گروه طراحی ایتالیایی از ممفیس میلانو ارائه شد. این آینه از مواد پلاستیکی و فایبرگلاس و کواد صنعتی در خلأ ساخته‌شده است که انقلابی در صنعت طبیعی و اتومبیل‌سازی ایجاد کرده اما هنوز در طراحی داخلی استفاده‌نشده است. این آینه از آن زمان توسط گوستاف وستمن برای پولترونوا با قیمت خرده فروشی ۱۱,۵۰۰ دلار با استفاده از قالب اصلی ۱۹۷۰ با بازتابندهٔ پلاستیکی حرارتی جدید، دوباره ساخته شد. بااین‌حال هر دو طرح از مشخصهٔ منحنی بودن استفاده کرده‌اند که گفته می‌شود حالت یک زن را با موهای فر القا می‌کند. به‌علاوه، نور صورتی ملایم صورت را شاداب می‌کند و به خانه زیبایی می‌بخشد. از نظر روانشناسی، مغز ما جذب نورهای درخشان بارنگ‌های گرم می‌شود که این در تشدید احساساتی مانند شور و شادی تأثیرگذار است و همچنین درخشش هلویی نور برای روحیه خیلی خوب است. گرچه اینفلوئنسرها و عشق آن‌ها به آینه در فضای داخلی خانه چیز جدیدی نیست. 

لوئی چهاردهم، پادشاه فرانسه ایدهٔ تالاری از آینه‌های روشن را ارائه کرد. تالار مشهور آینه‌ها که در سال ۱۶۷۸ با معماری ژول هاردوئین منسارت، با هدف پیشرفت‌های سیاسی، اقتصادی و هنری برای دوران حکومت پادشاه ساخته شد. ۳۵۷ آینه در این شاهکار فنی برای لوئی‌ها استفاده شده بود.

در قرن هفدهم، داشتن آینه در خانه بسیار نادر و لوکس بود. برای پادشاه، آینه‌ها به‌عنوان وسیله‌ای نظارتی به او اجازه می‌دادند تا بازتاب خود و مهمانانش را در هنگام دیدارهای مهم اجتماعی مشاهده کند. زمانی که پادشاه شخصاً حضور نداشت، برتری او هنوز هم احساس می‌شد زیرا او توانایی مالی برای تهیهٔ این آینه‌های وارداتی از ونیز را داشت. این آینه‌ها چشم‌هایی را برای دیدن حضور او اضافه می‌کردند تا برای هر خارجی، بازدیدکننده و درباری قابل احساس باشد. 

در عصر روشنفکری، فضای داخلی روکوکو به خاطر پالت رنگی پاستلی و منحنی حسی طرح S و آرایه‌گری بی‌نظیری که وجود آینه‌ها در خانه‌ها و کاخ‌ها و سالن‌های مردم کلید اصلی آن بود، معروف بود. با بازسازی اتاق‌ها و فضاها با آینه‌ها و قاب‌ها، آینه از کانون سیاسی به کانون اصلی مد تبدیل شد. آینه در آن زمان نمادی از ثروت بود، اما به دلیل پیشرفت‌های تکنولوژی افراد عادی نیز توانستند آینه را به خانه‌های خود بیاورند و دیگر یک وسیله سلطنتی نبود. وجود آینه به صاحبش این امکان را می‌داد تا خودش را به چشم خود و با قامت کامل ببیند، به‌این‌ترتیب با وجود آینه‌های خانگی بیننده می‌توانست از ظاهر خود آگاه باشد. با این ابزار یک فرد می‌توانست هویت فردی را در مقایسه با هویت‌های دیگر داخل اتاق بررسی کند. 

در نقطه‌ای دیگر، در خیابان کامبون پاریس، بوتیک شنل و آپارتمان خصوصی سابق کوکو شنل یک راه پله آینه‌ای وجود داشت که از داخل بوتیک به محیط زندگی خصوصی شنل منتهی می‌شد. شنل تصمیم گرفت آینه‌ها را در طول پله‌ها تا طبقه پنجم( عدد شانس او) قرار دهد. او او از آینه به‌عنوان ابزاری نظارتی استفاده کرد تا جزئیات فشن شوهای خود، حرکات لباس‌ها، وضعیت مدل و واکنش مهمانانی که در شو حضور داشتند را زیر نظر داشته باشد. این آینه‌ها به او اجازه می‌دادند تا در خلوت و در عین حال ناظر باشد چراکه این راه‌پله بود که محل زندگی او را از بوتیکش جدا می‌کرد و او از آینه‌ها به‌عنوان یک دوربین مدرن استفاده کرد تا همزمان با نظارت بر شوهای مد، هر عمل را نیز زیر نظر داشته باشد. از نظر شنل، ارزشمندترین و واقعی‌ترین جنبهٔ زندگی لوکس پنهان ماندن از دید عموم مردم است. او به این روش تصمیمات خود را می‌گرفت زیرا می‌توانست برداشت‌های خود و مشتریانش را ببیند. مدیر طراحی ویرجینی ویارد، ۲۶ مدل شنل را برای شوی  Metiers d’Art در سال ۲۰۲۰ همراه با پلکان آرت دکو ارائه کرد که در آن مدل‌ها به احترام شنل از پله‌های آینه‌دار پایین می آمدند.

درحالی‌که وسایل خانه بخشی از دکوراسیون است، یک آینه همیشه دربارهٔ آگاهی از خود و تصاویر شخصی ما بوده است، خصوصاً با پیشرفت‌های تکنولوژی امروزی. با پیشرفت تکنولوژی  آینه‌های تناسب‌اندام به ما کمک می‌کنند تا به کمال برسیم و به دنبال یک روش هوشمندتر برای تماشای ظاهر خود در عین تناسب‌اندام هستند. این آینه‌ها در داخل خود یک دوربین، یک دستگاه پیگیر پیشرفت دارند و به مصرف‌کننده این امکان را می‌دهند تا در یک سری کلاس‌ها مانند یوگا، کاردیو و وزنه‌برداری شرکت کنند. این بدان معناست که شما می‌توانید در حین تمرین خود را نگاه کنید و یک تلاش خودآگاهانه برای به دست آوردن بهترین تمرین انجام دهید و پس‌ازآن به‌تناسب اندام مورد نظر خود برسید.

همان‌طور که تاریخ گویاست، ما همیشه حساسیت و علاقهٔ خاصی به آینه داشته‌ایم یا بهتر است بگوییم تصویر خودمان  و آینهٔ ultrafragola آخرین ورژن از این شی موردعلاقهٔ ماست. در حالی که ultrafragola به‌عنوان مورد منتخب برای سلفی آینه‌ای همهٔ سلبریتی های محبوب ما تبدیل‌شده است، همچنین این آینه دوره‌ای از طراحی داخلی حباب دارو حرکتی را آغاز کرده است که در آن زاویه‌های قائم وجود ندارند و فقط خطوط منحنی و ضخیم دیده می‌شوند.