انواع کفی های کفش و کفش های طبی یا ارتوپدیک

کفش طبی چیست؟

کفش طبی در اصطلاح به کفشی گفته می شود که در کارگاهی خاص، با تجویز پزشک و زیر نظر مهندسین ارتوپدی فنی تولید می شود.

بیمارانی هستند که به دلیل مشکلاتی چون قطع عضو در ناحیه پا و یا قسمتی از پنجه و دیگر بیماری ها دچار تغییر شکل و ناهنجاری شده اند که استفاده این افراد از کفش طبی و کفی های مخصوص می تواند، کمک شایان توجهی را به این عزیزان بکند.

کفی طبی چگونه تولید می شود؟

امروزه در بسیاری از مراکز توانبخشی و کلینیک های ارتوپدی فنی، با معاینه بالینی و لمس کف پا، مشاهده چگونگی راه رفتن، یا با استفاده از دستگاه های اندازه گیری نیرو و فشار کف پا در حالت حرکت و ایستاده، اطلاعات شخص دریافت و پردازش می شود و یا بر اساس تجربیات متخصص، کفی طبی برای افراد تهیه می شود.

کاربرد کفش ها و کفی های طبی در بدشکلی پا

دفورمیتی یا بدشکلی پا در اثر حوادث و بیماری ها بوجود می آید و بیماران را دچار مشکلات زیادی در راه رفتن و زندگی روزمره  می کند حتی در کودکان و نوجوانان استفاده از کفش های طبی به اصلاح و درمان آنان منجر می شود.

سن مناسب برای تهیه كفش های طبی چه سنی است؟

در پاسخ باید گفت که از همان سنین خردسالی، تا کودک اولین گام هایش را درست بردارد. او باید کفشی بپوشد كه پاشنه اش سفت و ساق دار باشد تا مچ پایش را در بربگیرد. بدین ترتیب كودك موقع راه رفتن محكم قدم برمی دارد. در كودكان با استفاده از كفی طبی می توان صافی كف پا، پای طاقدیسی، انحراف پاشنه و انحراف زانوها به طرفین را اصلاح كرد. البته در سنین بالاتر نیز كفی اثر نگهدارنده برای پا دارد.

 افراد نیازمند استفاده از كفی های طبی :

• افراد دارای ناهنجاری های متحرك، برای اصلاح صافی كف پا در كودكان
• افراد دارای ناهنجاری های ثابت برای كاهش درد و توزیع فشار
• افراد دارای پاهای دردناك برای كاهش درد، خار پاشنه و التهاب كیسه زلالی زیرپاشنه
• برای جلوگیری از تغییر شكل پا

 اگر این كفی ها برای كودكان در سنین 7 تا 12سال كه كف پای آن ها درحال شكل گیری است، استفاده شود، نتیجه آن برخورداری از كف پایی استاندارد تا آخر عمر است. به علاوه این كفی ها درباره زنان باردار كه در یك دوره 6 ماهه با اضافه وزن تحمیلی روبه رو هستند نیز توصیه می شود.

كفی های ارتوپدیک یا طبی

وظیفه اصلی كفی كفش این است كه انواع ناهنجاری های بدن و یا الگوهای غلط راه رفتن را اصلاح كند. این كفی ها تنها به منظور تصحیح صافی كف پا کاربرد ندارند؛ بلكه هدف اصلی آن ها راحت تر نمودن ایستادن، راه رفتن و دویدن است. بدین صورت كه به مقدار كمی، زاویه هایی را كه به پا ضربه می خورد را تغییر می دهند. هر شخصی با مقدار مشخصی از یك لایه نرم در كف پای خود متولد می شود. این لایه منعطف به صورت طبیعی امواج ضربه ای را كه به كف پا وارد می آید، ملایم تر كرده و به طریقی مناسب به كل پا اعمال می كند. که با افزایش سن این لایه طبیعی در طول زمان تحلیل رفته و اثر خود را از دست می دهد.

جنس و شکل کفی ها

كفی ها از نظر جنس به 3 دسته زیر تقسیم می شوند:

1. كفی های نرم
2. كفی های نیمه سخت
3. كفی های سخت

 كفی ها از نظر شكل و ساختار نیز به انواع مختلف تقسیم می شوند:

1. كفی با حمایت كننده قوسی طولی
2. كفی با پد متاتارسال (برای صافی قوس عرضی و درد انتهایی استخوان كف پایی)
3. كفی با بالابر پاشنه (برای كسانی كه قد كوتاهی دارند)

كفی های مواج بیشتر به منظور رفع خستگی و جلوگیری از اعمال فشار به پا، برای افرادی که دارای خار پاشنه (زایده ای درقسمت جلوی استخوان پاشنه) هستند و هنگام راه رفتن، احساس درد در پاشنه می كنند یا افت قوس طولی پا دارند و همچنین برای استفاده، در بخش علمی تكمیلی در ارتوپدی و توانبخشی کاربرد دارد. علاوه براین كفی های مواج به واسطه جریان مواد سیال، بر نقاط واكنش كف پا تاثیر می گذارند و با ماهیچه، رگ و تاندون ها سروكار دارند.  گفتنی است، كفی های طبی غیرمواج در رفع خستگی یا جذب شوك و امثال آن ها مفید واقع نمی شود و همچنین كفی های مواج برای اصلاح تغییر شكل، مثل صافی كف پا، نمی توانند كاربرد داشته باشند.

در كفش های نوک تیز، كوچك ترین ضربه وارده به کفش را، مستقیماً به كمر منتقل می کند. درحالی كه در كفش های نوك گرد این ضربه گرفته می شود. در یك كفش مناسب، پاشنه و پنجه كفش باید گرد باشند تا فشار را كم كند تا انرژی زیادی از فرد هنگام راه رفتن نگیرد.

آیا در هر كفشی از كفی های طبی می توان استفاده نمود؟

كفش باید دارای ویژگی های خاصی باشد. امروزه به دلیل عرضه ارزان قیمت، كفش تولید شده فضای مناسبی برای نصب كفی طبی ندارد و از كفش بیرون می زند.

چگونه از کفش های طبی مراقبت نماییم؟

کافیست به منظور نگهداری و طول عمر بیشتر کفش ها به چند نکته ساده توجه کنید:

1. حداقل هفته ای دوبار واکس بزنید.
2. در صورت چرم بودن کفش های طبی از شستن آن ها جدا خودداری کنید.
3. بهتر است از مدل ساق بلند و بندی استفاده شود و برای پوشیدن و در آوردن آن، بندها را بیشتر باز کنید.
4. استفاده مکرر از کفش سبب ساییدگی زیره و تغییر حالت اولیه آن می شود و حتی ممکن است اثر اصلاحی و درمانی آن را نیز از بین ببرد به همین منظور باید تقریبا هر سه ماه یک بار جهت اصلاح آن به متخصص مراجعه شود.

توجه:

متاسفانه به دلیل بالارفتن آمار بیماران دیابتی و نیازمندی آن ها به مراقبت از پا و استفاده از کفش مناسب در کنار درمان اصلی، این موارد برای این عزیزان خیلی لازم و ضروری به نظر می باشد.