بررسی مد و فشن در دهه ۶۰ میلادی

بدیهی است که المان‌های مد در هر دهه تکمیل‌کننده دهه قبل است. با اینکه طراحی‌های قدیمی ماندگاری خود را دارند اما در مقابل، مد همیشه پویا است. برای مثال صنعت مد در دهه ۶۰ میلادی وارد مرحله جدیدی از تنوع و تابو‌شکنی شد و نام خود را در تاریخ صنعت مد این‌چنین ثبت کرد. برای توضیح دقیق‌تر این مطلب را به بررسی مد و فشن در دهه ۶۰ میلادی اختصاص داده‌ایم.

گذری کوتاه به مد دهه ۵۰ میلادی

بررسی مد و فشن در دهه ۶۰ میلادی- مرور دهه قبل

از نظر منتقدان مد، مردم در اوایل دهه ۱۹۵۰، مانند افراد زندانی در یک چهارچوب بودند و چندان توانایی خروج از آن را نداشتند. یک علت مهم آن مربوط به اثرات جنگ بود؛ تا اواسط دهه ۱۹۵۰ با اینکه امکانات غذا و پوشاک مانند سابق شده بود اما بسیاری از مردم همچنان از تکرار وضعیت دوران جنگ هراس داشتند و تا مدت‌ها نمی‌توانستند با امکانات شرایط جدید کنار بیایند. ازآنجایی که در دوران جنگ و حتی چند سال پس از آن، اقلام غذا و پوشاک جیره‌بندی شده بود و مردم نیز به این روال عادت کرده بودند، خروج از این شرایط برایشان مانند یک رویای به حقیقت پیوسته بود. در اصل همین که دیگر شرایط سابق را نداشتند خوشحال بودند و دیگر توجه چندانی به جزئیات نداشتند.

همچنین صنعت مد در دهه ۱۹۵۰، تحت سلطنت قشر ثروتمند و بالغ جامعه بود. برای مثال این هنرمندان معروف بزرگسال بودند که مد را به کل مردم جامعه معرفی می‌کردند. به‌همین دلیل مد بین بزرگسالان، نوجوانان و حتی در برخی موارد مد کودکان نیز تفاوت چندانی باهم نداشتند؛ زمینه تغییر این حالت زمانی آغاز شد کرد که نسل جدید دیگر شرایط حاضر را قبول نکردند و به روش‌های مختلف در صدد شکستن آن چهارچوب‌ها برآمدند.

به‌همین دلیل، دگرگونی‌های صنعت مد از اواسط دهه ۱۹۵۰ آغاز شد. زمانی که دیگر مردم گرایش چندانی به چهارچوب‌های تعیین شده نداشتند؛ چون می‌خواستند هر چه دوست دارند بپوشند یا اجزای استایلشان را تمام و کمال مطابق سلیقه خود بسازند واز آنجایی که چگونه به‌نظر رسیدن برایشان اهمیتی نداشت، لباس‌های را می‌پوشیدند که هنجار‌ها را زیرسوال ببرد و متفاوت باشد. البته در نظر داشته باشیم که هنرمندان مطرح سینما و موسیقی نیز در این مسیر تلاش کردند اما این تلاش‌ها در دهه ۶۰ میلادی به نتیجه کامل رسید.

بررسی مد و فشن در دهه ۶۰ میلادی

آغاز دوره مد جوان

همزمان با آغاز دهه ۶۰ میلادی، درآمد جوانان به بالاترین اندازه خود بعد از پایان جنگ جهانی دوم رسید. افزایش قدرت اقتصادی در جوانان موجب شد که نیاز ابراز هویت نیز در آنان افزایش یابد. از آنجایی که صنعت مد و طراحان همیشه مطابق نیاز روز جامعه جلو می‌روند، برای اعتراض به سبک تکراری و یکنواخت لباس‌های نسل‌ها نیز با ارائه طرح‌های جدید وارد عمل شدند. این طرح‌ها شامل اقدامات بسیار مهم و تعیین‌کننده برای صنعت مد بود.

افتتاح بوتیک‌های جدید مطابق المان‌های مد جدید

از آنجایی که در دهه ۱۹۵۰، فرانسه و پاریس به‌عنوان پایتخت مد به سایر کشور‌ها خط و مشی تعیین می‌کرد، طراحان مد کشور انگلستان برای اینکه این سلطه را از بین ببرد، در شهر لندن شروع به افتتاح بوتیک‌هایی کردند که لباس‌های مقرون به صرفه را در اختیار جوانان قرار بدهند. ماری کوانت و جان استفان پیشگامان این تجارت جدید بودند و از آنجایی که دیدگاه مینیمالیستی به زیبا‌یی‌شناسی داشتند، لباس‌هایی را طراحی و تولید می‌کردند که بیانگر این نگاهشان باشند. برای مثال برای مثال رنگ‌های روشن را در اولویت کاری خود قرار دادند، چیزی که چندان در دهه قبل رایج نبود.

انقلاب بوتیک‌ها

چند سال بعد از آغاز این جنبش، بوتیک‌های این‌چنینی قدرت صنعت مد را به دست گرفتند. چون به مشتریان جوان خود این فرصت را می‌دادند که قطعات مورد علاقه خود را با هر رنگی و هرطور که دوست دارند ترکیب کنند و صد البته که رنگ‌های روشن انتخاب اصلی آنها بود. طولی نکشید که آوازه این بوتیک‌ها در دیگر کشور‌های اروپایی نیز پیچید و موجب شد چهره جدیدی از لندن در سرتاسرجهان معرفی شود و چند دست از لباس‌ها عنوان نماد‌ترین استایل دهه را گرفتند. همچنین طراحان تاثیر‌گذار دیگری نیز مانند باربارا هولانیکی مانند ماری کوانت روی لباس‌های کوتاه قد متمرکز بود. ماریون فونل و سالی تافین نیز به خاطر طراحی لباس‌های عجیب و غریب روزانه و همچنین طراحی کت‌و‌شلوار برای زنان به‌شهرت رسیدند.

افزایش جسارت زنان در پوشیدن لباس‌های تابوشکنانه

در حالت کلی، زنان نقش عمده‌‌ای در تغییر مد دهه جدید ایفا کردند. چه آنهایی که جسارت پوشیدن لباس‌های تابوشکنانه را داشتند، چه آنهایی که سعی می‌کردند با به‌روزسانی‌های جزئی هم که شده المان‌های دهه قبل را حفظ کنند. تغییرات مد دهه ۶۰ میلادی با انقلاب زنان معروف است.

بررسی ابعاد مهم مد و فشن در دهه ۶۰ میلادی

مد لوکس

مد رایج در ایالات متحده در سال‌های ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۲، با بانوی اول آمریکا، ژاکلین کندی همسر رئیس جمهور وقت آمریکا جان اف کندی معرفی می‌شد. لازم به‌ذکر است که مد ژاکلین کندی در بالا‌ترین سطح و درجه آن دوره قرار داشت و دیگر زنان  به اندازه توانایی مالی خود می‌توانستند از ژاکلین کندی تقلید کنند. جدا از این هنرمندان زن مطرح در عرصه بازیگری و خوانندگی مانند دهه سابق همچنان بر صنعت مدروز تاثیر داشتند که در ادامه بیشتر به این موضوع خواهیم پرداخت.

مد‌ عصر فضا

در سال‌های ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۶ تاثیر فیلم‌ها و سریال‌های تلویزیونی مشهور علمی تخیلی مانند Star Trek  و Lost in Space موحب شد طراحان لباس از پارچه‌های مصنوعی جدید، لباس‌هایی با اشکال برجسته و چشمگیر طراحی کنند. برای مثال یک طراح لباس فرانسوی به‌نام آندره کورجز (André Courrèges) در توسعه این نوع مد بسیار تا‌ثیر‌گذار بود. چون او با طراحی یک مجموعه برای بهار سال ۱۹۶۴ توجه صنعت مد و مردم را به خود جلب کرد.

این مجموعه شامل موارد زیر بود:

۱. کت‌و‌شلوار

۲. پیراهن‌هایی با سیلوئت متقارن همراه دامن‌های بلند

۳. چکمه‌های Gogo

۴. عینک

قشر جوان از این مجموعه استقبال کرد. به‌اندازه‌ای که در کمترین زمان یه یکی از پرطرفدار‌ترین مد‌های دخترانه دهه ۶۰ میلادی تبدیل شد.

مد تابوشکنانه

در سال ۱۹۶۴، یک طراح لباس بریتانیایی به‌نام ماری کوانت با طراحی دامن‌های کوتاه باعث شد تا صنعت مد برای همیشه تغییر کند. این حرکت او علاوه‌بر ایجاد آزادی عمل در پوشش زنانه، یک اعتراض نیز برای لباس‌های بلند قد زنانه بود. به‌جز ماری کوانت، آندره کور‌ژ نیز نقش مهمی در طراحی این دامن‌ها داشت و در نهایت هردو یکی از پیشگامان طراحی دامن کوتاه در دهه ۶۰ میلادی بودند. این یک تابو‌شکنی بسیار مهم بود چون قشر محدودی از جامعه جسارت پوشیدن این لباس‌ها را داشتند اما به‌مرور این نوع لباس‌ها توانستند جایگاه خود را در صنعت مد تثبیت کنند.

همچنین در سال‌های ابتدایی دهه، شلوار‌های جین و شلوار‌های کاپری به‌طورکامل رایج شدند و به‌نوعی تعداد کثیری از زنان جرئت پوشیدن شلوار را نیز پیدا کردند. اما زمانی که زنان به پوشیدن شلوار یا کت‌و‌شلوار روی آوردند چند دیدگاه مختلف در جامعه به‌وجود آمد؛ از آنجایی که این موضوع چندان ملموس نبود برخی شرکت‌ها و دفاتر کاری پوشیدن شلوار را در محیط کاری برای زنان منع کردند. برخی تصور می‌کردند که پوشیدن شلوار یک توهین به زنانگی است؛ در مورد کت‌و‌شلوار‌ها هم عقیده بی‌احترامی به مردان مطرح بود؛ چون کت‌و‌شلوار‌های زنانه به‌طورکامل از مدل‌های مردانه کپی می‌شد و تنها تفاوت آن این بود که مدل‌های جدید متناسب با اندام زنانه طراحی می‌شد.

اما برخی دیگر نقطه مقابل این عقاید را داشتند. برای مثال زنان نیز به‌اندازه مردان به آزادی انتخاب و راحتی در پوشش نیاز دارند و از پوشیدن لباس‌های دامنی و بلند خسته شده‌اند. این موضوعات در مجله‌های مد چاپ می‌شد و اکثر زنان مطالب را می‌خواندند و اشتیاقشان برای پوشیدن این لباس‌ها بیشتر می‌شد. مجموعه این تغییرات زمینه‌های مد بدون جنسیت را به‌وجود آورد.

مد جدید

به‌دنبال پیشرفت مد‌های تابوشکنانه، طراحان مدرنیست‌ سبک‌های جدیدی از انواع لباس و پوشاک را ارائه دادند که بازهم قشرجوان از آن استقبال کردند. کم‌کم لباس‌های تنگ که شامل پیراهن، بلیز و شلوار بود بین زنان جوان رایج می‌شد. برای مثال شلوار‌های برند Levi تنها شلوار انتخابی زنان مدرنیست بود؛ چون به‌نوعی یک نشانه‌ای از مدرنیست بودن را به دیگران منتقل می‌کرد. در حالت کلی لباس‌های بسیار کوتاه و تنگ مانند تونیک‌های بدون آستین، همراه چکمه‌های بلند و نیمه‌بلند در رنگ‌های روشن مد‌روز جامعه را تشکیل می‌دادند. در سال‌های بعد نوعی از شلوار‌های گشاد و کت‌های زنگوله‌ای در بازار رایج شدند که مقدمات ورود سبک هیپی را در صنعت مد فراهم کرد.

تکنیک کالربلاکینگ

این تکنیک از سال ۱۹۶۵ آغاز شد. زمانی که طراح مد برجسته فرانسوی، ایو سن لوران، لباس نمادین خود را در فستیوال مد همان سال، با الهام از آثار فاخر نقاش هلندی به‌نام پیت موندریان به نمایش گذاشت. ایو در این لباس، از همان ترکیب ضدونقیض رنگ‌ها در اشکال هندسی (مخصوصا مربع و مستطیل) که موندریان در آثارش ایجاد می‌کرد استفاده کرده بود. او با طراحی این لباس نشان داد که استفاده از رنگ‌های ناهماهنگ در یک مجموعه می‌تواند جلوه بصری بسیار چشمگیری به وجود آورد.

این اقدام ایو نه‌تنها تأثیر عمیقی در طراحی سبک لباس‌ها گذاشت، بلکه طراحان دیگر را تشویق کرد تا با دنیای رنگ‌‌ها آشتی کنند. آنها هم در هر زمینه‌ای که فعالیت می‌کردند، استفاده از تضاد‌های رنگی جسورانه در پروژه‌هایشان را آغاز کردند و در نهایت این مردم بودند که جسارت پوشیدن این لباس‌ها را پیدا کردند.

ظهور مد هیپی‌ها

به احتمال زیاد اصطلاح هیپی‌های دهه ۶۰ را شنیده‌اید. این اصطلاح از سال ۱۹۶۷ به گوش مخاطبان رسید. هیپی در اصل یک خرده‌فرهنگ و ضدفرهنگ بود که قشر جوان جامعه ایالات متحده آن را در قالب یک جنبش و اعتراض تشکیل دادند. این گروه در منطقه آشبری شهر سان فرانسیسکو ایالت کالیفرنیا ساکن بودند و اجرای موزیک‌هایی به سبک اسید راک، راک و  راک روان‌گردان از جمله فعالیت‌های مهم این گروه بود که توجه رسانه‌ها و بعد مردم کشور‌های مختلف را به خود جلب کرد. همچنین مصرف انواع مختلف مخدر‌های روان‌گردان هنگام اجرای موسیقی برای اعضای این گروه یک سبک زندگی بود.

لباس‌هایی که هیپی‌های دهه ۶۰ می‌پوشیدند، شامل شلوار‌های جین کهنه و رنگ‌ و رو رفته، پیراهن‌های رنگ‌ شده بود. جالب است بدانید که خودشان آنها را رنگ می‌کردند. همچنین با اینکه زنان هیپی اغلب پابرهنه راه می‌رفتند اما در حالت کلی ظاهر و استایل‌های هیپی‌ها تفاوت جنسیتی نداشت. همچنین در بیشتر مواقع هدبند می‌بستند و آستین لباس‌هایشان پفی بود. در مورد زیورآلات گردن‌بند‌هایی با نشان‌های خاص که اغلب نماد صلح بود استفاده می‌کردند. ضد فرهنگ هیپی‌ها تا سال ۱۹۷۱ ادامه داشت و به دلیل اتحاد که بین اعضای گروه جاری بود توانستند نام خود را در صنعت مد تثبیت کنند.

رواج مد بدون جنسیت

در سال ۱۹۶۸، برای اولین بار اصطلاح بدون جنسیت (unisex) در مقاله‌ای در نشریه نیویورک تایمز به کار رفت که کفش‌هایی موسوم به مانستر (Monster) را توصیف می‌کرد و می‌گفت که هم مردان و هم زنان می‌توانند به‌راحتی از آن استفاده کنند. در همان سال، چهار بار دیگر هم این اصطلاح در جاهای مختلف تکرار شد.

به این ترتیب، افراد به‌مرور مفهوم لباس بدون جنسیت را پذیرفتند. فروشگاه‌ها لباس‌هایی مانند جین و ست‌هایی برای همه افراد خانواده می‌فروختند که مختص جنسیت خاصی نبود. از سوی دیگر، زنان به‌لطف ایو سن لوران برای اولین بار تاکسیدو پوشیدند که در آن زمان کت‌وشلوار رسمی مردانه به شمار می‌رفت و زنان به آن دسترسی نداشتند. اتفاقا مردان هم توانستند از آن حالت محافظه‌کارانه خود در انتخاب لباس فاصله بگیرند؛ حالا مردان هم می‌توانستند لباس‌هایی با رنگ‌ها و طرح‌های شاد و سرزنده و شلوار چسبان بپوشند. پیراهن ادواردین هم که پیراهنی بود با یقه ایستاده باریک و برخلاف پیراهن‌های آن زمان یقه مردانه نداشت، در همین دوران مد شد.

بررسی لباس‌های ترند زنانه در دهه ۶۰ میلادی

بخش اول، لباس‌ها

۱. شلوار لگی رنگی

این شلوارها در رنگ‌های سیاه‌و‌سفید، بنفش و صورتی دسترس بودند. این لباس به‌دلیل اینکه پوست پا‌ها را پوشش می‌داد محبوب شد و زنان دیگر با خیال راحت می‌توانستند در هر موقیعتی که دوست دارند آن‌ها را بپوشند.

۲. کت‌و‌شلوار

بعد از ظهور مد بدون جنسیت  این نوع کت‌و‌شلوارها در انواع مدل‌ها و پارچه‌ها در دسترس بودند.

۳. لباس‌های شیفت

این لباس‌ها برای موقعیت‌های کژول و غیررسمی مانند دورهمی‌های داخل خانه یا رفتن به ساحل مناسب بودند. همچنین به‌دلیل کوتاه بودن، مناسب محیط کاری و اداره نبودند. درآن دوره زنانی که دامن‌ها یا لباس‌های کوتاه می‌پوشیدند از نظر عموم جسور و بی‌پروا نام می‌گرفتند.

برخی از لباس‌های شیفت به‌دلیل داشتن ضمیمه‌های مانند پاپیون‌های بزرگ، بقه‌های گرد بزرگ و طرح‌های چاپی جالب زنان را به عروسک‌ها شبیه می‌کردند.

بخش دوم، پوشاک و اکسسوری

چکمه‌های Gogo

همانطور که پیش‌تر اشاره کردیم، چکمه‌های گوگو یک سبک مهم و نمادین دهه ۶۰ میلادی بودند. البته این اولین‌بار نبود که زنان به پوشیدن کفش‌های سفید‌رنگ علاقه نشان می‌دادند. چون سال‌های آغازین دهه نیز این چکمه‌ها بین مردم رایج بودند اما با گذر سال‌ها، چکمه‌های گوگو در اندازه‌های و مدل‌های مختلف در دسترس عموم قرار گرفت. زنان این چکمه‌ها را بیشتر با دامن‌های کوتاه و پیراهن‌های شیفت ست می‌کردند.

زیورآلات رنگارنگ

در طول دهه ۶۰ میلادی شکل جواهرات به‌طور چشم‌گیری تغییر کرد. در آغاز دهه زرق‌وبرق با ابعاد استیتمنت رایج بود. همچنین جواهراتی که با مروارید مزین بودند نیز محبوبیت بسیاز زیادی داشتند. اما در حالت کلی، مهم‌ترین بعد در مورد جواهرات و زیورآلات رنگارنگ بودن آنها همراه اشکال هندسی چشمگیر بود. اما چواهرات رنگی چگونه به‌دست می‌آمد؟‌

بدون شک از پلاستیک‌های تقلبی و مواد مصنوعی که با رنگ‌های بسیار روشن و در طرح‌های متنوع در دسترس عموم قرار می‌گرفت.

بخش سوم، استایل مو و آرایش صورت

زنان دهه ۶۰ میلادی علاوه‌بر لباس و پوشاک به مدل مو‌های خود نیز اهمیت می‌دادند. به اندازه‌ای که در بسیاری این اهمیت حتی از پوشیدن جواهرات هم بالا‌تر بود. معروف‌ترین و پرطرفدار‌ترین مدل مو‌های زنانه در این دوره شامل موارد زیر است:

۱. دراوایل دهه مد موی کندویی بسیار رایج بود.

۲. مو‌های بسیار کوتاه که تونیگی و میافارو نقش‌ مهمی در این سبک‌ها داشتند.

۳. برش تا چانه و بلند در اواسط دهه مد روز بود.

۴. مو‌های صاف بسیار بلند که دختران هیپی آن را معرفی کردند.

۵. مدل مو‌های ژاکلین کندی

همچنین در اواسط دهه زنان مو‌های خود را تا ارتفاع نسبتا زیاد پف می‌کردند و بعد سشوار می‌کشیدند تا یک حالت پفی و صافی را به‌طور همزمان در مو‌های خود ایجاد کنند. حجم زیادی مو‌های روی سر موجب می‌شد تا چهره‌ها عروسکی به‌نظر برسند.

در مورد آرایش صورت، خط چشم‌های بسیار ضخیم و دنباله‌دار بین زنان محبوبیت زیادی داشت. هدف اصلی از این کار درشت‌تر شدن چشم‌ها بود. البته راه‌های دیگری هم وجود داشت. مانند حجیم کردن مژه‌ها با ریمیل و سایه زدن روی چشم با رنگ‌های سرد.

معرفی فشن‌ آیکون‌های زن در دهه ۶۰ میلادی

۱. ژاکلین کندی

Jacqueline Kennedy
ژاکلین و جان اف کندی ساعاتی پیش از ترور؛ ایالت دالاس/۲۲ نوامبر سال ۱۹۶۳

لباس‌ها و در حالت کلی استایل جذاب ژاکلین کندی از تصاویر ماندگار مد در این دهه بود. بانوی اول و شیک‌پوش ایالات متحده که در تمام مدت حضورش در کاخ سفید استایلی بی‌نظیر داشت. کت‌و دامن‌های او در ترکیب با کلاه‌های خاصش و عینک‌ دودی‌های سایز بزرگ یکی از محبوب‌ترین ترکیب‌های صنعت مد است. همچنین استایل صورتی رنگ او در روز ۲۲نوامبر سال ۱۹۶۳، مصادف با روز ترور و مرگ همسرش جان اف کندی، به‌عنوان یکی از نمادین‌ترین لباس‌های تمام دوران در تاریخ صنعت مد است.

۲. توئیگی

لزلی هورنبی معروف به توئیگی، از سوپر‌مدل‌ها و فشن آیکون‌های دهه ۱۹۶۰ است. او علاوه‌بر فعالیت در زمینه بازیگری و مدلینگ حرفه خوانندگی را نیز دنبال می‌کرد و بیشتر به‌دلیل مدل مو‌ها، تضاد رنگ چشم‌ها و مژه‌های حجیمش شهرت داشت. توئیگی در سال‌های ۱۹۶۷ و ۱۹۶۸ به‌دلیل چاپ شدن عکس‌هایش در نسخه‌های بین‌المللی مجله ووگ به اوج شهرت خود رسید.

۳. بریژیت باردو

او فقط پانزده سال داشت که عکس‌هایش روی جد مجله اله چاپ شد. همان عکس کافی بود تا بریژیت نظر آژانس‌های مدلینگ و کارگردان‌های سینما را به‌خود جلب کند. بریژیت باردو یکی از نماد‌های جذابیت در دهه ۱۹۶۰ بود و فیلم‌هایش همیشه رکور‌دار جدول باکس آفیس ایالات متحده و اروپا بودند. ناگفته نماند که بریژیت باردو فرانسوی بود.

۴. جین فوندا

بازیگر برنده اسکار و از نماد‌های افسانه‌ای صنعت مد در دهه ۱۹۶۰ است. او با پوشیدن لباس‌های تابوشکنانه، پر زرق‌وبرق، کت‌و‌شلوار‌های خاص و جواهرات شگفت‌انگیزش شهرت داشت.

۵. گروه سوپریمز

گروه سوپریمز یک گروه موسیقی دخترانه بود که سه نفر اعضا داشت. این اعضا شامل دایانا راس، ماری ویلسون و فلورنس بالارد بود. این گروه در دهه ۶۰ میلادی به‌عنوان پروژه اصلی شرکت موتاون رکودرز فعالیت داشتند و موفق‌ترین گروه آوازی تاریخ ایالات متحده به‌شمار می‌روند. استایل زیبای این سه‌خواننده موجب شد ارتباطی عمیق بین مد زنانه و صنعت موسیقی ایجاد شود. لباس‌های ست، مدل‌ مو و مدل آرایش این گروه هنوز هم مورد بحث است.

بررسی ابعاد مد و فشن مردانه در دهه ۶۰ میلادی

تغییرات مد مردانه در دهه مذکور صرفا زیبایی شناختی نبود، بلکه به‌طور عمیق در چشم‌انداز اجتماعی و فرهنگی رو به تغییر جامعه ریشه داشت. ایالات متحده و بریتانیا به‌طور قابل توجهی بر این تحولات تاثیر داشتند. به‌اندازه‌ای که نسل‌ جوان در صدد برآمدند تا سبک‌های نوآورانه‌ای شکل بدهند. این سبک‌ها عمدتا هنجار‌های سنتی را به چالش می‌کشید. با اینکه مد مردانه در دهه ۶۰ میلادی به‌اندازه مد زنانه متحول نشد اما با این‌حال تغییرات زیادی در آن به‌وجود آمد. برای مثال کراوات‌ها، کمربند‌ها  یقه‌ها بلند‌تر و پهن‌تر شدند. همچنین پاچه شلوار‌ها گشاد‌تر شد و با اصلاح فلر به شهرت رسید. اگر بخواهیم این تغییرات جداگانه بررسی کنیم شامل موارد زیر است:

افزایش ظرافت در دوخت

در اوایل دهه ۱۹۶۰ تغییر در مد مردانه زمانی آغاز شد که ظرافت در دوخت لباس‌های مردانه افزایش یافت. برای مثال اندازه کت‌و‌شلوارها تغییر کرد؛ این لباس‌ها دیگر مانند دهه قبل گشاد و نامرتب به‌نظر نمی‌رسید، بلکه متناسب اندام هر شخص بود. لازم به ذکر است که این نوع دوخت فقط شامل کت‌و‌شلوار نبود بلکه نوع دوخت تمام لباس‌های مردانه را در بر می‌گرفت.

ظهور استایل بیت‌نیک

این سبک تاثیر‌گرفته از نویسندگان آمریکایی بعد از جنگ جهانی دوم بود که از اواخر دهه ۵۰ آغاز و در اوایل دهه ۶۰ میلادی تثبیت شد. جک کرواک، لوسین کار و آلن گینزبرگ سردمدار این سبک بودند. این سبک و نویسندگان معرف آن به‌دلیل نگاه ضد ماتریالیستی و تا حدودی بدبینانه شناخته شدند اما با این‌حال بیت‌نیک صرفا یک تغییر در صنعت مد نبود. بلکه بیشتر یک تفسیر سیاسی اجتماعی بود که به‌طور قابل توجهی در مد مردانه تاثیر داشت. و عملکرد طراحان مهمی مانند ایوسن‌لوران و کریستین دیور را نیز تحت تاثیر قرار داد.

مد بیت‌نیک شامل ژاکت‌های یقه اسکی مشکی، شلوار‌های تنگ، کفش‌های نوک‌تیز و عینک‌های دودی تیره بود. که یک ظاهر شیک و جسورانه را معرفی می‌کرد.

محبوبیت استایل ایوی لیگ

این سبک در اوایل دهه متولد شد و بین دانشجویان جوان محبوبیت داشت. ظاهری آراسته و مرتب که برای اولین‌بار دانشجویان کالج ایوی لیگ آن را معرفی کردند. شلوار‌های خاکی، شلوار‌های جین، پیراهن‌های اسپرت، پیراهن‌های پولو و پیراهن‌های دکمه‌دار اجزای اصلی استایل ایوی لیگ بود. همچنین در حالت کلی، این استایل یک استایل کژوال است و برای موقعیت‌های غیررسمی کاربرد دارد.

مد جدید

علاوه بر استایل زنانه مد جدید در استایل مردانه نیز ظاهر شد. در مد مردانه این سبک به‌طورکامل نقطه مقابل استایل ایوی لیگ بود. کت و شلوارهای تنگ، پیراهن‌های یقه‌ باریک، شلوارهای بدون خط اتو و چکمه‌های چلسی عناصر کلیدی این سبک از مد را تشکیل می‌داد. اعضای گروه موسیقی محبوب بیتلس از معرفان مهم مد جدید بودند.

استایل ساحلی

این سبک، علاوه‌بر نوع پوشش یک سبک زندگی را نیز منعکس می‌کرد. ترکیب شلوارک، پیراهن‌های هاوایی، صندل و عینک‌های مدل وی‌فارر برند ریبن زندگی بی‌دغدغه و آرام افراد ساحل‌گرد را به مردم انتقال مي‌داد.

بررسی لباس‌های ترند مردانه در مد دهه ۶۰ میلادی

بخش اول، لباس‌ها

کت‌و‌شلوارهای رنگ روشن

در حالت کلی، استایل رنگ روشن یکی از نماد‌های مهم مد در دهه ۶۰ میلادی بود. مردان  ممکن بود کت‌‌ها و شلوارهای روشن را باهم ترکیب کنند. البته رنگ‌ها را ست هم می‌کردند اما ترکیب رنگ‌ها هم یکی از المان‌های مدروز جامعه بود که محبوبیت زیادی بین مردم داشت.

لباس‌های کاردیگان

ژاکت‌های کشف‌باف پشمی یا کاردیگان از استایل‌های شیک دهه ۶۰ میلادی بود و بازیگر محبوب آن دوران، استیو مک‌کویین آن را معرفی کرد. این ژاکت‌ها تنوع بسیار زیادی داشتند و به‌دلیل ایجاد آزادی انتخاب بین مردان محبوب بودند. ترکیب این ژاکت‌ها با شلوارهای جین و شال‌ گردن از استایل‌های ترند دهه بود.

پیراهن‌های آستین بلند پولو

از آنجایی که این پیراهن‌ها یک جایگزین هوشمندانه برای پیراهن رسمی و کروات بودند بین مردان محبوبیت داشت.

بخش دوم، پوشاک و اکسسوری

چکمه‌های چلسی

این چکمه‌ها محبوبیت افسانه‌ای در بین مردان داشتند. از الویس پریسلی، پل مک‌کارتنی و جان لنون گرفته تا مردم عادی این چکمه‌ها را می‌پوشیدند. با اینکه اولین تولید چکمه‌ها مربوط به سال ۱۸۵۱ است و در سال‌های مختلف، در نام‌های زیادی بین مردم شهرت داشت اما دهه ۶۰ میلادی با نام چلسی شناخته می‌شد.

بخش سوم، استایل مو‌ها

استایل‌های مو معروف در مد دهه ۶۰ میلادی شامل آیوی‌لیگ، پرپشت کوتاه، کاسه‌ای، بیتلس و دم اردکی بود.

ـ استایل آیوی‌ لیگ هنوز هم بین مردم محبوب است و با کمی تغییر همچنان مرد‌های جوان روی مو‌های خود اعمال می‌کنند

ـ کسانی که استایل پرپشت کوتاه را انتخاب می‌کردند اغلب قسمت جلوی مو‌های خود را چتری می‌زدند و کناره‌ها یا بلند‌تر و یا کوتاه‌تر از موهای جلو بود. بلندی مو‌های جلو اغلب به پایین‌تر از ابرو‌ها هم می‌رسید.

ـ استایل کاسه‌ای به‌گونه‌ای بود که مو‌های جلو و اطراف به‌حالت گرد کات می‌شوند. ظاهر نهایی مانند یک کاسه ایستاده به‌نظر می‌ٰرسد!

ـ استایل بیتلس برگرفته از مدل مو‌های اعضای گروه موسیقی بیتلس بود. قسمت جلوی مو‌ها حالت چتری داشت و مو‌های کناری به‌طور معمول کوتاه‌تر از چتری‌ها بودند.

معرفی فشن آیکون‌های مرد در دهه ۶۰ میلادی

آلن دلون

در دهه ۶۰ میلادی، استایل رسمی و کژوال آلن دلون هنرپیشه مطرح فرانسوی چه در فیلم‌هایش چه در زندگی واقعی جهان مد را برای همیشه تحت تاثیر قرار داد. او یکی از فشن آیکون‌های مهم تاریخ صنعت مد است که تا سه سال دیگر وارد دهه نهم زندگی‌اش خواهد شد!

استیو مک کوئینن

نکته بسیار مهم در مورد استایل استیو مک‌ کویین این است که او در فیلمش با هر سناریویی، یک استایل و سبک جدید را به صنعت مد معرفی کرد و نام خود را به‌عنوان فشن آیکون دهه ۶۰ میلادی به ثبت رساند.

مایکل کین

این بازیگر توانا از زمان دهه ۶۰ تاکنون با استایل رسمی خود معروف است. او در فیلم‌های معروف خود کت‌و‌شلوار را با چکمه ست می‌کرد.

مالکوم ایکس

او فعال حقوق بشر و مدافع حقوق آفریقایی آمریکایی‌ها بود. مالکوم ایکس به‌دلیل مبارزات خود علیه تبعیض نژادی مشهور بود. استایل او نیز از این جهت شهرت داشت و توجهات را به‌خود جلب می‌کرد. ترکیب کت‌و‌شلوار‌های رنگ روشن با کراوات‌های بلند و باریک، مو‌های تراشیده‌شده، عینک طبی نیم چهارچوب مشکی اجزای استایل او بود. همچنین در اوایل دهه ۱۹۹۰، دنزل واشینگتون بازیگر مطرح هالیوود با ایفای نقش مالکوم ایکس در فیلمی به‌همین نام استایل او را دوباره در ذهن مردم تداعی کرد.

گروه بیتلس

اعضای گروه افسانه‌ای بیتلس، مدل لباس‌های خود را از موزه‌های ملی لیورپول الهام می‌گرفتند. سبک استایل آنها در موفقیتشان تاثیر بسزایی داشت و اهمیت این تصویر برای مخاطب، بیشتر از موسیقی آنها موجب پیشرفت گروه شد.

معرفی مهم‌ترین طراحان مد تاثیر‌گذار بر مد دهه ۶۰ میلادی

۱. ایو سن لوران

همانطور که در طول مقاله اشاره کردیم ایو سن لوران از طراحان مد بسیار تاثیرگذار بر مد دهه ۶۰ میلادی بود. او با معرفی تکنیک کالر بلاکینگ و طراحی لباس‌هایی با عنوان مد بدون جنسیت برای همیشه نام خود را در صنعت مد این دهه ثبت کرد.

۲. ماری کوانت

بعد از موفقیت در طراحی دامن‌های کوتاه، ماری کوانت به عنوان یکی از طراحانی که برای مد آزاد زنان تلاش کرد مشهور شد. همچنین او با جلب توجه صنعت مد به انگلستان نیز به محبوبیت رسید.

۳. آندره کورجز

او با طراحی مجموعه لباس‌های خود برای بهار سال ۱۹۶۴ خلاقیت خود را در طراحی به صنعت مد معرفی کرد. با اینکه لباس‌های این مجموعه چندان دیده نشدند اما ترند شدن کفش‌های گوگو کافی بود تا نام او در مد دهه ۶۰ میلادی ماندگار شود.

۴. کوکوشنل

طراح موفق دوران، خانم کوکوشنل در دهه ۶۰ میلادی به‌دلیل مخالفت با دامن‌های کوتاه و ترند‌شدن آنها یکی از افراد بحث‌برانگیز آن دهه به‌شمار می‌رود. همچنین با اینکه او با استایل‌های بدون جنسیت چندان مخالفتی نداشت. اما معتقد بود که المان‌های استایل زنانه نیز همیشه باید حفظ شوند.

سخن پایانی

در این مطلب سعی داشتیم که تمام ابعاد مربوط به مد و فشن در دهه ۶۰ میلادی را باهم بررسی کنیم. مد این دهه از جهت تغییرات وسیع و گسترده بعد از جنگ جهانی دوم اهمیت بسیار زیادی دارد. اگر شما بخواهید از المان‌های این دهه در استایل خود استفاده کنید، کدام الگو یا ترکیب را انتخاب می‌کنید؟ نظرات خود را با ما در میان بگذارید.

شروع دهه 60

در دهه 60 میلادی مسئله ضد فرهنگ (Counterculture) مطرح شد. ضدفرهنگ به این معنا که استایل و سبک زندگی و رفتاری با قوانین و موازین جامعه سازگار نباشد . در این جهت نژادپرستی و تعبیض جنسیتی از بین رفت، با حضور تلویزیون و رادیو در در بین خانواده‌ها و مدیا وارد زندگی فردی و اجتماعی عموم مردم شد.

تاثیر هنر و سیاست در مد

حضور پر رنگ گروه‌های موسیقی مانند بیتلز و افراد سرشناسی و پر قدرتی مانند ژاکلین کِندی (همسر جان اف. کِندی) رئیس جمهور سابق ایالات متحده آمریکا و شروع دومین جنبش فمنیستی تاثیرات بسیاری بر صنعت مد و فشن داشت. به همین دلیل نمی‌توان تاثیرات هنر و سیاست این دهه را در مد و فشن نادیده گرفت.

استایل زنانه در 1960

یکی از فاکتور‌های مهم در صنعت مد دهه 60 میلادی طرح ‌های بولد بود این طرح ها که بسیار متنوع نیز هستند توانسته بودند تا در آن زمان در کنار رنگ ‌های متنوع و شاد، ظاهری جذاب ، چشمگیر و منحصر بفرد را به زنان بدهند .در طراحی های دهه 60 مهم ترین چیز انتخاب رنگ ها و تنوع آن ها بود که به عنوان اصلی ترین موضوع برای خانم ها اهمیت داشت زیرا خانم های دهه 60 میلادی از پارچه های بسیار خوش رنگ و بیشتر از یک رنگ استفاده می کردند.در بین لباس های سبک جید و زیبایی که در این دهه طراحی می شد یکی دیگر از مد‌های مورد علاقه زنان جوراب شلواری‌ های رنگی بود. که از این جوراب شلواری های رنگی برای استفاده دامن یا پیراهن ‌های کوتاه بسیار مورد توجه قرار می گرفت در میان انواع رنگ هایی که وجود داشت رنگ‌های زرد، نارنجی و بنفش از محبوب‌ترین رنگ‌ها برای جواب شلواری دهه 60 میلادی به حساب می‌آمدند.

استایل مردانه در 1960

کروات یک اکسسوری جذاب و جدایی ناپذیر در استایل دهه ۶۰ آقایان بود. در این جهت آقایان نه تنها در استایل رسمی خود با کت و شلوار از کروات‌های رنگی استفاده می کردند، بلکه در کنار پلیور و ژاکت مردانه، از کروات استفاده می‌کردند. همچنین عینک مربعی و کلاه شاپو استایل یک آقای خوشتیپ را در دهه ۶۰ کامل می‌کرد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

بستن
بستن
ورود
بستن
سبد خرید (0)

هیچ محصولی در سبد خرید نیست. هیچ محصولی در سبد خرید نیست.





fa_IRPersian