نگاه نو، انقلاب دیور در مُد

مرداد ۳, ۱۴۰۱

تاریخچه طراحان فشن

“نگاه نو” یا “New Look” در سال ۱۹۴۷ میلادی در پاریس عرضه شد. سبکی از لباس منسوب به کریستین دیور که به واسطه دامن های گشاد و چین دار، خط کمری باریک و سرشانه های افتاده مشخص میشد. این سبک فوق العاده زنانه و تاثیرگذار در ابتدا تکان دهنده می نمود و به مدت یک دهه مدل های پوشاک زنانه را به تسخیر خود درآورد.

از آنجا که دامن های پلیسه کاغذی این مجموعه مانند گلبرگ های گل باز و بسته میشد، در آغاز به طرح “جام گل” موسوم بود، اما طولی نکشید که کارمل اسنو، سردبیر مجله آمریکاییHarper’s Bazaar نامش را به “نگاه نو” تغییر داد.

ساختار نگاه نو

این مدل پر زرق و برق زنانه درست در نقطه مقابل پوشاک جمع و جور، ساده و کارآمدی قرار داشت که در فاصله جنگ جهانی دوم و بلافاصبه بعد از آن به تن می کردند. طراحی های دیور پیچیده بود و با استفاده از ساختار داخلی سخت و محکم به اندام زنانه قالبی ایده آل می بخشید.

او اسلوب ساختار سنتی را با استفاده از پارچه های سفت و محکمی که پارچه تافته نیز بر وزنشان می افزود، احیا کرد. کمرها باریک و مدل کرستی چسبان بود، سرشانه های افتاده،‌بالاتنه های خوش فرم را برجسته می ساخت، قسمت کفل ها پر و دارای لایی ابری بود، دامن ها تماما پلیسه دار و گشاد بود و لبه آنها صاف پایین می افتاد.

نگاه نو، محبوب یا مغضوب؟

در برابر این مدل جسورانه،‌ واکنش های بی نظیر و کم سابقه نشان داده شد و این مُدِ نو هم مایه شگفتی و همبحث و جدل شد. آثار دیور که هرکدامشان نزدیک به ۲۳ متر پارچه می برد،‌به دلیل بی اعتنایی و اسراف کاری شرم آور در دوره ای از سهمیه بندی و محرومیت های شدید بعد از جنگ، محکوم شد.

دولت و عموم مردم اعتراض هایی کردند و در سپتامبر ۱۹۴۷، هنگامی که دیور به ایالات متحده سفر می کردبه وسیله پلاکاردهایی با شعارهایی نظیر “جناب دیور را زنده زنده بسوزانید” و “مرگ بر نگاه نو” از او استقبال کردند. این مدل فوق العاده تنگ و چسبان با ابراز انزجار و ملامت از سوی فمنیست ها نیز رو به رو شد که آن را به دیده پس رفتی در زمینه آزادی زنان می نگریستند.

هرچند، اعتراضات بیهوده بود و نتیجه ای در بر نداشت و دیری نگذشت که نگاه نوی دیور بار دیگر پاریس را به عنوان قدرت مسلم در عرصه مد علم کرد و در کمتر از یک سال، این سبک به مد مسلط جهان غرب بدل شد. این سبک، بی اندازه بازاری به شمار می آمد و الگوبرداری از آن آسان بود.

خواندن این سبک با نام “نگاه نو” قدری بیراه می نمود این سبک درواقع احیای نوستالژیک عصر سپری شده کمرهای کرست دار به شمار می رفت. در حقیقت،‌ احیای زنانه دیور پیش تر در اواخر دهه ۱۹۳۰ و مجددا در ۱۹۴۶ و از همه برجسته تر از سوی بالنسیاگا و پیر بالمین محتاطانه انجام گرفته بود. با این وجود،‌ تمامی افتخار و اعتبار اقتباس و اصلاح آنچه را که به “نگاه نو” معروف شد باید از آنِ او دانست.

بازآفرینی BAR Jacket

در سال ۲۰۲۰ برند دیور کت بار مشهور دیور را بازآفرینی کرد. این کت توسط طراح لباس, ماریا گراتزیا چیوری اولین رونمایی از مجموعه پاییز و زمستان ۲۰۲۰ این برند بود. برای بازآفرینی این کت زیبا که اکنون در بوتیک های دیور موجود است مراحل سختی پشت سر گذاشته شده تا نام خود را حفظ کند.

کت بار اولین بار در سال ۱۹۴۷ برای اولین مجموعه اوت کوتور کریستین دیور طراحی شد. این کت یکی از موارد بسیار متناسب با دامن های طرح“نگاه نو” دیور بود، که زنانگی را برجسته می کرد و پس از سالها نگاه  فایده گرایانه به لباس، نگاهی خوش بینانه به مد را ارائه می داد. هفتاد و سه سال بعد، این کت به شکل مدرنی ظهور کرد و بار دیگر جایگاه این نام تجاری را محکم کرد.

این کت به لحلظ ساختاری دانش فنی دیور را به نمایش می گذارد و در عین حال به میراث تجاری، صنعتگری و نوآوری این برند اشاره می کند. ساختار مدرن این کت آزادی حرکت را بدون از بین بردن ظاهری مجلسی اش فراهم می کند. حفظ جزئیات ساختاری از اهمیت زیادی برای بازآفرینی این کت برخوردار بود و آن را به چالشی برای آتلیه ی این خانه مد تبدیل کرده بود. حداقل چهار نمونه به منظور دستیابی به تفسیر و تقلیدی مطلوب چه به لحاظ برش و چه به لحاظ برش حجمی از کت، ایجاد شده است.

کت بار به عنوان نمادی ابدی از “نگاه نو” این برند درآمده است  و مورد توجه متخصصان مد قرار گرفته است. این کت نمادی است که از محدودیت های زمان و روند پیشی می گیرد و بازتابی فوق مدرن از دیور است. این برند یک بار دیگر از مدها و نسل ها فراتر رفته و جایگاه نمادینش را تثبیت کرده است.