برای قصهگویی که میخواهد داستان خود را با تصاویر نمایش دهد، هیچ چیز مهمتر از طراحی صحنه و لباسی نزدیک به شخصیتهای فیلم نیست، لباسهایی که بتواند تاریکی و روشنایی شخصیت داستان را به تماشاگر نشان دهد. به همین دلیل هم صنعت مد همان قدر که در هفتههای فشن و روی فرش قرمز مراسمی مانند اسکار، دیده میشود، روی پرده سینما میدرخشد. به بهانه مراسم اسکار به بررسی تاثیرگذارترین فیلمها بر صنعت مد میپردازیم!
فرقی نمیکند چه در یک درام تاریخی باشد و چه در یک فیلم علمی-تخیلی، دیزاین خوب لباس میتواند به کارگردان کمک کند تا روند فیلم را روان پیش ببرد و بازیگر را در قالب نقش خود فروبرد.
پس اگر به دنیای سینما علاقهمندید بهتر است نگاهی به کمدی رمانتیکهای کلاسیکی که دیزاینرها و طراحان لباس در آن همگام با ستاره های فیلم درخشیدند، بیاندازید.
صبحانه در تیفانی؛ هربرت دو جیوانچی
یکی از ویژگیهای مهم کمدی رمانتیک صبحانه در تیفانی (Breakfast at Tiffany’s) به کارگردانی بلیک ادواردز نشانههای زیبایی خلاقانهای بود که طی پنجاه سال توانسته همچنان درخشش خود را حفظ کند. همکاری جیوانچی با ستاره این فیلم، آدری هپبورن به پیش از این فیلم و پیراهن بلند مشکی هپبورن باز میگردد، ستارهای که بعدها به نمادی از مد تبدیل شد و هنوز هم در طول تاریخ سینما یکی از درخشانترین نمادهای زیبایی به شمار میرود.
هپبورن درباره سالهای همکاری سینماییاش با جیوانچی میگوید: در واقع میتوان گفت هربرت دو جیوانچی در طول این سالها من را خلق کرد.
در نهایت آنچه هپبورن در صحنه های مختلف صبحانه در تیفانی به تن داشت به ظاهر همیشگی او بدل شد، ظاهری که نه تنها تا پایان با هپبورن باقی ماند بلکه تعیین میکرد خوشپوشترین زنان آن دوره چه چیز را در کمد لباسهای خود جای دهند.
گتسبی بزرگ؛ میکا پرادا
برای آنکه رمان فوق العاده فیتز جرارد بتواند روی پرده سینما هم بدرخشد، چیزی مهمتر از وجود یک طراح زبردست برای ایجاد صحنههای پرزرق و برق یک عاشقانه پرهیاهو نبود. پرادا که در کلکسیونهای خود در عین الهام از دنیای کلاسیک همچنان مدرن به نظر میرسد به زیبایی توانست شکوه خیرهکننده مورد نیاز برای صحنههای مهمانی گتسبی بزرگ (The Great Gatsby) را به تصویر بکشد. طراحی لباسهای خیره کننده برای لیوناردو دیکاپریو در نقش گتسبی و کری مولیگان در نقش دیزی آنچنان ویژه و منحصر به فرد بود که گتسبی بزرگ را به یک نماینده خوشپوشی بدل کرد، نمایندهای که تا سالها بعد به دنبال اسکار از روی فرش قرمزی به فرش قرمز دیگر دوید!
زیبای روز؛ ایو سن لوران
یک بار طراح، بازیگر را با یک پوشش خیره کننده و ویژه در سینما به ستاره تبدیل می کند و بار دیگر ظاهر خاص یک بازیگر می تواند یک طراح را به دنیای فرش های قرمز بکشاند. سن لوارن با طراحی ویژه خود برای کاترین دنو و البته همکاری با او در فیلم های مختلف توانست به یکی از شناخته شده ترین طراحان لباس بدل شد.
آنچه سن لوران در زیبای روز (Belle de Jour) به تن دنو نشاند، طی سال ها و نسل های مختلف از فشن توانست زنده و الهام بخش باقی بماند، ظاهری که به عنوان یک “کلاسیک مدرن” شناخته می شود. لباس های استفاده شده در زیبای روز نماد تیپ یک زن فعال از طبقه متوسط بالای جامعه است.
انی هال، رالف لوران
دایان کیتن کاراکتر اصلی فیلم کمدی رمانتیک وودی آلن نه تنها با تیپ ویژه خود شخصیت خاص انی هال را به خوبی نمایش دهد بلکه ترند جدید در دنیای فشن هم خلق کرد؛ تیپ مردانه در دنیای مد زنانه. لباس های بازیگر زن اصلی انی هال به نظر وودی آلن دقیقا همان چیزی بودی که انی دلش می خواست بپوشد، لباسی که در آن احساس راحتی می کرد.
پس از آنکه لوارن کراوات را روی لباس های انی هال (Annie Hall) گذاشت، کراوات زدن برای یک زن معنای تازه ای به خود گرفت، راهی که کیتن در دنیای مد برای ظاهر زنانه با ویژگی های یک لباس مردانه تعریف کرد هنوز به انتهای خود نرسیده است.
امروز از اسکار گرفته تا دیگر فرشش قرمزها، مراسم رسمی یا حتی در زندگی عادی و روزمره بسیاری از زنان، آیتمهایی که زمانی مختص مردان بود، به پوششی عادی برای خانمها تبدیل شده است.