لباس قاچاق بنگلادشی

ابوالقاسم شیرازی ریاست اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک نیز در یک ماه اخیر مکرراً از قاچاق لباس‌های بنگلادشی پرده برداشته است،لباس‌های بنگلادشی ماه‌هاست که در دستفروشی‌ها و فروشگاه‌های پایتخت و سایر شهرستان‌ها خودنمایی می‌کند

لباس قاچاق بنگلادشی

لباس قاچاق بنگلادشی ماه‌هاست که در دستفروشی‌ها و فروشگاه‌های پایتخت و سایر شهرستان‌ها خودنمایی می‌کند. اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک نیز در یک ماه اخیر مکرراً از لباس قاچاق بنگلادشی پرده برداشته، اما نه وزارت صمت و نه ستاد مبارزه با قاچاق کالا هیچ واکنشی به این افشاگری‌ها نشان نداده‌اند، این در حالی است که در واردات رسمی ایران از این کشور فقط «نخ و پارچه» دیده می‌شود.

میزان واردات پوشاک طی سال‌های اخیر کاهش شش برابری داشته و اگر نگاهی به محصولات موجود در فروشگاه‌ها داشته باشیم، متوجه خواهیم شد که این آمار با حجم پوشاک خارجی موجود در فروشگاه‌ها همخوانی ندارد. به نظر می‌رسد پوشاک خارجی موجود در فروشگاه‌ها از مبادی غیررسمی (قاچاق) وارد کشور شده‌اند.

فعالان حوزه پوشاک معتقدند، در نیمه دوم سال بازارشان رونق بیشتری دارد و مردم رغبت بیشتری برای خرید لباس پاییزه و زمستانه دارند. به عبارتی کاسبانی که در شش ماهه نخست سال سود کمی داشتند تلاش می‌کنند زیانشان را در پاییز و زمستان جبران کنند.

حال اگر پوشاک قاچاق خارجی و ارزان به دلیل بی‌تدبیری دستگاه‌های نظارتی و عدم نظارت بر بازار پوشاک در کشور فراوان شود، طبیعی است که همان اندک سود تولیدکنندگان داخلی ناچیز شده و در پایان سال بنگاه تولیدی و توزیعی با زیان مواجه خواهد شد.

بعد از هجوم پوشاک اروپایی، ترک و هندی ظاهراً نوبت به واردات پوشاک بنگلادشی رسیده که بسیار ارزان بوده و بازار کشور را از آن خود کرده است. از ابتدای پاییز لباس‌های کاموایی و گرم که اغلب به صورت چروک است در دستفروشی‌ها و فروشگاه‌های کشور به وفور دیده می‌شود.

عضو هیئت مدیره اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک در یک ماه اخیر از واردات لباس قاچاق بنگلادشی خبر داده و توزیع گسترده آن را در کشور را به زیان این صنعت می‌داند، اما هنوز هیچ‌کدام از نهاد‌های نظارتی و حتی وزارت صمت و ستاد مبارزه با قاچاق کالا واکنشی نشان نداده‌اند. به نظر می‌رسد فعالان صنعت پوشاک باید خودشان دست به کار شوند و از قاچاق این لباس‌ها و توزیع گسترده آن جلوگیری کنند.

رئیس اتحادیه فروشندگان معتقد است: اغلب پوشاکی که از راه‌های غیرقانونی وارد کشور می‌شوند، در حال حاضر از سوی دستفروشان کنار خیابان، فضای مجازی و سایر روش‌های زیرزمینی به فروش می‌رسند که با یک گشت کوچک در کنار خیابان‌ها و فضای مجازی این امر به‌راحتی قابل رصد است. البته توزیع‌کنندگان به دلیل ارزانی قیمت، رغبت بیشتری به فروش این لباس‌ها دارند.

ابوالقاسم شیرازی درباره افزایش حجم قاچاق پوشاک در کشور می‌گوید: «با شیوع ویروس کرونا حجم پوشاک غیرمجاز در مغازه‌ها کاهش یافته بود، اما در سه ماه اخیر مجدداً میزان ورود پوشاک قاچاق (لباس قاچاق بنگلادشی) به کشور روند افزایشی به خود گرفته که باید مسئولان مربوط به حوزه قاچاق آن را بررسی کرده و راه‌های ورود آن‌ها را مسدود کنند، زیرا با این روند تولیدکنندگان پوشاک بیشتر از گذشته متضرر خواهند شد.

توزیع لباس قاچاق بنگلادشی با یک دهم قیمت داخلی

عضو هیئت‌مدیره اتحادیه صنف تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک تهران در گفتگو با میزان می‌گوید: پلباس قاچاق بنگلادشی با قیمت تناژی و بعضاً با یک‌دهم قیمت واقعی وارد کشور می‌شود که بهای تمام‌شده ندارد، در حالی که بهای تمام‌شده کالای تولید داخل بیشتر است.

مجید افتخاری می‌افزاید: از سال ۹۷ واردات پوشاک به کشور ممنوع شده است، حتی زمانی که واردات آزاد بود در بازار ایران حداکثر ۲درصد واردات قانونی و ۹درصد قاچاق شکل می‌گرفت که این قاچاق به تولید صدمه وارد می‌کرد و همچنین خیلی از اشتغال‌ها را از بین می‌برد. به دلیل شرایط اقتصادی فعلی متأسفانه از این پوشاک قاچاق استقبال می‌شود.

وی تأکید می‌کند: کشور بنگلادش دومین صادرکننده پوشاک دنیاست که ۲۰ میلیون اشتغال ایجاد می‌کند و این کشور در حوزه پوشاک قوی و قدرتمند است، همچنین تمام نشان‌های تجاری اروپایی در بنگلادش تولید می‌شود.

افتخاری می‌گوید: بنگلادش پوشاک را برای کشور‌های اروپایی، ایتالیایی، اسپانیایی و… تولید می‌کند که بعد از فراگیرشدن بیماری‌های کرونا در دنیا با حجم وحشتناک کالای لغو شده و از مدل خارج شده اروپایی مواجه شد، بنابراین این کالا‌ها را به‌صورت تناژی و کیلویی به کشور‌هایی که نظارت درستی در آن‌ها وجود ندارد، می‌فروشد که در حال حاضر بهترین گزینه برای فروش این کالا‌ها ایران است. این در حالی است که در ایران نظارتی روی قاچاق نمی‌شود و قاچاق به راحتی در کشور انجام می‌شود.

افتخاری درخصوص راهکاری برای منع ورود پوشاک قاچاق از بنگلادش به ایران می‌گوید: پوشاک قاچاق باید قبل از ورود از مبدأ کنترل شود، زیرا فرآیند شناسایی کالای قاچاق را نیز با ترفند دور می‌زند. بخش عمده کالای بنگلادشی از امارات وارد کشور می‌شود، بنابراین مسیر‌ها مشخص است و باید با سیستم دیگری با واردات لباس قاچاق بنگلادشی مقابله کنند. همچنین باید از طریق مسیر امنیتی جلوی این مسئله گرفته شود.

واردات پارچه و نخ از بنگلادش با اسم لباس؟

آمار‌های رسمی گمرک نشان می‌دهد در شش ماهه نخست سال جاری ۱۷ میلیون و ۶۰۰ هزار دلار لباس قاچاق بنگلادشی وارد ایران شده، اما هیچ‌کدام به نام پوشاک وارد نشده و کد تعرفه وارداتی آن‌ها پارچه و نخ است، اما نکته جالب توجه اینکه از میزان فوق، کل آن مربوط به چهار قلم شامل:

۱- پارچه تاروپودباف از کنف یا سایر الیاف نسجی پوسته ساقه نباتات

۲- نخ از کنف یا از سایر الیاف نسجی پوسته ساقه نباتات یک لایه

۳- نخ از کنف یا از سایر الیاف نسجی پوسته ساقه نباتات چندلایه

۴- پراکسید هیدروژن (آب‌اکسیژنه) حتی جامد شده با اوره است

بنابراین این شائبه وجود دارد که تعرفه‌های مربوط به نخ و پارچه احتمالا باید پوشاک باشد یا اینکه پوشاک در خارج از مبادی رسمی و به‌صورت قاچاق وارد کشور شده است.

در بررسی‌های میدانی یکی از فروشندگان پوشاک می‌گوید: نه‌تن‌ها فروش پوشاک خارجی برای ما سود بیشتری دارد، بلکه خرید کالای قاچاق نیز برای ما مقرون به‌صرفه‌تر است؛ چراکه قیمت مناسب‌تری دارد. به طوری که اگر فروش محصولات تولید داخلی ۳۰ درصد سود با دوره انتظار بالاست؛ فروش پوشاک خارجی ۶۰تا ۷۰درصد سود دارد و سریع‌تر هم به فروش می‌رسند، چون مشتریان اغلب به‌دنبال کالا‌های خارجی همچون چین، پاکستان، بنگلادش و… هستند و تمایلی به خرید پوشاک ایرانی ندارند.