مد در تلویزیون و سینما

هنگامی که فیلم‌ها (در دهه ۱۹۱۰) و تلویزیون (اوایل دهه ۱۹۵۰) محبوب شدند، این دو شکل بصری رسانه، عمدتاً به اطلاع‌رسانی، سرگرم کردن مخاطبان و بیان یک داستان اختصاص داشتند که مردم برای سرگرمی به آن هجوم آوردند. با این وجود، از آنجایی که هرکسی که بر پرده سینما یا تلویزیون ظاهر می‌شود به راحتی در معرض دید قار میگیرد، پوشیدن لباس‌های مناسب و مد روز برای جذابیت نمایش‌ها، رتبه‌بندی آن‌ها و نقدهایشان اهمیت زیادی داشت. در نگاهی به گذشته، تاثیر این رسانه را بر صنعت مد و مدیا نمی توان نادیده گرفت.

این دو رسانه که تمایل به ترویج مد داشتن، اکنون این فرصت را پیدا کردند که ملی نیز شوند. قرار گرفتن در معرض سبک های مختلف لباس، طرح های جدید، و افراد معروف(بازیگران، نوازندگان، رقصندگان، چهره های عمومی) منجر به تحسین تماشاگران و اتخاذ مد شد، پدیده‌ای که هیچ نشانه‌ای از کند شدن را نشان نمی‌داد.

مد در تلویزیون و سینما در شرق:

این اتفاق در شرق نیز همانند غرب، افتاد. چین مدرن و رابطه آن با ممد و مدیا نمونه ای از این موارد است. محقق مد، جوان‌جوان وو (Juanjuan Wu)، می‌نویسد که:” پس از انقلاب فرهنگی در چین، در طول دهه ۱۹۸۰، تأثیر اولیه مد بر مردم چین از کمدی‌های ژاپنی بود، این گسترش تلویزیون و فیلم بود که بیشترین تأثیر را در انتشار مدهای جدید داشت. –به خصوص در مد جوانان –زمانی که تلویزیون خود را به عنوان یک رسانه محبوب در چین تثبیت کرد و فیلم‌های خارجی و داخلی مخاطبان جدیدی در سرزمین اصلی پیدا کردند، مدهای جدید راه‌ها و ورودی‌های جدیدی به سرزمین اصلی پیدا کردند.”

مد در تلویزیون و سینما در این دوره:

در این قرن، همانطور که مد همچنان به مرکزیت بودن تلویزیون و فیلم ها ادامه میدهد، برخی از جنبه های  نحوه ارائه نمایش‌ها همچنان پابرجا هستند در حالی که برخی دیگر جذابیت‌های جدیدی پیدا می کنند. گسترش فرش قرمز (اسکار و دیگر نمایش های جوایز) به همان اندازه که بخاطر وجود افراد معروف و سلبریتی‌ها دیده میشوند، برای مد و لباس‌هایشان نیز تماشا می شوند.

و یا برنامه‌های تلویزیونی که متمرکز بر مد هستند مانند « Project Runway» که در آن طراحان مد با یکدیگر رقابت می‌کنند، جهشی بزرگ به جلو داشت. فیلم‌هایی مانند Funny Face (آدری هپبورن، ۱۹۵۷)، The Devil Wears Prada، سریال Sex and the Cityو Euphoria ، به‌علاوه مستندهایی مانند « Ultrasuede: در جستجوی هالستون» و «دیانا وریلند: چشم باید سفر کند» جایگاه خاص خود را با موضوع درونی مد حفظ میکنند و همچنان این دو رسانه را در صنعت فشن تاثیرگذار نگه‌میدارنند.

the-history-of-media-and-fashion-part-two
لیلی کالینز در سریال Emily in Paris – آدری هپبرن در Funny face

وب‌سایت‌های تجاری و انتشار مد

اواسط دهه ۱۹۹۰ تا اوایل قرن بیست و یکم با شروع فروش آنلاین مد در بازار خرده‌فروشی، موفقیت‌های تجاری بزرگی را در تبلیغات برای صنعت پوشاک رقم زد. اینترنت به گسترش طبیعی فروشگاه‌های معروفی چون Bloomingdale’s and Macy’s گرفته تا فروشگاه‌های معمولی چون LL Bean و حتی آتلیه‌های طراحان لباس‌های پر زرق و برقی از جمله Ralph Rucci، Dolce and Gabbana، و تعداد بیشماری دیگر کمک کرد.

شبکه جهانی وب همچنین راه را برای شرکت های مرتبط با مد که حتی آتلیه یا فروشگاهی نداشتند باز کرد. این امر در ابتدا هیجان انگیز بود، اما بسیاری از استارت آپ‌ها به دلیل عجله برای ایجاد یک حضور آنلاین شکست خوردند. کارآفرینان متوجه نشدند که حتی اگر وب سایت یک شکل رسانه ای قابل دسترس است، بدون ترافیک، و بدون بودجه تبلیغاتی و تبلیغاتی برای هدایت افراد به پورتال های آن‌ها، نمی تواند رشد کند.

وب سایت‌های اینترنتی که از آن روزه‌ای اولیه جان سالم به در بردند, ارزش حرکات تبلیغات سنتی را کشف کردند و روزنامه نگاران را از طریق انتشار مطبوعات و یا رویداده‌ای خاص به سمت خانه و بیزینس خود آوردند؛ در نتیجه نام آن‌ها در رادیو یا تلویزیون شنیده شد.

نتایج در مورد کسب و کار کریس لیندلند، صاحب و بنیانگذار شلوارهای Cordaround سریع بود. لیندلند که مصمم بود به‌عنوان یک تولیدکننده شرکت خود را راه‌اندازی کند، بدون هیچ فروشگاه واقعی، به کپی‌نویسی سرگرم‌کننده‌اش تکیه کرد تا علاقه ویراستارانی مانند مجله نیویورک‌تایمز, مجله وال استریت, و ونیتی فیر را جلب کند. با این کار فروش افزایش یافته و وب سایت لیندلند خود را توسعه داد.

the-history-of-media-and-fashion-part-two
شلوار‌های Cordaround

بنابراین نتیجه این است که از طریق اینترنت، مد می‌تواند ” بدون یک فشن شو, تبلیغات گران‌قیمت, یا یک فروشگاه واقعی، به کار رود، نام برند را زنده نگه‌دارد وحتی مد خلاقانه تری ایجاد کند. ترکیب تکنولوژی جدید با رویکردهای استاندارد روابط‌عمومی که در گذشته کار می‌کرد , دستورالعمل موفقیت بود.

در انتها:

بیشتر محققان در حال تحقیق در مورد مد و رسانه هستند. تحقیقات مرتبط با فرهنگ در زمینه‌هایی مثل روان‌شناسی، جامعه‌شناسی، آموزش و ادبیات (چه داستانی و چه غیرداستانی) در حال رشد است. این تحقبقات به منظور درک بهتر رفتار انسان، تأثیرات فشار همسالان در مورد لباس پوشیدن، تأثیر رسانه‌ها بر تصویر بدن و سلامت، مطالعات جنسیتی و موارد دیگر زیر ذره بین قرار گرفته است. همچنین تاثیر این تحقیقات در زمینه بازاریابی، تبلیغات و اطلاعات جمعیتی حتی به رویکردهای جدیدی برای انتخاب مدل‌ها منجر شد که مدل‌های با اندازه بزرگ و مدل‌های دارای معلولیت نیز وارد این صنعت شدند.

پیوند مد و مدیا از طریق لنزهای هنر، زیبایی شناسی، طراحی و خلاقیت آشکار می شود و تاریخچه دنیای مد و مدیا و ارتباط این دو با یکدیگر به قدری گسترده است که تحقیقات هر محقق باید به دنبال تمرکز بر موضوع یا بخش خاصی از رسانه باشد تا درک کردن آن را به حداکثر برساند. که در ادامه این راه با هم آن‌ها را بررسی میکنیم.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Close
Close
Sign in
Close
Cart (0)

No products in the cart. No products in the cart.





en_USEnglish