مد خاکی؛ ملت اوکراین رخت جنگ می‌پوشند

ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهوری اوکراین، با پوشیدن لباس‌های خاکی در همه نشست‌ها از آغاز حمله روسیه، در این کشور مد خاکی را فراگیر کرد

مد خاکی؛ ملت اوکراین رخت جنگ می‌پوشند

هشت ماه پس از آغاز جنگ روسیه علیه اوکراین، مردم اوکراین به تقلید از زلنسکی، پوشیدن لباس‌های خاکی را به‌عنوان سلاح ارتباطی، پذیرفته‌اند

به‌عنوان رئیس ارتش اوکراین، زلنسکی می‌توانست لباس نظامی ملی بپوشد، اما او کت‌وشلوار خود را با لباس‌های معمولی راحت‌تر در رنگ‌های شبیه‌به لباس نظامی عوض کرد. از روز اول جنگ، او تیشرت‌های زیتونی‌ای که عضله‌های دوسر بازویش را نمایان می‌کرد، با شلوارهای شش‌جیب و کفش‌های کتانی به همان رنگ را برتن کرده است.

هشت ماه پس از آغاز جنگ روسیه علیه اوکراین، مردم اوکراین به تقلید از زلنسکی، پوشیدن لباس‌های خاکی را به‌عنوان سلاح ارتباطی، پذیرفته‌اند.

ناتالیا کولیک، مدیر نام تجاری آوی‌آتسیا هالیچینی، می‌گوید لباس وسیله‌ای برای ابراز نظر پوشنده است

تانیا سولووی، محقق تاریخ مد و روزنامه‌نگار سابق ووگ، به خبرگزاری فرانسه گفت: «این‌ها کفش‌های کتانی بسیار ارزانی اند، که نشان‌دهنده سادگی‌ هم محسوب می‌شوند.»

سولووی افزود: «آن‌ها می‌گویند کشور من درحال جنگ است و من همان لباس ساده و راحتی را می‌پوشم که افراد هنگام پناه‌گرفتن در پناهگاه‌ها به‌تن دارند.»

در کشوری که در ۲۵ فوریه برای مردان بین ۱۸ تا ۶۰ ساله بسیج عمومی اعلام کرد، سبز ارتشی نیز به‌صورت انبوه ازسوی غیرنظامیان پذیرفته شده است.

دنیس سی‌ساله که با یک ژاکت طرح خاکی در کی‌یف قدم می‌زد، گفت: «بسیاری از مردم شروع به پوشیدن رنگ خاکی کردند که به ارتش ما مربوط می‌شود. به این ترتیب، ما آنچه را که درجریان است فراموش نمی‌کنیم و به هدفمان کمک می‌کنیم.»

مد تک‌رنگ به سبک زنانه نیز اضافه شد، از مانیکور ناخن‌ها گرفته، تا زیورآلات کوچک.

سوتلانا، ۶۲ ساله، برای رفتن به مرکز شهر کی‌یف یک لباس ورزشی خاکی انتخاب کرده، زیرا به گفته او، «اقتضای زمان ماست».

بازنشسته‌ای که با یک ژاکت بدون آستین به رنگ صورتی آبنباتی به لباس خود رنگ داده است، می‌گوید: «اما نه هر روز، این‌طوری خیلی تکراری خواهد بود.»

غیرقانونی برای غیرنظامیان

سولووی گفت: «خاکی همیشه یک رنگ محبوب در اوکراین برای لباس‌های غیررسمی و بیرونی بوده است، اما الان به چیزی بیش از یک سبک تبدیل شده است؛ هویت بصری یک ملت درحال جنگ.»

ناتالیا، مقابل اداره پست اصلی شهر کی‌یف، از سر تا پا، از کلاه تا ژاکت ظریف و شلوار، خاکی پوشیده است. او از ابتدای جنگ به احترام برادرش که در جنگ سال ۲۰۱۵ کشته شد، و به‌خاطر همسرش که در خط مقدم بسیج شده بود، این رنگ را می‌پوشد.

این حسابدار ۴۲ ساله گفت: «ارتشی تنها رنگی است که به من احساس امنیت می‌دهد.»

در کشور جنگ‌زده، اکثر سوپرمارکت‌ها گل‌ها یا تلفن‌های موجود در غرفه‌های خود را با لباس‌های نظامی برای سربازان وظیفه یا سربازان بسیج‌شده جایگزین کرده‌اند.

حکومت نظامی اوکراین غیرنظامیان را از پوشیدن یونیفرم نظامی یا هرگونه لباسی که شبیه لباس نظامی باشد، منع می‌کند و متخلفان ممکن است تا ۹۲ دلار جریمه شوند.

آناستازیا گربینچنکو، دانش‌آموز ۱۵ ساله‌ای که رنگ مشکی را برای خود انتخاب کرده بود، گفت: «من عاشق رنگ خاکی‌ام؛ لباس‌های طرح ارتشی زیادی هم دارم، اما برای جلوگیری از سردرگمی مردم یا ایجاد مزاحمت برای سربازانمان، از پوشیدن آن‌ها خودداری می‌کنم.»

گلدوزی‌ها و ویشیوانکاها

در کی‌یف خط مد «آوی‌آتسیا هالیچینی» (Aviatsiya Halychyny) که در آغاز جنگ ۲۱۰۴ ایجاد شد، به‌علت تیشرت‌های خود به افتخار مدافعان ماریوپل یا پیام‌های ضدروس، به‌طور گسترده‌ای محبوب شده است. این شرکت بخشی از درآمدش را به گروه‌های ارتش اوکراین اهدا می‌کند.

ناتالیا کولیک، مدیر این نام تجاری پوشاک، گفت: «لباس ساده‌ترین وسیله برای بیان عقیده است.»

کولیک که خود لباس مشکی «سبک تاکتیکال» از پشم گوسفندی با الهام از ارتش و طرح شاه‌ماهی پوشیده بود، افزود: «این لباس‌ها مستقیما از ارتش ما حمایت می‌کنند، آن‌ها نوعی بیانیه میهن‌پرستانه‌اند.»

در اوکراین، مد از زمان انقلاب نارنجی در سال ۲۰۰۴ به یک ابزار و نماد سیاسی تبدیل شده است. در آن زمان، شهروندان شروع به پوشیدن روسری‌ها و روبان‌های مشابه کردند تا علیه الیگارشی مورد حمایت کرملین، ویکتور یانوکوویچ، اعتراض کنند.

پس از موج اعتراضی موسوم به یورومیدن (Euromaidan) در سال ۲۰۱۴ و به‌دنبال آن، شروع درگیری با روسیه در همان سال، مد اوکراینی آشکارا لحنی «وطن‌پرستانه» به خود گرفت.

ولودیمیر زلنسکی در لباسی با گلدوزی سنتی اوکراینی، ویشیوانکا

بسیاری شروع به استفاده از وصله‌هایی با نشان ملی، نیزه سه‌شاخه کردند. مد دیگری که فراگیر شد، استفاده مردم از پیراهن‌های گلدوزی‌شده سنتی موسوم‌ به ویشیوانکا بود.

سولووی گفت: «تا زمانی که روسیه ملت، زبان یا هویت اوکراینی را انکار کند، ما از فرهنگ و میراث خود دفاع خواهیم کرد، این فقط بخشی از نبرد است.»