۱۰ فرمان برای خرید کفش کودکان

کفش بچه‌ها باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد؟
معمولا استفاده از انواع پاپوش از اوایل تولد نوزادان شروع می‌شود و از آنجا که قرار نیست نوزادان با این پاپوش‌ها و کفش‌های پارچه‌ای‌شان راه بروند، بنابراین حساسیت خاصی برای انتخاب آنها وجود ندارد اما از حدود ۱۸ ماهگی به بعد که تقریبا بچه‌ها راه رفتن را به خوبی یاد می‌گیرند و دوست دارند خودشان در کوچه و خیابان هم راه بروند، انتخاب کفش مناسب برای آنها اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند. به عبارت ساده‌تر، بهتر است والدین هنگام خرید کفش برای کودک، حداقل نکات زیر را در نظر بگیرند:

باکیفیت باشد
بهتر است به جای توجه به قیمت، مارک یا مدل کفشی که قرار است برای خردسالان بخرید، به کیفیت آن توجه کنید. تقریبا تمام مردم دنیا با پاهایی سالم به دنیا می‌آیند اما تنها ۴۰ درصد از آنها در بزرگسالی هم سلامت پاهایشان حفظ شده است. متخصصان می‌گویند پوشیدن کفش‌های نامناسب از همان دوران کودکی می‌تواند تهدیدی برای به خطر افتادن سلامت پاها باشد. یک کفش باکیفیت بچگانه باید سطح پاهای بچه‌ها را به خوبی پوشش دهد، نرم و انعطاف‌پذیر باشد، تخت سفتی داشته باشد و هیچ فشاری به هیچ قسمت از پای بچه وارد نکند. نرم و انعطاف‌پذیربودن رویه کفش باعث می‌شود جریان خون در سطح پاهایشان به خوبی در گردش باشد.

داخل کفش جاذب رطوبت باشد
اگر برای بچه‌ها کفش‌هایی با جنس چرم، پلاستیک یا ورنی می‌خرید حتما حواستان باشد قسمت‌های داخلی کفش با لایه‌ای از پارچه نخی یا پنبه‌ای پوشیده شده باشد. این لایه‌های نخی یا پنبه‌ای، باعث جذب رطوبت پای بچه‌ها می‌شوند و پای آنها را خشک نگه می‌دارند. با خشک ماندن پای بچه‌ها داخل کفش، امکان رشد باکتری‌ها و قارچ‌های به حداقل ممکن می‌رسد.

دست‌دوز باشد
معمولا جنب‌وجوش بچه‌های نوپا از ما بزرگ‌ترها و حتی از بچه‌های بزرگ‌تر از خودشان هم بیشتر است. برای اینکه دوام کفش آنها را بالا ببرید و مجبور نباشید ماهی یک کفش برایشان بخرید، بهتر است کمی بیشتر هزینه و کفش‌های دور دست‌دوز را برایشان خریداری کنید. این کفش‌ها نسبت به کفش‌هایی که با چسب مخصوص تولید شده‌اند، دوام بیشتری دارند و شیک‌تر هم هستند.

کمی بزرگ‌تر باشد
بهتر است برای خردسالان کفشی بخرید که وقتی آن را پای کودکتان می‌کنید، حدود ۵ تا ۶ میلی‌متر فضای خالی بین بزرگ‌ترین انگشت پا و جلوی کفش وجود داشته باشد. اینطوری پای بچه‌ها هنگام راه رفتن اذیت نمی‌شود. ضمن اینکه پای خردسالان مدام در حال رشد است و وقتی کفش آنها کمی جادار باشد، رشد پاها راحت‌تر صورت می‌گیرد.

عاج‌دار باشد
تخت کفش خردسالان که با زمین در تماس مستقیم است باید عاج‌دار باشد تا آنها هنگام راه رفتن روی سطح‌های صاف یا کمی لغزنده لیز نخورند و زمین نیفتند.

چرم باشد
بهترین، انعطاف‌پذیرترین و راحت‌ترین کفش برای خردسالان، کفش‌هایی با جنس چرم است. البته کفش‌هایی از جنس پلاستیک نرم هم برای بچه‌ها مناسب است اما کفش‌های ورنی یا آنهایی که جنس بسیار خشکی دارند، گزینه مناسبی برای خردسالان محسوب نمی‌شوند.

زیپ‌دار یا چسبی باشد
معمولا بچه‌های نوپا نمی‌توانند بدون کمک والدین خود کفش‌هایشان را بپوشند، بنابراین برای سهولت کار خودتان هم که شده به جای کفش‌های بندی از کفش‌های چسبی برای خردسالانتان استفاده کنید

جلوباز نباشد
کفش‌های جلوباز محافظت خوبی از پای بچه‌ها نمی‌کنند و راه رفتن با آنها برای بچه‌های نوپا کار چندان ساده‌ای نیست. هرچه کفش بسته و پوشیده‌تر باشد و سطح بیشتری از پای بچه‌ها را پوشش دهد، گزینه مناسب‌تری محسوب می‌شوند.

دست دوم نباشد
گاهی والدین از کفش‌های بچه‌های بزرگ‌تر برای بچه‌های کوچک‌تر هم استفاده می‌کنند که این کار اصلا توصیه نمی‌شود. معمولا پای هر بچه‌‌ای در دوران خردسالی شکل و مدل خودش را دارد و وقتی شما کفش دیگری را پای فرزندتان می‌کنید، درواقع پاهای او را مجبور می‌کنید که شکل پای بچه‌ای که پیش از کودک شما آن کفش را پوشیده است، بگیرد.

کفش مهمانی از کفش راحتی جدا باشد
خردسالان باید ۲ مدل کفش داشته باشند؛ کفش مهمانی و کفش راحتی. کفش مهمانی می‌تواند از هر جنس، رنگ و مدلی که دوست دارید، انتخاب شود چون پای بچه‌ها برای مدت طولانی در کفش مهمانی نمی‌ماند اما کفش راحتی که قرار است بچه‌ها ساعت بیشتری را با آن راه بروند، باید شرایطی که عنوان کردیم را داشته باشد.