اولین نمایشگاه گذشته نگر Chloé در نیویورک افتتاح شد (2023-24)

در زمانی که به نظر می رسد خوشبختی می کند، Chloé متعلق به Richemont نه تنها از زنی که برند شیک زنانه و بی دردسر را پایه گذاری کرد و جانشینان او، بلکه از زن جدیدی که بعداً لیبل مد فرانسوی را رهبری خواهد کرد، Chemena Kamali تجلیل می کند.

افتتاحیه نمایشگاه حالت لحظه: گابی آگیون و خانه کلوئه در موزه یهودی در 13 اکتبر پس از اعلام نقش جدید کمالی در اوایل هفته برگزار می شود.

FashionNetwork.com در یک پیش نمایش از موزه بازدید کرد و با دو زن کلیدی پشت نمایشگاه، چغکاته کازاریان، متصدی مهمان، و کریستینا پارسونز، لئون لوی دستیار کیوریتور، هر دو زیر نظر کلودیا گولد، کارگردان بازنشسته و مدیر پروژه نمایشگاه گپ زد. موزه

در حالی که تنش‌ها در نیویورک در واکنش به تظاهرات گرم اسرائیل و حماس که ترافیک خارج از ساختمان سازمان ملل را مسدود کردند، بالاست، و حداقل دو طراح هفته عروس نیویورک، اسرائیلی‌ها Pnina Tornai و Galia Lahav، به ترتیب به تعویق افتاد و به دلیل درگیری لغو شدند. شرکت کنندگان در فضای خیابان پنجم واقع در موزه مایل نیویورک برای لحظه ای مکث کردند تا دنیای زیبا و صلح آمیز دنیای Chloé را تماشا کنند.

این نمایش که شامل بیش از 150 قطعه آرشیوی Chloé است، با تاکید بر بنیانگذار Gaby Aghion، nee Gabrielle Hanoka، در سال 1921، که از یک خانواده تحصیلکرده یهودی در اسکندریه، مصر بود، افتتاح شد. او و همسرش ریموند در سال 1945 به پاریس نقل مکان کردند. کلوئه، که از نام یکی از دوستانش به عاریت گرفته شده بود، قرار بود راه حلی شیک برای لباس های مد لباسی باشد که آگیون در صحنه فرهنگی پس از جنگ در کرانه چپ شاهد آن بود. بنابراین، او Chloé را به عنوان یک برچسب آماده پوشاک در سال 1952 تأسیس کرد

به گفته پارسونز، گفتن داستان آگیون برای گولد بسیار مهم بود.

“کلودیا انرژی زیادی را صرف تحقیق در مورد زنان کارآفرین یهودی ناشناخته می کند. موضوعات نمایشگاه قبلی شامل هلنا روبینشتاین [امپراتوری گریم] و ادیت هالپرت [فروشنده آثار هنری] است، بنابراین مانند یک سوم از سه گانه آن زنان پیشگام است که باعث می شود. او به FashionNetwork.com گفت: “چوقاکاته علاقه مند بود داستان گابی را تعریف کند. برخلاف دیگر خانه هایی که نام مدیران خلاق و بنیانگذاران را یدک می کشند، آگیون نامی را بر اساس نام تجاری نوپای RTW انتخاب کرد. بسیاری از مردم او را نمی شناسند. ما احساس کردیم که باید تا حدی به دلیل اخلاق و رویکرد او در لباس پوشیدن بگوییم: بسیار آزاده، سبک دل و به ظاهر بی زحمت. این اخلاق واقعاً انجام شده است.”

این نمایشگاه با فتومونتاژ و جدول زمانی زندگی آگیون آغاز می شود. اولین قطعه ای که به نمایش گذاشته شد به سال 1960 برمی گردد (متن موزه که به بسیاری از سبک های اولیه اشاره می کند بایگانی نشده بودند)، در حالی که آگیون قبل از انتقال به سمت مدیر هنری و جذب سبک نویسان برای این برند، مانند کارل لاگرفلد، هنوز به عنوان طراح در نظر گرفته می شد. نمایشگاه عمدتاً لباس توسط طراحان لاگرفلد، استلا مک کارتنی، فیبی فیلو – هر سه که کار خود را در Chloé شروع کردند – و همچنین Hannah McGibbon، Clare Waight Keller، Natacha Ramsay-Levi و اخیراً، Gabriela Hearst، گروه بندی شده است. در حالی که زیبایی‌شناسی آن‌ها متفاوت است، رشته‌ای از توانمندسازی زنان برای رهایی خود علیرغم تغییر ایده‌های زنانگی و انطباق با نیازهای زنان در ۷۰ سال گذشته وجود دارد.

یک اتاق به بلوز اختصاص داده شده است که امضای این برند است. “من علاقه مند بودم که به نخ بین دوره های مختلف طراحان با بلوز نگاه کنم و همچنین راهی برای حلقه زدن به گبی و لباس او. از اواخر دهه پنجاه تا زمان مرگش، او همان لباس را می پوشید: یک بلوز ابریشمی در شن و ماسه. کازاریان با پوشیدن یک پیراهن چلو بژ مایل به صورتی که حاصل همکاری رمزی لوی و هنرمند کوریتا کنت است، گفت: «او در مورد مصر زیاد صحبت نکرد، زیرا او نبود. یک آدم نوستالژیک، اما وقتی گابی این کار را می کرد، می گفت مصر زیباترین رنگ شن را دارد

کازاریان در بسیاری از موارد لباس را روی چوب لباسی به نمایش می‌گذارد، دقیقاً مانند لباس‌هایی که در کمد شخصی شخصی قرار می‌گیرد، اغلب تا شده است. او توضیح داد: “من آنها را به این شکل نمایش دادم تا نشان دهم که آنها بی دردسر هستند، هم آرشیوی و هم پوشیدنی.”

حسن نیت

یکی از لوازم جانبی به نمایش گذاشته شد: سه نسخه از کیف پدینگتون، اولین لوازم جانبی مهم برای خانه

این یک نماد اجتماعی است، یک چیز فرهنگی است. کزاریان گفت: این پیشرفت به دوران فیلو نسبت داده می شود زیرا در آن زمان یک تغییر اقتصادی به سمت لوازم جانبی وجود داشت.

اگرچه ممکن است این اولین نمایشگاه گذشته نگر Chloé باشد، اما اولین نمایشگاه مد کاملا اختصاصی موزه نیست. نمایشگاه ایزاک میزراحی به نام An Unruly History در سال 2016 در آنجا اکران شد. به گفته کزاریان، به طور کلی، به اندازه کافی به گذشته نگر از خلاقان زن وجود ندارد و به طرح های مردانه اشاره می شود.