آنا ثانی طراح لباس و کارآفرین موفق در ایران است. او یکی از کسانی است که برای لباس و پوشش جامعه اهمیت زیادی قائل است و با دیدگاهی زیبا و ایدههای خلاقانه به یکی از معروفترین و پرکارترین افراد فعال در این عرصه تبدیل شده است. او طراح لباس بسیاری سریالها و همچنین سلبریتیها از جمله: آزاده صمدی، سحر دولتشاهی، الناز شاکردوست و مریلا زارعی است.
تحصیلات آنا ثانی
آنا در دوران دبیرستان خود، ابتدا در رشته گرافیک تحصیل کرد و سپس به طراحی دوخت و لباس تغییر رشته داد. ثانی درباره انتخاب رشته خود این چنین گفت:
آن زمان این رشته طرفدار زیادی نداشت و کسانی که در آن تحصیل میکردند با مخالفت خانواده وارد این رشته میشدند. در خانواده ما هم فقط پدرم راضی به این کار بود.
او پس از گذراندن دوره طراحی لباس در مدرسه فنی، از دانشکده شریعتی فوق دیپلم خود را گرفت؛ اما ثانی به این مدرک راضی نشد و وارد دانشگاه سوره شد. او قصد ادامه تحصیل در رشته طراحی صحنه و لباس را در این دانشگاه داشت؛ اما متأسفانه به دلیل تقاضای کم در این رشته، پذیرشی در آن سال نداشت. بنابراین، تنها رشتهای که با مواد و متریال سروکار داشت نمایش عروسکی بود و به دلیل علاقه آنا ثانی در کار با مواد او در رشته نمایش عروسکی تحصیلات خود را ادامه داد.
فعالیتهای حرفهای آنا ثانی
در فاصله فوق دیپلم تا پایان دوره کارشناسی آنا جذب تلویزیون و سینما شد و کار خود را از تئاتر و بعد گروه کودک شبکه یک شروع کرد. بعد از آن وارد سریالها و سینما شد و کار طراحی صحنه و لباس را انجام داد که به گفته خودش تجربیات بسیاری از آنها کسب کرد. بزرگترین تجربه آنا ثانی که مانند تحصیل در دانشگاه برای او باارزش و زمانبر بود؛ را میتوان به پروژه بزرگ سریال “مختارنامه” اشاره کرد. این پروژه به مدت 5 سال طول کشید و ثانی بهعنوان صحنهآرا آنجا مشغول به کار بود.
ثانی در صداوسیما
همانطور که گفتیم این طراح موفق، فعالیتهایی در زمینه دستیاری طراح صحنه و لباس در کارهای مختلف تلویزیونی و سینمایی را داشته است. از معروفترین کارهای او میتوان به سریال تلویزیونی: “یکمشت پر عقاب “اشاره کرد. ثانی همچنین طراحی لباس فیلمهای سینمایی مانند: “کلاغ پر”، “پنالتی” و “پروانه شو” و و تئاترهایی مانند همچون “کوچه بیانتها” را نیز بر عهده داشت.
تولد برند آنا Anna
آنا ثانی بعد از فارغالتحصیلی، بهصورت حرفهای کار خود را آغاز نکرد. به گفتهٔ خودش سعی داشت تا ابتدا تجربه کاری خود را بالا ببرد و در رسانههای مختلف کار کند. دوره کاری او بهعنوان طراحی صحنه در رسانههای مختلف، از ۱۸ سالگی در تئاتر شروع شد و حدود ۱۴ سال طول کشید. تا اینکه او تصمیم گرفت بهصورت مستقل و شخصی کار طراحی لباس را انجام دهد، بنابراین از فضای محیط سینما خارج شد. ثانی تحصیلات درباره طراحی لباس را کافی نمیدانست و این طراح که پشتکار زیادی داشت، تصمیم به یادگیری خیاطی و مهارتهای لازم آن نیز کرد.
او درباره رابطه طراحی لباس و خیاطی اینگونه گفت:
من دانستن خیاطی را خیلی لازم میدانم و اصلاً نمیپذیرم که کسی طراح لباس باشد؛ ولی تکنیک بلد نباشد.
در نهایت آنا ثانی در سال 1384 برند همنام خودش (Anna) را ایجاد کرد.
منبع الهام طراحی لباس آنا ثانی
از نظر ثانی، طراحی لباس یک حس است. حسی که از جامعه و محیط اطراف طراح به دست میآید. او درباره کالکشن “مخملهای سبز و زرشکی” خود اینگونه گفت:
من در مجموعه “مخملهای سبز و زرشکی” از خاطراتی از لحافهای خانه مادربزرگ که در ذهن من مانده بود که به من احساس امنیت میداد، الهام گرفتم. در مقطعی که حال بهتری داشتم و احساس امنیت میکردم آن سبز و زرشکیهای خانه مادربزرگم که در آنها لمداده بودم، به الگویی برای کار من تبدیل شد.
او معتقد است به دلیل عدم وجود مجلات تخصصی درباره مد و فشن، کسانی که از مجموعه طراحها دیدن میکنند؛ متوجه حس و حال و جزئیات کارها نمیشوند. او در ادامه درباره کالکشن خود گفت:
بههرحال مشتریها وقتی آن لباسهای مخمل را میپوشیدند میگفتند که در آن احساس امنیت میکنند. به نظر من مردم حسها را پیدا میکنند و اگر خوب میانبر زده باشی و حست را خوب متبلور کرده باشی مردم متوجه آن میشوند.
استفاده از نماد سنتی در طراحی لباس برند آنا
مشرق زمین منبع بسیار قوی از طرح و نقش است و برای اروپاییها نقش جدیدی است؛ که بسیاری از برندهای معتبر دنیا مانند: والنتینو (valentine) و هرمس (Hermes) از کاشیهای ایرانی و نقش فرشهای تبریز در کالکشنهای خود ایده گرفتند. از نظر آنا ثانی ضعفی که در کار آنها وجود دارد این است که طراحها از تاریخچه اولیه تا قرنی که الان در آن هستیم در طراحیهای خود استفاده نمیکنند.
اما ثانی، کارآفرینی است که توانست دید بسیاری از مردم را درباره پوشش ایران تغییر دهد و ایدههای جدیدی را در طراحیهای خود پیاده کرد. به گونهای که انا در طراحیهای خود از فرهنگ و کالیگرافی خوشنویسی استفاده کرد.
او همچنین طراحی لباس مریلا زارعی در جشنواره آسیا پاسیفیک، را از صفر تا صد کاملاً ایرانی انجام داد. او حتی کیف و کلاه مریلا زارعی را شخصا طراحی کرد.
و همین طراحی باعث افزایش شهرت او در سطح ایران و بینالملی شد. نظر شما درباره این طراحی ایرانی چیست؟
تبلیغات برند آنا
این کارآفرین بر این باور است که مشتریهای راضی، بهترین تبلیغ برای او هستند و وقتی آنها راضی باشند عدهٔ دیگری را به خرید از برندش تشویق میکنند؛ بنابراین او برای کارش تبلیغ نمیکند. از نظر او اینترنت بستر خیلی خوبی برای کار به وجود میآورد؛ اما رسمیتی ندارد.
او درباره گسترش فروش خود گفت:
من برای این که تعداد مشتریان را که در سال اول مثلاً ۱۰ نفر بودند، به تعداد امروز برسند، تلاش و انرژی زیادی کردم. تمام کارها، چه به لحاظ اخلاقی و چه به لحاظ کیفیت اعتبار من هستند. یکی از فرصتهایی که من توانستم از آن استفاده کنم، که گاهی هم مورد نقد قرار گرفتم، ارتباط من با دوستان بازیگر بود. من اعتقاد دارم که بازیگر تأثیرگذار است. در بقیهٔ دنیا هم افراد تأثیرگذار همیشه کارهای طراحان لباس را میپوشند. جشنوارهٔ فجر، یکی از مهمترین فرش قرمزهای ایران است و دوست دارم بازیگران با لباسی که مخصوص این مراسم طراحی شده است، در آن حضور پیدا کنند.
او برای افراد زیادی مانند آزاده صمدی و سحر دولتشاهی طراحی لباس انجام داده است. این دو بازیگر محبوب و خوشتیپ نیز از دوستای نزدیک او هستند.
شهرت برند آنا
برند انا علاوه بر شهرت زیادش در ایران در سطح بین الملی نیز شهرت دارد. چند مجله عکسی از لباسها و مصاحبهٔ آنا ثانی را چاپ کردند. همچنین برخی از کارهای او در وبسایت ووگ ایتالیا نیز منتشر شده است.
طراحی های برند آنا ثانی
او طراحی لباس را بازتاب یک حس، درست مثل مجسمهسازی، نقاشی و یا تمام هنرهای تجسمی دیگر میداند.
او میگوید:
طراحی لباس، به روش صنعتی باعث درآمدزایی او شد. اما، نباید بهخاطر درآمد، هدف اصلی را گم کرد
از نظر آنا در طراحی لباس گاهی اوقات، دوپارچه را به علت جذابیت آنها در کنار هم استفاده میشود. اما، هر چه طراح باتجربهتر شود، هدف اصلی را بهتر درک میکند، و متوجه میشود که حال و احساس او در لباس و طراحیهایش انعکاس پیدا کرده است.
نظر آنا در مورد طراحی لباس ایران
از پنج و یا شش سال پیش موجی بهعنوان طراحی لباس راه افتاده است که موج بسیار خوبی است و من جزء کسانی هستم که از آن استقبال میکنم. ولی ایرادهای فاحشی هم به آن وارد است که کاملاً طبیعی است. چون در شروع هر کاری آدم از غلط شروع میکند و کمکم جلو رفته و کار را ویرایش میکند تا به آن مرحلهای که باید برسد. طراحی لباس گذاشتن دوپارچه جذاب در کنار هم نیست. طراحی لباس بروز احساسات یک آدم در قالب پوشاک است. یک بخش از این بروز احساسات در لباسهای هنری دیده میشود که اصلاً برای پوشیدن طراحی نمیشود و فقط نمایش یک حس است.
او همچنین در مورد یکی از کالکشنهای نوستالژی خود گفت:
من یک آلبوم به نام “تولد یک حس” طراحی کردم که آن صرفاً برای پوشیدن طراحی نشده است. و حس من از یک نوستالژی و ماجراست که در قالب پوشاک تبلور پیدا میکند.
تصویر زیر از کالشکن تولد یک حس است. نظر شما در مورد این طراح موفق ایرانی چیست؟