لباس‌های هوشمند

خوب، این روزا که پای تکنولوژی به همه قسمت های زندگی ما باز شده عجیب نیست که وارد صنعت مد هم شده باشه و بخواد رو لباسامون هم اثرشو بزاره.

تولید لباس های هوشمند که حدودا دو دهه است مطرح شده،امروزه پیشرفت چشمگیری داشته و امید های زیادی به آینده اون هست.شاید اصلا یه روزی برسه که نیاز به داشتن هیچ موبایل یا امکانات دیگه ای نباشه و همش تو لباسهامون جا ساز شده باشد!

لباس های هوشمند در ابتدا به منظور حفظ و افزایش سلامتی افراد طراحی شدند.مثلا اولین لباس هوشمندی که طراحی شد یک جلیقه نظامی بود که میتوانست ضربان قلب و میزان تنفس فرد را بسنجد همچنین میتوانست موقعیت گلوله رو تو بدن سرباز زخمی شده تشخیص بده.

از جمله لباس های هوشمند دیگه ای که طراحی شدند، مثل جوراب ها،لباس خواب،کفش  و لباس های کژوال هوشمند هستند کههرکدام کار خارق العاده ای انجام میدن.

برند های مختلفی هستند که روی تولید لباس های هوشمند سرمایه گذاری میکنند مثل:سامسونگ،Under Armor،Levi’s ،Tommy Hilfiger ، سامسونگ ، رالف لورن و گوگل.

در عرض ۳ دقیقه، این روش می‌ تواند یک پارچه هوشمند ۱۰ * ۱۰ سانتیمتر تولید کند که ضد آب، کشش پذیر بوده و به آسانی با فناوری‌ های حاصل از انرژی ادغام می‌ شود

پارچه هوشمند خود تقویت کننده (شارژ کننده)

دانشمندان دانشگاه RMIT ملبورن استرالیا، یک روش مقرون‌ به‌ صرفه و مقیاس پذیر برای ساخت سریع منسوجات با وسایل ذخیره انرژی ایجاد کرده‌ اند. در عرض ۳ دقیقه، این روش می‌ تواند یک پارچه هوشمند ۱۰ * ۱۰ سانتیمتر تولید کند که ضد آب، کشش پذیر بوده و به آسانی با فناوری‌ های حاصل از انرژی ادغام می‌ شود.

این فناوری باعث می شود ابررساناهای گرافن دستگاههای قدرتمند و ماندگار انرژی که به راحتی با خورشیدی یا منابع قدرت دیگر ترکیب می شوند را با لیزر مستقیماً روی پارچه ها منتقل کنید. در اثبات مفهوم، محققان این ابر رسانا را به یک سلول خورشیدی متصل می‌ کنند و یک پارچه هوشمند کارآمد، قابل شستشو و پارچه هوشمند خود تقویت کننده که بر مشکلات کلیدی فناوری‌ های ذخیره انرژی الکترونیکی موجود غلبه می‌ کند، را ارایه دهند.

این تحقیق عملکرد پارچه هوشمند خود تقویت کننده را در دامنه آزمایش‌ های مکانیکی، دما و قابلیت شستشو تحلیل کرده و نشان داد که ثابت و کارآمد است. محققان متقاضی ثبت اختراع فناوری جدید بوده اند که با پشتیبانی کمک هزینه RMIT Seed Fund و کمک های مالی پروژه Hub ساخته شده است.

منسوجات هوشمند که مانند ماهیچه بیولوژیکی عمل می‌کنند

پارچه ای هوشمند که حاوی عضلات مصنوعی است و با این کار انقلابی در آینده رباتیک نرم و ساختارهای اسکلتی پوشیدنی به وجود آمده است

منسوجات هوشمند که مانند ماهیچه بیولوژیکی عمل می‌کنند

گروهی از مهندسان زیست پزشکی در استرالیا، پارچه ای هوشمند ساخته اند که حاوی عضلات مصنوعی است؛ آنها امیدوارند با این کار انقلابی در آینده رباتیک نرم و ساختارهای اسکلتی پوشیدنی به وجود بیاورند.

این تیم با ساخت مدل های مختلف گل و پروانه با منسوجات و انجام حرکات پیچیده توسط این مدل ها در محیط آزمایشگاه، انعطاف پذیری ساختار این منسوجات هوشمند را به رویترز (Reuters) نشان دادند.

رهبر تیم، یعنی تان ‌نو ‌دو (Thanh Nho Do) بسیار بزرگ‌تر از اینها فکر می کند و معتقد است که او و گروهش می توانند از این مواد برای ساخت یک لباس هوشمند انسانی استفاده کنند. وی که در عین حال مدیر آزمایشگاه رباتیک پزشکی دانشگاه نیوساوث ولز (University of New South Wales) است، در این باره می گوید: «این پوشاک مانند لباس مرد عنکبوتی یا مرد آهنی، بسیار منعطف است و سازگاری بالایی با بدن فرد دارد».

برای ساخت این منسوجات هوشمند قابل برنامه ریزی، اجزای پارچه با الیاف ماهیچه های مصنوعی دوخته یا بافته می شوند. این گروه در مقاله آکادمیک خود که در ماه ژوئن منتشر شده اعلام کرده اند که این ماده توانایی تغییر شکل را دارد و می تواند اجسامی که وزن آنها ۱۹۲ برابر وزن خودش است را بلند کند. این «الیاف عضلانی» از لوله های سیلیکونی بلند پر از سیال ساخته می شوند، و سپس همان طور که در مقاله توضیح داده شده، با استفاده از سرنگ ها به صورت هیدرولیکی دستکاری می شوند.

این گروه معتقدند که ماده مذکور کاربردهای بالقوه زیادی دارد. تان ‌نو ‌دو می گوید: «ما می توانیم از این فناوری هوشمند برای ساخت یک دستگاه پوشیدنی نرم جهت تقویت انسان استفاده کنیم و یا حتی می توانیم با آن به افراد معلول کمک کنیم».

یکی از کاربردهای بالقوه این فناوری، استفاده از آن در ساخت لباس های فشرده است. در نمونه های اولیه ای که این گروه به نمایش گذاشتند؛ برخی از قسمت های لباس ها مانند انگشتان و بازوهای آنها حالتی تپنده (یا ضربه ای) داشتند که برای ماساژ درمانی به منظور تسکین درد یا بهبود گردش خون بسیار مناسب هستند.

به گفته مهندسان زیستی یکی دیگر از کاربردهای بالقوه این تکنولوژی، استفاده از آن در ساخت ربات های قابل تغییر شکل برای کمک به تیم های جستجو و نجات در دسترسی به مکان های صعب‌العبور است. آنها برای نشان دادن این قابلیت، این مواد را به دور یک پیچ بسیار بزرگتر پیچاندند و به راحتی آن را از یک لوله بلند بیرون کشیدند.

براساس تحقیقات این تیم، این مواد نرم نسبت به بسیاری از فناوری های موجود در این زمینه برتری دارند؛ زیرا مواد کنونی اغلب سفت یا سنگین هستند، و برای محیط‌هایی با وضعیت ناپایدار مانند آتش سوزی ها یا ساختمان های در حال ریزش مناسب نیستند.

در ضمن این تیم در حال کار بر روی یک دستگاه غیرتهاجمی است که می تواند به دور قلب بپیچد و به آن کمک کند تا خون را در سراسر بدن پمپاژ کند. این آزمایش با بودجه بنیاد ملی قلب استرالیا (National Heart Foundation of Australia) صورت می گیرد و قرار است به افراد مبتلا به مشکلات قلبی عروقی کمک کند.

تان ‌نو ‌دو می گوید: «روش کار عضله مصنوعی ما شبیه حرکات بیولوژیکی انسان است … ما می توانیم عضله را کنترل کنیم و در صورت نیاز کشیدگی، انبساط یا انقباض را در آن به وجود بیاوریم».

اما مشکل این است که این تیم در حال حاضر باید فشار هیدرولیک را به صورت دستی و از طریق خروجی های سرنگ ‌مانند متصل به ماده کنترل کند. برآورد آنها این است که تا دو سال آینده می توان این مواد را به صورت بی سیم کنترل کرد و برای تجاری سازی آماده خواهند شد.