لباس کوکتل

شاید قبلا اصطلاح کوکتل پارتی یا مهمانی کوکتل را شنیده باشید. لباس کوکتل هم به لباسی می‌گویند که در این مهمانی‌ها می‌پوشند. اما دقیقا لباس کوکتل چیست؟ برای پاسخ به این سؤال ابتدا درباره تاریخچه این لباس ویژگی‌های آن صحبت می‌کنیم و در انتها با لباس کوکتل برخی از افراد مشهور آشنا خواهیم شد.

لباس کوکتل چیست؟

به‌زبان ساده، لباس کوکتل یک لباس نیمه‌رسمی است که در گذشته آن را در مهمانی کوکتل می‌پوشیدند. مهمانی کوکتل مهمانی خاصی بود که نه زیاد رسمی بود و نه زیاد کژوال و درآن مشروبات الکلی سرو می‌شد. امروزه این مفهوم تا حدودی تغییر کرده است و لباس کوکتل را در هر مجلس، مناسبت، مهمانی یا رویداد اجتماعی که در ساعات اواخر عصر که هنوز شب آغاز نشده است (چیزی بین ۶ تا ۸ غروب) برگزار شود، می‌پوشند. این لباس چیزی بین لباس کژوال روزانه و لباس شب رسمی مهمانی‌های مجلل است.

تاریخچه لباس کوکتل

طراحی این لباس مسلما به اوایل قرن بیستم برمی‌گردد؛ چراکه تا پیش از آن اصلا چنین اصطلاحی وجود نداشت و «کوکتل» که نوعی نوشیدنی الکلی است اولین بار در سال ۱۸۰۳ وارد فرهنگ لغات آمریکایی شده است. درست است که در دهه ۱۸۰۰ این نوشیدنی وارد منوی غذای آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها شد، اما هیچ‌کدام از زنان محترم عادت نداشتند در انظار عمومی آن را بنوشند. در دهه ۱۹۱۰ و پس از پایان جنگ جهانی اول بود که مهمانی‌های کوکتل محبوب شدند و طبیعتا باید لباسی مناسب این طراحی‌ها به بازار می‌آمد؛ زیرا این مهمانی‌ها نیمه‌رسمی بودند و وقتی ثروتمندان جامعه دور هم جمع می‌شدند، نیاز داشتند لباسی بپوشند که از لباس‌های روزانه‌شان شیک‌تر باشد؛ اما به‌اندازه لباس‌های شب رسمی شیک و لوکس نباشد.

عصر فلاپر: دوران متعلق‌به زنان نسل جدید

در دهه ۱۹۲۰، این‌طور نبود که همه زنان جسور باشند و دامن کوتاه بپوشند یا مدل موهایشان را به‌شکل باب آرایش کنند. باب مدل مویی چتری بود که پشت آن کوتاه‌تر از دو طرف سر بود و فقط زنان جوان نسل جدید که با آداب و رسوم سنتی زنان آن دوره میانه خوبی نداشتند، از آن استفاده می‌کردند. این زنان جوان استقلال بیشتری پیدا کرده بودند و می‌توانستند باشگاه بروند، کوکتل بنوشند و سیگار بکشند. ازآنجاکه این زنان را فلاپر می‌نامیدند، دهه ۱۹۲۰ را دهه فلاپر نام‌گذاری کرده بودند.

به این ترتیب پای خانم‌ها به مهمانی‌های کوکتل باز شد و حالا باید لباس‌هایی برای این مهمانی‌ها طراحی می‌کردند. لباس کوکتل انعطاف‌پذیر و کاربردی بود و به زنان امکان می‌داد در این رویدادها ظاهری نه زیاد پیچیده و نه زیاد معمولی داشته باشند.

قانون ممنوعیت مشروبات الکلی در آمریکا

قانون ممنوعیت مشروبات الکلی در آمریکا که فروش این نوشیدنی‌ها را از ۱۷ ژانویه ۱۹۲۰ تا ۵ دسامبر ۱۹۳۳ در این کشور ممنوع کرد، باعث شد بساط مهمانی‌های کوکتل برچیده شود. اما فکر می‌کنید این قانون باعث شد همه افراد رده‌بالای جامعه دست از نوشیدن مشروب بردارند؟ نه. ثروتمندانی که قبل از قانون ممنوعیت مشروبات زیادی ذخیره کرده بودند، همچنان در عمارت‌های اشرافی‌شان مهمانی‌های کوکتل برگزار می‌کردند یا به اروپا و کوبا سفر می‌کردند که در آنها خبری از ممنوعیت نبود. مردم عادی هم مهمانی‌های کوکتل را با کمی تغییرات برگزار کردند و لباس کوکتل محبوبیتش را باز یافت.

اشاره مستقیم به لباس کوکتل در مجله ووگ

مجله ووگ در شماره ۱۵ مه ۱۹۲۷، به‌شکل مستقیم به لباس کوکتل اشاره کرد و باعث شد این اصطلاح تاحدودی آزادانه‌تر به کار رود؛ بااین‌حال بیشتر در دهه ۱۹۳۰ بود که اصطلاح لباس کوکتل جا افتاد. در سال ۱۹۳۰، مقاله‌ای در نیویورک تایمز توضیح داد که لباس کوکتل با نام‌های مختلفی ازجمله «لباس اواخر بعدازظهر» در بین مردم رایج بوده است. یک سال بعد هارپرز بازار در شماره اکتبر ۱۹۳۱، لباس کوکتل را لباسی مدرن نامید و از آن تمجید کرد.

رکود اقتصادی ۱۹۳۰ و تغییر ماهیت دوران فلاپر

در سال ۱۹۲۹ بازار سهام آمریکا سقوط کرد و رکود اقتصادی ناشی از آن، ماهیت بی‌قیدی و بی‌خیالی دوران فلاپر را تغییر داد. مدها و روندها تغییر کردند. در آن زمان لباس‌های زنانه باریک و بلند تا مچ پا بودند و در آنها از برش‌های مورب استفاده می‌کردند. لباس‌های کوکتل هم از همین سبک حاکم پیروی می‌کردند و جایگزین سبک لباس‌های کوتاه استوانه‌ای شدند که یادآور دوران فلاپرها بود. مشکلات اقتصادی به‌شدت باعث کاهش تعداد مهمانی‌های کوکتل شده بود.

اثرات مخرب جنگ جهانی دوم

جنگ جهانی دوم تأثیر آشکاری بر مهمانی‌ها و لباس‌های کوکتل داشت؛ اما پس از پایان جنگ، مردمی که نیاز به بازسازی روحیه داشتند، دوباره مهمانی‌ها را از سر گرفتند. در سال ۱۹۴۷، لباس‌های زنانه در دنیای غرب به‌شدت تحت‌تأثیر مجموعه نیو لوک کریستین دیور، طراح مشهور فرانسوی، قرار داشتند که لباس‌هایی با کمرهای تنگ و دامن‌های بلند و گشاد را به‌عنوان لباس رسمی مد کرد. علاوه بر آن، پیراهن ساده کوتاهی هم که مریلین مونرو می‌پوشید در این دوره به‌شدت مد بود.

دیور در اواخر دهه ۱۹۴۰، دوباره مفهوم لباس کوکتل را فراگیر کرد. او یکی از لباس‌هایی را که برای مجالس دم غروب طراحی کرده بود، کوکتل نامید و این اصطلاح را دوباره سر زبان‌ها انداخت. البته دیور از این اصطلاح بیشتر به‌عنوان یک تکنیک بازاریابی برای جذب مشتریان آمریکایی طرفدار مهمانی‌های کوکتل استفاده کرده بود. او در یک اتوبیوگرافی «کریستین دیور و من» در سال ۱۹۵۷ فرانسوی اظهار داشت که این لباس نماد عالی سبک زندگی آمریکایی است.

ورود ترندهای مد فرانسوی به آمریکا

بسیاری تصور می‌کنند دهه ۱۹۵۰ دوران اوج لباس کوکتل است. فرانسوی‌های خوش‌تیپ و شیک‌پوش در این دهه، لباس‌های کوکتل را در طیف گسترده‌ای از رنگ‌ها و سبک‌ها می‌پوشیدند و زنان آمریکایی به‌سرعت نسخه‌های کپی‌شده ارزان‌تری از آنها را در خیابان هفتم نیویورک می‌خریدند. در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ مهمانی‌های کوکتل به بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی اجتماعی مردم تبدیل شده بودند. البته این مجالس دیگر مانند گذشته به سطح درآمد یا موقعیت اجتماعی خاصی محدود نبود، اما قوانین آداب معاشرت نسبتا سختی در آنها وجود داشت که همه مهمانان و مهمان‌داران باید از آنها پیروی می‌کردند.

کاهش محبوبیت لباس کوکتل

دوره بین دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۹۰، عمدتا دورانی بود که دیگر نوشیدنی کوکتل طرفدار نداشت؛ بنابراین مهمانی‌های آن هم از رونق افتاد. در پایان دهه ۱۹۶۰، حتی زنان اشرافی هم از مهمانی‌هایی استقبال می‌کردند که بتوانند در آنها دامن‌شلواری و لباس‌های سرهمی بپوشند. به این ترتیب لباس کوکتل به یک سبک تبدیل شد نه لباس مخصوص مهمانی کوکتل. از لباس موسوم به «موندریان» ایو سن لوران در اواسط دهه ۱۹۶۰ گرفته تا لباس‌های یقه‌باز که کری بردشاو (Carrie Bradshaw)، کاراکتر فیلم جنسیت و شهر، طراحان هرگز از تولید لباس‌های کوکتل دست برنداشتند، خواه این لباس‌ها برای هدف اصلی‌شان به کار می‌رفتند یا نه.

بااین‌حال بسیاری از افراد دهه ۲۰۰۰ را رنسانس فرهنگ کوکتل می‌دانند. امروزه دیگر مهمانی کوکتل ارتباطی به آداب و رسوم خاصی ندارد. لباس‌های کوکتل هم فقط در عروسی‌ها، مهمانی‌های عادی و رویدادهای انحصاری صنعت مد یافت می‌شوند.

ویژگی‌های لباس‌های کوکتل

بسیار خوب، بیایید از تاریخچه فاصله بگیریم و ببینیم لباس کوکتل امروزی چه ویژگی‌هایی دارد.

از نظر سبک، لباس کوکتل معمولا شیک‌تر و مجلسی‌تر از لباس‌هایی است که در خیابان یا محل کارتان می‌پوشید؛ اما معمولی‌تر از لباس شب یا لباس مجلسی است که در مهمانی‌های مهم به تن می‌کنید. پارچه آنها اغلب از ابریشم یا ساتن است و تزئیناتی مانند پولک‌دوزی یا برودری‌دوزی روی آنها دوخته شده است. لبه دامن آن معمولا کمی گشاد و خط یقه آن ساده است. درهرصورت یادتان باشد که این لباس مخصوص مهمانی‌هاست نه دورهمی.

طول لباس کوکتل باید روی زانو باشد؛ نه ماکسی و نه مینی‌ژوپ. اگر تا روی زانو را کوتاه می‌دانید، نهایتا میدی بپوشید.

ست‌کردن لباس کوکتل با کفش، کیف و اکسسوری‌ها

بعد از انتخاب لباس باید کفش، کیف و اکسسوری‌های مناسبی برای آن پیدا کنید:

کفش؛ نه معمولی نه پرزرق‌وبرق

کفشی که با لباس کوکتل می‌پوشید باید کمی رسمی‌تر و مجلسی‌تر از کفش‌هایی باشند که در خیابان می‌پوشید. بااین‌حال زیاد هم پرزرق‌وبرق نباشند بهتر است. یک جفت کفش پاشنه‌بلند ساده با رنگی خنثا مانند مشکی، سرمه‌ای یا کرم عالی است. یک جفت صندل پاشنه‌دار یا کفش پاشنه‌بلند بدون بند و سگک هم روش هوشمندانه‌ای برای ست کردن با لباس کوکتل است.

کیف؛ کوچک و ساده

کیف‌های بزرگ و ساکی که در خیابان با خودتان حمل می‌کنید با لباس کوکتل تناسب ندارند. کیف‌دستی کوچک ساده یا کیف کلاچ مناسب است. کیف‌هایی که پر از نگین و جواهرنشان هستند انتخاب نکنید.

اکسسوری‌ها؛ ساده و ظریف

در پوشیدن اکسسوری‌ها با لباس کوکتل زیاده‌روی نکنید. چند رشته گردنبند یا تعداد زیادی النگو و دستبند تناسبی با این لباس ندارند. بهترین کار این است که یکی دو جواهر انتخاب کنید. مثلا یک گردنبند ظریف، گوشواره کوچک یا سنجاق تزئینی روی موها که درمجموع لباستان را تحت‌الشعاع قرار ندهند، مناسب است.

لباس کوکتل برای آقایان

اگر آقا هستید، مشکل خاصی نخواهید داشت. همان کت‌وشلوار نه‌چندان رسمی با پیراهن آن برای این مجالس مناسب است. اگر مهمانی کوکتلی که به آن دعوت شده‌اید عروسی است، رسمی‌تر است؛ بنابراین کراوات یا پاپیون بزنید. اگر تابستان است و مهمانی در فضای باز است، کت‌وشلوار با رنگ روشن از پارچه قابل‌تنفس مانند پنبه یا لینن بهتر است. در زمستان، کت‌وشلوار پشمی با رنگ تیره انتخاب بهتری است. کفش‌های آکسفورد، لوفر و بروگ خوب‌اند و می‌توانید بسته به سردی هوا، بوت چرم یا جیر هم بپوشید؛ اما کتانی؟ هرگز.

انواع لباس کوکتل با توجه به موقعیت

لباس کوکتل رسمی

این لباس کوکتل را باید در مراسم رسمی‌تری مانند عروسی که در ساعات غروب برگزار شده است، بپوشید. یک لباس ساده و شیک مشکی یا رنگ‌های خنثای دیگر با پارچه باکیفیت انتخاب هوشمندانه‌ای است. این لباس نباید خیلی کوتاه باشد. اکسسوری‌های انتخابی باید کاملا شیک و ساده باشند. به‌طورکلی در مهمانی کوکتل رسمی لباستان باید از اصول پوشاک رسمی پیروی کند نه کژوال.

لباس کوکتل کژوال

لباس‌های کوکتل کژوال کاملا کژوال نیستند؛ فقط کمی راحت‌تر از لباس کوکتل رسمی هستند. این لباس برای مهمانی‌هایی که در باغ برگزار می‌کنند یا رویدادهای تابستانی که دوستانه‌تر است مناسب خواهد بود. رنگ‌های روشن‌تر و چشمگیرتر با پارچه شل و لَخت انتخاب کنید. دامن آن باید گشادتر باشد و زیاد پر از پولک و منجوق نباشد. یک کیف کلاچ با بند زنجیری، یکی‌دو اکسسوری ساده و یک جفت کفش پاشنه بلاکی، لژدار یا میول پاشنه‌دار با آن ست کنید.

لباس کوکتل برای جشن‌ها

این لباس برای جشن‌هایی مثل مهمانی‌های عید یا جشن سالگرد ازدواج و نظایر آنها مناسب است. این لباس کوکتل ترکیبی از رسمی و کژوال است؛ یعنی رنگ‌های روشن‌تر و زرق‌برق با سادگی و شیکی درکنار هم قرار می‌گیرد. برای مثال، یک لباس قرمز روشن با پولک‌های طلایی یا هر تزئینات براق دیگری عالی است. از اکسسوری‌های درخشان و براق یا متالیک استفاده کنید.

بایدها و نبایدها درباره لباس کوکتل

• شلوار پارچه‌ای یا مجلسی بپوشید. شلوار جین جزو لباس‌های کوکتل نیست.
• قبل از رفتن، لباس را اتو بکشید. لباس کوکتل نباید ظاهری چروک داشته باشد؛ مخصوصا اگر ابریشمی باشد. از قبل آن را بشویید و اتو بکشید.
• سوتین‌های بدون بند یا چسبی بپوشید. لباس زیرتان باید آن‌قدر ظریف باشد که خط درزها یا کش آن مشخص نباشد. لباس زیر هرگز نباید از لباس کوکتل بیرون بزند یا دیده شود.
• کیف بزرگ و حجیم برندارید.
• لباس کوکتل نه خیلی کوتاه است و نه خیلی بلند. دقیقا باید تا روی زانو یا نهایتا میدی باشد.
• دکلته بیش از حد باز که خط وسط سینه را آشکار کند نپوشید. یقه لباس کوکتل نباید تمرکز را از خود لباس منحرف کند.
• دمپایی یا کفشی را که در خیابان می‌پوشید با لباس کوکتل ست نکنید.
• شلوار جین نپوشید.

لباس کوکتل افراد مشهور

حالا بیایید تعدادی از لباس‌های کوکتل که افراد مشهور در ادوار مختلف پوشیده‌اند با هم ببینیم:

ایمی گارسیا با لباس کوکتل صورتی با آستین‌های کاپ‌دار و دامن پیلی‌دار

کیت بکینسیل با لباس کوکتل قرمز از دونا کاران با یک اسلیت تا روی باسن

آنا وینتور در لباس آبی از مایکل کورس

آلیسا میلر در لباسی قرمز از بادی کان

لوسی لیو در لباسی مشکی و سفید از بند آو اوت سایدرز

جولیان مور در لباسی زرد از دولچه اند گابانا

کریستال رید در لباسی با طرح‌های مارپیچی از کارولینا هررا

اپرا وینفری در لباسی آستین‌بلند از برایت گریپ

کلام پایانی

لباس کوکتل راهی است برای شیک‌پوش‌بودن بدون اینکه حس راحتی را از خود سلب کنیم. لباسی راحت که بین لباس‌های مجلل شب و لباس‌های غیررسمی معمولی تعادل برقرار می‌کند. این لباس قوانین خاص خودش را دارد؛ اما لباسی است که از پوشیدن آن اصلا پشیمان نخواهید شد و تا آخر جشن حس خوبی با آن خواهید داشت.

همان طور که دیدیم، لباس کوکتل جزو آن لباس‌هایی است که از قوانین خاصی پیروی می‌کند. نظرتان راجع‌به لباس کوکتل چیست؟ آیا باید به قوانینی که درباره لباس‌های مختلف وجود دارد اهمیت داد؟ لطفا درباره این موضوع در دیدگاه‌ها گفت‌وگو کنید.