لباس دوره ساسانیان

در این دوره اردشیر دین زرتشت را دین رسمى کشور قرار داد. اوستا را ترجمه و آتشکده هاى ویران را بازسازى نمود. زنان در این دوره همچنان داراى حجاب کامل بودند. در مورد پوشاک انسان ها در دوره ساسانیان و پوشش زنان این دوره چنین آمده است: «چادر که از دوره هاى پیش مورد استفاده بانوان ایران بوده است، در این دوره نیز به صور مختلف مورد استعمال داشته است.»

از آنجا که زرتشت در زمینه اصل حجاب و پوشش زنان در ایران کمبودى نمى دیده است ، با تأیید حدود و کیفیت حجاب رایج آن دوران، کوشید تا با پندهاى، خود ریشه هاى درونى حجاب را تعمیق و مستحکم نموده، عامل درون را ضامن اجرا و پشتوانه استمرار و استوارى حجاب معمول قرار دهد.

بررسی نقوش سنگی و طرح‌هایی از چندین بشقاب باستانی نشان می‌دهد که پوشاک انسان ها در دوره ساسانیان به ویژه بانوان ساسانی پیراهنی بلند با آستین یا بدون آستین ، پرچین و گشاد می پوشیده اند و آن را با نواری در زیر سینه مانند زنان اشکانی جمع می کردند.

لباس و پوشاک مردان ساسانی:

عناصر اصلی تن پوش ساسانیان همان است که در دوره اشکانیان و ماد ها وجود داشت ولی در زمان ساسانیان پوشاک بطور کلی تزیینی تر شده است. مرصّع کردن کلاهها و تنوع آنها و یا نقوش زیبای پارچه ها و تغییرات بارز پیراهن ها از لحاظ تزییناتی که برای آن قائل بودند و برش ویژه ی آنها در فرم دادن به دامن پیراهن بیانگر تمدنی است که متعلّق به ساسانیان است.

بنا به گفته ی هرتسفیلد اولی شاپور ( برادر اردشیر ) که بعنوان ساتراب فارس در عهد هخامنشیان حکومت می کرده نشان می دهد که دقیقاً تن پوش پیراهن وشلوار او مانند مردان روستایی ما طراحی شده و بالطبع چون در آن زمان هنوز ساسانیان به فرمانروایی نرسیده بودند می توان گفت این نقش نشان دهنده ی قدیمی ترین مدل تن پوش در خانواده ی اردشیر پاپکان ( ساسانیان ) و قطعاً رایج ترین آن در میان مردم عادی در آن زمان بوده است .

پوشاک و تزئینات زنان ایران دوره ساسانی

در دوره ساسانی زنان اشراف لباس‌های بلند ابریشمی بر تن می‌کردند. عده‌ای از صاحب نظران اعتقاد دارند که روی کار آمدن ساسانیان نبایستی اثر دیگری بر عوض کردن لباس مردم می‌داشته، مگر در مواردی که تعویض لباس ضرورت داشت. پیراهن‌ها، دامن‌ها و … با گذشته فرقی نکرده است. در این دوره غیر از انواع پیراهن، قبائی هم تا زانو می‌پوشیدند که جلوی آن باز بود و به وسیله دگمه‌ای بر روی سینه قلاب می‌شد. هنگامی که قبا بر تن می‌کردند، روی پیراهن آرخالق می‌پوشیدند. گیسوان را در دسته‌های جدا از هم می‌بافتند و بعضی اوقات با یک روبان در پشت سر به هم وصل می‌کردند. پوشاک آنها غالبا قلاب‌دوزی شده بود؛ چراکه نقش آناهیتا در طابق بستان موید این نکته است.پبراهن آنها بلند، پرچین و فراخ بود. گاهی به وسیله نواری در حوالی سینه جمع می‌شد، از طریق قلم‌زنی و چین‌سازی پیراهن و دامن آن پیدا است که بر انتهای دامن می‌باید پارچه‌ای اضافی و پرچین دوخته باشند. این پیراهن آستین بلندی دارد و بقیه آن گرد است.