همیشه سوال میکنین چرا کل برند مال کسی که برند به اسمشه نیست ؟

فکتی که درباره برندها باید بدونید

همیشه سوال میکنین چرا کل برند مال کسی که برند به اسمشه نیست ؟
تصور کنین من می‌خوام برندی بزنم ، مثلا یک برند فلان برای شروع کار من نیاز به سرمایه‌گذار دارم اما بازم بیشتر درصد برند مال خودمه مثلا هشتاد درصد برای خودمه بعدا برندمون خوب رشد میکنه و نیاز به سرمایه‌گذار های جدید داریم
من میام بیست درصد از سهام خودمو میفروشم باز به یک سرمایه‌گذار دیگه یعنی الان شصت درصد مال منه
برند خیلی پرفروش میشه و به عنوان مثال ۱۰۰ میلیون دلار ارزش خالصش یا همون نت ورثش میشه
من بخوام کل برند رو بفروشم از کل ارزش برند که صد میلیون دلاره به من شصت درصدش که همون شصت میلیون دلار میشه میرسه

چطوری من میتونم کل برند رو بفروشم ؟ من که کل سهام ها مال من نیست فقط شصت درصد مال منه ؟
چون کسی که بیشترین سهام رو داره ( بالا پنجاه درصد) حق رای رو داره و می‌تونه تصمیم بگیره که میخواد برندش رو بفروشه و البته که در قرارداد ها ذکر شده که این فرد اگه یه روزی بخواد برندش رو بفروشه بقیه باید موافقت کنن

یعنی کل اون پولی که برند فروخته شده مال من نیست من فقط سهم خودمو برمیدارم

چرا اصلأ برند رو بفروشم ؟ برندها اغلب مثلا مثل ورساچه برند خودشونو به یک هلدینگ میفروشن تا بتونه رشد و ترقی بیشتری داشته باشه و دست افراد کار بلد تر در زمینه بزینس و اقتصاد بیفته