برخی به مد به عنوان صنعتی پولساز و هدف آن را تنها به تولید لباس محدود میدانند. درحالیکه گروهی دیگر به مد و فشن به عنوان یک هنر مانند نقاشی و مجسمهسازی میپردازند.
یک نگاه به کلکسیونهای مطرح در زمینه فشن و انقلابهای که در این زمینه رخ دادهاست برای ما کافی است تا طرفدار دیدگاه دوم شویم و دنیای فشن را به عنوان یکی از زمینههای تاثیرگذار هنر معاصر بدانیم.
طراحان محبوب و صاحبان برند از نقاشیها و سبکهای هنری برای تولید کالکشن لباس خود استفاده مینمایند. در واقع میتوان گفت هنر و مد بیش از هر زمان دیگری با هم پیوند خوردهاند. در این مقاله به بررسی ارتباط عمیق بین این دو حوزه پرداخته و شاهد نوآوری، تحول و انقلاب در حوزه فشن خواهیم بود.
اگر امروزه ارتباط هنر و فشن در بهترین و بالاترین حد خود قرار دارد به دلیل خطرپذیری طراحانی است که از چهارچوب قوانین خارج و خلاقانه عمل کردهاند. السا اسکیا پارلی (Elsa Schiaparelli) یکی از چهرههای خلاق و برجسته در زمینه مد است که در فاصله زمانی بین دو جنگ جهانی فعالیت داشت.
طراحی لباس و نقاشی
ویژگیهای این شخصیت با نبوغ سالوادرو دالی (Salvador Dalí) همراه شد و باعث خلق لباس خرچنگ در سال ۱۹۳۷ شد. لباسی با پارچه ابریشمی سفید، که بر روی آن خرچنگی بزرگ توسط سالوادور نقاشی شده بود. همراه با این لباس کلاه زیبا و شگفتآور سورئال که توسط دالی طراحی شد و Schiaparelli آن را ساخت نیز ارائه شد. این کلاه با کفش پاشنه بلند، توسط همسر دالی پوشیده شد و در مجموعه پاییز و زمستان او در سال ۳۸-۱۹۳۷ به نمایش گذاشته شد.
یکی دیگر از نمونههای بارز ترکیب این دو حوزه استفاده از اثر نقاش هلندی پیت موندریان (Piet Mondrian) در سال ۱۹۳۰ توسط لولا پروساک (Lola Prusac) است.
پروساک به بررسی آثار موندریان با زمینههای سفید خطوط سیاه رنگ ضخیم و مربعهای رنگی پرداخت. از آنها الهام گرفته و طیف وسیعی از چمدان و کیف با لایههای چرم قرمز و زرد و آبی را طراحی نمود.
کارهای موندریان مدتها پس از مرگ وی در سال ۱۹۴۴ تأثیر بسیاری در مد داشت. طراح افسانهای فرانسوی ایو سن لوران (Yves Saint Laurent) یکی از مهمترین موفقیتهای خود را زمانی تجربه نمود که در سال ۱۹۶۵، از مجموعه Fall Mondrian خود پرده برداشت.
اگرچه طراحان دیگر قبلاً از این ایده استفاده کرده بودند، اما این شش لباسی که او ارائه داد توانست نظرات عموم را به خود جلب نماید. که نتیجه آن زمینه جدیدی برای نقش آفرینی هنر در فشن بود.
امروز با نگاهی به طراحان بزرگ، میدانیم که آنها از همه نوع سبک هنری و طراحی در مجموعههای خود پیاده کردند. دو خواهر محبوب دنیای فشن، کیت و لورا مولوی (Kate and Laura Mulleavy) از جمله کسانی هستند که در لباسها و طراحیهای خود از آثار هنری الهام گرفتهاند. این خواهران با ادغام کارهای وینسنت ون گوگ (Vincent Van Gogh) در مجموعه Rodarte که در سال ۲۰۱۲ برگزار شد توجهها را به خود جلب کردند، آنها به زیبایی توانسته بودند آفتابگردانهای ون گوگ را در لباسی از جنس ابریشم به نمایش بگذارند.
طراحی لباس و معماری
فقط نقاشان و آثارشان نبودند که الهام بخش طراحان پیشرو مد شدند. معماران و طراحیهای آنها نیز به عنوان آثاری خلاق دنیای فشن را تحت تاثیر قرار دادهاند. برخی از نمادینترین لباسها با الهام از معماری توسط پاکو رابان ( Paco Rabanne) طراحی و تولید شدهاست.
اولین نمایش گروه او که شامل ۱۲ لباس بود در سال ۱۹۶۶ برگزار شد. او در طراحیهای خود از موادی چون ورق فلزی و لاستیک و سایر موادی که در دنیای معاصر هر روز آنها دور میاندازیم استفاده کرده بود. با وجود استفاده از مواد غیرمتعارف، رابان به طرز ماهرانهای لباسها را متناسب با مدلهای خود تنظیم کرد.
شاید این موفقیت به این دلیل باشد که رابان همیشه توصیه مادر خود را به همراه داشت که میگفت: “در دنیای مد از هر لحاظ آزاد خواهی بود، تنها یک محدودیت خواهی داشت و آن هم، این که هرگز زیبایی یک زن را تضعیف نکن“.
رابان این نکته را به خوبی درک کرده بود. لذا برای او اهمیتی نداشت که از چه موادی برای طراحی لباس استفاده میکند، او بهترینها را خلق میکرد.
همکاری دو هنرمند
استفاده از هنر در مد به اندازهای موفقیت آمیز بود که الکساندر مک کوئین ( Alexander McQueen) با همکاری با دیمین هرست (Damien Hirst) تصمیم به همکاری مشترک گرفت.
مک کوئین مجموعه کاری الهام بخشی را در سال ۲۰۱۳ ارائه کرد. پروانه، عنکبوتو سایر حشرات در مجموعه ۳۰ تایی روسری ابریشمی مک کوئین در کنار الگوهای هندسی قرار گرفتند و زیبایی چشم نوازی را خلق کردند. این همکاری در هر دو زمینه هنر و دنیای مد شکوفا شد. این موفقیت نشانهای است در رابطه با وابستگی متقابل بین این دو حوزه که مدتها ادامه خواهد یافت.
اما کافی است این ادغام هنر و مد را به مارک جاکوبز (Marc Jacobs ) بسپارید تا او الهام از هنر را به سطحی بالاتر برساند. هنرمند سبک مفهومی دانیل بورن (Daniel Buren) همکاری در شو لویی ویتون (Louis Vuitton) در سال ۲۰۱۳ را یک تجربه دیوانه کننده توصیف کرد.
جاکوبز از طراحی صحنه نمایش لباسها راضی نبود در نتیجه، برای لباسهای خود صحنه نمایش طراحی کرد. بورن در هنگام طراحی مجموعه یکپارچه خود، با پله برقی در حال حرکت، آزادی هنری کاملی را به نمایش گذاشت. این تماشای نفسگیر در حیاط مرکزی موزه لوور به اجرا گذاشته شد و باعث ایجاد همکاری فراموش نشدنی از هنر و مد شد.
در رابطه با همزیستی هنر و مد در زمینه کفش هیچ بحثی وجود ندارد. زمانی که از کفش صحبت میشود نام تام ساکس (Tom Sachs) و فعالیت آن با برند نایک در زمینه کفشهای اسپورت را نمیتوان مطرح نکرد.
این مجسمهساز آمریکایی به طور کلی رابطه همراه با عشق و نفرت (توامان) در رابطه با مد و تجارت دارد. او با تولید چند کار به محبوبیت فراوان در بین هنرمندان رسید و پس از آن به تغییر اصول و زیر سوال بردن ایدههای اساسی برندهای لوکسی چون شانل پرداخت است.
در پایان به سراغ استاد خلاق در زمینه هنر اندی وارهول (Andy Warhol)میرویم. او نابغهای در زمینه پاپ آرت (Pop Art) و علاقهمند به مد بود. این علاقه به زمان قبل از شهرت و تاسیس کارخانه او ( استودیویی که او در آن به خلق آثار خود میپرداخت و به دلیل تکثیر زیاد از آثارش آن را کارخانه مینامید) باز میگردد. او فعالیت خود را در زمینه تصویرگری مد و برای مجلات بنام طراحی شروع کرد. از جمله طرحهای تبلیغاتی او پوستر دستکشهای Schiaparelli بود.
یکی از آثار برجسته او، قوطیهای سوپ کمپبل بود که به سرعت در همه جا به چشم خورد از دیوار پوشها گرفته تا بر روی لباسها.
دختران در نیویورک از اولین کسانی بودند که در پاسخ به این اثر او لباسهایی را چاپ کردند که عکسهای قوطی کنسرو بر روی آن چاپ شده بود (در واکنش به این اتفاق خود او نیز پیراهنهایی را به قیمت یک دلار و دو قوطی کنسرو تهیه کرد) وی مجله شخصی خود را به نام مصاحبه راهاندازی کرد، که در آن چهرههای مطرح مد ( طراحان، مدلها و علاقهمندان به زمینه مد) به طور یکسان نقش ایفا کردند. بعد مرگ وارهول جیانی ورساچه در سال ۱۹۹۱ آثار وارهول را در سالن مشاهیر مد پاپ آرت به نمایش گذاشت.
ارتباط بین این دو حوزه همچون جاده دو طرفهای است که هر روز به تعداد هنرمندانی که از آن استفاده میکنند افزوده میشود. آثار و هنرمندانی که در بالا مطرح شد تنها قسمت کوچکی از این همراهی هنر و فشن بود که به اجمال به آن پرداختیم. اما نکتهای که باید به آن به توجه کنیم این است که هنر هر روز در دنیای معاصر امروز ما تاثیر پررنگتری بر دنیای فشن و مد میگذارد.