رمز و رازهای پنهان در پوشش مصریان باستان؛ چرا حتی مردان هم آرایش می‌کردند؟

مصر باستان دنیایی پر از رمز و راز دارد و در ساخت تصویر چنین دنیایی در ذهن ما؛ نوع پوشش و البته آرایش افراد هم بسیار مهم بوده است. اشتباه و تصوری خطا هم نیست چرا که مردم مصر باستان بسیار آگاه به مد بودند. نحوه لباس پوشیدن، آرایش موهایشان و حتی تزئین بدن؛ برایشان بسیار مهم بود و جایگاه اجتماعی آن‌ها را نشان می‌داد. این روزها روی فرش قرمز بارها و بارها از لباس‌های مصری ایده گرفته شده است.

سفر به دنیای مصر و مردمانش از دریچه آداب لباس پوشیدن‌شان سفری جالب است که بلیتش را ما به شما تقدیم می‌کنیم!

لباس‌هایی از جنس کتان

مد مصر باستان متشکل از لباس‌هایی بود که با رنگ‌های متنوع و جواهرات و جواهرات گرانبها تزئین شده بودند. در حالی که مد در مصر باستان اساساً با هدف یک پوشش راحت داشتن ساخته شده بود اما این بدان معنا نبود که مصریان باستان احساس می‌کردند باید زیبایی را فدای راحتی کنند.

بیشتر لباس‌ها در مصر باستان از کتان سفید دوخنه می‌شدند، زیرا پوشنده را خنک نگه می‌داشت. اشراف زادگان یک دامن کتان پیچیده به نام کیلت و رویه‌ای از لباس‌های چین دار زیبا می‌پوشیدند.

زنان طبقه بالا لباس‌های ظریف با بند روی شانه و شال می‌پوشیدند. طبقات پایین‌تر لباس‌های ساده‌تری می‌پوشیدند که از پارچه‌های ارزان‌تری هم دوخته شده بود. زنان طبقه کارگر پیراهن‌های تمام قد و راسته به تن داشتند. زنان نخبه با آرایش، گوشواره، دستبند و گردنبند ظاهر خود را زیباتر کردند.

مردان ثروتمند هم پیراهن‌هایی تا زانو با کمربند و رویه‌ای شبیه کت می‌پوشیدند و خود را با جواهرات تزئین می‌کردند – رشته‌ای از مهره‌ها بر بازوها و مچ هایشان. مردان فقیر مصری هم اغلب هنگام کار فقط یک پارچه به کمر می‌بستند و برهنه بودند.

فراعنه مصر باستان و برخی ثروتمندان البته می‌توانستند لباس‌هایی از جنسی به جز کتان هم به تن کنند. فراعنه به پوشیدن لباس از پوست پلنگ و شیر معروف بودند.کودکان خردسال و بردگان به ندرت لباسی می‌پوشیدند. در هوای سرد بیشتر مردم لباس‌های پشمی می‌پوشیدند.بیشتر پابرهنه رفت و آمد می‌کردند و تنها برخی از آن‌ها صندل به پا داشتند.

داغ بودن بازار آرایش

همه مصری ها؛ مرد و زن از لوازم آرایشی استفاده می‌کردند. لب‌ها و گونه‌های خود را با گل سرخی به نام اُخرا رنگ می‌کردند. آن‌ها با استفاده از حنا، رنگ گیاهی، ناخن‌های خود را زرد یا نارنجی می‌کردند.

مردان، زنان و کودکان نیز چشمان خود را خط سیاه می‌کشیدند و ابروهای خود را با پودر سیاهی به نام سرمه رنگ می‌زدند. مصریان باستان تصور می‌کردند که آرایش چشم برای خدایان جذاب و خوشایند است. همچنین از چشمان آن‌ها در برابر تابش نور خورشید و حشرات محافظت می‌کند.

زنان و مردانِ جواهر نشان

جواهرات از شیشه‌های رنگی درست می‌شدند. هم زنان و هم مردان جواهرات داشتند؛ از گردنبند گرفته تا دستبند و انگشتر و طلسم‌هایی که برای آوردن خوش شانسی به خود آویزان می‌کردند. این موضوع شامل تمام طبقات مصری می‌شد و آن کسی هم که وضعیت خوبی نداشت برای خودش به زبان امروزی؛ اکسسوری پیدا می‌کرد.