بررسی مد و فشن در دهه ۷۰ میلادی؛ از استایل پانک تا محبوبیت فراوان جین

صنعت مد در دهه ۷۰ میلادی، بعد از دگرگونی‌های متعدد دهه‌های قبل توانست به یک هویت نسبی دست یابد. به‌گونه‌ای که عناصر مهم دهه ۶۰ به اوج خود رسید و کامل‌تر شد؛ اما فقط محدود به این موضوع نبود. برای توضیح کامل، این مطلب را به بررسی مد و فشن در دهه ۷۰ میلادی اختصاص داده‌ایم.

مروری کوتاه بر مد دهه ۶۰ میلادی

لباس‌های زنان و مردان در این دهه به‌طرز چشم‌گیری تغییر یافت. برای مثال، زنان دیگر دوست نداشتند لباس‌های بلند و پوشیده بپوشند و خواستار آزادی انتخاب بودند. به‌دنبال آن صنعت مد و طراحان نیز درصدد برطرف کردن این نیاز برآمدند و با طراحی لباس‌های کوتاه و بدون آستین، تاریخ جدیدی در مد رقم زدند. در مقابل، همچنان گروهی دیگر از زنان و حتی طراحان با گسترش این نوع مد مخالف بودند. این طیف افراد همچنین اعتقاد داشتند که اصالت زنانه با پوشیدن لباس‌های باز و کوتاه زیر سؤال می‌رود؛ اما به هر طریق مد روز بر این عقاید پیروز شد و انقلاب بزرگی در مد زنانه به ‌وجود آمد. همچنین مد مردانه در دهه ۶۰ نیز با تغییرات زیادی همراه بود. این تغییرات شامل تغییر در اندازه و سایز لباس‌های مردانه و همچنین تغییر چشمگیر در مدل موهای مردانه بود.

بررسی مد و فشن در دهه ۷۰ میلادی

مد و فشن در دهه ۷۰ میلادی با ادامه سبک هیپی‌های دهه قبل آغاز شد. با اینکه در سال‌های آغازین دهه، عناصر مد دهه قبل با کمی تغییر همچنان مشهود بود؛ اما، صنعت مد در این دهه از یک بعد شگفت‌انگیز و از بعد دیگر تعجب برانگیز بود؛ به این دلیل که  تنوع لباس و پوشاک به قدری وسیع بود که مجله ووگ اعلام کرد در حال حاضر هیچ قانونی در بازی مد وجود ندارد. چون تولید لباس‌های ارزان افزایش یافته بود و مردم هم از این شرایط راضی بودند. مردم در مد دهه ۷۰ میلادی همچنین با نقطه مقابل استایل راحتی کژوال مواجه شدند. به این معنی که استایل کژوال با حفظ معنای اصلی، خود را در قالب‌ لباس‌هایی مانند ژاکت، تی‌شرت، سویشرت، شلوار جین و کفش‌های ورزشی باز تعریف کرد. برای توصیف چهره مد در دهه ۷۰ میلادی در ابتدا ابعاد مهم آن را باهم بررسی می‌کنیم:

بررسی ابعاد مهم مد و فشن در دهه ۷۰ میلادی

ترکیب مد هیپی با مد روز

مد هیپی از اواخر دهه ۱۹۶۰، با افرادی که خواستار آزادی انتخاب در سبک زندگی و پوشش خود بودند معرفی شد. با وجود اینکه برخی افراد چندان موافق رشد این گروه نبودند، تفاوت چشمگیری که نحوه پوشش و سبک زندگی آنها در صنعت مد و موسیقی به‌وجود آورد، موجب شد مد هیپی برای همیشه به‌عنوان یک بخش مهمی از تاریخ صنعت مد ثبت شود. همچنین نکته جالب توجه در مورد استایل هیپی، این است که طراحان لباس از اوایل دهه ۷۰ میلادی  از این استایل الهام می‌گرفتند. لباس‌های گلدار، رنگ‌های روشن، مو‌های بلند و در حالت کلی، سبک زیبایی‌شناختی آنها بر صنعت مد تأثیر داشت. در سال ۱۹۷۱، سبک هیپی به‌مرور جذابیت خود را از دست داد و صنعت مد بعد از آن مسیر جدیدی را  آغاز کرد.

دهه لباس‌های پلی‌استری

دهه ۷۰ میلادی با عنوان دهه پلی‌استر نیز معروف است. به این دلیل که الیاف مصنوعی در لباس‌ها، پوشاک و حتی اکسسوری بسیار پرکاربرد بود و بین مردم نیز محبوبیت داشت. همچنین ازآنجاکه در این دهه تولید لباس‌های ورزشی مورد توجه قرار گرفت، اولین گزینه برای تولید این دست لباس‌ها پارچه پلی‌استر بود. لباس‌های پلی‌استری علاوه‌بر جذابیت ظاهری به‌دلیل ویژگی این پارچه نیز محبوب‌ بودند. برای مثال قیمت مقرون‌به‌صرفه، مقاومت در برابر رطوبت و تنوع در مدل و رنگ لباس موجب می‌شد مردم روزبه‌روز به‌ خرید این نوع لباس‌ها مشتاق‌تر باشند.

ادامه امپراطوری بوتیک‌ها

این امپراطوری از دهه ۱۹۶۰ آغاز شد؛ زمانی که زنان به خرید لباس‌های محبوبشان روی آوردند و از اینکه می‌توانستند قطعات مورد علاقه خود را آزادانه باهم ترکیب کنند، خرسند بودند. بوتیک‌ها و طراحان نیز نیاز روز مردم را برآورده می‌کردند. این حالت تا اواخر دهه ۷۰ میلادی نیز ادامه داشت و بازار لباس‌های حاضری بسیار پررونق بود.

کمرنگ شدن دامن‌های کوتاه و ظهور دامن‌های میدی

از سال ۱۹۷۲، استایل زنانه حالت روزمره و کژوال به‌خود گرفت. به‌گونه‌ای که دیگر زنان اصراری بر پوشیدن لباس‌های مجلسی تنگ و کوتاه نداشتند. دامن‌های میدی (Midi) مد روز جامعه بود و اکثر زنان نیز از آن استقبال می‌کردند. البته که عده‌ای همچنان با لباس‌های گشاد و بلند مخالف بودند اما در آن دوره این مخالفت‌ها دیگر شامل تمام اقشار جامعه نبود.

ظهور مد دیسکو؛ آغاز تغییر در مد و فشن دهه ۷۰ میلادی

یکی از بزرگ‌ترین جنبش‌های صنعت مد و فشن در دهه ۷۰ میلادی، مربوط به لباس‌هایی بود که جوانان هنگام رفتن به دیسکو می‌پوشیدند؛ از‌این‌رو این لباس‌ها به استایل دیسکو معروف شدند. لباس‌ها و پوشاک متنوع و پرطرفدار که فشن آیکون‌های دهه نیز نقش اساسی در بیشتر دیده شدن آنها ایفا کردند.

ترند شدن چندین‌باره استایل بوهمی در عصر مد و فشن دهه ۷۰ میلادی

برخی معتقدند که منشاْ این استایل مربوط به مردم عشایر رومی در اواخر قرن نوزدهم است؛ ولی استایل بوهمی در واقع معرف سبکی از زندگی آزادانه و غیرمتعارف است که طرفداران زیادی در سرتاسر جهان دارد. همچنین ترند شدن دوباره آن در دهه ۷۰ میلادی نیز با مد هیپی‌ها مرتبط بود. با اینکه در طول تاریخ مد بوهمی دستخوش تغییرات زیادی شده است، نکته جالب توجه اینجاست که این استایل، در هر دوره مرتبط با تأثیر فرهنگ حال حاضر جامعه است.

یکی از پیشگامان اصلی معرفی آن، موسیقی‌دان محبوب استیوی نیکس (Stevie Nicks) بود. او اجزای اصلی استایل بوهمی را با موسیقی راک‌اند‌رول ترکیب و روی صحنه به مردم معرفی کرد. لباس‌های گلدار با آستین‌های زنگوله‌ای و شلوار‌های پاچه‌گشاد که در ادامه بیشتر در مورد آنها توضیح خواهیم داد.

محبوبیت مجدد پارچه جین

محبوبیت لباس‌های جین در مد و فشن دهه ۷۰ میلادی به اوج خود رسید. به‌اندازه‌ای که در کمد لباس قشر جوان حداقل یک لباس با پارچه جین وجود داشت. افراد لباس‌های جین را با انواع لباس‌های دیگر استایل می‌کردند و بازار تجارت جین بسیار پررونق بود. این محبوبیت از دهه مذکور تا هم‌اکنون نیز ادامه دارد.

ترند شدن استایل ورزشی

در سال‌های میانی دهه ۷۰ میلادی، محبوبیت لباس‌های راحتی اوج گرفت. البته بهتر است از کلمه استایل استفاده کنیم چون این سبک فقط شامل لباس نبود. برای مثال کفش‌های ورزشی مخصوص دویدن و پیاده‌روی مانند کفش‌های دیگر به انتخاب‌های روزمره تبدیل شد و مردم در تمامی موقعیت‌ها کفش‌های ورزشی می‌پوشیدند. البته لازم به‌ذکر است که خواننده محبوب دوران، باب مارلی در محبوب شدن این سبک نقش مهمی ایفا کرد. چون او اولین کسی بود که استایل ورزشی را به‌عنوان استایل روزمره پذیرفت و روی صحنه با لباس فوتبالی و کفش ورزشی حاضر شد.

این نکته را نیز یادآور می‌شویم که استایل ورزشی هنگام بازی‌ گلف یا تنیس از مدت‌ها قبل به‌عنوان لباس‌های غیررسمی از سمت مردم مورد تأیید بود؛ ولی استایلی که امروز همه ما آن را با عنوان استایل اسپرت می‌شناسیم، از این دهه رواج یافت.

ظهور پیراهن‌های یقه بلند

پیراهن‌ها و تی‌شرت‌های یقه بلند از مشخصه‌های مهم مد و فشن دهه ۷۰ میلادی به‌شمار می‌روند. این لباس‌ها برگرفته از مد دیسکو بود؛ اما پوشیدن آن به‌تنهایی یا با هر لباس و پوشاک دیگر هم بین مردم محبوب شد. البته جالب است بدانید که پیراهن‌های یقه بلند در ابتدا از ترند‌های مد مردانه بود که بعدها به لطف مد بدون جنسیت بین زنان نیز محبوب شد. نکته جالب دیگر نیز این بود که گهگاه رنگ یقه و لباس باهم متضاد بود و اتفاقا همین تفاوت رنگ باعث می‌شد که لباس جذاب‌تر شود. حتی امکان داشت که جنس پارچه تنه پیراهن و این یقه‌ها باهم متفاوت باشند.

استایل راحتی، انتخاب مورد علاقه مردم در مد و فشن دهه ۷۰ میلادی

این استایل شامل انواع لباس‌ها از جمله کت‌و‌شلوار با پارچه‌های گرافیکی یا طرح‌دار و گاهی ترکیبی از لباس‌های ورزشی و رسمی بود. لباس‌های چاپی با طرح گل‌های رنگارنگ، شلوار‌های گشاد راحتی و پیراهن‌های بدون کراوات هم بین گزینه‌ها قرار داشتند. استایل راحتی هم بین زنان و هم مردان محبوبیت زیادی داشت.

ظهور استایل پانک

این نوع استایل از اواسط دهه ۷۰ میلادی از لندن و بریتانیا آغاز شد اما بعد از مدتی در سراسر اروپا و آمریکای شمالی نیز گسترش یافت. از عوامل اصلی گسترش این استایل، دو تن از طراحان لباس به‌ نام‌های ویوین وست‌وود (Vivienne Westwood) و مالکوم مک‌لارن (Malcolm McLaren) بودند که انواع مختلف و وسیعی از این لباس‌ها را در فروشگاهشان ارائه دادند. اجزای این استایل شامل شلوار‌های مشکی بسیار تنگ، کت‌ها و ژاکت‌های چرم و چکمه‌های دکتر مارتن بود. اما در توضیح جزئی‌تر، پارچه این لباس‌ها پاره‌پاره بود و روی زیپ و دکمه‌ها با سنجاق‌ و میخ‌های خاصی تزئین می‌شد؛ روی تی‌شرت‌ها هم شعار‌های آنارشیستی چاپ می‌کردند. برخی گروه‌های موسیقی با ساخت این استایل باعث شدند لباس‌های پانک بیشتر دیده شوند و بین نسل نوجوان و جوان به محبوبیت برسند.

محبوبیت لباس‌ها و پوشاک ریش‌ریشی

این نوع طراحی در ابتدا روی پارچه لباس‌ها و بعد روی پوشاک و اکسسوری‌ها نیز اعمال شد. زنان دهه ۷۰ میلادی ممکن بود تمام قطعات لباس‌های خود را طبق این نوع استایل بسازند یا یک و دو قطعه را با استایل‌های دیگر ترکیب کنند. این استایل در دسته مد ماندگار قرار گرفت و از همان دوران تا امروز نیز محبوبیت و گیرایی دارد.

ظهور لباس‌های سرهمی

لباس سرهمی به‌دلیل تازگی و جذابیت در مدل بین نسل جوان محبوب شد. یک استایل کژوال و زیبا که البته با کمی تغییر در موقعیت‌های رسمی نیز قابل استفاده بود. برای مثال، ترکیب آن با یک اورکت یا ژاکت رسمی می‌توانست تا حدودی حالت کژوال لباس را متعادل‌تر کند.

استفاده همیشگی از عینک‌های خلبانی

با اینکه در دهه ۷۰ میلادی محبوبیت عینک‌های خلبانی مانند سابق نبود، با این حال مردم همچنان عاشق این عینک‌ها بودند و استایل خود را با آن کامل می‌کردند. جدا از آن حتی هنگام انجام فعالیت‌های ورزشی یا پیاده‌روی ساده هم عینک‌های خلبانی کاربرد داشتند و ازآنجاکه هم در فصول سرد و هم گرم محافظ چشم‌ها بودند، به‌نوعی یک عضو جداناپذیر استایل جوانان محسوب می‌شدند.

برای مثال در سال ۱۹۷۴، برند ریبن نوع جدیدی از این عینک‌ها با لنز فتوکرومیک تولید کرد که خطوط و اشکال ریز و جزئی را روی زمین و هوای برفی واضح‌تر نشان می‌داد. رنگ این لنزها و میزان تیرگی آنها با افزایش و کاهش شدت نور، تغییر می‌کرد و به‌همین دلیل برای ورزش‌های زمستانی یا سفر‌های زمستانی هم بسیار پرکاربرد بود.

بررسی محبوب‌ترین چاپ‌های روی پارچه در مد و فشن دهه ۷۰ میلادی

شِورُون

لباس‌های طرح شورون (Chevron) از پرفروش‌ترین طرح‌های دهه ۷۰ میلادی بود. چاپ‌های شورون شامل خطوط مورب و افقی بود که از دو سمت پارچه به هم می‌رسیدند و بیشتر به شکل استخوان ماهی بودند. چاپ‌های شورون هنوز هم برای علاقمندان مد دهه ۷۰ در دسترس‌اند.

تای دای

تای دای (Tie Dye) پیش از اینکه چاپ باشد نوعی رنگرزی سنتی روی پارچه بود و هیپی‌های دهه ۶۰ و ۷۰ این سبک از رنگرزی را روی لباس‌های خود انجام می‌دادند؛ اما با گذشت چند سال به‌دلیل محبوب شدن این سبک، پارچه‌هایی به‌نام تای‌دای در طرح‌ها و رنگ‌های مختلف چاپ شدند. این پارچه‌ها تا امروز نیز محبوبیت خود را دارند؛ اما چون این نام چندان به گوشمان نخورده است احتمال دارد آن را به اسم نشناسیم.

نکته مهم: تمامی موارد ذکرشده در بخش بررسی ابعاد، استایل‌های ترند زنانه و مردانه را نیز شامل می‌شوند. حتی با وجود مد بدون جنسیت بازهم بدیهی است که برخی لباس‌ها و پوشاک یا حتی اکسسوری فقط مناسب آقایان یا خانم‌ها باشد. چون به‌طور کلی در هیچ دوره از تاریخ تمام افراد موافق مد بدون جنسیت نیستند. از‌این‌رو در ادامه مقاله به بررسی استایل‌های ترند منحصرا زنانه و مردانه خواهیم پرداخت.

بررسی استایل‌های ترند زنانه در مد و فشن دهه ۷۰ میلادی

با وجود گسترش استایل هیپی، زنان همچنان به‌دنبال کشف تجربه‌های جدید بودند. برای مثال ممکن بود استایل خود را با ترکیبی از المان‌های مد دهه‌های دور بسازند. جدا از موارد ذکر شده در بخش ابعاد، استایل‌های ترند زنانه شامل موارد زیر بود:

بخش اول؛ بررسی لباس‌ها

پیراهن‌های بلند و گشاد

این نوع از پیراهن‌ها را برای اولین‌بار طراح بلژیکی آمریکایی آقای دیانا  ُفون فورستنبرگ (Diane von Fürstenberg) طراحی و معرفی کرد. این لباس‌ها چند منظوره بودند و زنان می‌توانستند هم در موقعیت‌های رسمی و هم کژوال آنها را بپوشند. همچنین این پیراهن‌ها در انواع طرح‌ها و رنگ‌ها در دسترس بودند و از سال ۱۹۷۴ به‌عنوان مد روز جامعه در مد و فشن دهه ۷۰ میلادی ثبت شدند

لباس‌های قلاب‌ بافی

این لباس‌ها که در دسته لباس‌های دست‌بافت قرار می‌گرفتند، در انواع رنگ‌ها و مدل‌ها در دسترس بودند و با ‌عنوان بافت‌های تابستانی شهرت داشتند. لباس‌های قلاب‌بافی شامل لباس زیر، دامن‌های کوتاه، بلوز، تاپ و شلوار برای زنان بودند که در ترکیب با لباس جین نیز جذابیت داشتند. لازم به ذکر است که لباس‌های قلاب‌بافی برند میزوری در دهه ۷۰ میلادی بسیار محبوب بودند.

تاپ‌های کوتاه (نیم‌تنه)

همان‌طور که گفتیم، با اینکه لباس‌های تنگ و کوتاه دیگر مانند دهه قبل محبوب نبودند، همچنان در مد دیسکو ترند بودند. یکی از مهم‌ترین استایل‌های مد دیسکو برای زنان، تاپ‌های کوتاه با شلوار‌های بلند پاچه‌گشاد و کفش پلتفرم بود. در حالت کلی در مد دیسکو هر لباسی که بیشتر پوست را نمایان می‌کرد محبوبیت بیشتری داشت. به‌این‌دلیل که  گروهی از زنان به نوع استایل به‌ چشم یک مسیر برای آزادی عمل بیشتر در سبک پوشش نگاه می‌کردند.

بخش دوم؛ بررسی پوشاک و اکسسوری در مد و فشن دهه ۷۰ میلادی

کفش‌های پاشنه بلند پلتفرم

با اینکه تاریخچه پیدایش این کفش‌ها بسیار وسیع است، در ارتباط با مد و فشن دهه ۷۰ میلادی، محبوبیت کفش‌های پلتفرم بازهم با عصر دیسکو مرتبط است. چون در عصر دیسکو این کفش‌ها به کفش‌های مهمانی معروف بودند و افرادی که به دیسکو می‌رفتند استایل خود را با کفش‌های پلتفرم تکمیل می‌کردند. طرفداران این کفش‌ها  بیشتر دختر‌های نوجوان یا زنانی بودند که به‌تازگی دهه دوم زندگی خود را پشت سر می‌گذاشتند. البته گاهی مرد‌ها هم کفش‌های پلتفرم می‌پوشیدند که در ادامه در این مورد نیز صحبت خواهیم کرد.

به‌دنبال علاقه قشرجوان، طراحان نیز انواع مختلفی از این کفش‌ها را با دیزاین‌های مختلف روانه بازار کردند. برای مثال پاشنه‌های کفش‌ها را با چراغ‌های کوچک تزئین می‌کردند یا با ساخت پاشنه‌های شیشه‌ای، فضای داخلی آنها را با طرح‌های مختلف از جمله آکواریوم، جنگل یا رنگین‌کمان تزئین می‌کردند که بسیار مورد توجه قرار می‌گرفت.

نکته: محبوب‌ترین کفش‌های پلتفرم در عصر دیسکو، Kork-Ease نام داشت.

اکسسوری

درباره اکسسوری باید بگوییم که کلاه‌های مشکی و پاپوش‌های رنگی از اکسسوری‌های محبوب این دهه بودند که زنان و دختران در موقعیت‌های کژوال آنها را می‌پوشیدند. همچنین انواع کیف‌های دستی در ابعاد متوسط و کوچک نیز جزو اکسسوری‌های ضروری زنانه بود.

بخش سوم؛ بررسی نحوه آرایش صورت و استایل مو‌ها در مد و فشن دهه ۷۰ میلادی

آرایش صورت در مد و فشن دهه ۷۰ میلادی به‌دو دسته تقسیم می‌شود:

۱. استفاده از تم‌های مختلف رنگ مسی در ترکیب با پوست برنزه و تیره؛ مِتُدی که امروز با عنوان آرایش لاته مشهور است.

۲. سایه‌های آبی رنگ در ترکیب با خط چشم سفید و مژه‌های پرپشت؛ کسانی که این نوع میکاپ را انجام می‌دادند از دید مردم جسور و آزاد بودند.

دو مورد فوق حالت کلی میکاپ صورت بود؛ اما ممکن بود برخی این سبک‌ها را با سبک موردعلاقه خودشان ترکیب کنند. برای مثال برخی از زنان، در آرایش مونوکروم از سایه‌ها و رژلب‌های بسیار براق و درخشان استفاده می‌کردند.

بررسی استایل مو‌ها در مد و فشن دهه ۷۰ میلادی

درباره استایل مو‌ها باید بگوییم که بیش از ۲۰ نوع مدل محبوب وجود داشت که سه مورد آن را خلاصه‌وار بررسی می‌کنیم:

۱. مدل‌ پر؛ از محبوب‌ترین مدل‌ها در مد و فشن دهه ۷۰ میلادی

مانند جوانب دیگر مد، این نوع مدل مو نیز تاثیر‌پذیرفته از برخی سلبریتی‌های آن دهه بود. مدل‌ مو‌های پر علاوه بر اشاره به روش خاص کوتاه‌شدن مو‌ها، حالت‌دهی بعد از آن با سشوار نیز برای به‌وجود آمدن استایل نهایی مو بسیار مهم بود.

۲. مدل شگ (ژولیده)

این مدل در دهه ۷۰ میلادی بسیار محبوب بود و از زمان پیدایش خود چندین بار تغییر کرد و حتی بازسازی شد. مدل موی شگ (Shag) حالتی ژولیده اما مرتب دارد. در حالت کلی مو‌ها باید آراستی همراه با ژولیدگی داشته باشند. این استایل هم در حالت نیمه‌بلند و هم در حالت بلند مو قابل اجرا بود.

۳. مدل فرینگ ‌بنگ؛ استایل ماندگار در مد و فشن دهه ۷۰ میلادی

حالت کلی این مدل مو، ترکیب موهای چتری کم‌پشت جلوی پیشانی و موهای بلند کناری بود. البته بلندی چتری‌ها تا روی پلک‌ها می‌رسید و حتما این قانون باید اجرا می‌شد تا مدل موی فرینگ ‌بنگ (Fringe bang) کامل شود. فرینگ بگ تا امروز همچنان محبوبیت دارد.

بخش چهارم؛ زیورآلات

جواهرات و زیورآلات طلا یا الماس همیشه محبوبیت داشتند و دارند؛ اما در اواسط دهه ۷۰ میلادی زیورآلات محبوب زنانه شامل اکسسوری‌های ساخته شده از  عناصر طبیعی مانند چوب، صدف، سنگ، پر و چرم و همچنین مواد پلاستیکی و مصنوعی بود. این زیورآلات به‌قدری محبوب بودند که اکثر دختران جوان یا حتی زنان، چندان به‌ یاد جواهرات گران‌قیمت نمی‌افتادند. همچنین تمام زیور‌آلات مصنوعی این دهه ابعاد استیتیمنت داشتند و بیش از اندازه بزرگ بودند.

معرفی فشن آیکون‌های زن دهه ۷۰ میلادی

۱. دایانا راس

او یکی از سه‌خواننده گروه محبوب سوپریمیز بود که در دهه ۱۹۶۰معروف شدند. این گروه علاوه‌بر محبوبیت خود در زمینه موسیقی، با استایل ست و لباس‌های خاصشان بین مردم جهان محبوبیت داشتند. دایانا راس به‌عنوان خواننده اصلی این گروه، جدا از استایل گروهی خود با استایل شخصی‌اش نیز محبوب بود و تا دو دهه بعد نیز طراحان مد را شگقت‌زده می‌کرد.

۲. شِر

لباس‌های پر زرق‌ و برق و گران‌قیمت خانم شر، خواننده و بازیگر آمریکایی در دهه ۷۰ میلادی هنوز هم در صنعت مد مورد بحث است. او بیشتر درآمد خود را برای استایل و لباس‌هایش هزینه می‌کرد و این موضوع برایش اهمیت بسیار زیادی داشت. شر از فشن آیکون‌های مهم دهه ۷۰ بود.

۳. بیانکا جَگِر

زمانی که بیانکا در سال ۱۹۷۱، با خواننده مطرح گروه رولینگ استونز، مک جگر ازدواج کرد، تمام توجهات به‌سوی او معطوف شد. بیشتر مردم کنجکاو بودند تا بدانند همسر خواننده محبوبشان کیست؟‌ چهره‌اش چگونه است و چه لباس‌هایی می‌پوشد؟ این زوج معمولا لباس‌هایشان را باهم ست می‌کردند، چیزی که در آن سال‌ها چندان رایج نبود و برای مخاطب جذابیت داشت.

۴. بریژیت باردو

نام این بازیگر فرانسوی چندین بار و در دهه‌های مختلف به‌عنوان فشن آیکون ثبت شده است. بریژیت باردو به‌دلیل استایل خاص، مو‌های بلوند حالت‌دار و چهره جذابش شهرت داشت. فیلم‌های او در اکثر مواقع رکورد‌دار گیشه بودند و حضور او در یک فیلم کافی بود تا مخاطبان برای خرید بلیت فیلم‌های او مقابل سینما به صف بایستند. بریژیت باردو یکی از تأثیر‌گذار‌ترین فشن‌ آیکون‌های تاریخ صنعت مد است.

بررسی استایل‌های ترند مردانه در مد و فشن دهه ۷۰ میلادی

در حالت کلی لباس‌های محبوب مردانه در مد و فشن دهه ۷۰ میلادی شامل پیراهن‌های رنگی و کراوات، بلیز‌های دهقانی، بلیزهای مکزیکی، بلیز‌های گلدوزی شده محلی(هیپی‌ها)، کت‌و‌شلوار‌های تنگ و استایل نظامی بود. اما اگر جداگانه بررسی کنیم شامل موارد زیر است:

بخش اول؛ لباس‌ها

لباس‌های مخملی کبریتی

در دهه ۱۹۷۰ استفاده از پارچه‌های مخملی کبریتی در لباس‌های مردانه بسیار رایج بود. این پارچه به‌دلیل اینکه حس لطافت و نرمی داشت بسیار محبوب بود و در تمام موقعیت‌های رسمی و غیررسمی کاربرد داشت. همچنین این طیف لباس‌ها در رنگ‌ها و طرح‌های مختلف مانند قهوه‌ای، سبز، آبی و خاکستری برای علاقمندان در دسترس بود.

لباس‌های ابریشمی

از اواسط دهه، بسیاری از پیراهن ابریشمی مد روز بودند و در واقع یک مدل لوکس را معرفی می‌کردند. چون ققط قشر مرفه جامعه می‌توانستند لباس‌های ابریشمی بپوشند. این لباس‌ها فقط برای موقعیت‌های رسمی مناسب بود و مردان آنها را در دو حالت می‌توانستند استایل کنند. برای مثال: مدل دکمه‌دار و مدل جلو‌بسته یقه باز.

جوانان دهه ۷۰، پیراهن‌های ابریشمی خود را با همه چیز ست می‌کردند؛ از لباس‌های جین گرفته تا شلوارهای پارچه‌ای معمولی.

کت و شلوار

کت و شلوارهای دهه ۷۰ به‌صورت قابل‌توجهی با دهه قبل متفاوت بود. این نسخه از کت‌و‌شلوار‌ها اغلب کمی کوتاه‌تر از حد معمول بودند. همچنین سیلوئت‌های آنها  تنگ‌تر از دهه قبل طراحی می‌شد. ترکیب کت و شلوار با پیراهن ساتن کراوات و سایر اکسسوری‌ها برای ساخت یک استایل شیک بهترین انتخاب مردان در مد و فشن دهه ۷۰ میلادی بود.

لباس‌های چرمی

مفهوم لباس‌های چرمی در دهه ۷۰  بیشتر با کاپشن‌ها، ژاکت‌ها و کت‌های چرمی تعریف می‌شد و در نهایت خروجی این ترکیب یک استایل شیک بود. لباس‌های چرمی در انواع رنگ‌ها مانند قرمز، زرد، سبز یشمی و سرمه‌ای در دسترس بود. برخی از این ژاکت‌ها آسین‌های گشاد زنگوله‌ای داشتند و برخی دیگر آستین‌های تنگ. استایل‌های چرمی دهه ۷۰ میلادی امروزه به‌عنوان یک ظاهر کلاسیک همچنان محبوب هستند. همچنین لازم به ذکر است که در دهه ۷۰ جان تراولتا، بازیگر هالیوود، نقش مهمی در محبوبیت این سبک داشت.

ژاکت‌های جیر

این لباس نیز از استایل‌های مد روز دهه ۷۰ میلادی بود که مردان می‌توانستند مانند کت‌های چرمی آن را با تمام لباس‌های خود ست کنند. کت‌های جیر بیشتر برای فصول سرد مناسب بود.

شلوارهای جین فاق بلند

ازآنجاکه شلوار‌ها در دهه قبل به‌نسبت تنگ و متناسب بدن بودند، طراحان مطابق نیاز روز جوامع و با توجه به محبوبیت شلوار‌های جین سعی در تولید شلوار فاق‌بلند جین داشتند که در ابتدا به‌صورت آزمایشی روانه بازار شدند اما بعد از استقبال مردم، به لباس مدروز جامعه تبدیل شد.

شلوار‌های پاچه گشاد

این شلوار‌ها، به پاچه زنگوله‌ای نیز معروف بودند و از عناصر اصلی و مهم مد دهه مذکور به‌شمار می‌روند. ازآنجاکه قشر مرفه جامعه از جمله هنرمندان و خوانندگان آنها را مي‌پوشیدند؛ شلوار‌های زنگوله‌ای معرف مد تجاری آن زمان بودند. برای مثال، الویس پریسلی در دهه ۷۰ اغلب این شلوارها را در طرح‌ها و رنگهای مختلف می‌پوشید و دیگر هنرمندان مانند اعضای گروه پنج جکسون نیز از او تقلید می‌کردند.

بخش دوم، بررسی پوشاک و اکسسوری در مد و فشن دهه ۷۰ میلادی

کفش‌های پلتفرم

همانطور که گفتیم، این کفش‌ها استایل مد روز دهه ۷۰ بودند و استفاده از آنها فقط برای زنان نبود. برای مثال یک نوع خاصی از پلتفرم نیز برای مردان در دسترس بود که هنگام رفتن به دیسکو استایل خود را با آن تکمیل می‌کردند. در حالت کلی، با وجود محدودیت انتخاب‌ها، مردان سریع‌تر از زنان می‌توانستند کفش مورد نظر خود را از بازار تهیه کنند.

اکسسوری

مردان دهه ۷۰ میلادی گزینه‌های وسیعی در انتخاب اکسسوری داشتند؛ مانند کلاه‌های فدورا دستمال گردن‌های ابریشمی،‌ کمربندهای مختلف، عینک‌های آفتابی، گردنبند‌های طرح‌دار و در نهایت دکمه‌های سرآستین. ممکن بود آنها تمام موارد ذکر شده را در ساخت استایل خود باهم ترکیب کنند.

بخش سوم؛ استایل مو‌ها

استایل شگ

این استایل به طور کامل با تاثیرگذاری بازیگران دهه مرتبط بود. برای مثال دیوید کَسیدی که به دلیل نقش جذابش در سریال خانواده پارِتریج شناخته می‌شود، با مدل موهایش جوانان آن دوره را تحت‌تأثیر قرار داد. همچنین راجر دالِتری نیز در فیلم The Who این استایل مو را داشت که نماد آزادی انتخاب و همسویی با فرهنگ موسیقی راک‌اندرول بود. با اینکه این مدل مو یک ظاهر غیرمعمولی و غیر عادی را منعکس می‌کرد اما همچنان  محبوب بود. از دیگر افرادی که در محبوبیت این سبک نقش داشتند، پل مک‌ کارتنی خواننده گروه بیتلس بود که با حضور روی صحنه توانست جایگاه استایل شگ را در صنعت مد تثبیت کند. با اینکه استایل شگ دربین زنان نیز رواج داشت اما سبک مردانه منظم‌تر از سبک زنانه بود.

استایل بلند

در اواسط دهه ۷۰ میلادی، چهره‌هایی مانند رابرت پِلانت، میک جَگِر و لیف گِرت، مدافع استایل بلند بودند و ازآنجاکه این افراد برای مردم محبوبیت داشتند، موهای بلند آنها چه حالت صاف چه فر، به یک پدیده فرهنگی مهم در مد و فشن دهه ۷۰ میلادی تبدیل شد. همچنین از آنجایی که این استایل برای اولین بار منعکس می‌شد، به نوعی تابوشکن نیز بود. در حالت کلی مدل موی بلند، پربحث‌ترین مدل مو در دهه ۷۰ میلادی بود.

استایل آفرو

این مدل مو که آفریقایی‌ها آن را معرفی کردند، یک ظاهر قدرتمند و غرورآفرین از هویت فرهنگی را منعکس می‌کرد. دکتر جی اولین کسی بود که به عنوان یک چهره برجسته این مدل مو را پذیرفت و با آن در انظار عمومی ظاهر شد و ازآنجاکه مواجهه با این مدل مو یک اتفاق جدید بود به عنوان یک پیوند با میراث آفریقایی تباران مطرح شد. استایل آفرو همچنین به طور عمیق با جنبش آگاهی در هم آمیخته بود؛ چون فقط یک مدل مو نبود بلکه یک بیانیه سیاسی، اجتماعی بود که سعی در شکستن هنجارهای اجتماعی داشت. تا پایان دهه، استایل آفرو به یک استایل نمادین آفریقایی تبدیل شد که توانست جایگاه و ارزش‌های آفریقاییان را در فرهنگ و جوامع آمریکایی نیز نشان دهند.

اگر بخواهیم به طور کلی استایل مردان را در مد و فشن دهه ۷۰ میلادی بررسی کنیم، باید بگوییم که در هیچ دوره از تاریخ مد و فشن مردانه، جسورانه‌تر و تحسین برانگیزتر از دهه ۷۰ نبوده است. با فرا رسیدن دهه ۸۰ میلادی مد مردانه از استایل‌های پر زرق و برق دهه ۷۰ فاصله گرفت و به‌سمت ظاهری ملایم‌تر و محافظه‌کارانه‌تر متمایل شد. بااین‌حال کسانی که استایل دهه ۷۰ را بیشتر می‌پسندیدند، ظاهر خود را حفظ کرده و سعی کردند کمتر به‌سمت مد دهه ۸۰ میلادی مایل شوند.

معرفی فشن آیکون‌های مرد دهه ۷۰ میلادی

۱. الویس پریسلی

خواننده محبوب سبک راک‌اند‌رول و بازیگر فیلم‌های پرفروش که آوازه او در اواسط دهه ۱۹۵۰ به گوش جهانیان رسید. الویس به مدت سه‌دهه فشن آیکون بود و مردان هم سن‌و‌سالش تمام ابعاد استایل او را تقلید می‌کردند؛ استایل الویس در دهه ۷۰ میلادی به‌اندازه‌ای تغییر کرد که دیگر با استایل‌ دهه‌های قبل او قابل مقایسه نبود. با این وجود بازهم صنعت مد را تحت‌تأثیر قرار داد.

۲. جان تِراوُلتا

بازیگر موفق آمریکایی که در  دهه ۷۰ میلادی که با حضور در سریال‌های کمدی و فیلم‌هایی پرفروش مشهور شد. او به‌دلیل جذابیت کاراکتر‌هایی که بازی می‌کرد و مهم‌تر از آن استایل لباس و موهایش بین نوجوانان دهه ۷۰ محبوب شد؛ به‌اندازه‌ای که عکس‌هایش روی جلد مجله‌های مد چاپ شدند و نام او به‌عنوان یکی از فشن آیکون‌های دهه ۷۰ ثبت شد. نسل جدید، جان تراولتا را بیشتر با نقش ماندگارش در فیلم پالپ فیکشن (Pulp Fiction) تولید سال ۱۹۹۴ می‌شناسند.

۳. رابرت رِد‌فورد

جان رابرت ردفورد جونیور، بازیگر و کارگردان برنده اسکار آمریکایی است که در دهه ۷۰ میلادی با ایفای نقش در فیلم محبوب جرمایا جانسون به موفقیت بزرگی دست یافت. استایل او در فیلم‌ها و همچنین هنگام حضور در مراسم‌های اکران مورد توجه قرار می‌گرفت و از آنجایی که تا اواخر دهه همچنان در فیلم‌های مهم با استایل‌های مختلف ایفای نقش داشت، توجه صنعت مد و طراحان را نیز به خود معطوف کرد.

۴. میک جَگِر

سر مایکل فیلیپ جَگِر، از هنرمندان نامی و مهم است که در زمینه خوانندگی، ترانه‌سرایی و بازیگری فعالیت دارد. او یکی از بنیان‌گذاران گروه موسیقی رولینگ استونز است و بیشتر به‌دلیل فعالیت در این گروه به شهرت جهانی رسید. استایل میک جگر هنگام خوانندگی و نوازندگی ابتدا برای هوادارانش و بعد صنعت مد بسیار جالب توجه بود. میک جگر همچنان تا امروز نیز خوش‌پوش است.

بررسی استایل کودکان در مد و فشن دهه ۷۰ میلادی

لباس‌های کودکان در این دهه مانند دهه‌های قبل همچنان از الگوی لباس‌های بزرگسالان الهام می‌گرفت. برای مثال انتخاب رنگ‌های جسورانه و نبودن مرز جنسیتی میان لباس‌های دخترانه و پسرانه از جمله شباهت‌های مهم بین لباس‌های کودکان و بزرگسالان بود.

در سراسر دهه ۷۰، پسر‌ها شلوار‌های رنگی و گشاد با طرح‌های چاپی می‌پوشیدند. طرح‌های چهار‌خانه و راه‌راه بسیار محبوب بودند. لباس دختران نیز مانند لباس‌های مادرانشان در ابعاد کوچک‌تر با مدل‌ها و طرح‌های مینیمال‌تر در دسترس بود. همچنین پوشیدن شلوار و دامن‌های کوچک رنگ روشن نیز از المان‌های مد دخترانه بود. با وجود این شباهت‌ها کودکان دختر دوست داشتند که مانند مادرانشان لباس بپوشند.

معرفی طراحان مد تأثیرگذار بر مد و فشن دهه ۷۰ میلادی

۱. رُوی هالستون فرُوویک

هالستون (Halston)، یکی از مهمترین طراحان در مد و فشن دهه ۱۹۷۰میلادی بود و دلیل اصلی شهرت او مربوط به طراحی انواع مختلفی از لباس‌های رقص است. او لباس‌های رقص را بدون دکمه و زیپ طراحی می‌کرد تا رقصنده بتواند آزادانه و بدون مانع حرکات خود را اجرا کند. هالستون برای بسیاری از افراد مشهور لباس رقص طراحی کرد و یکی از اولین طراحانی بود که مجوز فعالیت خود را به‌عنوان طراح لباس دریافت کرد. در نهایت او خالق محبوب‌ترین لباس‌های رقص دهه ۷۰ میلادی بود.

۲. میسونی

میسونی (Missoni)، یک خانه مد و برند ایتالیایی  که در سال ۱۹۵۳ تاسیس شد. این برند و طراح بیشتر به‌خاطر لباس‌های بافتنی و طراحی الگوهای بافت جسورانه در رنگ‌های روشن شهرت دارد. مهم‌ترین اثر این طراح، بافتنی طرح زیگزاگ است که با یک نگاه می‌توان خالق آن را تشخیص داد. در اصل این بافتنی در دهه ۱۹۷۰ میسونی را به نماد تبدیل کرد.

۳. دایان فون فورستنبرگ

فورستنبرگ به‌دلیل طراحی پیراهن‌های راحتی و اضافه‌‌کردن آن به کمد لباس‌های ضروری مردم معروف است. با اینکه او این لباس‌ها را از طرح کیمونو الهام گرفت، اما توانست با جذب رضایت مشتریان از نظر طراحی یک استاندارد برای راحتی در لباس زنانه، نام خود را در صنعت مد ثبت کند. لباس‌های او به حدی محبوب بود که بسیاری از طراحان لباس طرح‌های جدید خود را از مجموعه او الهام گرفتند. در نهایت فورستنبرگ بعد از کوکوشنل توانست عنوان پرفروش‌ترین طراح مد در دهه ۱۹۷۰ میلادی را از ان خود کند.

۴. ویوین وست وود

وست وود (Vivienne Westwood) با همکاری مالکوم مک لارن توانست مد پانک و لباس‌های مربوط به دوران پانک را خلق کند. این دو علاوه‌ بر اینکه کار طراحی انجام می‌دادند، کارآفرین مشتاقی بودند که طرح‌هایشان را در بوتیکشان می‌فروختند. ازآنجایی که سبک پانک به نوعی یادآور سبک پسران تدی دهه ۱۹۵۰ بود و از این جهت برای جوانان دهه ۷۰ هیجان انگیز بود.

ویوین وست فود تا امروز نیز به تاثیرگذاری‌های خود روی صنعت مد ادامه می‌دهد. برای مثال در سال ۲۰۲۲ با معرفی مجموعه جدید خود توانست دوباره لباس‌های مد پانک دهه ۱۹۷۰ را به مخاطبان امروزی یادآوری کند.

۵. استفان باروز

استفان باروز (Stephen Burrows) یک طراح مد آمریکایی است که که به‌دلیل ارتقا بخشیدن به تکنیک کالر بلاکینگ و طراحی یک مجموعه خاص در دهه ۱۹۷۰ معروف شد. لباس‌های او به‌‌دلیل داشتن سیلوئت‌های خاص و رنگ‌های روشن بخش جدا ناپذیر فرهنگ دیسکو بود. از‌این‌رو یکی از مهمترین طراحان مد برای فرهنگ دیسکو به شمار می‌رود. او تا امروز نیز یکی از موفق‌ترین طراحان مد است.

سخن پایانی

بررسی مد و فشن در دهه ۷۰ میلادی از چندین جنبه حائز اهمیت است که در طول مقاله سعی داشتیم اشاره کنیم. مد دهه مذکور به‌ اندازه‌ای ماندگار است که امروزه بسیاری از فشن آیکون‌ها و هنرمندان همچنان المان‌های آن را در استایل خود پیاده می‌کنند. اگر شما بخواهید مطابق مطالب یک استایل برای خود بسازید، کدام المان‌ها را به‌کار می‌برید؟‌ نظرات خود را با ما در میان بگذارید.