کرونا و صنعت؛ دوخت ماسک در کارگاه مُد و تبدیل هواپیمای مسافربری به باری

درحالی که بیماری همه‌گیر کووید-۱۹بشر را با چالشی بی‌سابقه روبرو کرده، صنعت ترابری نیز مسیرهای تازه‌ای را در این بحران در پیش گرفته است غول‌هایی نظیر «دی‌پی ورلد» و «امارات اسکای کارگو» که در دوبی مستقرند هم از این امر مستثنی نیستند.

امارات اسکای کارگو، به ‌لحاظ وزن، بیشترین محموله‌های بین‌المللی راجابجا می‌کند. در حالیکه بازوی مسافربری هواپیمایی امارات با شیوع ویروس کرونا معلق شد،‌ شاخهٔ باربری این شرکت ناگزیر شد برای انتقال کالاهای اساسی و لوازم پزشکی بیشتر فعالیت کند.

نبیل سلطان، مدیر منطقه‌ای کارگو امارات: «نیاز شدیدی به وسایل پزشکی در کار است،‌ چیزهایی نظیر ماسک، ضدعفونی‌کننده و محصولات دارویی. پس ما با اینکه می‌بایست پروازهای مسافری را کاملا تعطیل می‌کردیم،‌ به‌نوعی ناگزیر بودیم پروازهای باری را حفظ کنیم. بنابراین فورا این راه‌حل به ذهنمان رسید که از ظرفیت هواپیماهای مسافری برای انتقال بار استفاده کنیم و عملا می‌بایست ظرف سه‌هفته این شبکهٔ باربری تازه را راه می‌انداختیم. نخست محموله‌ها را به دوبی می‌آوریم و اینجا از ظرفیت هواپیماهای مسافری‌مان که ۲۰ تا ۴۰ تن بار می‌برند استفاده می‌کنیم. محصولات بسیاری را به اقصی نقاط دنیا می‌بریم. هر هفته فقط ۶۰ پرواز به ۱۰ نقطهٔ اروپا داریم.»

دوبی میزبان بزرگترین شرکت بندرگاهی جهان یعنی دی‌پی ورلد نیز است که در ۶ قاره ۷۸ پایانه دارد. این شرکت هم باید در برابر این بیماری همه‌گیر سریع عمل می‌کرد.

سلطان احمد بن سلیمان، مدیرعامل دی‌پی ورلد در دوبی می‌گوید: «ما برای حفظ ۱۵ هزار نیروی کارمان در بنادر قدم‌هایی برداشتیم. سلامت آنها از همیشه مهمتر است؛ رعایت فاصله‌گذاری، استفاده از ماسک و دستکش و از همه مهمتر اجرای تمام مقرراتِ بهداشتی هر کشور. در بعضی مناطق به‌خاطر محدودیت آمدوشد، کارکنان‌مان را به نزدیکی بندرگاه منتقل کردیم و برای خانواده‌شان مسکن و تسهیلات در نظر گرفتیم.»

هر دوی این شرکت‌ها از ابداعات فن‌آوری استفاده کرده‌ و خود را تجهیز کرده‌اند تا از پس این وظیفهٔ عظیم برآیند.

انبار و پایانه‌ٔ ترابری کارکنان انگشت‌شماری دارد. مساحت ترمینال باربری امارات اسکای کارگو ۶۰ هزار متر مربع بوده، و جابجایی محموله در آن تمام‌خودکار است. این امکان در مواقع اینچننی که باید تماس انسانی حداقل باشد به‌کار می‌آید.

دی پی ورلد نیز تعدادی پلاتفرم سیال ایجاد کرده است. یکی از آنها سی‌ریت نام دارد که می‌توان به کمک آن با فشردن دکمه‌ای محموله‌ای را از یک نقطهٔ دنیا به نقطهٔ دیگر ارسال کرد.

از دوخت لباس مد تا دوخت ماسک

درحالیکه مشاغل جهان با کرونا تطابق پیدا می‌کنند، برخی شرکت‌ها تغییراتی کلی در محصولات و خدمات خود می‌دهند. حتی برخی تولیدکنندگان محصولات لوکس، حالا برای پزشکان و پرستاران لوازم بهداشتی تولید می‌کنند.

شورای مُد عرب که در امارات مستقر است، کارزاری به‌راه انداخته تا کارخانجات پوشاک به تولید لوازم بهداشتی نظیر ماسک بپردازند.

جیکوب ابرین، مدیر عامل مدرسهٔ مد عرب می‌گوید: «ظرفیت و قدرتش را داریم. کارزار حاضر را شورای مد عرب با همکاری ادارهٔ بهداشت دوبی راه انداخت. اینجا به کارگاه مرمر حلیم، طراح لباس مصریِ مستقر در دوبی آمده‌ایم که امروز ماسک بهداشتی تولید می‌کند.»

اما تولید ماسک ویژهٔ جراحی کار آسانی نیست. مرمر حلیم،‌ خود می‌گوید: «در واقع چرخش بزرگی است. ساخت و دوخت ماسک کار آسانی نیست. باید محصولی بسازید که از جان مردم محافظت کند. روزانه ۱۰ تا ۲۰ هزار ماسک می‌سازیم و هدفمان آن است که به‌حد نیاز تولید کنیم تا همه بتوانند از خود محافظت کنند.»

همزمان یک کارگاه مُد به نام هویرا در اوکراین هم در حال تولید ماسکهایی است که برای کارکنان بهداشت مجانی‌اند.

ایرینا کریستینیچ، مالک این کارگاه مُد می‌گوید: «ماسک ما سه لایه دارد، کتان ظریف که رویش گلدوزی می‌شود، پارچهٔ لایی و بعد یک لایهٔ دیگر از پارچه محافظ. به این شکل هر سه لایه روی هم می‌نشینند.» و می‌افزاید: «ایتالیایی‌ها با آواز خواندن به کمک هم می‌روند ما هم با هنر گلدوزیِ اوکراینی به هم کمک می‌کنیم.»

ماریا بولاوکو، پزشک بیمارستان لویو در اوکراین می‌گوید: «به‌نظر من این ماسک‌ها نسبت به ماسک‌های داروخانه‌ای‌ مزیت‌هایی دارند. می‌دانید که ماسکهای داروخانه‌ای را باید هر دو ساعت عوض کرد. حال آنکه این ماسک‌ها را می‌توان دوباره مصرف کرد به این شکل که بعد از دو ساعت آن را با آب داغ شسته و اتو می‌کنید.»

تبلیغات در دوران کرونا به کجا می‌رود

فاصله‌گذاری اجتماعی سبب شده بخش عمدهٔ صنعت تبلیغات بخوابد. برخی از تبلیغاتی که ربطی به شرایط کنونی نداشته‌اند نیز از فضاهای عمومی جمع‌آوری شده‌ است. اما بعضی شرکت‌ها تلاش دارند با شرایط تازه وفق بیابند.

با شیوع ویروس کرونا بسیاری از تبلیغاتی که پخش می‌شده برای خدماتی است که دیگر در دسترس نیست و شماری خدماتِ دیگر هم با قرنطینه و فاصله‌گذاری اجتماعی چندان امکان‌پذیر نیستند.

آندئا ویدلر: «برندهایی هستند که نوآوری‌های تبلیغاتی‌شان دیگر مناسب به نظر نمی‌رسد. مثلا تبلیغ مرغ سوخاری کنتاکی با شعار: «آنقدر خوشمزه است که انگشتاتو می‌خوری» احتمالا خیلی به‌درد زمانهٔ فعلی نمی‌خورد. ویدئوهای تبلیغاتی شکلاتِ‌ هرشیز هم پر از بغل‌کردن بود و برای همین مجبور شدند جمع‌اش کنند. فکر می‌کنم از اینها گذشته،‌ حتی اگر چیز مشخصی هم در ایدهٔ خلاقه درست نباشد، حالا دیگر حس‌وحال متفاوتی وارد کار شده که همهٔ برندها باید به آن توجه کنند.»

شخصیت کاپیتان آب‌وی‌یِس نیز در تبلیغ وبسایت «هتل ‌دات‌ کام» در حال رعایت فاصله‌اجتماعی است.

برخی شرکتهای تبلیغاتی آنلاین، فورا سبک‌وسیاق کارشان را با أوضاع فعلی تطابق دادند و از در خانه ماندنِ مردم استفاده کردند.

نیک اِنت‌ویستل، بنیانگزار «وان مینت بریفس» در این باره می‌گوید: «یکی از بزرگترین تبلیغاتی که هفتهٔ پیش روی بریفس منتشر کردیم کاری بود که برای آبجوی گینس انجام دادیم: یک پوستر ساده که رویش نوشته بود در خانه بمانید و ظرف ۲۴ ساعت جهانی شد. حالا خود شرکت گینس همین را گرفته و برای تبلیغاتش در شبکه‌های اجتماعی از آن استفاده می‌کند.»

گویی این دوران دشوار، در مواردی باعث شده برای بقای کسب‌وکار، سراغ داشته‌هایمان برویم و خلاقیت و هوشمندی بیشتری به‌خرج دهیم.