برند ریبن Ray Ban

همه‌چیز درباره برند ریبن؛ تاریخچه و داستان خواندنی این برند درخشان

برند ریبن، مشهور‌ترین برند تولید عینک آفتابی در جهان است که نزدیک به یک قرن قدمت دارد و به‌دلیل تولید عینک‌های مناسب برای خلبان‌های نظامی مشهور است. با اینکه ریبن درطول سال‌های فعالیت خود با فراز‌ونشیب‌های زیادی مواجه شد، تا به امروز توانسته است اصالت و ماندگاری خود را حفظ کند. اگر دوست دارید درباره این برند بیشتر بدانید، با ما همراه باشید.

گذری کوتاه به زندگی ایده‌پرداز برند ریبن

ایده‌پرداز و طراح اصلی برند ریبن جان آرتور مکرِدی (John A. Macready) است. آقای مکردی که در ۱۴ اکتبر ۱۸۸۷ به دنیا آمد، یکی از پرافتخار‌ترین خلبان‌های نیروی هوایی آمریکا بود و خدمات ارزشمند بسیاری در دوران خدمت خود انجام داد. او در دو جنگ جهانی حضور داشت و برای دانشجوهای خلبانی کتابچه راهنمایی نگاشته بود که در سال‌های اولیه راه‌اندازی خط هوانوردی آمریکا، اصلی‌ترین منبع راهنما برای اعضای ارتش هوایی بود. مکردی تنها خلبانی بود که در طول زندگی‌اش توانست سه سال پیاپی جایزه بهترین خلبان نیروی هوایی آمریکا را دریافت کند. اولی برای پرواز در ارتفاع زیاد، دومی برای موفقیت در پرواز بین قاره‌ای و سومی برای پرواز استقامتی با مدت زمان حدود ۳۶ ساعت پرواز.

تاریخچه خواندنی برند ریبن؛ داستان خلبان‌های شجاع

ایده راه‌اندازی برند ریبن به اواخر دهه ۱۹۲۰ برمی‌گردد. در آن زمان، خلبان‌ها بعد از پرواز‌های آزمایشی متعدد موفق شده بودند بر فراز قله اورست پرواز کنند. مشکل اینجا بود که وقتی به ارتفاع بسیار بالا می‌رسیدند، برای مقابله با سرمای زیر ۸۰درجه، باید از خود محافظت می‌کردند. آنها علاوه‌بر لباس‌های خلبانی مخصوص، کلاه‌های چرمی ضخیم می‌پوشیدند و چشم‌های خود را با عینک‌های خز‌دار عایق می‌کردند؛ در غیر این صورت، مرگشان حتمی بود.

پلک‌های یخ‌زده خلبان شرودر

در سال ۱۹۲۹، شورتی شرودر، اولین خلبانی بود که جرأت کرد هواپیمای خود را تا ارتفاع ۳۳۰۰۰متری بالا ببرد. دقایق ابتدایی پرواز طبق برنامه پیش رفت؛ اما وقتی ارتفاع به فراتر از حد معین رسید، به‌دلیل افت دما و گرمای بدن شرودر، عینکش مه گرفت. این اتفاق غیرمنتظره بود و او در آن لحظه نمی‌دانست چگونه باید پروازش را ادامه دهد. بعد از چند ثانیه، بخار شیشه‌های عینک به‌طور‌کامل مانع دید او شد و شرودر با اینکه می‌دانست این کار خطرناک است، چاره‌ای نداشت جز اینکه عینک را باز کند. به چندثانیه نکشید که دید او کاملا تار شد و چشم‌هایش یخ زدند.

شرودر در آن شرایط اسف‌بار تمام تلاش خود را به کار گرفت و هواپیما را روی زمین نشاند؛ اما اتفاق جبران‌نا‌پذیری که برایش افتاد، همکارانش را در بهت فرو برد.

خلبان جان مکردی، اولین کسی بود که شرودر را از کابین خلبانی بیرون کشید. او چنان با دیدن پلک‌های یخ‌زده شرودر شوکه شد که تا یک‌ماه نمی‌توانست آن تصویر را فراموش کند. بنابراین تصمیم گرفت با همان هواپیما از ارتفاع مدنظر شرودر بالاتر برود.

حادثه‌ای که تکرار نشد

خلبان مکردی با رعایت تمام نکات ایمنی و استفاده از عینک‌های مخصوص، پروازش را آغاز کرد. وقتی به‌اندازه کافی اوج گرفت، متوجه شد شیشه‌های عینکش به‌اندازه کافی تیره نیستند و نور شدید خورشید به‌راحتی به چشم‌هایش نفوذ می‌کند. هرچه بیشتر اوج می‌گرفت، شرایط بدتر می‌شد. تابش نور مانع دید او می‌شد و شیشه عینک هم مه‌آلود شده بود. از همه بدتر اینکه، این مشکل باعث شد سردرد و حالت تهوع به او دست بدهد و تمرکزش را از او بگیرد. جان با تحمل شرایط سخت درنهایت توانست رکورد ارتفاع پرواز را بشکند و هواپیما را سالم فرود بیاورد.

آن حادثه برای مکردی تکرار نشد؛ اما تا چندسال خلبان‌ها با گزارش درباره تابش نور خورشید و مه‌آلودشدن عینک‌ها به نیروی هوایی آمریکا اعتراض کردند. سرانجام مکردی این ایده را مطرح کرد که عینک خلبان‌ها باید ساختار بسیار متفاوتی داشته باشد تا از بروز موقعیت‌های خطرناک جلوگیری شود. به این ترتیب، نیروی هوایی ایالات متحده به مکردی گفت که با شرکت بوش اند لومب وارد مذاکره شود و برای ساخت عینک‌های مدنظرش با آنها همکاری کند.

درباره شرکت بوش اند لومب

شرکت بوش اند لومب (Bausch + Lomb) یک شرکت تولید محصولات بهداشتی چشم و تجهیزات چشم‌پزشکی است که امروزه دفتر مرکزی آن در کانادا قرار دارد. این شرکت یکی از بزرگ‌ترین تأمین‌کنندگان لنز‌های خارجی و داخل چشمی، محلول‌های مراقبتی لنز‌ها، دارو‌ها و دیگر ابزار‌های جراحی چشم در جهان است که در سال ۱۸۵۳، در شهر روچستر نیویورک، به‌وسیله جان بوش، اپتومتر و حامی مالی او هنری لومب تأسیس شد. در آن زمان، این شرکت تنها تولیدکننده تجهیزات چشم‌پزشکی در آمریکا بود. از سال ۲۰۲۲، این شرکت حدود ۱۳۰۰۰ کارمند دارد که محصولات را به‌طور مستقیم و غیر‌مستقیم در ۱۰۰ کشور جهان تولید کرده و به بازار عرضه می‌کنند.

تأسیس برند ریبن در سال ۱۹۳۶

جان مکردی درهنگام مذاکره با شرکت بوش اند لومب، جزئیات تمام اتفاقاتی را که برای خودش، شرودر و دیگر خلبان‌ها افتاده بود توضیح داد و پیشنهاد کرد که عینک‌های مناسب برای خلبانی باید به‌گونه‌ای باشند که اثر تابش مستقیم نور خورشید به چشم را کاهش دهند. شکل پیشنهادی او برای قاب و شیشه‌ها به‌شکل قطره اشک بود تا کل زوایای چشم‌ها را بپوشاند. یک‌سال بعد از این گزارش، بعد از آزمایش‌های متعدد، تیم کارشناسان طراحی و فنی بوش اند لومب عینک آفتابی جدید ضد نور با نام تجاری ری‌بن (Ray Ban Anti-Glare) تولید کردند.

آنها برای فیلترکردن پرتوهای فروسرخ و فرابنفش خورشید، لنزهای سبزرنگ این عینک را از موادمعدنی خاصی ساختند. این لنزها نه‌تنها نور را منعکس می‌کردند، مانع دید خلبان هم نمی‌شدند. کارشناسان نظرشان این بود که از لنزهای پلاریزه استفاده کنند؛ اما تیم طراحان مخالفت کردند. دلیل آنها این بود که لنز‌های پلاریزه بازتاب خورشید را به‌طور کامل مسدود می‌کنند و این برای پرواز خطرناک است؛ چون خلبا‌ن‌ها نمی‌توانند موج هواپیما‌های دیگر را در آسمان ببینند. به این منظور از لنزهای نوع G15 استفاده کردند که تابش نور را فقط به‌اندازه نیاز خلبان و محافظت از چشم‌های آنها مسدود کند. جنس قاب عینک پلاستیکی و با روکشی از آلیاژ طلا ساخته شده بود تا وزن سبکی داشته باشد و در طول پرواز، احساس سنگینی برای خلبان ایجاد نکند.

به این ترتیب، برند ریبن متولد شد.

علت انتخاب نام برند ریبن

معنای لغوی نام برند ریبن به‌طور کامل با هدف طراحی این عینک‌ها، یعنی جلوگیری از تابش نور خورشید، مرتبط است. واژه Ray در زبان انگلیسی به‌معنای پرتو و واژه Ban، به‌معنی ممنوع‌کردن است. به همین دلیل، شرکت بوش اند لومب نام ریبن را برای این عینک‌ها انتخاب کرد.

بعد از به‌فروش رفتن اولین سری از عینک‌های خلبانی و اعلام رضایت خلبان‌ها، مردم عادی هم از عینک‌ها استقبال کردند؛ زیرا محافظت از چشم‌ها دربرابر نور خورشید، نه فقط برای خلبان‌ها، بلکه برای افراد عادی هم ضروری بود. آنهایی که برای پیاده‌روی می‌رفتند، دریانوردان، ماهی‌گیران و کارگرانی که در فضای باز کار می‌کردند و حتی گلف‌بازها، به‌شدت به این عینک‌ها نیاز داشتند. از‌این‌رو تولید عینک‌های ریبن افزایش یافت و این برند حتی در اواخر سال ۱۹۳۸ دست به نوآوری دیگری زد که این بار مشتریان دریانورد و ماهیگیر خود را شگفت‌زده کرد.

عینک‌های به‌روزشده برند ریبن برای دریانوردان

برند ریبن برای ماهیگیران و دریانوردان نسخه به‌روزشده همان عینک‌های خلبانی را با چند تغییر بازتولید کرد. این عینک‌ها که با عنوان Ray Ban Aviator به بازار آمدند، به‌جای قاب پلاستیکی، قابی تمام‌فلزی داشتند.

در سال ۱۹۳۹، عینک‌های خلبانی بازهم به‌روز شدند و این بار برای مردم عادی و با عنوان Ray-Ban Outdoorsman به بازار آمدند.

برند ریبن در جنگ جهانی دوم

یک‌سال بعد از به‌روز شدن عینک‌های خلبانی، جنگ جهانی دوم آغاز شد و خلبان‌های نیروی هوایی آمریکا، هم‌چنان با اعتماد به برند ریبن پرواز‌های خود را با موفقیت به اتمام می‌رساندند. این برند هم با تحقیقات گسترده و با توسعه محصولات خود نیاز روز مردم را برآورده می‌کرد. در عصر جنگ، عینک‌های ریبن دیگر برای قشر خاص نبود و همراه لوازم ورزشی نیز فروخته می‌شد، اما به‌دلیل بالابودن کیفیت، گران‌تر از سایر عینک‌ها بودند.

در دهه ۱۹۴۰، تأثیر ریبن و عینک‌های خلبانی به‌عنوان نماد مهمی از مد دوران جنگ غیرقابل‌انکار است. اتفاقا برخلاف بسیاری از برندهای مد که چهره‌های آنها را سلبریتی‌های سینمایی و موسیقیایی تشکیل می‌دهند، چهره برند ریبن، یک ژنرال پنج‌ستاره ارتش آمریکاست!

ژنرال داگلاس مک‌آرتور، یکی از نظامیان مشهور و محبوب آمریکایی بود. او در سال‌های اول جنگ جهانی دوم، زمانی که در یکی از سفرهای مهم خود از هواپیما پیاده می‌شد، عینک خلبانی ریبن به چشم زده بود. تصاویری که عکاس‌ها از او ثبت کردند، باعث شد فروش عینک‌های خلبانی ریبن سر به فلک بکشد. بسیاری از مردم می‌خواستند عینکی مانند ژنرال محبوبشان داشته باشند.

به این ترتیب، یک نظامی برند ریبن را به جایگاه خوبی در صنعت مد رساند؛ تا جایی که حتی افراد غیرنظامی هم با پوشیدن تی‌شرت‌های ارتشی شبیه لباس‌های نیروی هوایی و دریایی و تکمیل آنها با عینک‌های خلبانی ریبن سعی می‌کردند از استایل ژنرال مک‌آرتور تقلید کنند.

سری جدید عینک‌های برند ریبن در دوران جنگ

برخلاف بسیاری از برندها، جنگ مانعی برای به‌روزکردن کاتالوگ محصولات برند ریبن نبود. سری جدید محصولات آنها، عینک‌های خلبانی Ray Ban Shooter بود که با دو رنگ سبز و زرد کم‌رنگ تولید شد. لنز‌های زرد، تیرگی کمتری داشت و باعث می‌شد افراد بتوانند در نور آبی و هوای مه‌آلود، جزئیات را واضح‌تر ببینند. علاوه‌برآن، در این سری عینک‌ها، لنزها را آینه‌ای و شیب‌دار طراحی کردند و یک محافظ در قسمت بالایی دو لنز قرار دادند. این ایده در قسمت پایین اجرا نشد زیرا ممکن بود مانع رویت کامل پنل خلبانی برای خلبان‌ها شود.

درطول سال‌های جنگ و یکنواخت‌شدن شکل عینک‌های مردم، ریبن توانست با اثرگذاری بر مدی که از جنگ نشئت گرفته بود، بدون ازدست‌دادن جذابیت و ماندگاری‌اش پا به فرهنگ عمومی بگذارد، نشان تجاری خود را حفظ کند و جایگاهش را برای چندمین بار تثبیت کند.

دهه ۱۹۵۰ و تأثیرگذاری برند ریبن با کمک هالیوود

این دهه، آغاز یک عصر جدید و مهم برای ریبن بود؛ زیرا در سال‌های ۱۹۵۲ و ۱۹۵۳، توانست با تولید سری جدیدی از عینک‌های آفتابی با عنوان Ray Ban Wayfarer که خلبانی نبودند، بازهم توجهات را به خود جلب کند. با پایان جنگ، حالا هالیوود به برند ریبن کمک می‌کرد تأثیرش بر صنعت مد را حفظ کند. برای مثال در سال ۱۹۵۵، جیمز دین، بازیگر محبوب آمریکایی، با عینک ریبن خود در فیلم شورش بی‌دلیل، محصول جدید این برند را مطرح کرد و بدین ترتیب، عینک‌های وی‌فارر عنوان پر‌فروش‌ترین عینک‌های سال را از ‌آن خود کردند. با همه اینها، در کل تاریخ فعالیت ریبن، هیچ محصولی از این برند به‌اندازه عینک‌های خلبانی‌اش محبوب نبوده‌اند.

در سال ۱۹۵۳، ریبن از نسخه جدیدتر وی‌فارر با شیشه‌های خاکستری رونمایی کرد که هم رنگ خنثا و واقعی داشت و هم قدرت حفاظت لنزهای آن دربرابر نور آفتاب بیشتر از مدل نخست بود. رویداد‌های مهم مربوط به عینک وی‌فارر بیشتر به دهه ۱۹۸۰ برمی‌گردد که کمی بعد آنها را بررسی خواهیم کرد.

در سال ۱۹۵۷، چهارمین سبک عینک‌های خلبانی با فریم فلزی به‌نام ریبن کاراوان (Ray-Ban Caravan) به بازار آمد که لنزهای آن مربعی‌شکل بودند و بعد‌ها، رابرت دنیرو از آن در فیلم مشهور راننده تاکسی در سال ۱۹۷۶ استفاده کرد. این مدل را در زیر می‌بینید:

در اواخر همین دهه، ریبن از اولین مجموعه اختصاصی عینک‌های زنانه رونمایی کرد که همگام با مد معاصر، در رنگ‌های مختلف و طرح شکوفه‌های بهاری ارائه شد.

دهه ۱۹۶۰ و گسترش کاتالوگ محصولات

در دهه ۱۹۶۰، ریبن با اضافه‌کردن ۵۰ مدل جدید به کاتالوگ خود که شامل انواع جدیدی از عینک‌های مردانه، زنانه و کودکانه بود توانست به اوج شهرت برسد و به‌ یک رهبر جهانی در زمینه تولید عینک تبدیل شود. بازهم هالیوود در این شهرت نقش اساسی ایفا کرد. برای نمونه، در سال ۱۹۶۹، پیتر فوندا، بازیگر مشهور هالیوود، از عینک‌های ریبن به نام المپین (Ray-Ban Olympian)، در فیلم ایزی رایدر استفاده کرد. محبوبیت فوندا باعث شد آمار فروش این عینک افزایش یابد. شکل لنز‌های این عینک‌ها مستطیلی بود و در بین لنز‌ها یک پل فلزی با انحنای متوسط نیز نصب شده بود.

در سال ۱۹۶۸ هم ریبن عینک بالوراما را معرفی کرد که سه‌سال بعد کلینت ایستوود که در فیلم هری کثیف آن را به چشم می‌زد باعث شهرت آن شد.

در اواخر این دهه، ریبن دو مدل عینک دیگر هم تولید کرد و ایده نوآورانه‌ای درباره آنها به کار برد. این برند عینک‌های جدید را در کیف محافظ عینک چرمی یا پلاستیکی ارائه می‌داد که مشتریان بتوانند زمانی که از عینک استفاده نمی‌کنند آن را در کیف قرار دهند.

کاهش فروش عینک‌های برند ریبن در دهه ۱۹۷۰

دهه ۱۹۷۰، برخلاف دهه‌های گذشته برای ریبن موفقیت‌آمیز نبود، چون میزان محبوبیت و فروش عینک‌ها کاهش یافته بود. اتاق فکر برند در این دهه بیشتر روی تولید عینک‌های مناسب برای فعالیت‌های ورزشی متمرکز بود و عینک‌های تولیدی ازنظر فنی نوآورانه بودند. دو عینک Ray-Ban Vagabond و Ray-Ban Stateside با قاب‌های پلاستیکی در دو مدل لنز آینه‌ای و استاندارد برای ورزش‌های زمستانی از محصولات این دوره بود. این عینک‌ها نه‌تنها دربرابر نور خورشید، بلکه دربرابر وزش باد شدید هم از چشم‌ها محافظت می‌کردند.

در سال ۱۹۷۴، نوع جدیدی از همان عینک‌ها با لنز فتوکرومیک تولید شد که خطوط و اشکال ریز و جزئی را روی زمین و هوای برفی واضح‌تر نشان می‌داد. رنگ این لنزها و میزان تیرگی آنها با افزایش و کاهش شدت نور، تغییر می‌کرد.

این دهه یک واقعه ناگوار هم در خود داشت. در ۱۵ سپتامبر ۱۹۷۹، جان آرتور مکردی، ایده‌پرداز و طراح عینک‌های خلبانی برند ریبن، درگذشت.

دهه ۱۹۸۰ و اوج‌گیری دوباره با تأثیر از مایکل جکسون

در سال‌های آغازین این دهه همچنان از محبوبیت ریبن کاسته می‌شد تا اینکه دوباره صنعت سینما و موسیقی کسب‌وکار به‌خطرافتاده ریبن را نجات داد. در سال ۱۹۸۰، با اکران فیلم برادران بلوز، فروش‌ عینک‌های وی‌فارر افزایش یافت؛ اما دوام نیافت. یک‌سال نگذشته بود که فروش وی‌فارر به ۱۸۰۰۰ عدد در سال کاهش یافت و برند ریبن مجبور شد برای جبران ضرر مالی خود، با بستن قراردادی به‌مبلغ ۵۰۰هزار دلار، محصولات خود را در بیش از ۶۰ فیلم سینمایی به نمایش بگذارد. این اقدام برای ریبن موفقیت‌آمیز بود؛ زیرا محبوبیت هنرمندانی که در فیلم‌ها از عینک ریبن استفاده می‌کردند به محبوبیت برند هم کمک می‌کرد. وقتی تام کروز در فیلم تجارت پرخطر محصول ۱۹۸۳، عینک ریبن وی‌فارر به چشم زد، فروش این عینک به بیش از ۳۶۰۰۰ عدد رسید. سه سال بعد او در فیلم تاپ گان هم از عینک ریبن استفاده کرد:

بااین‌حال، کسی که بیشترین تأثیر را در احیای برند ریبن داشت، مایکل جکسون بود. او در سال ۱۹۸۴ که بعد از انتشار آلبوم تریلر به شهرت جهانی رسید، در انظار عمومی، در کاخ سفید و دیدار با رئیس‌جمهور آمریکا، در مراسم‌های مهم نظیر جایزه موسیقی گرمی و جایزه موسیقی آمریکا بارها از عینک ریبن خلبانی مشکی استفاده کرد. در تور جهانی و تاریخی آلبوم بد هم که از سال‌های ۱۹۸۷ تا ۱۹۸۹ برگزار شد، در کنسرت‌هایش عینک وی‌فارر به چشم داشت. این کار، سیل طرفداران میلیونی او را به‌سمت عینک‌های ریبن سرازیر کرد.

از سلبریتی‌های مهم دیگر که از عینک وی‌فارر در این دهه استفاده کردند، می‌توانیم به مدونا، جک نیکلسون، می‌ بروس اسپرینگستین و رایان آدامز اشاره کنیم.

دهه ۱۹۹۰ و موفقیت‌های کوتاه‌مدت برند ریبن

به‌دنبال افزایش فروش عینک‌های ریبن به‌کمک مایکل جکسون، این بار این هنرمند محبوبیت عینک‌های خلبانی رنگی را افزایش داد. او از سال ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۳ در تورهایش با عینک خلبانی مدل آینه‌ای ریبن روی صحنه ظاهر می‌شد، تا چند دقیقه حرکت نمی‌کرد و بعد عینک را آرام از چشمش برمی‌داشت. ثبت تصاویر کلوزآپ از آن لحظه تأکید زیادی روی عینک داشت.

دنزل واشینگتون در فیلم مالکوم ایکس (۱۹۹۲)، ویل اسمیت و تامی لی در فیلم Black While در سال ۱۹۹۷ از مدل‌های مختلف عینک ریبن استفاده کردند. از همه مهم‌تر جانی دپ، از محبوب‌ترین و معروف‌ترین بازیگران تاریخ هالیوود، در فیلم ترس و نفرت در لاس وگاس محصول سال ۱۹۹۸ که در آن عینک ریبن شوتر به چشم می‌زد، موفقیت چشمگیری برای برند ریبن به ارمغان آورد؛ اما همه اینها نتوانستند این برند را از رکود سنگین فروش آن در سال ۱۹۹۹ نجات دهند. در آن زمان، برند اوکلی با ریبن رقابت می‌کرد و با تولید محصولات مدرن، بازار را به تسخیر خود درآورده بود. مردم دیگر علاقه چندانی به عینک‌های کلاسیک ریبن نشان نمی‌دادند.

فروش بالای برند اوکلی بوش اند لومب را تحت‌فشار قرار داد تا جایی که درنهایت مجبور شد ریبن را به‌مبلغ ۶۴۰میلیون دلار به شرکت لوکساتیکا واگذار کند.

درباره شرکت لوکساتیکا

شرکت لوکساتیکا در سال ۱۹۶۱ در آگاردو ایتالیا تأسیس شد و اکنون به‌عنوان بزرگ‌ترین شرکت تولید‌کننده عینک در جهان شناخته می‌شود. دفتر مرکزی این شرکت در شهر میلان ایتالیا قرار دارد. بنیانگذار آن لئوناردو دل وهیکو است و برخی از پرفروش‌ترین برندهای عینک در جهان را خریداری کرده است. این شرکت علاوه بر ریبن، اوکلی و پرسول را هم تحت مالکیت خود دارد.

لوکساتیکا علاوه‌بر ساخت و فروش عمده عینک‌های آفتابی و طبی، مالک خرده‌فروشی‌های عینک هم هست و چندین فروشگاه زنجیره‌ای فروش عینک در سراسر جهان دارد. بزرگ‌ترین رقیب گروه لوکساتیکا شرکت سافیلو است.

احیای برند ریبن با شرکت لوکساتیکا در دهه ۲۰۰۰

بعد از واگذاری ریبن به لوکساتیکا، عصر جدیدی برای برند رقم خورد. شرکت تصمیم داشت با مد روز همگام شود، تغییر وسیعی در محصولات ریبن به وجود آورد و ثروت برند را احیا کند. برای مثال، اولین تولید ربین با لوکساتیکا که بسیار مورد توجه قرار گرفت، RB2132 است. آنها در این عینک‌ها، اندازه لنز‌ها را کوچک‌تر کردند و قاب‌های عینک را هم برای اینکه وزنش سبک‌تر باشد، از مخلوطی از مواد نوآورانه و پلاستیکی ساختند.

بهینه‌سازی عینک‌های طبی

در سال ۲۰۰۳، ریبن عینک‌های طبی خود را بهینه‌سازی کرد که شامل دو مرحله مهم بود:

تولید عینک‌های ریبن اپتیکال (Ray-Ban Optical) برای بزرگسالان و عینک‌های آفتابی برای کودکان ۸ تا ۱۲ ساله، با نام تجاری ریبن جونیور (Ray-Ban Junior). البته در سال ۲۰۰۵ برند ریبن عینک‌های جونیور را دوباره بازتولید کرد و این بار آنها را با تیتانیوم ساخت. عینک‌های جدید سبک‌تر بودند، از حساسیت پوستی کودکان جلوگیری می‌کردند و قدرت محافظت از چشم بیشتری داشتند.

همکاری با دنیای موسیقی راک

لوکساتیکا هم‌زمان با توجه به مدروز، به‌احیای عینک‌های کلاسیک ریبن نیز توجه داشت. برای مثال در سال ۲۰۰۶، با بازسازی عینک‌ محبوب وی‌فارر تصاویر ماندگار جدیدی در مد معاصر رقم خورد. برای این کار ریبن با عکاس مطرح موسیقی و چندین نفر از مشهور‌ترین نوازندگان موسیقی راک قرارداد امضا کرد تا پروژه خلاقانه‌ای برای بازشناختن هرچه بهتر عینک‌های وی‌فارر ریبن به نمایش بگذارد.

توسعه دستگاه‌ها و تجهیزات برند ریبن

در اواخر سال ۲۰۰۶، پیر فی، مدیر اجرایی لوکساتیکا، اعلام کرد که با برنامه‌ریزی‌های منحصربه‌فرد اتاق فکر برند، سال ۲۰۰۷ سال ریبن خواهد بود؛ زیرا برند قصد دارد با برنامه‌های ویژه نام تجاری خود را ارتقا دهد. معاون بازار‌يابی وقت برند، ویتوریو بوردون، گفت که هنگام خرید برند، ۵میلیون دستگاه تولیدی داشته‌اند که آنها را به ۱۳میلیون افزایش داده‌اند و این به‌معنای پیشرفت چشمگیر میزان فروش ریبن بعد از شکست مالی آن در زمان مالکیت بوش اند لومب بود.

یکی از آن اقدامات مهم، تمرکز ویژه لوکساتیکا بر نحوه  بازاریابی‌ و تبلیغات جهانی ریبن بود که با برگزاری کمپین‌های خلاقانه آغاز شد.

کمپین موفق نور هاید (Never Hide)

شرکت لوکساتیکا در سال ۲۰۰۷ که هفتمین سال مالکیتش بر ریبن بود، برای جلب‌توجه مشتریان خود در سراسر دنیا کمپینی به نام «هرگز پنهان نکن» راه‌اندازی کرد که بازایابی بسیار هوشمندانه و فراخوانی جهانی برای مخاطبان ریبن بود. آنها می‌بایست در حالی که عینک ریبن را به‌چشم دارند، هنگام انجام کار‌های روزمره خود در ساده‌ترین حالت ممکن، از دیگران می‌خواستند تصاویرشان را ثبت کنند. سپس باید عکس‌ها را به سایت ریبن می‌فرستادند تا آنها را برای نمایش در میدان تایمز مهیا کند. مفهوم اصلی برای مخاطبان این بود که از نشان‌دادن موقعیت زندگی خود خجالت نکشند و آن را پنهان نکنند.

این کمپین با حضور تمام اعضای تیم لوکساتیکا و ریبن از ۸ تا ۱۳ مارس در میدان تایمز شهر نیویورک برگزار شد و عکس‌های ارسالی در ۱۳ نمایشگر در میدان تایمز و چند کشور دیگر به نمایش درآمدند. بعد از اتمام کمپین، تمام عکس‌ها در سایت رسمی ریبن نیز بارگذاری شدند. مخاطبان ریبن با دیدن عکس‌های خود در میدان تایمز به‌وجد آمده بودند و همین اشتیاق موجب شد تا ریبن دوباره مخاطبان جهانی خود را روی خرید محصولاتش متمرکز کند و موفق هم شد.

با اینکه کمپین از نیویورک آغاز شده بود، در سراسر جهان ادامه یافت. ریبن این نوید را به هواداران خود داد که کمپین را هرسال در یک تاریخ خاص برگزار کند.

کمپین هرگز ارتباطات رنگی را پنهان نکن

در سال ۲۰۰۹، ریبن یک کمپین جدید دیگر با عنوان ارتباطات رنگی را هرگز پنهان نکن راه‌اندازی کرد که به‌منظور معرفی عینک‌های نمادین برند ازجمله وی‌فارر با رنگ‌های رنگین کمان بود.

در این کمپین برای شرکت‌کنندگان یک بسته ارسال می‌کردند که داخل آن عینک وی‌فارر با قاب سفید، به‌همراه شابلون‌ و پنج عدد ماژیک رنگی مخصوص رنگ‌آمیزی قاب عینک قرار داشت. ریبن این فرصت را به شرکت‌کنندگان می‌داد که عینک را آن‌گونه که دوست دارند رنگ کنند. بعد از آن، این برند از مدل‌های رنگی عینک وی‌فارر و دیگر محصولات خود رونمایی کرد که آغازی نوآورانه برای تولید محصولات جدیدش بود.

علاوه‌بر تغییر در شکل ظاهری، ریبن مواد اولیه خود را نیز برای ساخت عینک‌های جدیدش تغییر داد و با این حرکت، در مسیر خود به‌سمت فناوری گام برداشت. این بار عینک‌ها را از هفت لایه فایبرکربن که محکم و درعین‌حال بسیار سبک بود ساخت. بنابراین، قاب این عینک‌ها در عین استحکام، فوق‌العاده انعطاف‌پذیر و بادوام بود.

ریبن لنزهای عینک‌ها را از پلی‌کربنات ساخت که رنگ‌ها را زنده‌تر و با درصد وضوح بالا به چشم فرد نشان می‌داد. همچنین یک پوشش ضدانعکاسی نیز برای محافظت کامل دربرابر اشعه‌های مضر روی لنز‌ها اعمال کرد.

به‌روزرسانی عینک‌های نمادین خلبانی در دهه ۲۰۱۰

در سال ۲۰۱۰، عینک‌های نمادین خلبانی به‌روز‌رسانی شد و بازهم در مرکز توجهات قرار گرفت، اما این توجه دیگر افول نکرد و تا به امروز ادامه دارد. این عینک نیز مانند وی‌فارر در فریم‌ها و لنز‌های رنگی مختلف عرضه می‌شود.

ریبن در سال ۲۰۱۱، سه رنگ دیگر به لنز‌های عینک‌های نمادین خود اضافه کرد که شامل صورتی، آبی و سبز بودند.

در ۲۱ مارس همان سال، بازهم کمپین هرگز خودت را پنهان نکن برگزار شد. هزاران نفر از سراسر جهان در شهر‌هایی مانند شانگهای، دهلی، استانبول، رم، برلین، پاریس، بارسلونا، لندن، آستین و نیویورک شرکت کردند. هم‌زمان با برگزاری کمپین از تمام شرکت‌کنندگان عکس می‌گرفتند و به‌صورت زنده در سایت رسمی ریبن قرار می‌دادند. این کمپین‌ها تجارت ریبن را برای چندین دهه پیش‌رو تضمین کردند.

جشن سالگرد ۷۵ سالگی ریبن

برند ریبن در سال ۲۰۱۲، میراث ۷۵ساله خود را با برگزاری کمپین‌ ارتباطی به‌نام افسانه‌ها جشن گرفت. طی آن، یک نماد از شخص واقعی و محبوب هفت کشور را به نشانه هفت دهه فعالیت به‌همراه نسخه محدودی از تصاویر افراد مطرح دنیای موسیقی و سینما که در رشد برند نقشی اساسی ایفا کردند به نمایش گذاشت.

مدیر بازاریابی گروه بعد از این موفقیت گفت:‌

انتظار داریم فروش برند تا پنج‌سال آینده با یاری کشور‌هایی مانند هند، چین، اروپای شرقی و برزیل بیش از این افزایش یابد.

ریبن در سال ۲۰۱۲ نیز چهار سبک جدید از عینک‌های خلبانی را با لنز فتوکرومیک که در اواخر دهه ۱۹۷۰ با استقبال زیادی مواجه شد، به بازار عرضه کرد.

بررسی کلی ویژگی‌های محصولات ریبن

ریبن محصولات خود را ازنظر ویژگی‌های حفاطتی و استانداردی در چهار سطح دسته‌بندی می‌کند.

• سطح صفر شامل لنز‌های فتوکرومیک و محافظ در مقابل نور‌های آبی‌رنگ است.
• لنز‌های بسیار سبک در سطح اول قرار می‌گیرند.
• لنز‌های روشن‌تر در سطح دوم قرار می‌گیرند.
• و سطح سوم که بیشترین عینک‌های ریبن را تشکیل می‌دهد، دارای یک سطح استاندارد حفاظتی است که بالاترین میزان محافظت دربرابر اشعه ماورا بنفش فراهم می‌کند.

روش تشخیص عینک‌های فیک و اورجینال ریبن

چند ویژگی مهم وجود دارند که هنگام خرید عینک‌های ریبن می‌توانید ارجینال‌بودن آن را تشخیص دهید.

زمانی که عینک را در دست می‌گیرید، سطوح مختلف قاب آن را لمس کنید. جنس این قاب‌ها طوری است که در هیچ قسمت از آن سطحی که دارای ناهمواری باشد وجود ندارد:

کلمات Ray-Ban همیشه روی شیشه سمت راست و RB همیشه در سمت چپ عینک و با حروف اول بزرگ درج می‌شود:

عینک‌های اورجینال وی‌فارر دارای یک لوگوی برجسته ریبن در قسمت دسته عینک هستند:

پکیج آن شامل راهنما، کیسه یا جعبه محافظ عینک و دستمال مخصوص پاک‌کننده عینک است:

روی جعبه محافظ عینک حتما باید برچسب ریبن مهره شده باشد و نام لوکساتیکا را باید روی آن ببینید:

در مدل‌هایی که قاب آنها میله محافظ بالای بینی را داراست، روی میله کد عینک درج می‌کنند:

اندازه عینک‌های ریبن

تمام عینک‌های ریبن چه آفتابی چه طبی، در سه اندازه کوچک، استاندارد و بزرگ ارائه می‌شوند، بنابراین هنگام خرید مشکلی از این بابت نخواهید داشت. همچنین اکثر عینک‌های ریبن دارای کد‌های شناسایی هستند که نام محصول به‌همراه اندازه‌های مختلف را برای شما نشان می‌دهد.

علت گران بودن عینک‌های ریبن

مانند دیگر برند‌های عینک آفتابی درجه یک، قیمت عینک‌های ریبن نشان‌دهنده کیفیت آن‌هاست. شرکت لوکساتیکا از مواد نوآورانه و باکیفیت برای تولید فریم‌ها و لنز‌هایش استفاده می‌کند.

سخن آخر

در این مطلب درباره برند ریبن و فرازونشیب‌های این برند در گذر زمان صحبت کردیم. دیدیم که چطور از نیاز خلبان‌های نظامی به عینک‌های محافظ چشم شکل گرفت ولی بعدها محصولاتش را به صنعت مد گسترش داد. این برند به‌دلیل نوآوری، کیفیت مواد و طراحی خلاقانه، یکی از اصیل‌ترین برند‌های تولید عینک طبی و آفتابی در جهان است و با وجود بارها افول، هنوز ماندگار است.

معمولا چه معیارهایی را هنگام خرید عینک مدنظر قرار می‌دهید؟ لطفا دیدگاه‌های ارزشمند خود را با ما در میان بگذارید.