زنان 120 سال پیش چگونه آرایش می‌‎کردند

با آغاز دوره آرایش ۱۹۰۰، زنان به دنبال “رنگ پریدگی” بودند. در این دوره از آب لیمو به عنوان ماسک روزانه ی صورت استفاده می کردند و یا آن را میخوردند تا به دستیابی به این رنگ پوست زنانه ی محبوب کمک کند. زنان جامعه سعی داشتند جوانی خود را حفظ کنند و برای تأمین و یا شاید تشویق این خواسته سالن های زیبایی منحصر به فردی در شهرهای بزرگ جوانه زده اند.

لوازم آرایشی و بهداشتی زنان ادواردین

داشتن پوست برنزه برای یک خانم به این معنا بود که از طبقه پایین است و در زمین کار می کند. زنان “طبقه بالا” بیشتر روزهای خود را در خانه یا در سایه می گذراندند. زنان ادواردیان مراقبت های پوستی صورت را دوست داشتند و ساعت های زیادی را صرف ماساژ دادن و یا کرم زدن به صورت خود می کردند تا پوست خود را نرم و لطیف نگه دارند. لوازم آرایشی، در اواخر قرن از ظرف هایی از سرخاب برای گونه ها، لوازم آرایش چشم ها و لب ها و همچنین  کاغذهای blotting (کاغذهایی که برای پاکسازی پوست استفاده می کردند) تشکیل شده بود.

زنان جسورتر از ترکیب چندین رنگهای از مواد آرایشی که در داروخانه ها تهیه می شد استفاده می کردند. آرایش ادواردین به صورت خودساخته (اکثر مواد در این دوره توسط خود شخص ساخته می شد)‌ بود، و هدف ایجاد جلوه ای از زیبایی جوانی بود بدون اینکه کسی بداند که شما آرایش می کنید. به نظر می رسد که در آن زمان آرایش کردن تنها مختص زنان روی صحنه نمایش و یا در خیابان بود. جستجوی لوازم آرایشی کاری کاملاً مخفیانه بود و ورودی های مخفی ای برای مشتریان خاص فراهم شده بود.

Selfridges و تولد پیشخوان لوازم آرایشی

گوردون سلفریج در خیابان آکسفوردِ لندن، “پیشخوان های لوازم آرایشی” خود را در سال ۱۹۰۹ راه اندازی کرد. در نتیجه، زنان قبل از خرید لوازم آرایشی می توانستند آنها را آشکارا آزمایش کنند. این ترفند بازاریابی ساده به پدیده ای جهانی تبدیل شد و عصر لوازم آرایشی متولد شد.

آرایش سبک ادواردین با لوازم آرایشی Besame

برند آرایشی Besame از اولین برندهای آرایشی است که رژ لب هایش محبوب بودند. رژ لبی که در تصویر زیر می بینید در قالب معمولی رژ لب های امروزی است، اما رژ لب تا اواخر دهه ۱۹۱۰ درون ظرف قرار داشتند.

برندها مشهور آرایشی سال های ۱۹۰۰

در این سال ها بسیاری از تولیدکنندگان عطرهای برجسته مانند Houbigant (۱۷۷۵) ،Rimmel (۱۸۳۴) ، Bourjois (۱۸۶۳) ، Shiseido ، Ponds (۱۸۷۲) ، Richard Hudnut (۱۸۸۸ از سال ها قبل وجود داشتند. آنها بیشتر در حوزه محصولات پوستی و رایحه های زنانه کار می کردند. اوایل قرن بیستم بود که شاهد ظهور برخی از مبتکران واقعی در آرایش و زیبایی بودیم مانند هلنا روبنشتاین (۱۹۰۳) ، پاپیر پودره (۱۹۰۳) ، کوتی (۱۹۰۴) ، پرنسس پت (۱۹۰۷) ، هریت هوبارد (۱۹۰۷) ، مک فاکتور (۱۹۰۹)، اورآل (۱۹۰۹) و الیزابت آردن (۱۹۱۰) .

در طی جنگ جهانی اول و با ظهور فیلم های هالیوودی نیز شاهد نام هایی همچون لیدی استر ، وارز ، لاک ناخنCutex، میبلین، دوروتی گری و ماری ارل هستیم. همه این نام های برجسته به تغییر تفکر زنان در مورد خود کمک کردند.

ظاهر کلیدی در آرایش ادورادین

اصطلاح آرایش هنوز فقط به حوزه بازیگران صحنه تعلق داشت و هیچ زنی جز از صورت طبیعی خود، آرایشی بر صورت نداشت! همانطور که گفته شد، از آیتم های اصلی در کیف خانمهای ادواردی، رژ بود که در ظرف هایی با اندازه های مختلف وجود داشت. این رژ را می توانستند روی گونه ها، پیشانی و یا  فقط به صورت لکه ای و نه به صورت “شکل دادنِ لب” روی لب قراردهند.

مو و آرایش دخترانه گیبسون (Gibson-Girl)

دختران گبیسون رنگ پوستی روشن داشتند و تناژ برنز در آن دیده نمیشد و اگر زنی رنگ پوست مایل به قهوه ای داشت طبقه اجتماعیش جای سوال داشت. مراحل مختلف آرایش به این سبک مطابق موارد زیر انجام میشد:

زیرسازی آرایش: مرطوب کردن ، استفاده از پودر ، استفاده از رژ و سپس دوباره پودر.

پودر: یک انتخاب محبوب برای زنان پرمشغله بود و از“papier poudre” (پودر کاغذی) که شبیه کاغذ سیگار رول شده بود استفاده می کردند.

چشم ها : کمی از خمیری به رنگ های خاکستری، قهوه ای و لیمویی به پشت پلک های می مالیدند.

لب ها: مقدار کمی رژ به قدر یک لکه بر روی لب می زدند در حدی که انگار اثر “لب گزیدگی” باشد نه اینکه لب را کامل “نقاشی” کنند.

اولین نوآوری های آرایش در قرن بیستم

اولین نوآوری های واقعی در زمینه تولید لوازم آرایشی مدرن زیبایی برای زنان در دهه ۱۹۱۰، در طی جنگ جهانی اول و بعد از آن ظهور کرد. ماکس فاکتور که سالن خود را در سال ۱۹۰۹ در لس آنجلس افتتاح کرده بود، پیش از این با کار در استودیوی هالیوود اسم و رسمی برای خود به دست آورده بود. او در اولین نسخه نمایش کلئوپاترا در سال ۱۹۱۷  در ایجاد جلوه های دلفریبانه از  تدا بارا  بر صفحه نمایش در میان دیگران با چشمهای کاملاً آرایش شده با سرمه، کمک کرد.

تاثیر هالیوود بر آرایش

تأثیری که هالیوود بر زنان گذاشت قابل توجه بود. پرچمداران اولیه اروپای پس از جنگ در هنگام مهمانی از آرایش چشم بیشتری استفاده می کردند. پدیده Ballet Russes (باله روسی) در لندن در سال ۱۹۱۱ الهام بخش هلنا روبنشتاین و الیزابت آردن در آرایش چشم بود. تأثیر هر دو این زنان بر صفحه سینمای بیکلام نمایش قابل توجه است.

با آمدن اولین فیلم رنگی، چشم ها و لب ها به آرایش مشخص تری نیاز داشت. این کاملا طبیعی بود که زنان برای برجسته بودن بر این موارد تأکید کنند. همچنین در سال ۱۹۱۰ اولین ریمل مژه Maybelline به اسم “کیک” معرفی شد.

این نام تجاری از نام خواهر بنیانگذار آن، تام لایل ویلیامز که مایبل نام داشت الهام گرفته شده بود. تام به طور مرتب می دید  که مایبل با استفاده از وازلین و خاکستر چشم و مژه اش را آرایش می کند. آخرین برندی که او در سال ۱۹۱۷ راه اندازی کرد، ریمل کیک یا همانطور که در آن زمان شناخته شده بود، ماسکارو بود که از نوعی صابونِ استئارات سدیم ساخته شده بود.

تبلیغات لوازم آرایش بین سال های ۱۹۰۰-۱۹۱۹

در سال ۱۹۱۴ مکس فاکتور پنکیک را به همراه اولین سایه چشم تجاری ساخته شده از عصاره حنا معرفی کرد. ظاهر وسوسه کننده هالیوود به فروش این محصولات جدید کمک کرد و تصادفی نیست که بیشتر تبلیغات اولیه آرایش در مجلات سینمایی مانند Photoplay ظاهر می شوند.

رژ لب اختراع کیست؟

گفته می شود که تیوب فلزی رژ لب در سال ۱۹۱۵ توسط موریس لوی اختراع شد. البته هنوز به دنبال اثبات قطعی حق ثبت اختراع در این مورد یستند. چرخش و بالا آمدن هوشمندانه رژلب از درون لوله ای فلزی به شکل گلوله ی تفنگ. محصولات آرایشی و بهداشتی این ادعا را در مقاله ای در سال ۱۹۵۷ دنبال کردند اما هیچ حق ثبت اختراعی یا تبلیغی برای اثبات این ادعا وجود ندارد.

جمع آوری لوازم آرایش قدیمی حاکی از آن است که مخترع واقعی ممکن است ویلیام کندل بوده باشد که برای برند لوازم آرایشی فرانسوی Mary Garden توسط Rigaud موارد فلزی طراحی کرده است. اکنون می خواهم بپذیرم که لوله ی رژ لب فلزی احتمالاً از فرانسه نشات گرفته و ادعای لوی در بهترین حالت متزلزل است. او یک مخترع نبود بلکه یک سرمایه گذار بود که تنها برند آشکارش در طی دهه ۱۹۱۰ برند Hygienol بود (تولید کنند پد پنکیک) که در سال ۱۹۱۶ راه اندازی شد و حتی یک مورد فلزی هم در محصولاتش به چشم نمی آید!

از طرف دیگر، تبلیغات بی شماری از مری گاردن وجود دارد که موارد مختلف فلزی را برای رژ و غیره نشان می دهد و در این تبلیغ در سال ۱۹۱۷ چیزی مانند یک لوله رژ لب دیده می شود و این موضوع همچنان به صورت یک رمز و راز باقی مانده است!

تا زمان جنگ جهانی اول، رنگ رژ لب ها درون تیوب های کوچک یا چوب هایی پیچیده شده در کاغذ وجود داشتند و از سایه های مختلف کارمین، یک نوع رنگ قرمز گرفته شده از حشره ای به نام cochineal ساخته می شدند. به زودی همه نام های آرایشی مانند Max Factor ، Helena Rubinstein ، Elizabeth Arden و Coty شروع به تولید “رژ لب” های خود با استفاده از دستور العمل ها و رنگ های مخفی خود کردند. تنها در دهه ۱۹۲۰ بود که موفقیت واقعی تجاری این محصولات آرایشی “مفید” در سرتاسر جهان به ثمر نشست.