چگونه تولید پوشاک زنان را در کشورهای در حال توسعه توانمند می کند؟

صنعت پوشاک یکی از بزرگترین صنایع جهان است که پس از صنعت کشاورزی در رتبه دوم قرار دارد و جالب اینکه بیش از 60 درصد نیروی کار در صنعت پوشاک را زنان تشکیل می دهند.

این یکی از معدود صنایعی است که به طور سنتی به زنان صنعتگر وابسته بوده است و امروزه صنعت پوشاک همچنان به باز کردن مشاغلی که زنان را به ویژه در کشورهای در حال توسعه توانمند می کند، باز می کند. به عنوان مثال، بنگلادش یک بازیگر پیشرو در صنعت پوشاک آماده جهانی است که 3.6 میلیون کارگر را استخدام می کند که بیش از 50 درصد از کارگران را زنان تشکیل می دهند. مشارکت زنان در نیروی کار در بنگلادش از 24.73 درصد در سال 1990 به 36.26 درصد در سال 2019 رسیده است و درصد قابل توجهی از این زنان در صنعت پوشاک مشغول به کار هستند که بیش از 80 درصد از درآمد کشور را از نظر صادرات تشکیل می دهد. به همین ترتیب، در هند، صنعت پوشاک برای 15 میلیون نفر شغل ایجاد می کند که 90 درصد کارگران آن زن هستند. مهمتر از آن، زنان در همه سطوح سازمانی، از کارگران ماهر گرفته تا مدیران و مدیران اجرایی هستند.

در سال‌های اخیر، برندهایی مانند GAP، ZARA، و H&M به شدت به واحدهای تولیدی در کشورهای آسیای جنوبی تکیه کرده‌اند، جایی که صنعت پوشاک زنان صنعت‌کار را در جریان اصلی کار ادغام می‌کند. چنین ادغامی نه تنها زنان را به استقلال اقتصادی ارتقا می دهد، بلکه تأثیرات اجتماعی، سیاسی و فرهنگی قوی نیز دارد.

دستیابی به زنان به حاشیه رانده شده

از لحاظ تاریخی، نیروی کار زنان به طرق مختلف مورد استثمار قرار گرفته است، به ویژه در خانواده‌های محروم از نظر اقتصادی که زنان آموزش لازم برای تحرک اجتماعی را دریافت نمی‌کنند. تولید پوشاک راه‌های حرفه‌ای را برای چنین زنانی از فقیرترین خانواده‌ها با ایجاد مشاغل دستمزدی برای آنها باز کرده