استایل زنان سیاستمدار

حضور زنان در سیاست از کجا شکل گرفت

در قرون متمادی، وقتی مردان در جامعه حضور پررنگ داشتند و برای آن تصمیم می‌گرفتند، زنان تنها نظاره‌گر آن‌ها بودند. شاید در خلوت خانه همسران مردان سیاستمدار مشورت‌هایی هم به همسر خود می‌دادند، اما نقش اصلی را مردان ایفا می‌کردند. با از بین رفتن امپراطوری‌ها و سلسله‌های پادشاهی، قدم‌های اول برای شکل‌گیری دموکراسی برداشته شد.

بعد از گذشت سال‌ها از حضور دموکراسی در جوامع، زنان نیز با تشکیل انجمن‌های حزبی کار خود را شروع کردند. زنانی که تا پیش از این تنها نظاره‌گر بودند، حالا در انجمن‌های خصوصی خود می‌توانستند نظراتشان را به گوش همجنس‌های خود برسانند. طبقه اجتماعی زنانی که در انجمن‌ها حضور پررنگ داشتند یکی از مهم‌ترین شاخصه‌ها برای تعیین استایل آن‌هاست.

در کنار اقشار مرفه که دلسوز همجنس‌های خود بودند، زنانی هم وجود داشتند که با آن‌ها متفاوت بودند. اما این تفاوت سبب نشد که دست از مبارزه برای گرفتن حق خود بردارند. زنانی که از اقشار ضعیف جامعه بودند و به خاطر تبعیضی که نسبت به مردان برای آن‌ها بود به صدا آمدند.

شما این دو گروه را در کنار هم تصور کنید. یکی زن مرفه با دیدگاهی باز که دغدغه‌های قابل تأملی برای زنان دیگر دارد و دیگری زنی از قشر ضعیف که برای حقوق اولیه خود تلاش می‌کند. دو سبک و فکر متفاوت که علاوه بر دیدگاه، مدل پوشش آن‌ها هم متفاوت است.

گام اول؛ حق رأی برای زنان؛ استایل زنان رهبر جنبش تأثیرگذار بود

بالاخره تلاش هر دو گروه نتیجه داد و در قرن نوزدهم در آمریکا حق رأی برای زنان به دست آمد. از Susan B. Anthony یکی از زنان فعال برای گرفتن حق رأی برای زنان نقل است: حق رأی برای زنان قدم اول است و جایگاه اصلی آن‌ها در قدم‌های بعدی به دست می‌آید.

از عکس‌هایی که از گذشته به جا مانده، استایل زنانی که در زمینه حقوق زنان فعال بودند جالب توجه است. آن‌ها اغلب با ظاهری آراسته به مد روز و لباس‌های ترند آن زمان به چشم می‌آیند. گرچه مد در آن زمان مانند امروز برای جوامع پررنگ نبود. به هرحال همین موضوع نشان می‌دهد که زنان آن دوره به خوبی از تأثیر استایل خود بر جامعه به عنوان رهبر یک جنبش با خبر بوده‌اند.

استایل زنان سیاستمدار از کجا اهمیت پیدا کرد؟

بعد از گرفتن حق رأی زنان در قرن نوزدهم، مردان جایگاه همیشگی خود را در جامعه متزلزل دیدند. در این زمان بود که مخالفت‌هایی علیه حضور زنان در جامعه شکل گرفت. زنی که تاکنون در کنج خانه بود و تنها باید نظاره‌گر مردان جامعه می‌بود، حالا اجازه یافته بود ابراز وجود کند و نظر بدهد.

با جبهه‌گیری مردان علیه زنان، آن‌ها مجبور شدند قدمی به عقب بردارند. این عقب نشینی تا قرن بیستم ادامه یافت. زمانی رسید که تلویزیون به خانه‌ها راه پیدا کرد و دنیا از گوشه‌ی خانه هم قابل دیدن بود. زنانی که حالا دیگر حق رأی داشتند، اما به خاطر جو موجود در جامعه سکوت کرده بودند، دوباره شروع به فعالیت کردند. حالا دیگر اجتماع با قرن نوزده تفاوت زیادی داشت.

کسانی که مدافع حقوق زنان بودند می‌توانستند از طریق تلویزیون و رسانه‌ها  صدای خود را به گوش افراد بیشتری برسانند. نماد استایل مردان سیاستمدار قوی، کت شلوار بود. پس زنان باید برای مقابله با مردان کت شلوارپوش که قدرت آن‌ها سال‌ها بود بر جوامع حاکم بود، ظاهری مناسب برای خود انتخاب می‌کردند. این ظاهر و استایل باید به گونه‌ای بود که علاوه بر تأثیرگذاری، نگاه جنسی به آن‌ها را هم محدود می‌کرد تا حرفشان بیشتر شنیده می‌شد.

استایل‌های متفاوت زنان سیاستمدار

شاید در سیاست بیشتر از عرصه‌های دیگر تفاوت دیدگاه به چشم بیاید. زمانی که استایل زنان در عرصه سیاست تأثیر خودش را نشان می‌داد، زنانی بودند که در این زمینه باهم متفاوت بودند. عده‌ای پیرو سادگی بودند و فکر می‌کردند این‌گونه تأثیر کلامشان بر مخاطب بیشتر خواهد بود. عده‌ای هم با آراستن خود و جلب تحسین ظاهری می‌خواستند مخاطب را جذب کنند.

سیاستمداران ساده پوش

بعد از سال ۱۹۱۰، زنانی که از سادگی تبعیت می‌کردند، استایل مردانه را مدنظر داشتند. این زنان فکر می‌کردند چه فرقی بین آن‌ها و مردها وجود دارد؟ پس آن‌ها هم می‌توانند مانند مردان با ظاهری ساده حرف‌هایشان را بیان کنند. این دسته از زنان طرفداران کمی هم نداشتند. طرفداران آن‌ها زنان شاغل، سوسیالیست‌ها، قشر متوسط و ضعیف و عامه مردم را تشکیل می‌دادند. کسانی که از جلوه‌های زنانه دوری می‌کردند تا بتوانند برای همجنسان خودشان حق بیشتری از جامعه بگیرند.

سیاستمداران آراسته

در مقابل زنان ساده پوش، زنانی هم بودند که به ظاهر خود اهمیت زیادی می‌دادند. طرفداران آن‌ها زنانی از قشر خودشان بودند. آن‌ها می‌خواستند در کنار سیاست، زنانگی خود را هم حفظ کنند و به جامعه یادآوری کنند، آن‌ها زن هستند. این دسته از زنان هم از طبقه مرفه و سرمایه‌داران بودند که زندگی متفاوتی با دسته اول داشتند.

در شرایطی که دو طیف متفاوت برای حقوق زنان پا به میدان گذاشته بودند، همه چیز به نفع حقوق زنان پیش می‌رفت. این دو تفکر نه در مقابل هم، که در راستای هم قدم به میدان گذاشته بودند و حقوق زنان آمریکا را یک به یک محقق می‌کردند.

قدم‌های موفقیت‌آمیز زنان سیاسی

زنانی که بی‌توجه به مخالفت مردان شروع به ابراز وجود در عرصه سیاسی کردند، چنان قدرتمند به میدان آمده بودند که توانستند قدم‌های مؤثری بردارند. مردان سیاسی که سالیان برای مهار قدرت زنان با آن‌ها به مقابله پرداخته بودند، حالا برای تبلیغ حزبشان از زنان استفاده می‌کردند. مردان فهمیده بودند می‌توانند از قدرت زنان برای رسیدن به اهداف خود بهره ببرند.

در دهه‌هایی که زنان شروع به ابراز وجود در عرصه‌های سیاسی کردند، اتفاقات زیادی به وقوع پیوست. اتفاقاتی که حضور و نقش زنان را در جامعه پررنگ‌تر کرد. توضیح اتفاقاتی که آن روزها در جوامع غربی افتاد از حوصله این مقاله خارج است. به همین دلیل به جمله‌ای بسنده می‌کنیم. با به وجود آمدن بینش سیاسی در میان زنان، سال‌ها زمان برد تا به جایگاهی که می‌خواستند دست یابند.

استایل زنان سیاستمدار ویکتوریایی با موج جامعه تغییر کرد

سال‌هایی که جنبش زنان آغاز به کار کرد، زمان سبک ویکتوریایی بود. زنان مرفه با همان لباس‌هایی که در مراسم و جشن‌ها شرکت می‌کردند، به انجمن‌های حمایت از زنان هم می‌رفتند. بعضی از این جنبش‌ها در انگستان با لباس سفید که نشانه پاکی است صورت می‌گرفت ولی هر کشور سبک خودش را داشت.

سبک و استایل زنان سیاستمدار، با جامعه و تغییراتی که طراحان برای لباس زنان ایجاد می‌کردند دچار تغییر می‌شد. از طرف دیگر با ظهور احزاب و گروه‌های مختلف سیاسی در دنیا مثل سوسیالیست‌ها و احزاب کارگری، افکار بیشتر به سمت آن‌ها گرایش یافت. اما زنان هنوز از قدرت استایل خود برای تأثیرگذاری بی‌خبر بودند. مردان به سمت تشکیل احزاب می‌رفتند اما زنان هم دیگر تنها نظاره‌گر نبودند.

در آمریکا زمانی رسید که زنان به دفعات و انگیزه‌های مختلف به خیابان‌ها می‌آمدند؛ از نژادها و رنگ‌های متفاوت،  با سبک‌ها و استایل‌های مختلف. زنان مانند رودخانه‌ای خروشان جلوه شهر را به طرز شگفت‌انگیزی تغییر داده بودند. آن زمان مردان بودند که دست از مبارزه برداشته و قدم‌هایی که زنان برای احقاق حقوق خود برمی‌داشتند، تماشا می‌کردند.

به مرور با تغییر مد در جامعه و با طراحی برندهایی همچون کوکو شنل، استایل زنان دستخوش تغییراتی شد. کوکو شنل نگاه متفاوتی نسبت به زن داشت. او لباس‌هایی در مجموعه‌های خود عرضه می‌کرد که تعجب همگان را برانگیخته بود. سبک ویکتوریایی کنار زده شد و به جای آن راحتی لباس در اولویت قرار گرفت. یکی از اقشاری که بیشترین استقبال را از این سبک لباس کرد زنان سیاستمدار بودند.

پوششی متفاوت از گذشته

رهایی از کرست‌های تنگ و فنرهای چوبی، موهبتی بود که زنان را در حرکت و جنب و جوش آن هم از نوع هدفمندش یاری می‌کرد. کت دامن یکی از اولین مدل‌های متفاوت برای استایل زنان بود. بعد از آن شلوار هم به استایل جدید اضافه شد. در ۱۸۰۰ میلادی سارا برنهارد Sarah Bernhardt بازیگر، با پوشیدن کت شلوار مردانه برای اولین بار بسیار مؤاخذه شد. اما دیگر آن دوران به پایان رسیده بود و حالا زمان تغییر سبک بود.

زنان سیاستمدار که راحتی به مذاقشان خوش نشسته بود سبک جدید را برگزیدند. جامعه‌ به تازگی از سبک و دوره‌ استایل‌های دست و پاگیر رها شده بود. از طرف دیگر زنانی بودند که با ورود به جامعه‌ای که تا به حال به نام مردان سند خورده بود، از حد خود فراتر رفته بودند. حالا زنان سیاستمدار را با استایل نو تصور کنید؛ بدون شک تأثیر زیادی بر جامعه خود می‌گذاشتند.

اما این‌که چگونه شد استایل زنان سیاستمدار در سال‌های بعد تا به امروز باز هم دچار تغییرات شد، موضوعیست که در مقاله بعدی به آن می‌پردازیم.

استایل زنان سیاستمدار دنیا؛ سرکی به کمد لباس قدرتمندترین زنان جهان

مارگارت تاچر، نخستین نخست‌وزیر زن تاریخ بریتانیا، عکس از: Derek Hudson

شاید تصور کنیم سرشان شلوغ‌تر از این حرف‌هاست. اما ظاهرا بیشتر خانم‌های سیاستمدار، نیم‌نگاهی هم به مد دارند.

زمانی که حرف از مد و استایل به میان می‌آید، به‌سختی می‌توانیم آن را به سیاست ربط دهیم! ولی واقعیت این است که کارشناس‌های مد دست از سر سیاستمداران هم برنمی‌دارند. هر چه بپوشند، زیر ذره‌بین استایلیست‌هاست.

از طرف دیگر بعضی از زنان دنیای سیاست، ترجیح می‌دهند استایل شخصی خودشان را داشته باشند. به مد علاقه‌مند هستند و حواس‌شان به کمد لباس‌شان هست. ما هم در من‌ومد می‌خواهیم به کمد لباس‌شان سرک بکشیم. به نظر شما رهبران زن با دنیای مد در صلح هستند؟ برایتان حواهیم گفت.

استایل زنان سیاستمدار دنیا چگونه است؟

بعضی از کارشناس‌های مد سال ۲۰۲۰ را سال مهمی در زمینه ارتباط رهبران زن و مد می‌دانند. به نظر می‌رسد نسل تازه‌ای از سیاستمداران خانم در دنیا مطرح شده‌اند که اتفاقا با مد بیگانه نیستند. آن‌چه زنان می‌پوشند، معمولا موردتوجه قرار می‌گیرد. همان‌طور که یک مشاور عکس مربوط به مد می‌گوید، بخشی از این توجه به‌خاطر جنسیت‌زدگی همیشگی رسانه و بخشی دیگر به‌دلیل جذاب بودن انتخاب استایل زنان است. شاید هم آن‌چه ما به تن می‌کنیم، گوشه‌هایی از شخصیت و فکر ما را بازتاب می‌‌دهد.

ماگارت تاچر؛ عاشق مروارید و یقه کراواتی

شاید بتوانیم بگوییم مارگارت تاچر به‌اندازه پرنسس دایانا توجه استایلیست‌ها را به خودش جلب نمی‌کرد. اما تردیدی نیست که نخستین نخست‌وزیر زن بریتانیا، استایل شخصی جذابی داشت. او که از ۱۹۷۹ تا ۱۹۹۰ پشت میز دفتر کارش می‌نشست، هم با تصمیم‌گیری‌هایش اثرگذار بود و هم با کمد لباسش. او هیچ نیازی نمی‌دید جزییات زنانه و زیبا را از استایلش حذف کند.

اغلب با رشته‌ای از انواع مروارید ظاهر می‌شد؛ همانی که همسرش به او کادو داده بود. به‌ندرت می‌شد تاچر را بدون کیف دستی در جایی دید. کیف‌های چرمی نرم او نمادی از محافظه‌کاری‌اش بودند. حتما دیده‌اید که از یقه‌ کراواتی نمی‌گذشت. او مجموعه جذابی از بلوزهای یقه کراواتی در رنگ‌ها و طرح‌های متفاوت داشت.

یکی دیگر از ویژگی‌های استایل شخصی مارگارت تاچر، علاقه‌ او به رنگ آبی بود. اگر سری به کمد او می‌زدیم، از آبی روشن تا سرمه‌ای خودنمایی می‌کرد. با این‌همه، جسارت انتخاب رنگ‌های متفاوت را داشت. مانند لباسی که در عکس می‌بینید. تصویر سال ۱۹۷۹ را نشان می‌دهد.

---

حتما بخوانید: راه‌های تشخیص مروارید اصل از تقلبی

---

جسیندا آردرن؛ رهبری جوان با استایل جذاب

نخست‌وزیر جوان نیوزلند توانسته مردم کشورش را همدل کند. خیلی‌ها جسیندا آردرن را به‌خاطر شیوه کنترل کووید ۱۹ در نیوزلند تحسین کردند. در همان سال ۲۰۲۰، پالتو سبک وینتیج خانم نخست وزیر، خیلی‌ها را به یاد پالتوی مرلین مونرو انداخت که در دهه ۱۹۵۰ می‌درخشید.

او در دیدار با ملکه بریتانیا در ۲۰۱۸ کت سنتی مائوری را به تن کرد. جسیندا آردرن قبلا هم در مراسم تحلیف لباسی را به تن کرد که طراحان محلی برای او آماده کرده بودند. لباسی از طراح نیوزلندی کیت سیلوستر (Kate Sylvester).

جسیندا در روز اعلام نتیجه انتخابات هم لباسی به رنگ قرمز بورگاندی به انخاب برند مایک (Maaike) پوشید. او از صنعت طراحی و تولید برندها در کشورش حمایت می‌کند. اغلب تنها به خرید می‌رود و لباس‌هایش را انتخاب می‌کند.

آنگلا مرکل؛ بانوی کت و شلوارهای رنگارنگ

آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان از ۲۰۰۵

شاید کمتر رهبر زنی به اندازه آنگلا مرکل انتقاد کارشناس‌های مد را شنیده باشد. قدرتمندترین زن دنیا نیازی نمی‌بیند کت و شلوار مونوکروم به‌تن کند.

او بلیزرهای رنگی را با شلوار مشکی یا سفید ست می‌کند و اهمیتی نمی‌دهد که از دید بعضی افراد لوکس به‌نظر نرسد. مرکل به تنهایی می‌تواند انتظار رسانه را از لباس پوشیدن زنان سیاستمدار به ناامیدی بکشد.

آنگلا مرکل باور دارد رسانه‌ها دوست دارند درباره‌ لباس رهبران زن نظر بدهند. درحالی‌که درمورد رهبران مرد این اتفاق نمی‌افتد. دوربین نشریه‌ها بارها او را با لباس‌های تکراری غافلگیر کرده‌اند. اگرچه خودش ابایی از چند بار پوشیدن یک دست لباس ندارد. همان‌طور که هر آقایی بارها کت و شلوارش را به تن می‌کند!

سانا مارین؛ طرفدار پارچه‌های طبیعی

سانا مارین، نخست‌وزیر فنلاند از ۲۰۱۹

سانا مارین جوان‌ترین نخست‌وزیر دنیاست. او در ۳۴ سالگی کارش را در این سمت آغاز کرد. نخست‌وزیر فندلاندی‌ها زیاد لبخند می‌زند. معمولا آرایش زیادی روی صورتش ندارد، یا اصلا آرایش نمی‌کند. موهای قهوه‌ای او اغلب پشت گوشش است.

سانا مارین را زیاد با رنگ قرمز می‌بینیم. اما هنگامی که در کنار اعضای کابینه‌ای با رهبران اروپا دیدار داشت، مونوکروم مشکی به تن کرده بود. لباس‌هایی که هر کدام را جداگانه قبلا پوشیده بود. جالب است نخست‌وزیری که دغدغه حفظ محیط زیست و اصلاح اجتماعی دارد، چنین دیدگاهی نسبت به مد از خود نشان می‌دهد و بدون هیچ ابایی لباس تکراری به تن می‌کند.

میان لباس‌های او از طراحی‌های برند فندلاندی ماریمکو (Marimekko) و نیز نومن نشیو (Nomen Nescio) دیده می‌شود.

ترزا می؛ دوستدار کفش و گردنبند

ترزرا می، رهبر حزب محافظه‌کار و نخست‌وزیر بریتانیا از ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹

لباس پوشیدن زنان سیاستمدار دنیا،‌تفاوت‌های زیادی با هم دارد. دومین نخست‌وزیر زن بریتانیا استایل شخصی خودش را داشت. علاقه‌ او به گردنبندهای درشت و چشمگیر پوشیده نبود. گردنبند محبوب نقره‌ای او ساخته‌ دست طراح انگلیسی، آماندا ویکلی (Amanda Wakeley) بود.

کفش‌های جذاب یکی دیگر از اکسسوری‌های موردعلاقه ترزا می به‌حساب می‌آیند.

او در مصاحبه با مجله ووگ گفته بود: «مردم گذشته از مسائل سیاسی، درباره لباس‌های من هم نظر می‌دهند. این اتفاقی‌ است که می‌افتد و من آن را می‌پذیرم. اما باعث نمی‌شود از مد لذت نبرم. خیلی مهم است که نشان دهم یک خانم می‌تواند شغلی مانند من داشته باشد و همچنان به لباس هم علاقه‌مند باشد.

هیلاری کلینتن؛ به سبک خودش

هیلاری کلینتن، بانوی اول سابق آمریکا و وزیر امور خارجه از ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۳

حالا که به کمد زنان دنیای سیاست سرک می‌کشیم، ببینیم در استایل شخصی هیلاری کلینتن چه چیزهایی پیدا می‌شود. هیلاری خیلی خوب ارزش استایل مونوکروم را می‌داند. او بارها لباس و اکسسوری تک‌رنگ را با هم ست کرده. بانوی اول پیشین، نیازی نمی‌بیند به رنگ‌های مشکی و سفید بچسبد. او در انتخاب کت و شلوارهایش سراغ رنگ‌های دیگری مثل آبی و سرمه‌ای می‌رود. درواقع سال‌هاست که بیشتر از هر چیزی، با کت و شلوار دیده می‌شود. کت‌هایی که گاهی قد بلندی هم دارند.

لایه‌لایه پوشیدن یکی دیگر از چیزهایی ا‌ست که در استایل او می‌بینیم. همین‌طور گردن‌بندهای درشت. هیلاری اغلب گردن‌بندهای خود را همرنگ با لباسش انتخاب می‌کند. گاهی هم سراغ گردن‌بندهای چند ردیفه می‌رود.  هیلاری کلینتن در جایی گفته بود بعضی‌ها لباس‌هایش را دوست دارند و بعضی ندارند. او نمی‌تواند همه را راضی نگه دارد، پس لباسی را انتخاب می‌کند که به‌دردش بخورد.

او که در مراسم تحلیف ریاست جمهوری جو بایدن همراه با همسرش شرکت می‌کرد، لباسی به رنگ بنفش به تن کرد. رنگی که نماد اتحاد دموکرات‌ها و جمهوری‌خواه‌ها به‌نظر می‌رسد. این کت و شلوار را برند رالف لورن طراحی کرده بود. به‌نظر می‌رسد هیلاری همیشه لباس‌هایی انتخاب می‌کند که ترکیبی از حس زنانه، گرمی و اقتدار را القا کنند.

ملانیا ترامپ؛ بانوی اول کلاسیک

ملانیا ترامپ، بانوی اول پیشین آمریکا

شاید بگویید ملنیا ترامپ همسر یک سیاست‌مدار بود و خودش سیاست‌مدار نیست. این باور کاملا درست است؛ اما استایل ملانیا همیشه موردتوجه طراحان مد و استایل بوده و گفتن از آن در این مقاله خالی از لطف نیست. سخن درباره بانوی اول پیشین آمریکا را با این نکته آغاز می‌کنیم که سلیقه و گزینه‌های بسیار کلاسیک و لوکسی دارد. ملانیا در طی چهار سالی که در کاخ سفید زندگی کرد،‌ از برندهای برجسته‌ای برای درست کردن استایلش کمک گرفت؛ مانند دامن دولچه اند گابانا، پالتوی رالف لورن، کیف هرمس و پیراهن شب ژیوانشی.جواهرات چشمگیر کارتیه، تیفانی، وردورا و البته ساعت‌های لوکس را هم به این مجموعه اضافه می‌کنیم.

در عکس بالا گوشواره‌های تیفانی را می‌بینید که به زیبایی با لباس کلاسیک ست شده است. ملانیا در دیدار با ملکه الیزابت دوم، ملکه‌ بریتانیا، لباس عاجی رنگ چشمگیری به تن کرد. پیراهنی از جنس کرپ و حریر همراه با دستکش‌های بلند از برند دیور.

او استایلش را با شینیون شیک و ساده کامل کرد. درست است که او را چندان با لبخند ندیدیم، اما همیشه با انتخاب‌ لباس‌های خاص توجه‌ها را به خودش جلب کرد.

کامالا هریس؛ ترکیب کفش ورزشی و بلیزر

کامالا هریس، دادستان کل کالیفرنیا از ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۷ و معاون کنونی جو بایدن، رییس‌جمهور آمریکا

نمی‌شود از لباس پوشیدن زنان سیاستمدار دنیا بگوییم، اما نامی از کامالا هریس نبریم. او که به‌تازگی سمت معاون رییس جمهور امریکا را به‌دست آورده، نشان داده طرفدار کت و شلوار‌های مشکی، سرمه‌ای و خاکستری ا‌ست. کت‌ و دامن‌های کلاسیک چهارخانه و راه‌راه را می‌پسندد. آرایش او طبیعی ا‌ست و به گردنبند مروارید علاقه دارد. کت بلیزر و جین جذب در کمد او پیدا می‌شود.

این را هم اضافه کنیم که مجموعه‌ کفش اسنیکرز او پر و پیمان است.  او زنی عملگراست. تعجب نمی‌کنیم اگر بلیزرش را با یک جفت اسنیکرز راحت ست کند. اما به وقتش با لباس کاملا رسمی به میدان می‌آید.

هریس بعد از برنده شدن در انتخابات کت سفید و بلوز ابریشمی ظاهر شد. پرچم امریکا یقه کت را تزیین کرده بود. طراح این لباس کارولینا هررا (Carolina Herrera) بود.

او با پوشیدن رنگ بنفش در مراسم تحلیف نشان داد هماهنگ با هیلاری کلینتن و میشل اوباما استایلش را طراحی کرده. بنفش ترکیبی از قرمز و آبی ا‌ست و نمادی از اتحاد دو حزب. به نظر شما لبخند او بخشی از استایل شخصی‌اش به حساب نمی‌آید؟

استایل آنگلا مرکل؛ ماجرای کت و شلوارهای آنگلا مرکل چیست؟

استایل آنگلا مرکل یکی از موضوع‌هایی‌ است که بارها کارشناس‌های مد سراغش رفته‌اند و گاهی هم در مصاحبه‌ها از او سوال پرسیده‌اند. شکی نیست که او استایل ویژه‌ خودش را دارد و اهمیتی به مد نمی‌دهد. کت و شلوارهای آنگلا مرکل، صدراعظم محبوب کنونی آلمان، همیشه توجه را به خودش جلب می‌کند. دلیل این جلب توجه مدل خاص لباس‌های او نیست. بلکه تنوع رنگ و تکرار مدل‌ لباس است که استایل آنگلا مرکل را شکل می‌دهد. آیا او توجهی به نظر دیگران درباره استایل شخصی‌اش دارد؟

استایل آنگلا مرکل و نگاه خاص او به فشن

آنگلا مرکل یا آن‌طور که انگلیسی‌ها می‌گویند، آنجلا مرکل، در ۲۰۰۵ کارش را در این سمت آغاز کرد. او چندین سال با همان استایل دانشگاهی خودش سر کار می‌آمد. چراکه سال‌ها شیمی کوانتومی در دانشگاه درس داده بود. در حدود ۲۰۱۵ بود که کت‌ و شلوارهای آنگلا مرکل انتخاب‌های رنگی‌تری به خود دیدند. در آن سال او کت آبی روشن را با شلوار تیره ست کرد. با این کار شاید دری تازه به روی زنان سیاستمدار باز کرد.

او هیچ قصد نداشت نگاهی محافظه‌کارانه به مد داشته باشد. چه کسی گفته عمل‌گرایی به کت و شلوار مونوکروم یا استایل تک‌رنگ وابسته است؟ او هر رنگی را بخواهد به تن می‌کند، از سبز پسته‌ای تا قرمز گوجه‌ای.

قدرتمندترین زن آلمان و البته اروپا به انتخاب استایل راحت خودش ادامه داد. البته انتخاب‌های او گاهی باعث سردرگمی رسانه شده. در ۲۰۰۸ که برای مراسمی در خانه اپرای ملی نروژ در اسلو شرکت کرده بود، با لباس تیره رنگ یقه باز که مناسب همان مراسم بود، ظاهر شد. روز بعد عکس او با گردن‌بند مروارید اصل در صفحه‌ اول روزنامه‌های مختلف خودنمایی می‌کرد. شاید دلیل این همه توجه به پیراهن مجلسی او، وفاداری همیشگی‌اش به کت وشلوارهایی‌ است که تمایز و نشانه‌های زنانه نداشتند.

او در مصاحبه با شبکه ZDF در توضیح پیراهنی که در نروژ به تن داشت، با لبخندی گفته بود همه این حرف‌ها به خاطر این است که یک زن صدراعظم آلمان است! هرگز و در هیچ مراسمی درباره انتخاب لباس یک آقا صحبت نمی‌شود و کسی از او سوالی نمی‌پرسد. او بارها به این نکته اشاره کرده و این همه نظر دادن کارشناسان مد و رسانه را درباره استایل شخصی خود قابل‌قبول نمی‌داند.

رسانه دیگری با چاپ عکس او در تعطیلات، به خوانندگان گوشزد کرده بود خانم مرکل در چند تعطیلات با یک لباس ظاهر شده. بلوز چهارخانه قرمز، شلوار و کلاه بژ، و بوت قهوه‌ای رنگ.

نقد طراح مد شانل

در ۲۰۱۴ کارل لاگرفلد، طراح برجسته‌ برند شانل، با ظرافت از استایل آنگلا مرکل انتقاد کرده بود. او لباس صدراعظم را در دیدار با باراک اوباما صرفا «خوب» توصیف کرد و توضیح داد قد شلوار او بلند بوده.

ناخن‌های مرکل هم از تیغ نقد در امان نمانده‌اند. استایلیست‌ها فکر می‌کنند چون او زیاد با دستش حرف می‌زند، مانیکور یکی از بایدهای استایل او به‌حساب می‌آید. به‌نظر نمی‌رسد اعتراض مرکل به نگاه جنسیت‌زده رسانه‌های اروپایی، اثری بر آنها داشته باشد. 

مرکل می‌گوید روی کار تمرکز کنیم و نه حاشیه

استایل آنگلا مرکل همیشه با انتقاد روبه‌رو شده. او انتقاد به استایل و سبک لباس پوشیدنش را نشانه‌ وجود استاندارد دوگانه برای سیاستمدارها می‌داند. او در سال ۲۰۱۹ در مصاحبه‌ای گفته بود اگر آقایی کت و شلوار سرمه‌ای خود را صد بار بپوشد، مشکلی پیش نمی‌آید. اما اگر او چهار بار در طی دو هفته یک کت بلیزر زنانه را به تن کند، کار به اعتراض شهروندان می‌کشد.

خانم صدراعظم پس از اینکه پیراهن سرمه‌ای خودش را دو بار در سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۲ به تن کرد،‌ با انتقاد روبه رو شد. حتا از شباهت مدل مو و گردن‌بند او انتقاد شد. اگرچه به‌نظر نمی‌رسد مرکل به این واکنش‌های رسانه‌ای هرگز توجه ویژه‌ای نشان دهد. او باور دارد که باید روی کار تمرکز کرد، نه حاشیه.

او در پاسخ به خبرنگاری که گفته بود مرکل مهم‌ترین الگوی زنان در دنیاست، پاسخ داده بود این حرف کمی مبالغه‌آمیز است. او به نقش برجسته‌ زنانی مانند هیلاری کلینتن، ترسا می و مارگارت تاچر اشاره کرد. همچنین مرکل کمد لباس و استایل ملکه بریتانیا را در سطح متفاوتی ارزیابی کرده و خودش را هم بخشی از این اثرگذاری دانست.

رنگ کت و شلوارهای آنگلا مرکل چه می‌گویند؟

سیلویا رگنیتر پرین (Silvia Regnitter-Prehn) که درباره‌ نقش رنگ در ارتباطات نظر می‌دهد، باور دارد رنگ‌ها پیامی دارند که به مخاطب منتقل می‌کنند. او می‌گوید زمانی که خانم مرکل رنگ سبز را انتخاب می‌کند، در حال تصمیم‌گیری درباره‌ موضوعی ا‌ست که ارزش سیاسی بالایی ندارد. سبز حس موافقت و رضایت را نشان می‌دهد. او از رنگ‌های ملایم و خنثا در مناسبت‌های ملی رسمی بهره می‌برد.

کاربرد کت‌های پررنگ او در مناسبت‌های کمتر رسمی یا بین‌المللی ا‌ست. انتخاب کت خاکستری برای جلسه‌های رودررو و برای برابر نشان دادن فضای دیدار‌ است. اما می‌رسیم به آبی مرکلی! او رنگ آبی را برای سفرهای خارجی انتخاب می‌کند. رنگ آبی به آنگلا مرکل خیلی می‌آید. از طرف دیگر، آبی حس هماهنگی، ارزش و انصاف را منتقل می‌کند. حسی که از دید سیلویا ویژگی‌های آلمان هم به‌حساب می‌آید.

مرکل رنگ‌های صورتی و نارنجی را برای مناسبت‌های خصوصی‌تری به‌تن می‌کند که حس خوشبینی و روشنفکری را القا کند. با این‌که قرمز رنگ اقتدار و انرژی ا‌ست، اما مرکل هرگز این رنگ را در جلسه‌های حزبی نمی‌پوشد.  حالا بیایید ببینیم لباس‌های رنگارنگ کمد خانم مرکل را چه افرادی طراحی می‌کنند.

طراحان لباس‌های آنگلا مرکل چه کسانی هستند؟

ماجرای خانم مرکل و بلیزرهای سه دکمه‌اش خیلی جذاب است. در کمد او یک عالمه کت دست‌دوز وجود دارد که طراحان آلمانی دوخته‌اند؛ مثل بتینا شونباخ (Bettina Schoenbach) و آنا وون گریسهایم (Anna von Griesheim). کیف دستی برند فرانسوی لانگ چمپ (Lonhchamp) و گردنبندی چشم‌گیر را به این مجموعه اضافه کنید تا ببینیم آرایشگر موی او کیست. اودو والتز (Udo Walz) مسئول آرایش موی یکی از ارزشمندترین سرها در اروپاست!

کلام پایانی

امروزه ترکیب استایل ظریف زنانه و داشتن قدرت و ابهت، چالشی برای سیاستمداران خانم به‌حساب می‌آید. همچنان سیاست و مد دو مقوله‌ای هستند که روی هم اثر می‌گذارند. نسل تازه‌ای از سیاستمداران جوان در دنیا روی کار می‌آید و نیاز به استایل‌های متفاوتی احساس می‌شود.

آنچه مسلم است،‌ آنگلا مرکل نیازی نمی‌بیند خودش را با کمد لباسش به دیگران ثابت کند. هرچند کارشناسان مد همیشه به او ایراد گرفته‌اند و او را اولدفشن یا قدیمی خوانده‌اند. او در این سال‌ها راه خودش را رفته. بعضی‌ها تصور می‌کنند بی‌توجهی او به مد، ناشی از تربیت خانوادگی او و زندگی در آلمان شرقی ا‌ست. اما همچنان افرادی هستند که باور دارند مهم اندیشه و منش آنگلا مرکل است. شما چه فکر می‌کنید؟

بررسی استایل مارگارت تاچر؛ قدرتمند، بی‌باک و کاملا زنانه

مارگارت تاچر، لندن، ۱۲نوامبر ۱۹۸۹

مارگارت تاچر اولین نخست‌وزیر زن در بریتانیاست. خانمی باوقار و شیک‌پوش که شاید نتوان او را از نظر استایل هم‌رده پرنسس دایانا در صدر فهرست نمادین‌ترین زنان جهان قرار داد؛ اما کنارگذاشتن او از این فهرست هم غیرممکن است. برای اینکه بدانید خانم‌های قدرتمند پیشرو چطور لباس می‌پوشند، این مطلب را که به بررسی استایل مارگارت تاچر اختصاص دارد بخوانید.

مختصری از زندگی‌نامه مارگارت تاچر، بانوی آهنین

مارگارت هیلدا رابرتز معروف به بانوی آهنین (Iron Lady)، در ۱۳ اکتبر ۱۹۲۵ در گرانتهام بریتانیا به دنیا آمد. پدرش خواربارفروش بود و مادرش خیاط ماهری بود که تمام لباس‌های دخترش را شخصا برایش می‌دوخت. به همین دلیل او اطلاعات بسیار زیادی درباره لباس و استایل داشت. در سال ۱۹۳۸، قبل از جنگ جهانی دوم، خانواده مارگارت مدتی به یک دختر نوجوان یهودی که از آلمان نازی فرار کرده بود پناه دادند. مارگارت و خواهر بزرگترش، موریل، پول توجیبی خودشان را پس‌انداز کردند و هنگام سفر آن دختر به او دادند.

پدر مارگارت او را با شیوه‌های سخت‌گیرانه کلیسای متدیست وسلی تربیت کرد. مارگارت در مدرسه به‌شدت درس می‌خواند و به‌خوبی پیگیر فعالیت‌های فوق‌برنامه‌اش از قبیل آموزش پیانو، هاکی روی چمن، شعرخوانی و شنا بود. او در آکسفورد در رشته شیمی تحصیل کرد و بعدها مدرک کارشناسی ارشد هنر را هم دریافت کرد. مارگارت از همان زمان به سیاست فکر می‌کرد و بعدها که نخست‌وزیر شد، به اینکه اولین نخست‌وزیر با مدارج علمی است افتخار می‌کرد نه به اینکه اولین نخست‌وزیر زن بریتانیاست. او تحت‌تأثیر افکار فردریش هایک، مداخله اقتصادی دولت را مقدمه‌ای برای استبداد قلمداد می‌کرد و با آن مخالف بود.

ازدواج با دنیس تاچر و پیشرفت در سیاست

مارگارت در سال ۱۹۴۹، با دنیس تاچر، تاجر موفق و ثروتمند انگلیسی، آشنا شد و بعد از ازدواج در دسامبر سال ۱۹۵۱، نام خانوادگی او را برای خود برگزید. دنیس همیشه از او حمایت می‌کرد و حتی هزینه تحصیل او در رشته وکالت را پرداخت.

مارگارت کار سیاسی‌اش را با پیوستن به حزب محافظه‌کار انگلستان آغاز کرد. در انتخابات ۱۹۵۰ و ۱۹۵۱، کاندید رهبری حزب محلی برای کرسی کارگری دارتفورد شد. خانواده و همسرش در تمام مدت از او حمایت می‌کردند. در اواخر دهه ۱۹۷۰، مارگارت که فردی بدبین بود، به این باور رسید که هرگز در آن مملکت یک زن نخست‌وزیر نخواهد شد. پنج‌سال بعد همه‌چیز تغییر کرد. او ابتدا در ۱۱ فوریه ۱۹۷۵، توانست مقام رهبری حزب محافظه‌کار را به دست آورد و سپس سه سال بعد، در زمستان ۱۹۷۸-۱۹۷۹ که به «زمستان نارضایتی» معروف شد، توانست به نخست‌وزیری برسد. در طول آن زمستان حزب کارگر با اعتصابات گسترده‌ای روبه‌رو بود و رکورد بیکاری شکسته شده بود. اوایل سال ۱۹۷۹، انتخابات عمومی برگزار شد و محافظه‌کاران توانستند اکثریت ۴۴ کرسی را در مجلس عوام به دست آورند و به این ترتیب، مارگارت تاچر اولین نخست‌وزیر زن بریتانیا شد.

بررسی استایل مارگارت تاچر

به‌طورکلی با بررسی استایل مارگارت تاچر می‌توان سیر تحول سبک سیاسی او را تشخیص داد. او قبل از اینکه به نخست‌وزیری برسد، مادر دو فرزند بود و بنابراین با پوشیدن پیراهن‌های رنگارنگی که زنان آن دوره می‌پوشیدند، توانست ظاهر یک زن خانه‌دار را پیدا کند. این کار به همذات‌پنداری او با زنان کمک می‌کرد و می‌توانست راحت‌تر رأی موافق آنها را به دست آورد.

این در حالی است که بعد از نخست‌وزیری، دیگر نمی‌توانست با چنان ظاهری، شخصیتی قدرتمند از خود به نمایش بگذارد. بنابراین رویه لباس‌پوشیدنش را عوض کرد و این تغییرات را از همان کت و دامن آبی‌رنگی که برای اولین بار در ۴ مه ۱۹۸۹ در خیابان ۱۰ داونینگ پوشید، نشان داد. این لباس را در تصویر زیر می‌بینید:

سینتیا کرافورد، دستیار شخصی خانم تاچر، در طول دوران نخست‌وزیری خانم تاچر مسئول رسیدگی به ظاهر او بود. بنا به گفته‌های کرافورد، مارگارت درک عمیقی از دوخت و لباس داشت و می‌دانست چطور با استایل خود ترکیبی ایدئال برای یک زن سیاست‌مدار ایجاد کند. برای مثال، به کرافورد گفته بود «اگر می‌خواهید قدبلندتر به نظر برسید، همه لباس‌هایتان را از یک رنگ انتخاب کنید».

حال بیایید نکات مهم استایل خانم تاچر را بررسی کنیم و درادامه به آیتم‌های تشکیل‌دهنده استایل او خواهیم رسید.

انتخاب هوشمندانه لباس‌ها برای تأثیرگذاری بیشتر

بررسی استایل مارگارت تاچر نشان می‌دهد که او چطور لباس‌هایش را به‌طور هوشمندانه و تأثیرگذار استفاده می‌کرد. او به‌خوبی می‌دانست هنگام ملاقات با رهبران و مقامات بزرگ جهان باید لباس‌هایی بپوشد که از هر لحاظ مناسب فرهنگ همان کشور باشند. برای مثال، او کت‌ودامن قرمز روشن خود را بسیار دوست داشت و حتی عکسی از خودش با همان کت‌ودامن را در دفتر خصوصی‌اش آویزان کرده بود. بااین‌حال می‌دانست که چنین رنگی مناسب مجالس رسمی سیاسی انگلستان نیست، بنابراین آن را در سفر به کشورهایی مثل ژاپن می‌پوشید که می‌دانست رنگ قرمز برای آنها اهمیت زیادی دارد.

خانم کرافورد به یاد می‌آورد:

در سال ۱۹۸۷ خانم تاچر برای ملاقات با میخائیل و رایسا گورباچف باید به روسیه می‌رفت. من به طراح محبوبش آکوااسکاتوم (Aquascutum) مراجعه کردم تا برایش لباس تهیه کنم. می‌دانستم خانم گورباچف بسیار باهوش است و همیشه لباس‌هایی از برند ایو سن لوران می‌پوشد. به همین دلیل یک کت مشکی با یقه مشکی از خز روباه و یک کت بژ با یقه خز سمور انتخاب کردم. وقتی خانم از پله‌های هواپیما در مسکو پایین می‌آمد، در آن لباس مشکی با دسته‌گل رز که به دست داشت می‌درخشید و بسیار زیبا به نظر می‌رسید.

بودجه‌بندی و صرفه‌جویی در خرید لباس

خانم کرافورد می‌گوید خانم تاچر همیشه سعی می‌کرد خوش‌پوش باشد ولی هرگز رویکرد صرفه‌جویانه خود را کنار نمی‌گذاشت. او می‌گفت «همیشه باید به صرفه‌جویی پایبند باشیم. من این طور تربیت شده‌ام؛ بنابراین این موضوع برای من چیز جدیدی نیست».

یک بار دیگر در یک مصاحبه تلویزیونی در سال ۱۹۸۴ گفت:

من واقعا فقط به دو شیوه لباس می‌پوشم. یکی از آنها کت‌ودامن کلاسیک است و فقط به پیراهن یا بلوزی که زیرش می‌پوشم تنوع می‌دهم و دیگری کت و پیراهن بلند است. با این کار وقتی به سفرهای خارج از کشور می‌روم، در هواپیما کتم را آویزان می‌کنم و وقتی می‌خواهم پیاده شوم آن را می‌پوشم. بنابراین دیگر نگران چروک‌شدن لباس‌هایم نخواهم بود.

یکی دیگر از روش‌های او، خرید کت‌ودامن‌هایی با دو دامن، یکی کوتاه و دیگری بلند بود. این کار به او کمک می‌کرد هروقت می‌خواهد به‌سرعت استایلش را از رسمی به نیمه‌رسمی تغییر دهد، مجبور نباشد ساعت‌ها صرف انتخاب لباس کند.

رویکرد بی‌باکانه در انتخاب آیتم‌های استایل

با اینکه بانوی آهنین بریتانیا اغلب به پوشیدن لباس‌هایی ساده و شیک با رنگ‌های خاص مانند آبی علاقه داشت، از ریسک‌کردن و استفاده از رنگ‌های مدروز هراسی به دل راه نمی‌داد. برای نمونه، در اینجا مارگارت لباسی به‌رنگ سبز لیمویی به تن دارد و با ملکه الیزابت در یک جشن رقص شرکت کرده است.

نمونه دیگر یک کت هلویی‌رنگ است. وقتی مارگارت در دفتر کارش نبود، سعی می‌کرد همچنان شیک و تروتمیز باشد ولی لباس‌هایش راحت‌تر باشند و رسمیت کمتری داشته باشند. مسلما او چنین رنگی را در مراسم رسمی نمی‌پوشید.

حفظ هویت زنانه؛ برقراری تعادل بین قدرت و لطافت

بررسی استایل مارگارت تاچر نشان می‌دهد او با اینکه سعی می‌کرد استایل قدرتمندی داشته باشد، هرگز هویت زنانه‌اش را مخفی نمی‌کرد. جان گامر، سیاست‌مدار انگلیسی، بعد از مرگ او گفت:

او دست‌ها و مچ زیبایی داشت و دقیقا می‌دانست چطور از هردو استفاده کند. دیدن اینکه او چطور هویت زنانه خود را نشان می‌دهد لذت بخش بود. او هرگز فراموش نکرد که یک زن است.

آیتم‌های موردعلاقه مارگارت تاچر در طراحی استایل

کمد لباس مارگارت تاچر همیشه مملو از لباس‌هایی با برش و دوخت تمیز بود. لباس‌هایی که در دوران نخست‌وزیری او از سال ۱۹۷۹ تا ۱۹۹۰ توجه همه را به خود جلب می‌کرد. هربار مارگارت وارد محیطی می‌شد، همه افراد حاضر در آنجا مبهوت اقتدار او می‌شدند. با همه اینها، مارگارت از نشان‌دادن علاقه وافر خود به جزئیات زنانه و پرزرق‌وبرق در لباس خود ابایی نداشت. او اغلب با یک رشته مروارید یا بلوز یقه‌کراواتی که از زیر کتش نمایان بود سعی می‌کرد ظاهر محکم و مقتدرش را متعادل نشان دهد.

۱. کت‌ودامن؛ استایل اصلی او مخصوصا در محل کار

کت‌ودامن یکی از مهم‌ترین لباس‌هایی است که مارگارت تاچر اغلب مواقع، مخصوصا در محل کار به تن داشت. این لباس کاملا شیک و رسمی به نظر می‌رسید و چون با دامن همراه بود، حالت زنانه خود را حفظ می‌کرد.

در تصویر بالا مارگارت در کنار گورباچف، رهبر شوروی، ایستاده است؛ با کت‌ودامنی سیاه‌سفید که یقه‌ای ایستاده دارد و حاشیه‌های آن نواردوزی شده است. تاچر و گورباچف ارتباط محترمانه‌ای با هم داشتند. خانم تاچر در این لباس بسیار راحت و مسلط به خود به نظر می‌رسد.

۲. جواهرات؛ ساده و تکراری اما شیک

خانم تاچر معمولا جواهرات زیادی در استایلش به کار نمی‌برد؛ مگر در مناسبت‌های بسیار رسمی. یکی از ویژگی‌های استایل او تکرار یکنواخت جواهراتش بود و می‌توان گفت همیشه با همان جواهرات ظاهر می‌شد. البته مارگارت به‌شدت به جواهرات علاقه داشت و عاشق مروارید بود؛ اما خودش را کنترل می‌کرد تا استایلش از حالت قدرتمند خود خارج نشود.

مارگارت گردنبند مرواریدی به‌شکل دورشته‌ای با یاقوت کبود و الماس از همسرش دنیس هدیه گرفته بود و تقریبا هرگز بدون آن جایی نمی‌رفت. حتی وقتی یقه لباسش طوری بود که آن را می‌پوشاند:

دستبند عقیق زیر هدیه‌ای است که دنیس به مارگارت داد:

انگشتر آمیتیست زیر از طلای ۱۸عیار هم هدیه‌ای بود که فرزندان مارگارت برای او خریده بودند و بسیار به آن علاقه داشت:

۳. کیف‌دستی آسپری؛ سلاح مخفی مارگارت تاچر

دیدن خانم تاچر بدون کیف‌دستی چهارگوش و مشکی‌اش که آسپری نام داشت تقریبا از محالات بود. این کیف چرمی نرم نمادی از سبک محافظه‌کارانه او بود و به نوعی نماد خود تاچر به شمار می‌رود. او از این کیف در مناسبت‌های مهم استفاده می‌کرد و حتی در اجلاس سران کشورها با رونالد ریگان، رئیس‌جمهور وقت آمریکا، و میخائیل گورباچف، رهبر شوروی، آن را همراه داشت. لرد کنت بیکر که از سال ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۰ در کابینه تاچر خدمت می‌کرد، می‌گفت این کیف سلاح مخفی اوست. بیکر به یاد می‌آورد که تاچر اغلب این کیف را به‌عنوان نمادی از اقتدار روی میز قرار می‌داد و معمولا در هنگام صحبت کاغذهایی از آن بیرون می‌کشید.

کیف آسپری مارگارت در در ژوئن ۲۰۱۱، به قیمت ۲۵هزار پوند در حراج معروف کریستی به فروش رفت.

۴. رنگ آبی؛ رنگی برای حزب محافظه‌کار

رنگ آبی در آن زمان رنگ حزب محافظه‌کار بود؛ به همین دلیل مارگارت در هنگام ملاقات با مقامات خارجی زیاد از آن استفاده می‌کرد. انواع سایه‌های رنگ آبی در کمد لباس او موجود بود. تصویر زیر

خانم تاچر را در کت‌ودامن آبی‌رنگ پولک‌دوزی‌شده‌اش برای مراسم شام جشن جوبیل طلایی در خیابان ۱۰ داونینگ نشان می‌دهد نخست‌وزیران سابق ملکه هم که همگی مرد بودند در این مراسم حضور داشتند:

پیراهن طرح‌دار آبی و سفید با یک کت زیبا و خوش‌دوخت آبی‌رنگ با دامن پیلی‌دار استایل دیگر او با سایه‌های رنگ آبی است.

۵. لباس‌های یقه‌کراواتی؛ محبوب‌ترین لباس مارگارت تاچر

مارگارت تاچر به‌شدت به لباس‌های یقه کراواتی علاقه دارد. در کمد لباس او، بلوزهای یقه‌کراواتی در طیف گسترده‌ای از رنگ‌ها و طرح‌ها موجود هستند.

در تصویر یکی از بلوزهای یقه‌کراواتی او را می‌بینید که خال‌خالی است و سبکی کلاسیک دارد. تاچر این لباس را هنگام رونمایی از مجسمه‌ای برنزی که بئاتریس موری آن را ساخته بود پوشید:

مارگارت به دستمال‌گردن هم علاقه ویژه‌ای داشت. در بازدید از میدلندز او را می‌بینید که دستمال‌گردنش را طوری بسته است که شبیه یقه‌کراواتی به نظر می‌رسد. این استایل درعین‌حال که سبکی زنانه، شیک و آراسته دارد، قدرت خاصی را هم نشان می‌دهد؛ زیرا شبیه نوعی تبرزین بریتانیایی است:

۶. مدل موها؛ ساده و پف‌دار

قبل از اینکه خانم تاچر به قدرت برسد اغلب از کلاه استفاده می‌کرد. بعد از اینکه برای نخست‌وزیری نامزد شد، ترجیح داد مدل موهایش را به‌شکل پف‌کرده درآورد. به‌نظر او آرایش موها به این سبک، او را جدی‌تر نشان می‌داد.

در این تصویر او را در کنار ملکه الیزابت می‌بینید. آنها شاید گاهی درباره سیاست با هم اختلاف داشتند؛ اما علاقه مشترک آنها به مانتوهای ساده دکمه‌دار، کیف‌های دستی کاربردی و موهای سشوارکشیده پف‌دار را نمی‌توان انکار کرد. این دو زن متعلق به دوره‌ای بودند که زنان سیاستمدار می‌توانستند مطابق سن و طبقه خود لباس بپوشند، برخلاف سیاستمداران مدرنی که برای پوشش خود کاملا تحت نظارت قرار می‌گیرند:

سخن پایانی

بسیاری از رهبران زن امروزی از استایل مارگارت تاچر الگوبرداری می‌کنند. اگر فصل چهارم سریال تاج (The Crown) را دیده باشید، جیلیان اندرسون به‌خوبی سبک مارگارت تاچر و توانایی او در به نمایش گذاشتن قدرت و درعین‌حال هویت زنانه را به تصویر کشید. بررسی استایل مارگارت تاچر به‌عنوان زنی پیشرو و کاریزماتیک می‌تواند برای زنانی که در جامعه جایگاهی رسمی دارند سودمند باشد.

به‌نظر شما سبک لباس‌پوشیدن تا چه اندازه می‌تواند در تأثیرگذاربودن و قانع‌کردن اطرافیان مؤثر باشد؟ لطفا اگر نظری دارید با ما مطرح کنید.