این فشن مختص نوجوانان است و نمادی از یک سبک زندگی خاص است.
طرفداران این سبک، به موسیقی های خاص، موهای رنگ شده (آبی، صورتی، بنفش و…)، تتو، پیرسینگ صورت به همراه لباس هایی شبیه به خوانندگان راک، با کمی تفاوت جزئی تمایل نشان میدهند. ژانرهای موسیقی مرتبط با این استایل عبارتند از: متالکور، کرانککور، دث کور، موسیقی الکترونیک و پاپ پانک.
طرفداران این استایل به پوشیدن آیتم های زیر علاقه دارند:
تیشرت های تنگ با طرح های کارتونی یا گرافیکی، شلوارک های بسیار کوتاه، لگینگ، دامنهای توتو (دامن های بسیار کوتاه و توردار شبیه به دامن های باله) که روی شلوارهای تنگ و اسکینی پوشیده میشوند.
از اواسط دهه 2000 تا اوایل دهه 2010، این استایل در بین نوجوانان محبوبیت پیدا کرد و موسیقی مرتبط با خرده فرهنگ به موفقیت تجاری، هم در زیرزمینی و هم در جریان اصلی دست یافت.
استایل سین به خاطر لباس های رنگارنگ، شلوار جین لاغر، لاله گوش کشیده، عینک آفتابی، سگک کمربندهای بزرگ، مچ بند، دستکش های بدون انگشت، خط چشم، اکستنشن مو، و موهای صاف صاف با حاشیه های بلندی که پیشانی را می پوشاند و گاهی اوقات یکی از چشم ها یا هردو چشم هارا میپوشاند شناخته شده است. افراد با استایل سین اغلب رنگ موهای خود را بلوند، صورتی، قرمز، سبز یا آبی روشن رنگ می کردند.
Fashioncore یک زیبایی شناسی بود که توسط گروه متالکور Eighteen Visions ایجاد شد و به ایجاد استایل سین کمک کرد. به عنوان راهی برای مقابله عمدی با بیش از حد مردانگی هاردکور، از جنبههای بسیاری استفاده کرد که میتوانست مد صحنه را تعریف کند، مانند خط چشم، شلوار جین تنگ، پیراهنهای یقهدار، موهای صاف شده و کمربندهای سفید.
به گفته فین مک کنتی، نویسنده MetalSucks، مدل موی اصلی استایل سین، خاویر ون هاس، نوازنده باس گروه Eighteen Visions ابداع شد. هوس، خود، از دیدن پوستر گروه Orgy برای ایجاد مدل مو الهام گرفته شده بود.