مفهوم فست فشن

احتمالا عبارت فست فشن برای شما آشناست ، فست فشن به شرکت های تولید کننده پوشاکی گفته میشود که با تولید سریع و سرسام آور و البته با قیمت های پایینسعی در بدست آوردن سود بیشتر دارند .فست فشن  ها مد موجود در بازار را از روی کت واک ها در کوتاه ترین زمان ممکن (حداکثر دوهفته) در فروشگاه ها و مغازه ها ارائه میدهند.به عبارتی دیگر به لباس های ارزان، تِرند و یا نمونه های کپی شده از کت واک ها فست فشن گفته می شود که با سرعت خیلی زیاد به لباس هایی در فروشگاه های خیابانی تبدیل می شوند.اگر بخواهیم تعریف دقیق‌تری از فست فشن داشته باشیم باید بگوییم که این اصطلاح به معنای رواج یافتن سبک و مدلی از لباس‌ها و استایل است که قیمت چندانی ندارند.

ریشه فست فشن

قبل از دهه ۱۸۰۰ میلادی، سرعت حرکت دنیای مد بسیار کند بود. شرکت‌ها و برندهای تولید لباس باید مواد اولیه تولید مانند پارچه را خودشان تهیه می‌کردند.اما انقلاب صنعتی همه چیز را در زیر سایه خود دگرگون کرد.در اواخر دهه ۹۰ میلادی و اوایل سال‌های ۲۰۰۰ و بعد از آن، فست فشن به رهبری شرکت‌هایی مانند زارا اوج گرفتند. شیوه کار شرکت‌های مذکور به این شکل بود که با الهام از لباس و استایل افراد مشهور و مانکن‌های خانه‌های مد دنیا، لباس‌هایی ارزان را سریع روانه بازار می‌کردند و در حجمی وسیع به دست خریداران می‌رساندند. مد خیلی زود تغییر می‌کرد و به طرز شگفت‌انگیزی میان همه افراد دنیا گسترش می‌یافت.

هدف اصلی فست فشن ها چیست

ایجاد احساس نیاز.رسانه ها، تبلیغات، سلبریتی ­ها، شبکه های اجتماعی و… به طوری کلی بر روی همه تاثیر میگذارند ومثلا زمانی که شما دوستان خود را می بینید، شما هم تمایل پیدا می­کنید که با مد روز پیش بروید.هدف اصلی که فست فشن برای انجام آن ایجاد شده است، صرفه جویی در هزینه ها است . دو عامل مدیریت درست و اصولی در زمینه های تولید و فروش، باعث پیروزی و پیشرفت فست فشن است . همکاری های تجاری بزرگ نیز یکی از دلایل مهم در پیشرفت فست فشن است .همکاری های تجاری ، که برای به حداکثر رساندن فروش و سود با برطرف کردن نیازهای مشتری و رضایت مشتری است ،مدیریت استراتژیک گروه تولید نامیده می شود . ثبات قیمت ها و عدم ورشکستگی در گرو اتحاد تولیدکنندگان و همکاری آن ها با هم است.

اساس کار فست فشن ها

• سبکهای موجود در تولیدات فست فشن ها به طوری کلی همه ی ترند ها را دربر میگیرد.
• زمان بین حضور لباس در کت واک ها و فشن شو و حضور آنها در فروشگاها بسیار کوتاه است.
• تولید لباس ها در کشورهایی مانند چین، بنگلادش و…انجام میگیرد به دلیل نیروی کار ارزان.
• لباس های استوک ( لباس هایی  که در انبارها مانده و به موقع فروش نرفته اند)، را یک مدت کوتاه با قیمت پایین تر وارد بازار میکنند و خریداران تشویق می شوند که خرید کنند.

تفاوت های فست فشن با تولید انبوه

و اما تفاوت های بین فست فشن با تولید انبوه را می توان اینگونه بازگو کرد که در فست فشن طراحی لباس بسیار حائز اهمیت است و باید با توجه به فصل های مختلفطراحی شود اینگونه که کت واک استور (Catwalk Store) داشته باشیم . درحالی که در تولید انبوه، دیزاین و طراحی لباس وجود ندارد و حتی ممکن است یک طراحی سالها استفاده و تولید شود اما در فست فشن طراحی از رده خارج رو زودتر میبینیم . از نظر هزینه نیز، فست فشن نسبت به تولید انبوه، گران تر است و این تفاوت تفاوت به دلیل مد روز بودن فست فشن است.

اثرات منفی فست فشن در دنیا

اثرات منفی فست فشن دنیا خیلی متفاوت تر و بیشتر از آن چیزیس که فک میکنید.علاوه بر ایجاد مصرف گرایی در جامعه پای محیط زیست، ایجاد آلودگی‌های متفاوت، استثمار کارگران و … هم وجود دارد. استفاده از مواد ارزان و بی کیفیت و البته رنگ های سرطان زا وجود دارد.این مواد اولیه ارزان و بی کیفیت به طبیعت برمیگردند و آلودگی های محیطی جدید به وجود می آورند. نایلون و مواد پلاستیکی که از مواد اصلی تولید پارچه‌ صنعت فست فشن است از سوخت‌های فسیلی تهیه می‌شود. این سوخت‌ها باعث افزایش گازهای گلخانه‌ای و آلودگی آب‌ها و زمین‌های کشاورزی می‌شوند.کارگرانی که برای برندها و شرکت‌های معروف کار می‌کنند، دستمزد کمی دریافت میکنند و در محیط‌هایی مشغولبه کارند که از نظر ایمنی و رفاهی زیر حد استاندارد است. به نظر می‌رسد که می‌توان فست فشن را یکی از مصداق های برده‌داری دراین دوره دانست.

برندهای اصلی گرداننده فست فشن

بیشتر برندهایی که امروز به عنوان عنصر اصلی دنیای فست فشن هستند ، زارا یا اچ‌ اند ام(H&M) کار خود را در دهه ۱۹۵۰ در فروشگاه‌هایی کوچک شروع کرده‌اند. اچ اند ام، قدیمی‌ترین برندی است که در زمینه تولید محصولات فست فشن فعالیت می‌کند. برند های فست فشن:بنِتون (Benetton)؛فور اِوِر ۲۱ (Forever 21)؛نیو لوک (New Look)؛اچ اند ام (H&M)؛زارا(Zara)اسپریت (Esprit)؛پول اند بی‌یر (Pull & Bear)؛و… .

کپی کارهای حرفه ای

در دنیای مد قانونی برای حق کپی کردن برای طراحان لباس وجود ندارد. برند های فست فشن مانند zara، H&M، mango و… به راحتی طراحی های برند های لوکس را کپی و به تولید میکنند.به طور کلی در ایالات متحده آمریکا برای کالاهایی که “مفید” نامیده می شوند، راهی برای حفاظت از کپی شدن وجود ندارد و تولیدی  ها می توانند به راحتی طرح ها را کپی و با کیفیت بسیار پایین تر تولید کنند.

تاثیرت ناپایدار فست فشن

فست فشن به معنی تغییر سریع مد از زمان طراحی ، تولید و فروش با قیمت های پایین واصلی ترین اولویت های آن ها پایین آوردن قیمت پوشاک است

تاثیرت ناپایدار فست فشن

فست فشن به شرکت های تولید پوشاکی اتلاق می شود که با تولید سریع و سرسام آور و هم‌چنین سعی دارند به سود بیشتری برسند و شما را به مشتری دائمی خود تبدیل کنند  و این اصطلاح برای برند ها و فروشگاه هایی به کار گرفته می شود که کالکشن محصولات خود را با الهام گرفتن از سالن های مد سطح اول دنیا و لباس های اشخاص معروف، در پایین ترین کیفیت ممکن تولید می کنند

تعداد لباس های ما در مقایسه با پدربزرگ و مادر بزرگ های مان به مراتب بیشتر است . کمد لباس متنوع تر برابر با اعتماد به نفس بیشتر می باشد و این موضوع احساس خوبی را برای ما ایجاد می کند ، اما تا کنون توجه کرده اید چه چیزی ما را به خرید بیشتر تر غیب می کند؟

کیفیت پایین پوشاک یکی از اصلی ترین دلایل خرید مداوم و تجمع آن است همچنین عادت ما را نیز به خرید بیشتر می کند. این تجمع پوشاک ارزان به نوبه خود پیامدهای جدی بر سلامتی ما ، سیاره ما و زندگی کارگران تولید پوشاک دارد.

اصطلاح فست فشن یا مد سریع به اوایل دهه ۱۹۹۰ بر می گردد، زمانی که برند زارا در نیویورک افتتاح و شروع بکار کرد، نیویورک تایمز از کلمه “فست فشن” برای توصیف، سبک تولید فوق العاده سریع زارا استفاده کرد که می توانست لباس را در عرض دوهفته از طراحی های اولیه به فروشگاه انتقال بدهد.

بعدازآن، فروشندگان بسیاری مانند: H&M، ،CrewGap و تعداد زیادی از خرده فروشان با سرعت بالا، شروع به تولید لباس در کمترین زمان کردند. تمرکز همه آنها روی لباس های ترندی با قیمت مناسب بود که درنهایت در سراسر اروپا گسترش یافتند، و به مرور در دهه های ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ به بازار آمریکا نیز وارد شدند.

اگرچه همه ی این برندها بر شروع بی فروغ و صعودی درخشان تأکید دارند تشخیص اینکه چه کسی دیگری را تحت تأثیر قرار داده است دشوار است. رشد سریع و مشخصی که امروزه این برندها را تعریف می کند با اقدامات کاهش هزینه همراه است و بسیاری از این شرکت ها مایل به افشای جزییات بهره کشی در کارگاه های تولیدی شان نیستند.

هزاران سبک در تولیدات فست فشن ها وجود دارد، به طوری که زمان چرخه ی تولید لباس ها از لحظه ای که لباس ها ترند می شوند و یا در کت واک ها دیده می شوند تا لحظه ای که در قفسه های فروشگاه ها برای فروش چیده می شود بسیار کوتاه است.

تولید لباس ها در کشورهایی مانند چین، بنگلادش و… که نیروی کار بسیار ارزان است صورت می گیرد. زیرا در این کشورها کارگران با دستمزد بسیار پایین و تحت شرایطی سخت و بدون ایمنی کافی هم حاضر هستند کار کنند.

لباس های استوک ( لباس هایی که در انبارها مانده و به موقع فروش نرفته اند)، را هر چند روز یک بار برای فروش با قیمت کمتر از قبل، روانه ی فروشگاه های خود می کنند و خریداران تشویق می شوند که به خرید بروند زیرا می دانند که اگر لباس های مورد علاقه ی خود را از میان آن ها تهیه نکنند شانس خرید ارزان را از دست داده اند. جالب است بدانید در این ایده برند Zara پیشگام بوده است.

تولید کردن لباس ها با مواد اولیه ی ارزان، به طوری که پس از چند بار پوشیدن دیگر قابل استفاده نیستند و شما آن را به زباله تبدیل کرده و دوباره به خرید نیاز پیدا می کنید.

فست فشن ها با بازاریابی های حرفه ای شان انگیزه ای در شما ایجاد می کنند تا لباس های بیشتری بخرید حتی اگر به آن احتیاج نداشته باشید و به وسیله ی تبلیغات گسترده و ویترین های رنگارنگ فروشگاهی، احساس نیاز را در شما برای خرید مداوم پوشاک ایجاد می کنند.

در حالی که روند فشن با شتاب زیادی درحال حرکت و تغییر است ، فست فشن کمک می کند تا همراه با صنعت پوشاک از آخرین روند های مد با حداقل هزینه پیروی کنید . بازار هدف این صنعت گروه سنی نوجوانان و جوانان می باشد ، که اغلب اعتراف کردند که خرید های خود را بیشتر از یکی الی دوبار نپوشیده اند.

از آنجایی که در دنیای مد قانونی برای حق کپی کردن برای طراحان لباس وجود ندارد. برند های فست فشن مانند zara، H&M، mango و… به راحتی طراحی های برند های لوکس را کپی و به تولید انبوه می رسانند. به طور کلی در ایالات متحده آمریکا برای کالاهایی که “مفید” نامیده می شوند، راهی برای حفاظت از کپی شدن وجود ندارد و تولیدی ها می توانند به راحتی طرح ها را کپی و با کیفیت بسیار پایین تر تولید کنند و این روند همیشه وجود دارد و تنها ممکن است به صورت معنوی مورد انتقاد طراحان اصلی قرار بگیرد.

معرفی مداوم محصولات جدید، مصرف کنندگان را همواره برای مراجعه به فروشگاه و خرید ترغیب کرده و بر این اساس کالاهایی که دوست دارند را خرید می کنند. خرید کردن یکی از ابزار های بالا رفتن اعتماد به نفس و همچنین ایجاد حس و حال مثبت در وجود ما است . برند های فست فشن نیز دقیقا با توجه و استفاده از همین قانون نا نوشته، بر روی محصولات خود تبلیغات انجام می دهند تا مردم را به سمت مصرف گرایی بیشتر سوق دهند. فست فشن باعث می شود ظاهر جدید ، “خوش پوش” بودن یا داشتن یک کمد لباس بزرگ فقط مختص افراد ثروتمند و مشهور نباشد.

مد سریع برای فروشگاه ها و خرده فروشان نیز بسیار سود آور است زیرا لباس را مقرون به صرفه تولید می کنند و فروش بیشتر را با سود کم به فروش با کیفیت ترجیح می دهند.

استفاده از مواد ارزان قیمت و کار ضعیف از ویژگی ها منفی این صنعت می باشد . این امر می تواند دلیلی برای ذهنیت مصرف گرایان تبدیل شود تا به سمت “دور ریختن ” لباس هایشان بیشتر تشویق شوند ؛ این موضوع باعث می شود تا مصرف کننده تمایلی برای مراقبت از پوشاک خود نداشته باشد ، چون متوجه این موضوع هستند که روند بعدی تغییر نزدیک است و بزودی باید استایل خود را عوض کنند . به همین دلیل به مد سریع “مد یکبار مصرف” نیز می گویند.

وقتی از اثرات منفی این صنعت صحبت می کنیم نمی شود از تاثیرات مخرب فست فشن بر محیط زیست اشاره ای نداشته باشیم.

هم‌چنین از منفی ترین اثرات این صنعت می توان به سو استفاده از کارگرانی که در حوزه ی فست فشن فعالیت می کنند اشاره کرد،‌برند های فست فشن برای تولید محصولات شان با هزینه ای پایین تر رو به سوء استفاده از پرسنل خود می آورند که در ادامه به آن می پردازیم.

وقتی از مد سریع صحبت می کنیم نمی شود از تاثیر زیاد آن بر محیط زیست هیچ حرفی نزنیم اشکال سیستم فست فشن در این است که اغلب این پوشاک را اهدا یا بازیافت نمی کنند و به روش های مختلف در محیط زیست رها کرده و یا سوزانده می‌شوند که میتواند آسیب بسیار جدی به محیط زیست وارد کند.

سرعت تولید پوشاک رابطه ی مستقیمی با تولید ضایعات نساجی دارد. تنها در استرالیا سالانه بیشتر از ۵۰۰ هزار تن لباس در محل دفع زباله به عمر خود پایان می دهند. رها شدن لباس ها در محیط و تجزیه آن ها ممکن است تا ۲۰۰ سال زمان نیاز داشته باشد ، بنابراین محیط به مواد غیر طبیعی بیشتری آلوده می شود و تهدیدی جدی برای زندگی بشر می باشد.

از دیگر موارد زیست محیطی می توان به تاثیر مد سریع بر روی زندگی و طول عمر حیوانات اشاره کرد،اگر لباسی که مد می شود در آن از جنس چرم و یا خز های طبیعی استفاده شده باشد، کاملا تاثیر مد سریع بر روی زندگی حیوانات احساس می شود.

فشار برای کاهش هزینه ها و استفاده از رنگ های نساجی ارزان یکی دیگر از تاثیرات منفی این صنعت بر روی محیط زیست است .مواد خام ارزان قیمتی مثل الیاف های پلی استر بی کیفیت که یکی از محبوب ترین نوع پارچه می باشد ؛ از تاثیرات منفی این صنعت است،می توان به گرمایش بیشتر روی کره ی زمین و ریز فیبر هایی که هنگام شست و شو باعث افزایش پلاستیک سطح اقیانوس می‌شود اشاره کرد.

فست فشن، لباس ارزان قیمت اما شیک را توصیف می کند که به سرعت از طراحی به فروشگاه های خرده فروشی منتقل می شود تا مطابق روندها باشد، مجموعه های جدید به طور مداوم معرفی می شوند

فست فشن

خرید لباس در گذشته یک اتفاق متداول نبود و گاهی اوقات رخ می داد، مثلا وقتی فصل ها تغییر می کرد یا اندازه لباس دیگر به تن ما نمی خورد، به صورت اتفاقی چند بار در یک سال اقدام به خرید لباس می کردیم. اما از حدود ۲۰ سال پیش، چیزی در این زمینه تغییر کرده است. لباس ها ارزان تر شدند، چرخه های تمایلات افزایش پیدا کردند و خرید به یک سرگرمی تبدیل گردید.

امروزه فست فشن (fast fashion) و زنجیره های جهانی در خیابان های مهم تجاری و در هنگام خرید آنلاین به یک وجه غالب مبدل شده اند. اما فست فشن چیست و بر روی مردم، کره زمین و حیوانات چه تأثیری می گذارد؟

همه این فروشگاه ها، لباس های جذاب و مطابق با مد روز را به فروش می رسانند که شما با توجه به تغییرات مورد نظرتان می توانید آنها را خریداری نمایید، تعداد انگشت شماری از آنها را بپوشید و سپس آنها را دور بیندازید. در این حالت همه می توانند مثل فرد مشهور و مورد علاقه خودشان لباس بپوشند یا آخرین تمایلات جدید را از طریق آخرین مد روز به دست آورند.

دنیا پس از واقعه تخریب مجتمع تولیدی لباس رانا پلازا (Rana Plaza) بنگلادش در سال ۲۰۱۳ که منجر به کشته شدن بیش از هزار کارگر شد، به بررسی واقعیت این رویداد پرداخت. در این زمان مصرف کنندگان شروع به پرسیدن سوالاتی در مورد ماهیت واقعی فست فشن کردند و در مورد هزینه واقعی تی شرت های ۵ دلاری دچار تردید گردیدند. اگر شما قصد دارید تا کل این مقاله را بخوانید، باید آمادگی پذیرش جنبه های تاریک فشن فشن را داشته باشید، اما یقینا دانستن چگونگی رسیدن این صنعت به این نقطه ارزش کشف کردن را دارد.

فست فشن به عنوان لباس های ارزان قیمت و مطابق با سلیقه روز تعریف می شود که نمونه هایی از ایده های ناشی از فرهنگ افراد مشهور یا مطابق با آخرین مد روز را نشان می دهد و آنها را به پوشاک در مغازه های خیابان های مهم در حوزه تجارت در سرعتی باور نکردنی جهت برآورده کردن نیازهای مصرف کنندگان تبدیل می کند.

ایده فست فشن این است که مصرف کنندگان، جدیدترین سبک های موجود در بازار را در سریعترین زمان ممکن به دست آورند، بنابراین خریداران ممکن است آنها را در حالیکه هنوز در بالاترین سطح محبوبیت قرار دارند با شتاب زدگی رها کنند و متأسفانه اینگونه لباس ها را بعد از چند بار پوشیدن دور می اندازند.

ایده ای که پوشیدن لباس تکراری را تقویت می کند، جزء خطاهای مد به حساب می آید و اگر می خواهید تا همچنان شیک پوش بمانید، باید ظاهر خود را مطابق با آنچه که اتفاق می افتد، سازگار کنید. این مسئله بخش بزرگی از ذهنیت سمی مصرف گرایی و سرمایه داری را شکل داده است و باعث شده تا مد به یکی از آلوده کننده ترین صنایع در جهان تبدیل شود. قبل از اینکه به تغییرات ناشی از این رویداد بپردازیم، تاریخچه این صنعت را بررسی می کنیم.

برای درک چگونگی متولد شدن فست فشن، باید کمی به عقب باز گردیم. سرعت مد قبل از دهه ۱۸۰۰ میلادی آهسته بود. انسان منابعی از مواد خودش مانند پشم یا چرم را در اختیار داشت، آنها را آماده سازی و سپس می بافت و به لباس های مورد نظرش تبدیل می کرد. اما انقلاب صنعتی باعث معرفی فناوری جدیدی مانند چرخ خیاطی گردید که تولید لباس ها را آسان تر، سریعتر و ارزان تر کرد. کارگاه های تولید کننده لباس جهت فراهم کردن پوشاک برای طبقات متوسط پدیدار شدند.

بسیاری از این کارگاه های تولید کننده لباس از گروه های کارگری پوشاک یا کارگران خانگی استفاده می کردند. در همین زمان بود که کارگاه های بهره کشی (در این کارگاه ها، کارگران را در شرایط بد استثمار می کردند) همراه با بعضی از مسائل ایمنی آشنا به وجود آمدند. اولین فاجعه عمده کارخانه پوشاک به آتش سوزی کارخانه بلوز تری انگل (Triangle Shirtwaist) نیویورک در سال ۱۹۱۱ بر می گردد. این آتش سوزی باعث کشته شدن ۱۴۶ کارگر پوشاک که عمدتا زنان جوان مهاجر بودند، شد.

جوانان تا دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ میلادی به دنبال ایجاد گرایشات جدید بودند و لباس به شکلی از بیانگری شخصی تبدیل شده بود، اما هنوز هم تمایزی بین های فشن (مد سطح بالا = high fashion) و های استریت (خیابان های مهم شهر در حوزه کسب و کار = high street) وجود داشت. در اواخر دهه ۱۹۹۰ میلادی و اوایل قرن بیستم، مد کم هزینه به بالاترین سطح خود رسید.

خرید آنلاین به محبوبیت زیادی دست پیدا کرد و بسیاری از خرده فروشان فست فشن از جمله اچ اند ام (H&M)، زارا (Zara) و تاپ شاپ (Topshop) توانستند تا خیابان های مهم حوزه مد را به تصرف خود درآورند. این برندها، ظاهر و المان های طراحی را از خانه های مد سطح بالا گرفتند و آنها را سریعتر و ارزانتر دوباره تولید نمودند. اکنون با توجه به اینکه هر کسی می تواند لباس های مورد علاقه خود را خریداری نماید، راحت تر می توان چگونگی ایجاد شدن این پدیده را درک کرد.

تولید در کشورهایی که نیروی کار در آنها ارزان است و از کارگران با دستمزدهای پایین بدون حقوق و ایمنی کافی کار می کشند و همچنین زنجیره های تأمین پیچیده که از شفافیت پایینی برخوردار هستند.

مقادیر محدود یک پوشاک خاص (پیشگام این ایده شرکت زارا بوده است). با عرضه لباس های جدید در چند روز اول در فروشگاه، خریداران میدانند که اگر چیزی را که دوست دارند سریع نخرند، به احتمال زیاد شانس خرید آن را از دست خواهند داد.

مواد ارزان و باکیفیت پایین که باعث می شود تا لباس بعد از تنها چند بار پوشیدن از بین برود و دور انداخته شود.

تأثیر فست فشن بر روی کره زمین عظیم است. فشار برای کاهش هزینه ها و افزایش سرعت تولید به معنای این است که نگرانی های زیست محیطی به احتمال زیاد بی مورد نبوده است. تأثیر منفی فست فشن به استفاده از رنگ های منسوج سمی و ارزان قیمت مربوط می شود که باعث شده تا صنعت مد به دومین آلوده کننده بزرگ آب تمیز پس از کشاورزی تبدیل گردد.

به همین دلیل سازمان صلح سبز (Greenpeace) در طی چند سال گذشته از طریق کمپین های سمیت زدایی مد (detoxing fashion)، برندها را برای حذف مواد شیمیایی خطرناک در طول زنجیره های تأمین تحت فشار قرار داده است.

منسوجات ارزان قیمت نیز تأثیر فست فشن را افزایش می دهند. پلی استر یکی از محبوب ترین پارچه ها به شمار می آید. این ماده از طریق سوخت های فسیلی حاصل می گردد که موجب گرمایش جهانی کره زمین می شود و می تواند میکرو الیاف را منتشر کند. بنابراین وقتی پارچه های پلی استری شسته می شوند، این میکرو الیاف به افزایش سطح پلاستیک در اقیانوس ها منجر می گردند.

اما حتی پارچه های طبیعی نیز در سطح تقاضای فست فشن می توانند یک مشکل به حساب آیند. پنبه معمولی و سنتی به مقادیر عظیمی از آب و آفت کش ها در کشورهای در حال توسعه نیاز دارد. این موضوع احتمال خطر خشکسالی را بالا می برد و تنش های آبی زیادی را به وجود می آورد. همچنین برای دستیابی به منابع بین شرکت ها و جوامع محلی، رقابت ایجاد می گردد.

سرعت و تقاضای ثابت نشان می دهد که در مورد سایر حوزه های زیست محیطی از جمله پاکسازی زمین، تنوع زیستی و کیفیت خاک نیز نگرانی های وجود دارد. فرآوری چرم نیز بر روی محیط زیست تأثیر می گذارد، به گونه ای که برای هر ۹۰۰ کیلوگرم پوست دباغی شده دام، ۳۰۰ کیلوگرم مواد شیمیایی اضافه می گردد.

وقتی سرعت تولید پوشاک افزایش پیدا می کند، می توان انتظار داشت که لباس ها با سرعت بیشتری توسط مصرف کنندگان دور انداخته شوند، در این حالت مقادیر عظیمی از ضایعات منسوج تولید می گردد. تنها در استرالیا هر سال بیش از ۵۰۰ میلیون کیلو لباس به درد نخور به محل های دفن زباله وارد می شود.
علاوه بر مشکلات زیست محیطی، فست فشن بر روی انسان ها نیز تأثیر دارد.

مشخص گردیده است که فست فشن بر روی کارگران حوزه پوشاک که در محیط های خطرناک با دستمزدهای پایین و بدون برخورداری از حقوق اولیه انسانی کار می‌کنند نیز تأثیر می گذارد.‌پایینتر از زنجیره تأمین، کشاورزانی وجود دارند که ممکن است در حین کار با مواد شیمیایی دچار آسیب های جسمی و روحی شوند که این موضوع در مستند The True Cost نشان داده شده است.

حیوانات نیز توسط فست فشن تحت تأثیر قرار می گیرند؛ این تأثیر از طریق رنگ های سمی که در منابع آبی منتشر می گردند و میکرو الیافی که اغلب توسط موجودات ریز اقیانوس ها قورت داده می شوند، خود را نشان می دهد. وقتی تولید کنندگان از دام ها برای تولید چرم و خز استفاده می کنند، رفاه حیوانات را با خطر رو به رو می سازند.

رسوایی های اخلاقی زیادی در طول این سال ها پیش آمده است که افراد شیاد اقدام به فروش خز واقعی از جمله خز گربه و سگ به جای خز فاکس (faux fur) به خریداران ناآگاه کرده اند. واقعیت این است که در محیط های زندگی به اندازه ای خز واقعی تحت شرایط بد تولید می گردد که تولید و خریداری کردن آنها از چرم فاکس ارزان تر تمام می شود.

در نهایت فست فشن می تواند بر خود مصرف کنندگان نیز تأثیر ایجاد نماید؛ مصرف کنندگان به دلیل هم از مد افتادگی تولیدات و هم سرعتی که در آن گرایشات به وجود می آید، به فرهنگ دور انداختن تشویق می شوند. فست فشن ما رو متقاعد می کند که به خرید بیشتری برای شیک پوش بودن نیاز داریم و یک حس ثابت از نیاز و نارضایتی نهایی را در ما نهادینه می کند. این گرایشات به دلیل عدم رعایت مالکیت معنوی مورد انتقاد قرار گرفته اند، به گونه ای که بعضی از طراحان ادعا کرده اند که طرحشان به صورت غیرقانونی توسط خرده فروشان به تولید انبوه رسیده است.

بسیاری از خرده فروشانی که ما امروزه آنها را به عنوان بزرگترین بازیگران فست فشن می شناسیم (مثل زارا و اچ اند ام)، مغازه های کوچکی بودند که از حدود سال ۱۹۵۰ میلادی در اروپا کار خود را شروع کردند. قدیمی ترین فست فشن دنیا، اچ اند ام است که تحت نام Hennes در سال ۱۹۴۷ در سوئد افتتاح گردید، سپس در سال ۱۹۷۶ به لندن گسترش یافت و قبل از شروع قرن بیستم وارد بازار ایالات متحده گردید.

فعالیت های این برند توسط شرکت زارا (Zara) دنبال شد. زارا اولین مغازه خود را در سال ۱۹۷۵ در شمال اسپانیا دایر نمود. وقتیکه اولین شعبه زارا در اوایل دهه ۱۹۹۰ میلادی در نیویورک راه اندازی شد، مردم برای اولین بار با اصطلاح فست فشن آشنا شدند. نیویورک تایمز (New York Times) با انتشار مقاله ای به توصیف ماموریت زارا پرداخت. در این مقاله عنوان شد که برای یک پوشاک از مرحله طراحی تا فروخته شدن در فروشگاه تنها به ۱۵ روز زمان نیاز است.

از دیگر نام های بزرگ امروزی فست فشن می توان به UNIQLO، گپ ، پریماک و تاپ شاپ اشاره کرد، اما هر چند که این برندها زمانی به عنوان ارزان قیمت ترین توزیع کننده ها شناخته می شدند، اما در حال حاضر حتی جایگزین های سریعتر و ارزان تری مانند Missguided، فوراور ۲۱ زافول Zaful ،‌Boohoo  و‌Fashion Nova نیز وجود دارند. خوشبختانه جایگزین هایی که به مباحث اخلاقی توجه دارند نیز پدیدار شده اند که به حمایت شما نیازمند هستند.

از آنجاییکه تعداد زیادی از مصرف کنندگان، خواهان هزینه واقعی در صنعت مد به خصوص در بخش فست فشن بوده اند، به همین خاطر شاهد رشد تعدادی از خرده فروشی ها که نوآوری های پایدار و اخلاقی مد مثل طرح های بازیافت در خود فروشگاه را معرفی کرده اند، بوده ایم. این طرح ها به مصرف کنندگان اجازه می دهند تا وسایل به دردنخور خودشان را در سطل های مخصوص فروشگاه های برندها بیندازند.

اما مشخص گردیده است که فقط ۱/۰ درصد از همه لباس های جمع آوری شده توسط خیرین و برنامه های استفاده مجدد به الیاف نساجی جدید بازیافت می گردد.

مشکل اصلی مربوط به فست فشن به سرعت تولیدات آن بر می گردد که فشار مضاعفی را بر روی مردم و محیط زیست تحمیل می کند. بازیافت کردن و محدوده های کوچک سازگار با محیط زیست یا لباس وگان (وقتی فقط برای سبزشویی نیستند) برای مقابله با فرهنگ دور انداختن، ضایعات، فشار بر روی منابع طبیعی و شمار دیگری از مسائل ایجاد شده توسط فست فشن کافی نیستند. کل سیستم به تغییر کردن نیاز دارد.

ما شاهد روی دادن بعضی از تغییرات در صنعت مد بوده ایم. اکنون در سالگرد فاجعه رانا پلازا، هفته انقلاب مد (Fashion Revolution) برگزار می شود که مردم در سراسر جهان، پرسش “چه کسی لباس من را تولید کرده است” را مطرح می کنند. انقلاب مد عنوان کرده است که ما نمی خواهیم لباس هایمان موجب سوء استفاده از مردم یا تخریب کره زمین شود.

محرک های اقتصادی آینده شاید نتوانند مشکلات و خطاهای فست فشن را توسط نسل های جوانتر جبران نمایند. بعضی اعتقاد دارند که این نسل برای مصرف گرایی بدون فکر به اندازه کافی از نظر ذهنی رشد کرده است تا تولید کنندگان را مجبور به رعایت مسائل اخلاقی کند.

تمایل زیادی برای حرکت به سمت یک مدل چرخشی تولید منسوجات به وجود آمده است که در هر کجا و هر مکان تا حد ممکن می توان مواد را مورد استفاده مجدد قرار داد. در سال ۲۰۱۸، هم نسخه استرالیایی مجله وگ  و هم مجله ال  بریتانیا، تمام نسخه های مجلات خودشان را به مد پایدار اختصاص دادند. این روند هر سال با نام های بزرگتر و بیشتری ادامه پیدا می کند.

فست فشن و اسلو فشن دو مفهوم متضاد با یکدیگر هستند و چه تاثیرات باورنکردنی و زیادی روی استایل و پوشش ما گذاشته اند

فست فشن و اسلو فشن مفاهیمی متضاد و مهم در صنعت مد و فشن هستند.در این مقاله به معرفی، ویژگی ها و تفاوت این دو مفهوم پرداخته ایم. با ما همراه باشید.

فست فشن و مسابقه ی سرعت سرسام آور

این سبک از تولید پوشاک در جریان انقلاب صنعتی و اوایل سال ۲۰۰۰ شکل گرفت‌.آیتم های تولید شده عموماً قیمت چندانی ندارند،به آسانی در فروشگاه های زنجیره ای قابل خرید هستند و سود قابل توجهی را نصیب کارخانه ها می کنند.

طراحان آثار خود را از افراد مشهور و برندهای پوشاک بزرگ الهام می گیرند و با اعمال تغییرات اندکی آنها را به تولید انبوه می رسانند.این محصولات به همان سرعتی که به فروشگاه ها ارسال میشوند دور انداخته میشوند.

اثر فست فشن بر محیط زیست

پلی استر یکی از پر استفاده ترین مواد اولیه در این صنعت است که تاثیرات بسیاری روی آلودگی هوا دارد.فشار برای کاهش هزینه ها موجب استفاده از مواد اولیه ی ارزان و مضر برای محیط زیست شده است.

شعار کمپانی های fast fashion: تولید،تولید و تولید!!!

در فست فشن تولید کننده ها به جای تلاش برای طراحی های ارزشمند به تنها چیزی که فکر می کنند تولید کردن است.این کمپانی ها هیچگاه از ترند ها و سلبریتی ها عقب نمی مانند و سعی می کنند با آپدیت بودن دایمی خودشان را مطرح کنند.بنابراین خلاقیت کارشان کاهش پیدا می کند.

ویژگی های اساسی fast fashion چیست؟

• فاصله ی زمانی بسیار کم بین پوشاکی که در رسانه نمایش داده می شود و عرضه ی آن به فروشگاه ها‌
• تنوع بسیار زیاد محصولات
• استفاده از نیروی کار با دستمزد پایین
• تعداد محدود از یک محصول یا عرضه ی آن در یک زمان محدود زیرا خریدار می پندارد که اگر به سرعت آن را نخرد تمام می شود.
• سطح کیفیت پایین ،طراحی ضعیف و استفاده از مواد اولیه ی بی کیفیت.

به همین علت این محصولات بعد از چند بار استفاده شروع به خراب شدن می کنند.از مشهور ترین برند های تولید کننده ی فست فشن می توان به : زارا(zara)،اچ اند ام(h&m)، نیولوک(new look)، اسپریت(sprit)، و فور اور ۲۱(forever 21) اشاره کرد.

اسلو فشن در مقابل فست فشن

اسلو فشن جنبشی بود که برای کنار گذاشتن فست فشن و با شبیه سازی مثال فست فود در مقابل اسلو فود مطرح شد .تمرکز اصلی آن بر روی کیفیت خوب محیط زیست پاک و انصاف بین مشتری و فروشنده است.پیدایش اسلو فشن توسط کیت فشلر در مجله ی اکونومیک اتفاق افتاد.

او در مقاله ای با مقایسه ی اسلو فود و مد پایدار به این نتیجه رسید که اسلو فشن هم می تواند مانند اسلو فود لذت استفاده از محصولات را افزایش دهد و سلیقه و دید مخاطبان را جهت بخشد.

اصول مهم در اسلو فشن

اصول اولیه ی اسلوفشن می تواند مواردی مانند خرید لباس های قدیمی اما با کیفیت،طراحی مجدد لباس های کهنه، خرید از فروشگاه های کوچک و طراحی اکسسوری در منزل باشد.برخلاف فست فشن ،تولید محصول در اسلو فشن با تضمین کیفیت و دوام بالا صورت می گیرد .به طوری که مشتریان می توانند آن را در تمام سال استفاده کنند بدون اینکه از مد بیفتد.
این محصولات در فروشگاه های کوچک فروخته می شوند و برای آنها حراجی برگزار نمی شود.طراحی ها در اسلوفشن با عشق و علاقه رقم می خورد و عمیقاً به نیاز های مصرف کننده پاسخ می دهد.

ویژگی های اسلوفشن چیست؟

• استفاده از مواد اولیه با کیفیت بالا
• استفاده از نیروی کار محلی
• محدود بودن محصولات و عدم تولید بیش از حد
• عدم امکان دسترسی در فروشگاه های زنجیره ای
• تمرکز همیشگی به پاکیزگی محیط زیست و استفاده نکردن از مواد شیمیایی مضر

آمورورت، اورلین و آییلین فیش جز برندهای بزرگ اسلوفشن هستند.

اکنون بعد از مقایسه ی جامع این دو رقیب وقت آن رسیده که تصمیمتان را بگیرید.اگر مایل به استفاده از محصولات مرغوب و پرکاربرد هستید پیشنهاد ما اسلوفشن است.برای این کار شما باید کمتر خرید کنید اما محصولات هوشنمندانه ای را انتخاب کنید که مدت زمان طولانی تری قابل استفاده باشد.