با بنگلادش و تغییر رویه در مد (2022)

Immago و صنعت پوشاک بنگلادش

اگرچه از نظر اندازه کوچکتر از همسایگان خود است، اما صنعت پوشاک بنگلادش یکی از بزرگترین صنایع در جهان است. Immago مفتخر است که در این کشور پرتلاش و پرتلاش پایگاه دارد

صنعت بنگلادش امروز
برای کشوری که تنها 50 سال پیش استقلال پیدا کرد، بنگلادش در صنعت پوشاک عملکرد بسیار خوبی داشته است.

در واقع، از نظر صادرات پوشاک پس از چین در رتبه دوم قرار دارد و صنعت پوشاک آماده (RMG) 84 درصد از صادرات بنگلادش را به خود اختصاص داده است.

صنعت پوشاک در بنگلادش در دهه 1980 آغاز شد و عملا تنها توسط یک مرد به نام نورول کوادر خان آغاز شد.

خان چشم‌اندازی داشت که چگونه کشور را متحول کند، و در سال 1978، 130 کارآموز را به کره جنوبی فرستاد، جایی که آنها نحوه تولید لباس‌های آماده را یاد گرفتند. هنگامی که آن کارآموزان بازگشتند، او Desh Garments را راه اندازی کرد، که توسط کارآفرینان دیگری که همچنین کارخانه های پوشاک راه اندازی کردند، از نزدیک دنبال شد.

در آن سال، 1978، صادرات پوشاک بالغ بر 10000 دلار بود. در سال مالی 2018-19، مجموع آنها بیش از 34 میلیارد دلار بود

امروزه این کشور حدود 3500 کارخانه نساجی دارد که به 167 کارخانه صادر می کند

کشورهای سراسر جهان

بلاهایی که منجر به تغییر شد
رونق پوشاک بنگلادش در دهه گذشته را می توان در دو حادثه وحشتناک در سال های 2012 و 2013 دنبال کرد که صنعت این کشور را برای همیشه تغییر داد.

در 24 نوامبر 2012، آتش سوزی در کارخانه در کارخانه مد تزرین در منطقه آشولیا در حومه داکا رخ داد. حداقل 117 نفر در این آتش سوزی کشته شدند و بیش از 200 نفر مجروح شدند که آن را به مرگبارترین آتش سوزی کارخانه در تاریخ کشور تبدیل کرد.

آوریل سال بعد یک ساختمان تجاری هشت طبقه به نام رانا پلازا فروریخت. جستجو برای یافتن مردگان سه هفته بعد با تلفات 1134 نفر به پایان رسید – این مرگبارترین فاجعه کارخانه پوشاک در تاریخ و مرگبارترین حادثه صنعتی در تاریخ بنگلادش بود.

این دو فاجعه مشکلات گسترده در شرایط کار در کشور را برجسته کرد و برخی از خریداران بین المللی را وادار کرد که منابع خود را از بنگلادش متوقف کنند و در نتیجه ایالات متحده از توافقنامه تعرفه ترجیحی خود خارج شد.

این امر منجر به بازنگری کامل قوانین ایمنی و بهداشت صنعت شد و بخش RMG در شفافیت و مسئولیت پذیری پیشتاز شد.

این اقدامات باعث تعطیلی صدها کارخانه ناامن و سطح پایین شد و به بازیابی جذابیت بنگلادش در بازار جهانی پوشاک کمک کرد و منجر به یک دهه رشد سریع شد.

همه گیری
متأسفانه، این رشد به دلیل بیماری همه گیر متوقف شد

قرنطینه جهانی باعث کاهش سفارش، لغو، تاخیر پرداخت و مذاکره مجدد در مورد شرایط شد. بسیاری از کارخانه‌های کوچک‌تر و با بودجه کمتر درهای خود را برای همیشه بسته‌اند زیرا کووید-19 جان و معیشت کارگران بنگلادشی را تهدید می‌کند.

به عنوان دومین صادرکننده بزرگ پوشاک، وقتی دنیا متوقف شد، این کشور ضربه سختی خورد. ارزش صادرات RMG بنگلادش در سال اول همه‌گیری 17 درصد کاهش یافت که نشان‌دهنده زیان درآمدی بالغ بر 6 میلیارد دلار است.

پایداری
خبر خوب این است که بنگلادش در حال بازگشت است و آنها همچنین در زمینه پایداری پیشرو هستند

این کشور اکنون میزبان بیشترین کارخانه های سبز در زمینه انرژی و طراحی محیطی (LEED) در جهان است.

این کارخانه های جدید از پنل های خورشیدی استفاده می کنند، مصرف آب را کاهش می دهند و زباله ها را بازیافت می کنند. هدف تغییر به اقتصاد دایره ای، کاهش ردپای کربن در صنعت است