بیایید مد دایره ای بسازیم

پوشاک مانند غذا و سرپناه نیاز اساسی و اساسی زندگی روزمره است. بخش نساجی و پوشاک نیز سهم عمده ای در اقتصاد جهانی دارد. با این حال، این صنعت در یک مدل خطی در حال رشد است و به طور پایدار برای جهان مناسب نیست. اصول اقتصاد دایره ای باید در این بخش اعمال شود. سه حوزه اصلی وجود دارد که برای دستیابی به آن نیاز به توجه دارند. اینها هستند:

1. افزایش استفاده از لباس با پیاده سازی مدل های جدید کسب و کار.
2. ورودی مواد و انرژی که پاک و قابل تجدید هستند
3. راه حل طراحی با هدف بازیافت

بخش نساجی و پوشاک یک صنعت 1.3 تریلیون دلاری است. برای 300 میلیون نفر در کل زنجیره تامین اشتغال ایجاد می کند. طبق گزارش بنیاد الن ماکارتور، 60 درصد از تولید نساجی را پوشاک تشکیل می دهد. این گزارش حاکی از آن است که در حال حاضر حدود دو برابر حجم تولید پوشاک در مقایسه با 15 سال پیش است. علاوه بر این، استفاده از این لباس ها 40 درصد کاهش یافته است. این به دلیل رشد تولیدات پوشاک فست مد است که طول عمر کمتر، تعداد کلکسیون های سالانه بیشتر و ارزان تر است.

این گزارش مدعی است که انتقال صنعت نساجی و پوشاک به اقتصاد دورانی می‌تواند فرصتی با ارزش اقتصادی حدود 560 میلیارد دلار به همراه داشته باشد. این امر به مدل های کسب و کار جدید و همکاری همه ذینفعان در زنجیره تامین نیاز دارد.

مدل فعلی صنعت نساجی و پوشاک با چالش های متعددی روبرو است. این با استفاده ناکافی گسترده از پوشاک آغاز می شود. این نرخ در کشورهای کم درآمد بیشتر است. با این حال، در کشورهای با درآمد بالاتر، نرخ کاهش می یابد. به عنوان مثال، در ایالات متحده، این نرخ یک چهارم میانگین جهانی است. برآوردها نشان می دهد که ارزش 460 میلیارد دلاری از بین می رود زیرا مصرف کنندگان لباس هایی را که هنوز پوشیدنی هستند دور می ریزند. درصدی از لباس ها پس از هفت تا هشت بار پوشیدن دور ریخته می شود.

ردپای کربن این بخش نیز بسیار بالاست. این صنعت بیشتر به منابع تجدیدناپذیر وابسته است. سالانه حدود 98 میلیون تن منابع مورد نیاز است. این شامل روغن هایی برای تولید الیاف مصنوعی، کودها و آفت کش ها برای تولید پنبه و مواد شیمیایی برای رنگرزی و تکمیل پارچه ها است. این وابستگی، علاوه بر میزان کم استفاده و سطوح پایین بازیافت، فشار زیادی را بر محیط زیست و منابع آن وارد می کند. آلودگی ناشی از این بخش نیز راه را برای افزایش دمای 2 درجه سانتی گراد تا سال 2050 هموار می کند.

بنابراین، مهم است که صنعت نساجی و پوشاک به یک مدل دایره ای کسب و کار تبدیل شود. بنیاد الن ماکارتور در گزارش خود از اقتصاد نساجی جدید چشم اندازی را پیشنهاد می کند که با اصول اقتصاد دایره ای مطابقت دارد. این مدل های کسب و کار ترمیم کننده و احیا کننده هستند که به نوبه خود باید برای تجارت، جامعه و محیط زیست مفید باشند. هدف این سیستم حفظ پوشاک، منسوجات و الیاف در بالاترین ارزش خود در مرحله استفاده است. این لباس ها باید پس از پایان عمر بالقوه دوباره وارد اقتصاد شوند و هرگز به زباله تبدیل نشوند. این مدل بر اساس سه ناحیه فوکوس است که قبلاً بحث شد و در تصویر زیر نشان داده شده است.