در حالی که فناوری در دهه اول قرن بیستم پیشرفت زیادی کرد، مد تا حد زیادی همانطور باقی ماند. تغییرات ظریفی در ظاهر لباس زنان رخ داد تا اینکه در اواخر دهه ۱۹۱۰ پیراهن های راسته و یکدست ظهور کردند. تور و سایر تزئینات از موارد اصلی در استایل زنان در آن زمان بودند.
مد برای زنان در دهه اول قرن بیستم تا حد زیادی از مد قرن قبل پیروی می کرد. ساده سازی و راحت تر بودن لباس که مد قرن بیستم را تعریف می کند تا اواخر این دهه ظهور نکرد. در عوض، لباس های بلند، اندام های شکل داده شده با کرست ها و تزئینات فاخر و خودنمایانه بر مد زنان در طول ده سال اول قرن حاکم بود.
مد در مدت زیادی در این دهه تحت سلطه اندام شکل S بود که خانم ها با استفاده از کرست جدیدی به اسم “سلامتی” به بدنشان فرمی همچون حرف S می دادند. این کرست برای جلوگیری از وارد آمدن فشار به شکم، بالا تنه را به جلو و پایین تنه را به عقب می راند. در اندام S تاکید بر نمایش بدن به شکل حرف S انگلیسی با کمری بسیار باریک بود.
بالاتنه لباس های شب در اوایل دهه ۱۹۰۰ حالت افتاده و شل داشتند و از پارچه های اضافی و بیشتر بر افتاده تر نشان دادن این قسمت استفاده می کردند. آستین ها حالتی دراماتیک داشتند و با استفاده از زیرپیراهن هایی که پشتشان را صاف نگه می داشت جلوی بدن رو صاف و یکنواخت میکرد این تاثیر را دوچندان می کردند.
در این دوره با لباس های روز که بدن را از گردن تا پایین پا و آستین های بلندی که بازوها را کامل می پوشاند، بر عفت تأکید می کردند. دامن ها, زنگوله ای شکل بودند و تور یک تزئین محبوب برای دامن بود و برای کسانی که توانایی خرید تور نداشتند قلاب دوزی ایرلندی ، جایگزین خوبی بود. پارچه های نفیس ابریشمی و ساتن از گزینه های محبوب بودند. رنگ لباس ها در این دوره روشن و ملایم ولی با تزیینات زیادی همراه بودند.
لباس شب هم تا حد زیادی از همین مدل پیروی می کرد ، اگرچه این لباس ها یقه باز و آستین های کوتاه تری داشتند اما پوشیدن دستکش بلند، کوتاهی طول آستین را جبران می کرد.
لباس شب ابریشمی طراحی ژان فیلیپ وورث – ۱۹۰۵ , محل نگهداری: نیویورک ,موزه بروکلین
در حالی که زنان ثروتمند از سبک های تزئین شده دهه ۱۹۰۰ استفاده می کردند، بسیاری از زنان مشغول کار در خارج از خانه بودند. این زنان برای پوشیدن به لباس های عملی تری احتیاج داشتند و به سراغ دوخت های سفارشی رفتند. این کت ها در اواخر دهه ۱۸۰۰ معرفی شدند و در دهه ۱۹۰۰, هم زنان ثروتمند و هم زنانی که کار می کردند این لباس ها را به تن می کردند. این لباس ها به زنان اجازه می داد تا تنها بلوز و در واقع بخش بالاتنه لباسشان رو عوض کنند و از یک دامن ثابت استفاده کنند که یک روش اقتصادی برای شیک پوش بودن است.
در حالی که مد غالب بر تزیین لباس های روز و شب تمرکز داشت زنان بر اهمیت پوشیدن لباس بر حسب مورد استفاده از لباس تاکید داشتند.
در این دوره ورزش های مختلف مانند گلف ، تنیس ، دوچرخه سواری و اتومبیلرانی که سبک های لباس پوشیدن خودشان را دارند وارد مد می شوند. نمونه ای از لباس سوارکاری انگلیسی را در شکل زیر مشاهده می کنید.
با پیشرفت این دهه ، مد به سمت راحت تر بودن لباس ها پیش رفت. شکل سفت و سخت استایل S که در اوایل دهه محبوب بود به تدریج به یک شکل طبیعی تر تبدیل شد.
بلوزها با بالاتنه ها ی آویزان , آستین های بزرگ و گشاد و دامن ها باریک تر شدند. دور کمر بالاتر قرار گرفت و لباس های راسته که در دو دهه آینده محبوب می شوند شروع به ظهور کردند.
هیچ محصولی در سبد خرید نیست. 
Persian 
English