مدر در قرن ۱۲ متولد شد. دوخت پیش از رنسانس در اروپا وجود داشته است. زمانی که بزرگداشت دنیای طبیعی در علم, فلسفه و هنر توجه را به اندام انسان معطوف می کرد. پیراهن های بلند دورپیچ برای تناسب بیشتر با اندام به چندین تکه تقسیم شدند و این تکه ها الگوهایی را در ذهن پرورش داد که برای خلق لباس های جدا از هم, برای پوشاندن بالا تنه و پایین استفاده شد. پیدایش دوخت, مد را متولد کرد.

مد از ایده ها متولد شد!

یک پیراهن ساده یا تی شرت می تواند بدون یک مفهوم پایه ای (کانسپت) خلق شود اما یک مجموعه ی کامل به این مفهوم نیاز دارد. یک مجموعه ی مد باید از ایده ای الهام بگیرد که از واقعیت مادی فراتر رفته و بر اساس گرایش به هنر, زندگی, زیبایی,اجتماع, سیاست و شخص بوده و به آنها بپردازد. برای مثال دوخت های نرم و آراسته ی جورجیو آرمانی از ایده ی خاصی نشات گرفته است.

ایده ی آن واکنشی بود به ظهور کسب و کارهای جدید و مدل های تجاری غیر رسمی دهه ی ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰, که در نهایت به پیمودن راهی به سوی جمعه های غیر رسمی (جنبشی که پوشیدن لباس های راحت و ارزان را در محیط کار معمول کرد) انجامید.

مد شاخص فرهنگ است

مد واکنشی به فرهنگ است, البته شیوه ی واکنش به آن غیر قابل پیش بینی است. وقتی آمندمنت در قرن ۱۹ حق رای را به زنان اعطا کرد, زنان موهایشان را کوتاه کردند و قد دامن هایشان را تا زانو بالا بردند. اما در طول رکود بزرگ اقتصادی جهان, زمانی که انتظار می رفت که محافظه کاران بر سر کار بیایند, افسون مد با روی کار آمدن بازیگران زن عصر طلایی هالیوود از جمله مارلین دیتریش, گینگر راجرز و ژآن هارلو در دهه ی ۱۹۸۰ شدت پیدا کرد. هنگامی که بسیاری از زنان برای اولین بار به مقام های حرفه ای در مشاغل وارد شدند, اپل ها در لباس های زنانه برای ایجاد ظاهری قوی تر ظهور کرد. کمی بعد در مد مردان هم اپل های اغراق شده پدیدار شد.

مد زنان هر روز تغییر میکند اما مد مردان هر چند سده عوض می شود

در غرب تا قبل از عصر مدرن, مد مردان و زنان به یک نسبت تغییر می کرد. هنگامی که روشنگری تساوی همه انسان ها را اعلام کرد, نیاز به مد برای مشخص کردن درجه ی اجتماعی چیزی بی اثر بود. علاوه بر این, استاندارد یونیفرم های ارتش به این معنی بود که مردان زین پس با لباس های خودشان به جنگ نمی روند. نظامی ها لباس های هم شکلی می پوشیدند که بیشتر روی راحتی تاکید داشت. کت و شلوارهای مردانه به عنوان بزرگترین هواداران برابری اجتماعی در قرن ۱۹ ظاهر شدند و از آن موقع این رویه به میزان اندکی تغییر کرده است.

مد شرح و تفسیر است

مد فقط لباس زیبا نیست بلکه شرح و تفسیری مرتبط را در مورد پوشنده, آنچه دیگران می پوشند, مدهایی که می آیند و میروند, بدن انسان و فرهنگ به دنبال دارد. به طور کلی مد دوام چندانی ندارد و زودگذر است چون هنگامی که شرح یک مد توسط همه فهمیده شد, گفتگوها دیگر از آن گذر می کند. به همین دلیل هنگامی که یک سبک دوباره احیا می شود,  چیزی متفاوت در مورد آن به وجود می آید. دامن روی زانو, چین دار می شود. دامن شیپوری به جای کفش پاشنه بلند با کفش تخت و کت یقه نازک به جای بلوز سفید با بلوزهایی در رنگ های اصلی پوشیده می شود. گفتگو به موضوعی آشنا برگشته است که در عین حال حرف های جدیدی برای گفتن دارد.

شرح مد به این معناست که می توان خوش لباس بود بدون اینکه طبق مد رفتار کرد, یا حتی خیلی بد لباس پوشید اما مدگرا بود.

برگرفته از: آلفردو کابررا, ۱۰۱ چیزی که در مدرسه مد آموختم , ترجمه پرند طاهری, انتشارات کتاب وارش

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

بستن
بستن
ورود
بستن
سبد خرید (0)

هیچ محصولی در سبد خرید نیست. هیچ محصولی در سبد خرید نیست.





fa_IRPersian