سبک شناسی-روکوکو

سبک شناسی(روکوکو)

روکوکو سبکی است که با رشد طبقه متوسط اروپا از ابتذای قرن 18 به وجود آمد و خاستگاه آن فرانسه بود که طی سده 18 کل اروپا را فرا گرفت. این سبک در ادامه باروک و در واقع به عنوان واکنشی علیه شکوه و جلال افراطی آن در کاخ‌ها پدید آمد .از بارزترین نمونه لباس شب به سبک روکوکو، پیراهنی فرانسوی بود. که این لباس تکامل لباس شب کیسه‌ای یا رب ولانت که در سبک باروک به آن اشاره کردیم بود، اما تفاوت آن در این بود که به جای اینکه مستقیما از سرشانه‌ها پایین بیفتد، از هر دو طرف درزهای پشت، دو برابر پیلی میخورد تا پشت لباس آزاد باشد. کرست جلو کاملا قالب بدن و دارای شکلی وی مانند، و کلفت و پهن نیز بود که یک سینه‌بند تکه‌دوزی شده سفت و سه گوش به ن چسبیده بود.  چنین طرحی به لباس ظاهری برای دکولته کردن یقه و بازگذاشتن آن داده بود. و با تزئینات گران و باشکوهی به آن ظاهر زیبایی بخشیده بود و در تزئینات از لایه‌ای روبان (اشل  یا echelle) یا برودریدوزی مجلل استفاده کرده بودند. لباس‌های سبک روکوکو، در قسمت جلو روپیراهنی به صورت چاک‌دار طراحی شده بود تا زیردامنی که از همان پارچه طراحی و با همان تکه‌ها تزئین شده بود دیده شود.برای آنکه کمرها باریک و دامن‌ها گشاد به نظر بیایند، از کرست و ژوپن ( زیردامنی) استفاده می‌کردند. ژوپن، که به سبد ترجمه میشود شکلی از زیرپیراهنی تاشو و چسبان بود که به دامن فرم می‌داد. و در حدود سال 1720 برای اولین بار رواج یافت و تا 1770 که گرایش به ناتورالیسم به معنا چشم‌پوشی از چیزهای غیرطبیعی و غیر ضروری بود از آن استفاده میکردند.

این الگو در حقیقت تفاوت آنچنانی با سبک باروک نداشت و تنها تفاوت این دو باهم در جزئیات سطحی و ظاهری بود که روکوکورا تاحدودی از باروک متمایز ساخته است. والان‌های توری لطیف و سبک کار دست یا آنگژانت جایگزین سرآستین‌های دولای توری شق‌ورق شد. پارچه‌های زربفت، تیره و کدر و سنگین جای خود را به منسوجاتی با هارمونی، تزئیناتی ظریف دادند که اغلب تحت تاثیر گرایشی نسبت به بیگانه‌گرایی بود.