تاریخچهی فشن خیابانی
آغاز فشن خیابانی به دههی ۸۰ میلادی باز میگردد و اصولا به پوشاک کژوال اشاره دارد که در عین راحتی، جذابیت را هم به مخاطبشان اهدا میکنند. مخاطب فشن خیابانی امروزه اصولا دختران و پسرانی هستند که در ردهی سنی زیر ۲۵ سال قرار میگیرند و به محصولاتی همچون کتانی، تیشرت و هودی علاقه دارند. اما مخاطب اولیهی فشن خیابانی، تنها مردان بودند و این سبک با لباسها و استایلهای مردانه شروع شد که نوعی از سادگی را به مخاطبان ارائه میداد که در آن زمان در دنیای فشن کم پیدا بود.
محبوبیت امروز فشن خیابانی مدیون افراد و گروههای بسیاری است که در میان آنها میتوانیم به بنیانگذاران برندهای سوپریم و «Stussy» و همچنین «Dapper Dan» اشاره کنیم. «Dapper Dan» در شکلگیری استایل منطقهی هارلم نیویورک در دههی ۸۰ و ۹۰ میلادی نقش بسیار مهمی داشت و طراح لباس اهالی هیپ-هاپ در آن دوران بود. برندهای لاکچری در آن سالها توجهی به رپرها و اعضای فرهنگ هیپ-هاپ نمیکردند و به ندرت برای آنها لباس طراحی میکردند.
ریشهی فشن خیابانی بدون شک در کالیفرنیا و نیویورک رشد کرده است، اما از همان ابتدا کشورهای آسیای شرقی و به خصوص ژاپن هم در استفاده از این استایل نقش داشتند. پس از مدتی، فشن خیابانی به تمام شهرهای بزرگ دنیا راه پیدا کرد و دیگر مختص محلههای نیویورک و کالیفرنیا نبود. تأثیر فشن خیابانی تنها به استایل و لباس محدود نشد و به هنر، فرهنگ و موسیقی هم راه پیدا کرد که البته بخش اعظم این تأثیر در جوامع سیاهپوستان دیده میشود.
ویژگیهای فشن خیابانی
جهانبینی فشن خیابانی، جهانبینی نزدیک به پاپ-آرت و هنرمندانی همچون اندی وارهول و ژان میشل باسکیت است. در این جهان بینی، نگاه به هنر زیر سوال میرود و تعاریف سنتی هنر و هنرمند شکسته میشوند. در این نوع دیدگاه که فرهنگ هیپ-هاپ و رپرها هم در همین دسته قرار میگیرند، هنر برای عام مردم است و تنها طبقهی ثروتمند و روشنفکر به آن دسترسی ندارند. فشن خیابانی با استناد به این دیدگاه، ساز و کار دنیای فشن را دچار تغییر و تحول کرده است و به جای سپردن رهبری ترندها به دستان صاحبان قدرت، این موضوع را به عام جامعه میسپارد.
در چند سال گذشته، فشن خیابانی به محبوبیتی بیش از پیش دست یافته و از دیگر سبکهای فشن پیشی گرفته است. همکاری لویی ویتون با سوپریم در سال ۲۰۱۷ یکی از مهمترین اتفاقات در دنیای فشن خیابانی بود که این سبک را وارد دنیای فشن لاکچری کرد. پس از آن، «ویرجیل ابلو» به عنوان مدیر هنری لویی ویتون انتخاب شد و رسما فشن خیابانی به صنعت لاکچری راه پیدا کرد. ویرجیل ابلو بنیانگذار برند آف-وایت است و از مهمترین افراد فعال در زمینهی فشن خیابانی امروز به شمار میرود.
یکی از نکاتی که در دنیای فشن خیابانی به چشم میآید، نحوهی توزیع محصولات از سوی برندهای فشن خیابانی است. برندهایی همچون سوپریم و نایک، برخی از محصولاتشان را با قیمت بسیار بالا و تعداد پایین ارائه میدهند و این موضوع باعث میشود که درخواستها برای محصولات به صورت چشمگیری افزایش پیدا کنند و آنها سریعا به فروش برسند. برند نایک برای ارائهی کتانیهای خاص خود، اپلیکیشنی اختصاصی را طراحی کرده که خرید را برای علاقمندان کتانیهایش راحتتر کند. فروشگاههای برندهای نایک و سوپریم هم اصولا در روز ارائهی محصولات، با صفی بلند بالا مواجه میشوند که شاید به مدت دو روز تمام طول بکشند.
از اقدامات دیگری که در دنیای فشن خیابانی رایج است و به محبوبیت آن افزوده، همکاری برندهای فشن خیابانی با دیگر برندهاست. برند سوپریم تا به حال با نایک، لویی ویتون، فیلا و نورثفیس همکاری کرده که همهی این محصولات با قیمت بسیار بالایی به فروش رسیدهاند.
اهمیت سلبریتیها در فشن خیابانی
فشن خیابانی و فرهنگ پاپ در این روزها رابطهی نزدیکی با هم دارند و برخی اوقات تشخیصشان از یکدیگر چندان آسان نیست. یکی از بخشهای فرهنگ پاپ که در فشن خیابانی تأثیر بسیاری داشته، سلبریتیها و تأثیرشان بوده است. از همکاری ریحانا با پوما گرفته، تا موفقیت برند کانیه وست و همکاری نایک و بلا حدید، همگی از نقش مهم سلبریتیها در محبوبیت فشن خیابانی خبر میدهند. انتخاب سلبریتیهایی که به فرهنگ فشن خیابانی نزدیک هستند به عنوان سفیر برندهای لاکچری در چند سال اخیر افزایش پیدا کرده و روز به روز توجه به رپرها و اهالی فرهنگ هیپ-هاپ بیشتر میشود؛ اتفاقی که عکس آن در دههی ۸۰ میلادی رخ میداد.
فشن خیابانی در ایران
فشن خیابانی در ایران هم به محبوبیت دست یافته و برندهای بسیاری با این سبک در صنعت مد و پوشاک شروع به فعالیت کردهاند. محبوبیت فشن خیابانی در ایران را میتوان به تغییر سلیقهی نسل جوان به سمت پوشاک راحت مرتبط دانست و با توجه به اینکه ایران چند سالی از ترند فشن خیابانی عقب است، احتمالا این محبوبیت در سالهای پیش رو افزایش نیز پیدا خواهد کرد. برندهای فشن خیابانی ایرانی محصولاتی یونیسکس ارائه میدهند که در میان آنها تیشرت، هودی و شلوار اسلش از همه رایجتر هستند.
در آخر
پس از شرایط بحران کرونا، محبوبیت لباس کژوال و فشن خیابانی افزایش چشمگیری داشته است و با توجه به پیشبینیهای متخصصین صنعت فشن، این محبوبیت ادامه نیز خواهد داشت. مخاطبان و مشتریان فشن پیش از خرید هر لباسی، راحتی آن را اولیت قرار میدهند و برندهایی فروش و محبوبیت بیشتری خواهند داشت که به این موضوع توجه کنند.
این نمایش دیدنی ۴ هفتهای با ورود چهرهها، مدلها، و طراحان مشهور به نیویورک در ۸ سپتامبر (۱۷ شهریور) آغاز شد
آخرین سبکهای خیابانی در هفتههای مد: رنگهای شاد، طرحهای جسورانه
این مدت (۱۶ شهریور تا ۱۶ مهر) ماه خوشپوشی بوده است. بعد از ۱۸ ماه برگزاری نمایشهای دیجیتال و رویدادهای مجازی، بالاخره هفتههای خوشپوشی دوباره در نیویورک، لندن، میلان و پاریس برپا شد.
این نمایش دیدنی ۴ هفتهای با ورود چهرهها، مدلها، و طراحان مشهور به نیویورک در ۸ سپتامبر (۱۷ شهریور) آغاز شد تا این شهر غرق در جشن و نمایش لباس شود.
مایکل کورس، آنا سوئی، روئنزا شولر، و توری برچ از جمله طراحانی بودند که مجموعه بهار و تابستان ۲۰۲۲ خود را به نمایش گذاشتند و کندال جنر، الا امهاف، و جیجی حدید هم از جمله مدلهای آغازگر این نمایشها بودند.
با به پایان رسیدن برنامههای نیویورک، چهرههای مشهور قدم بر فرش قرمز مِت گالا، بزرگترین مراسم خوشپوشی سال گذاشتند.
اجرای این برنامه که با جمعآوری پول از اهالی این صنعت برگزار میشود، سال پیش لغو شده بود و جای تعجب نداشت که حضار امسال با تمام قوا محدودیتها را کنار گذاشته باشند؛ از جمله سه بار تغییر لباس لیل ناس ایکس، لباس سراپا سیاه بالنسیاگای کیم کاردشیان، و پیراهن آیندهگرایانه گرایمز که آیریس ون هرپِن و تیمش بیش از ۹۰۰ ساعت برای آماده کردنش وقت گذاشته بودند.
کمی بعد، همچنان که طراحان بریتانیایی برای نمایش طرحهایی آماده میشدند که طی سه دوره قرنطینه ملی طراحی کرده بودند، حواسها به سمت لندن معطوف شد. یکی از اولین نمایشها، مجموعه بورا آکسو، طراح مد ترک، بود که با مجموعهای از پیراهنهای بلند تور و ابریشم، روسریهای چیندار و دامنهای بدننما به رنگهایی یکی از یکی شادتر، در ۱۶ سپتامبر (۲۵ شهریور) برگزار شد.
با شروع نمایشهای پرادا، مکس مارا، و آرمانی در ۲۱ سپتامبر (۳۰ شهریور)، تمام نگاهها به سمت میلان برگشت. البته مهمترین رویداد آن هفته، نمایش مشترک فندی و ورساچی بود. این دو نشان تجاری قدیمی و سرشناس ایتالیایی در اجرای شو طراحیهای «فنداچی» کنار هم قرار گرفتند و طی آن دوناتلا ورساچی جای خود را با کیم جونز و سیلویا ونچوری فندی عوض کرد و هر یک برای دیگری مجموعهای طراحی کردند.
در انتها، بساط دنیای خوشپوشی وارد شهر عشاق شد که قرار است در آن نشانهای تجاری قدری همچون دیور، شانل، بالنسیاگا، و برخی دیگر، تازهترین کارهای خود را به نمایش بگذارند.
شاید حواسها بیشتر به نمایشهای روی صحنه باشد، اما زرق و برق خارج از صحنه هم لطف خود را دارد. اگر مفهومی به اسم لباس پوشیدن برای انتقام از همهگیری داشته باشیم، یعنی پوشیدن پرزرق و برقترین لباسها با دوخت فوقالعاده برای جبران تمام فرصتهای از دست رفته در قرنطینه، پوشاک خیابانی بر تن کسانی که در مسیر رفت و آمد به این نمایشها بودند، تبلور این مفهوم در این پایتختها بود و هر شهر سبک خاص خود را در این زمینه داشت.
در نیویورک شاهد لباسهای ریشریش و منگولهدار بودیم، در حالی که میلان مرکز کتوشلوارهای خاص و شگفتانگیز بود. سبک خیابانی این فصل بیشتر به سمت پوشاک راحت چسبان و مشکی، شلوارهای پفی، لباسهای تکرنگ، با رنگهای شاد و نامکمل بود.
در ادامه، تماشاگر لباسهای محبوب ما در سبک پوشاک خیابانی باشید.
نیویورک: ۸ تا ۱۲ سپتامبر (۱۷ تا ۲۱ شهریور)
طراحان پوشاک روز در نیویورک بیشتر به سمت طرحهای درشت و ریشریش و منگولهدار رفته بودند.
هفته مد نیویورک در منهتن ، شهر نیویورک- REUTERS/Andrew Kelly
شلوار جین سرمهای ریش ریش را با کفش نقرهای و بلوز سفید ست کرده بودند.
از جنس پارچه و رنگ این تیشرت و دامنِ هماهنگ با آن خیلی خوشمان آمد. زینتبخش این لباسها لوازم جانبی چرم و جیر بود.
بازگشت چرم و جیر صنعت مد نیویورک- David Dee Delgado / Getty Images via AFP
آنا وینتور، سردبیر مجله ووگ، هنگام حضور در نمایش توری برچ پیراهن بلند طرحدار و زیورآلات آبی به تن داشت. چکمههایش پوستماری بود و مثل همیشه عینک دودی تیره به چشم داشت.
آنا وینتور، سردبیر مجله ووگ- Christophe ARCHAMBAULT / AFP
لندن: ۱۶ تا ۲۱ سپتامبر (۲۵ تا ۳۰ شهریور)
طراحیها در لندن مملو بود از پوشاک رنگی و شاد با رنگهای نامکمل که زیر آنها لباسهای مشکی چسبان پوشیده بودند.
REUTERS/Alessandro Garofalo
مثلاً اینجا کت یقهانگلیسی گشاد صورتی آدامسی را با شلوار دمپا گشاد نارنجی ست کرده بودند.
.کسانی که به سمت استفاده از رنگهای خنثی رفته بودند، در عوض بر دوخت کار تمرکز داشتند؛ مانند شلواری که کار کریستی براون، طراح اهل غنا بود.
میلان: ۲۱ تا ۲۷ سپتامبر (۳۰ شهریور تا ۵ مهر)
میلان نمایشگاه هنر و تخصص خیاطها است. تمام لباسهایی که در نمایشهای ایتالیا دیدیم، از دامن چرم گرفته تا شلوار راسته، انگار تازه از تنور درآمده است.
نشانههایی از شروع سال تحصیلی هم در طراحی لباسها به چشم میخورد، مانند این لباسهای سبز و خردلی که حتی به نشانهای سلطنتی مزین شده است.
لباسهای تکرنگ و ساده زیاد بود، مانند این یکی که سراپا صورتی است. از همرنگی بارانی و کیفش خیلی خوشمان آمد.
کارهای خاص هم به چشم میخورد، مانند یک کتشلوار آبی براق و یک پیراهن بنفش.
پاریس: ۲۷ سپتامبر تا ۵ اکتبر (۵ تا ۱۳ مهر)
طراحان لباس در پاریس همچنان به نسخههای نوینتر کت و شلوار و جلیقه علاقه دارند.
هفته مد پاریس، فرانسه REUTERS/Stephane Mahe TPX IMAGES OF THE DAY
از لباس سهتکه زغالیرنگ که با پیراهن آهاردار سفید دو یقه و عینک آفتابی مشکی هماهنگ شده در این نمایش خیلی خوشمان آمد.
همه ترکیبهای تکرنگ سیاه و سفید لزوماً ملالآور نیستند. یک شرکتکننده با ترکیب لباسهای طرحدار با کفش پاشنهسوزنی نشان داد که چطور میتوان لباسهای سیاه و سفید را از یکنواختی درآورد.
REUTERS/Stephane Mahe
این یک ماه در هر چهار شهر شاهد پوشاک به سبک کلاسیک سطح بالا بودهایم. در پاریس، این سبک از گردنبند مروارید، جوراب ساقبلند، و گاهی کفشهای تخت لژدار نیز به جای چکمه چرم استفاده کرده بود.