چگونه لباس‌های ورزشی به دنیای مد راه پیدا کردند

لباس‌‌های ورزشی و تاثیر آن در دنیای مد

چگونه لباس‌های ورزشی نه تنها به عنوان استایلی معمول، بلکه به عنوان high fashion به انتخاب روزمره جامعه تبدیل شد؟

این اتفاقات داستان پیچیده و جالبی دارد. ریشه آن در تغییر جامعه، نوع انتخاب‌های زندگی شهری، هماهنگ شدن جامعه با نوع فعالیت‌هایشان و تغییر فرهنگ جامعه دارد. ما در این مطلب به برسی چند آیتم از لباس‌های ورزشی و بررسی داستان شنیدنی آن‌ها پرداخته‌ایم.

لباس ورزشی بازیکنان تنیس؛ از زمین‌های بازی به ران‌وی‌ها و سپس به خیابان‌ها:

بازیکنان جنجال بر انگیز تنیس با نام‌های Jane Régny  و  Suzanne Lenglen از تنیسورهای برجسته پاریس در آن دوران بودند. آن‌ها اولین کسانی بودند که لباس‌های مناسب برای فعالیت‌های بانوان در اوایل قرن ۲۰ام طراحی و راهی بازار مد کردند.

این لباس‌های تنیس اغلب در کلوپ‌های کشوری و در بین اشراف مطرح بود. اما در دهه ۱۹۲۰ این سبک استایل در بین دانشجویان، در قرار ملاقات‌ها و در کل به عنوان یک استایل پایه مورد استفاده قرار گرفت.

حضور این سبک لباس ورزشی در سطح خیابان‌ها به برندی چون Fred Perry کمک کرد، تا در زمینه مد موفق شود. پس از آن این برند در زمینه استایل‌ خیابانی حرفی برای گفتن دارد. این برند با این که در ابتدا به عنوان یک برند لباس ورزشی شروع به فعالیت کرد، به یک برند ۱۰۰ درصد street fashion تبدیل شد.

تبدیل لباس‌‌ ورزشی به لباسی برای اوقات فراغت

(با تشکر از بروس لی عزیز)

بدون شک می‌توان ایده لباس ورزشی را سهم آمریکا در دنیای مد دانست. باورش سخت است. اما، در دهه ۱۹۲۰، لباس ورزشی اصطلاحی بود برای توصیف لباس راحتی که زنان برای تماشای ورزش به تن می‌کردند.

با تکامل پارچه‌های کششی تولید شلوارک‌های ورزشی از جنس نایلون، بادگیرهای زیپ‌دار و در کل لباس‌های مناسب برای فعالیت‌های ورزشی تسهیل شد. در ابتدا تولیدکنندگان در دهه ۱۹۶۰ به تولید لباس‌هایی با ترکیب نخ و نایلون پرداختند. این لباس‌ها در رنگ‌هایی مانند آبی،‌ قرمز و خاکستری تولید می‌شدند. امروزه به عنوان سبک کلاسیک در دنیای مد مطرح می‌شوند.

در اواسط دهه ۱۹۷۰، بروس لی با آوردن لباس ورزشی کششی به مد جریان شهرت استایل‌ و گرم‌کن‌ ورزشی را رقم زد. پس از این اتفاق پوشیدن لباس‌های مخصوص ورزشی به دلیل راحتی مورد توجه قرار گرفت. این لباس‌ها از جنس پلی‌استر، پنبه و تریکو برای فعالیت‌‌هایی که فقط جنب و جوش زیادی دارند نیز محبوب بود.

کت و کاپشن‌های‌اسکی:

از لباس اسکی یک سره در سطح بالا جامعه تا تبدیل آن به یک کاپشن تک

اسکی در دهه ۱۹۲۰ به یکی از سرگرمی‌های مخصوص سطح بالای جامعه تبدیل شده بود. طبیعتاً، این ورزش تازه و شیک به لباس شیک مخصوص به خود نیز احتیاج داشت. اسکیاپارلی، هرمس و دیگر خانه‌های مد اروپایی از اسکی‌بازان درخواست کردند تا برای آن‌ها لباس‌های مخصوصی آماده کنند. این برندها مجموعه‌هایی زیبا شامل شلوار، ژاکت و کاپشن مناسب برای پوشیدن در دامنه‌های کوهستانی طراحی کردند.

موفقیت واقعی در استفاده از لباس‌های مناسب برای فعالیت‌های که تحرک بالا دارند، پس از جنگ جهانی رخ داد. این لباس‌ها از جنس پارچه‌های کششی مصنوعی و نایلون، طراحان را قادر به طراحی لباس‌های کشباف و تاپ‌های ورزشی کرد. آن‌ها دارای راحتی و توان حرکتی بی‌سابقه‌ای بودند.

با استفاده از نایلون و تکنیک‌های طراحی که از لباس‌های نظامی نشات می‌گرفت، طراحان لباس‌ مناسب فعالیت را طراحی نمودند. این ویژگی‌ها در آن زمان، اضافه کردن جیب زیپ‌دار، لایه‌های اضافی برای گرم کردن لباس و بند داخلی و… بودند. این ویژگی‌ها امروزه همچنان در لباس اسکی دیده می‌شود و برای ما امری عادی تبدیل شده است.

استفاده از رنگ‌های روشن و شلوارهای رکابی در دهه ۱۹۸۰ از لباس اسکی به دنیای مد راه پیدا کردند. بسیاری از این سبک‌ها از آن زمان تا امروز وجود دارند. اما با این حال استفاده از لباس‌های یک‌سره در رنگ‌های صورتی و فیروزه‌ای روشن متوقف شده است. اما امروزه کت‌های اسکی دهه ۸۰ به دلیل جذابیت بسیار مورد توجه قرار می‌گیرند. امروزه برای باری دیگر برندهای برتر دهه ۸۰ مانند Tyrolia مورد پسند عموم مردم قرار گرفتند.

کفش‌های جاودانه Stan Smit

در دهه ۱۹۷۰ برند کفش آدیداس کفشی با نام Stan Smit  را ارائه داد. این کفش به عنوان کفش مناسب برای بازی تنیس طراحی و ارائه شد. در ابتدا این کفش به نام Robert Haillet نام گذاری شد. اما، در سال ۱۹۷۱ به نام برترین  تنیسور دنیا Stan Smit  تغییر نام داد.

این کتونی‌ها به عنوان کفش ورزشی محسوب می‌شدند. تا زمانی که توسط افرادی چون Marc Jacobs و بسیاری دیگر به عنوان آیتمی کلیدی در استایل خیابانی پذیرفته شد. این کتونی در سال ۲۰۱۴ با شور و شوق بسیار دوباره عرضه شد و امروزه در صدر کفش‌های محبوب قرار دارد.

یکی دیگر از کفش‌های برجسته آدیداس کفش‌های خط دار آن بود. زمانی که Run-DMC و سایر سوپر استارها سیاه و سفید همه جا با این کفش دیده شدند به عنوان کفشی مناسب استایل خیابانی تبدیل شد. در واقع این کفش ناخواسته وارد استایل خیابانی شد. استایل افراد با این کفش‌ سبک Hip-Hop را به سطح جدیدی ارتقا داد که هنوز بسیار قدرتمند حضور دارد.

زمانی که شلوار یوگا از سالن‌های ورزشی فرار کردند

ما هم مثل شما گیج شده‌ایم، چگونه یک لباس کاربردی برای پوشیدن در سالن‌های ورزشی به خیابان آورده شد؟ یکی از پر قدرت‌ترین تئوری‌ها این است که این ورزشکاران دوست نداشتن این شلوارهای راحت را از پا در بیاورند.

خوشبختانه شلوارهای اولیه یوگا هر چند هم که راحت بودند وارد استایل‌ خیابانی نشدند. بله ما در مورد unitard دهه ۱۹۷۰ صحبت می‌کنیم. خوشبختانه طراحان لباس برای ورزش یوگا دست از استایل‌های عجیب برداشتند و به سمت استایل‌های زیباتر و مناسب‌تر رفتند. اینگونه unitard برای همیشه از زمین‌های یوگا حدف شد.

کاپشن puffer از خارج شهر به سطح شهر آمد

این سبک کاپشن که این روزها در همه‌جا دیده می‌شود، به دهه ۱۹۳۰ باز می‌گردد. طراح این کاپشن زیبا زمستان فردی فروتن در زمینه طراحی لباس ورزشی به نام Eddie Bauer است. او پس از تجربه یخ‌زدگی در کوهستان به خود قول داد لباسی طراحی کند که برای سرما کوهستان مناسب باشد. او برای طرح جدید خود از کت‌های ارتش روسیه الهام گرفت که داخل آن را از کرک پر کرده‌ بودند. برای ارتقا کاربری لباس با اضافه کردن دوخت در روی لباس از پایین رفتن این الیاف به پایین خودداری نمود.

این puffer jacket یکی از کالاهای اصلی زندگی در کوهستان و روستا بود، که شکارچیان و سوارکاران تا دهه ۱۹۹۰ از آن استفاده می‌کردند. اما زمانی که توسط هنرمندان نیویورکی و هنرمندان سبک HipHop در دیترویت پذیرفته و مورد استفاده قرار گرفت. این کت‌ها به سرعت جهانی شدند و مسیر خود را به استایل‌های جهانی باز کرد.

سخن پایانی

تولید لباس‌های ورزشی به صورت یک چرخه در آمده است. این سیکل از سالن‌های ورزشی به فشن‌شوها و استایل خیابانی و روزانه در حرکت است. استایل‌های خیابانی بر چگونگی طراحی و بازاریابی مجموعه‌های پوشاک ورزشی تأثیر می‌گذارد. امروزه بسیاری از برندهای بزرگ لباس اسکی مجموعه‌های مناسب استایل‌های خیابانی خود را معرفی کرده‌اند و به طراحی‌های بیرونی فنی یک پیچ و تاب و سبک مدرن نوردیک اضافه کرده‌اند.