گرانژ Grunge fashion

گرانژ Grunge fashion سبک پوشش و استایل گروهی از مردم بود که طرفدار خرده فرهنگ‌های مربوط به موسیقی راک بودند

استایل گرانژ گاهی نیز به عنوان یک شاخصه پررنگ از شهر “سیاتل” در آمریکا Seattle نیز قلمداد می‌شود. چراکه اولین بار در اواسط سال‌های ۱۹۸۰ میلادی در همان منطقه این سبک ظهور پیدا‌کرد.

نکته مهم در مورد این سبک، این بود که محوریت بر پوشیدن لباس‌هایی باشد که همگام با امواج مد جابه‌جا نشوند و کمی هم آزاد و رها باشند و اندام‌ها به صورت واضح با پوشیدن آن‌ها مشخص نباشد.

این سبک به‌خصوص از طریق گروه موسیقی نیروانا طرفداران خاص خودش را پیدا کرد. اما با کمتر شدن تب و تاب هیجانات سبک موسیقی گرانژ (فوت خواننده اصلی گروه نیروانا در ۱۹۹۴)؛ این سبک پوشش نیز رفته رفته کم‌رنگ شد ( گرچه ممکن است بخشی از طرفداران خود را هنوز حفظ کرده باشد).

بارزه‌های این استایل استفاده از رنگ‌های تیره را شامل می‌شد. حتی در مورد استفاده از جین و چرم هم الویت با رنگ‌های تیره بود. اکسسوری محبوب این سبک گردن‌بندهای “چوکر” بود. بوت‌های با رنگ مشکی در این سبک هیچ‌گاه از قلم نمی‌افتد. در مورد استایل مو نیز روندی مخالف جریان طیف رنگ‌های شاد و جیغ که آن زمان مد بودند، انتخاب می‌شد.

استایل گرانژ و تولد مفهوم unisex

نکته مهمی که در مورد این سبک نباید فراموش کرد این است که تولد مفهوم unisex، یا انتخاب پوشاکی که بر محوریت جنسیت فرد نباشد، از همین نقطه در تاریخ آغاز شد.

از آن روزها در سال‌های ۱۹۹۰ تا به امروز که کشتی مد بر دریای مواج جنبش‌های متفاوت سوار شده‌است، مفاهیم متعددی به گوش ما خورده‌است. اما شاید بعضی از این رویدادها و لحظات در حافظه بصری خیلی از افراد بسیار پررنگ ثبت شده ‌باشد که در ادامه به آن‌ها می‌پردازیم.

بیایید خودمان را در سال ۱۹۹۲ تصور کنیم. خواهیم دید که هنوز مفاهیم مد رایج در سال‌های ۱۹۸۰ پایدار هستند: لباس‌های سرشانه‌دار و آرایش سر و صورت فاخر و برازنده. در چنین اتمسفری بود که مدل‌های فشن شو مارک جیکوب با لباس‌هایی با پترن چهارخانه و آرایش صورت بسیار ساده ظاهر شدند.

این همان اتفاقی بود که ارزش‌های خود را در تقابل با ارزش‌های رایج در جامعه آن زمان تعریف کرد. جیکوب در یک مصاحبه با مجله “نیویورک تایمز” عنوان کرد که این نمایش دقیقا همان چیزی بوده که در ذهن می‌پرورانده و قصد داشته تا مدل‌ها هرچه واقعی‌تر با زمانی‌که در حالت معمولی در خیابان ظاهر می‌شوند؛ به نظر برسند.

این “ران-وی” از برند مارک جیکوب، روحی تازه در کالبد مد و زیبایی دمید. این لحظه مهم، تعالی “ضد فرهنگ” و پرستش “فردیت” بود که الهام‌بخش نسل‌های آینده شد.

مدل معروف “پری الیس” در بهار ۱۹۹۳

فشن شو پاییز و زمستان ۱۹۹۵ مارتین مارژیلا “Maison Margiela”

مارتین مارژیلا همان طراحی بود که با مفاهیمی تازه توجه همگان را به خود جلب کرد. زاویه دیدی که او در طراحی لباس داشت به پرورش یک بعد معما گونه و رازآلود در نمایش لباس‌ها می‌پرداخت.

رنگ‌هایی که در این شو حضور شاخص داشتند صورتی، آبی، سفید و مشکی بودند. مدل‌ها در این نمایش با ماسک‌هایی که صورتشان را پوشانده بود بر روی صحنه ظاهر شدند. این اتفاق شاید در آن زمان بسیاری را شوکه کرد. اما بعدها در سال ۲۰۲۱ با تداوم شرایط وخیم پاندمی کرونا، ماسک‌ها به بخشی از پوشش بدل گشته‌اند.

پاییز و زمستان ۱۹۹۵ مارتین مارژیلا

فشن شو پاییز و زمستان ۱۹۹۷ تیری موگلر

“تیری موگلر” می‌دانست چگونه از قدرت جادویی آرایش و گریم برای بازگویی یک داستان برای مخاطبانش استفاده کند. او که ایده خود را وام‌دار “تناسخ کافکا” می‌دانست؛ در شو خود “آدریانا کارمبو” را به شکل موجودی نیم انسان، نیم پری گریم کرد. در آرایش این مدل لنز زرد رنگ برای چشم و پر برای موهای سر و رنگ سایه چشم سبز و آبی به‌ کار رفته‌بود.

فشن شو بهار و تابستان ۲۰۰۴ جان گالیانو

جان گالیانو و پت مک‌گراث با همکاری یکدیگر حال ‌و‌ هوای دوران مصر باستان را برای مخاطبان فشن شو بهار و تابستان خود در سال ۲۰۰۴ پیاده کردند. در آرایش مانکن‌های این شو، ابروها به شکلی اغراق آمیز بود و از سایه چشم طلایی و مژه‌های مصنوعی طلایی استفاده شده بود.

گریم و استفاده از زیورآلات پر زرق و برق به‌گونه‌ای بود که توجه بیننده را در صورت مدل، به سمت فک و چانه سوق داده شود. برای درخشش لب‌ها نیز از برق لب استفاده شده بود. بسیاری از افراد علاقه‌مند به فشن و میکاپ از این فشن شو به عنوان یک کلاس آموزشی یاد می‌کنند.

فشن شو پاییز و زمستان  ۲۰۰۹ الکساندر مک‌کوئین

الکساندر مک‌کوئین با کمک پیتر فیلیپس و گیدو پالو اتفاقی را رقم زدند که خاطره‌ای ماندگار در اذهان بسیاری از مردم علاقه‌مند به دنیای مد و فشن شد. این طراح در مصاحبه‌ای با مجله “Harper’s Bazaar” عنوان کرد: “زیبایی همیشه بی عیب و نقص نیست”.

او برای نمایش کت‌واک مانکن‌هایش در سال ۲۰۰۹، آرایش‌هایی عجیب و اغراق‌آمیز ترتیب داد: ابروهای سفید، پوست صورت گچی و رنگ پریده و رژ لب‌هایی که انگار از روی بی‌مبالاتی بر روی لب‌ها کشیده شده باشند و همچنین شنیون‌های عجیب غریب. پیام این شو این بود: حتی روزهایی که احساس زیبایی نمی‌کنید، باید خود را ارزشمند بشمارید.

کالکشن بهار و تابستان ۲۰۲۱ خانه مد ولنتینو

در فشن شو خانه مد “Valentino” چهره‌های  مدل‌های زن و مرد با رنگ طلایی و به شیوه‌ای خاص آرایش شده بود. اما استفاده از رنگ طلایی در این گریم‌ها آن‌چیزی نبود که به طور معمول انتظارش را داشته باشید، بلکه این آرایش‌ها به‌گونه‌ای مینیمالیستی اجرا شده بود: گاهی رنگ طلایی برای گریم کل صورت به‌ کار رفته بود و گاهی برای بخش‌هایی از آن.