ماموریت طراحان زن برای آسانتر کردن زندگی زنان
نسل جدید طراحان مد؛ طراحان زن برای زنان
طراحان زن پا به میدان گذاشتهاند تا عرصه پوشاک زنانه را از سلطه طراحان مرد بیرون آورند
حضور در اجتماع برای زنان گران تمام میشود. این را هر زن شاغلی که باید هر روز با ظاهر آراسته در محل کارش حاضر شود، میداند. در حالیکه مردان میتوانند به آسانی با چند دست کتوشلوار همهکاره و همهجاپوش اغلب اوقات آراسته به نظر آیند، زنان برای رسیدن به همین هدف نهتنها باید چند برابر خرج کنند، بلکه اغلب اوقات مجبور میشوند لباسهایی بپوشند که عنصر راحتی در آنها در نظر گرفته نشده است.
بیشتر زنان امروزه متوجه شدهاند که مجبورند سختتر، سریعتر و طولانیتر از همیشه کار کنند، اما چیزی که مناسب این حجم کار و فعالیت روزانه باشد، در کمد لباسشان پیدا نمیشود.
نشریه بریتانیایی «تلگراف» در این بازار خردهفروشیهای مد که در یک سو در سلطه نشانهای تجاری مد روز قرار دارند و در سوی دیگر، نامنماهای تجاری مد سریع، مجموعه کوچکی از نشانهای تجاری زنانه را معرفی کرده است که به مثابه تامینکنندگان راهحلهایی برای کمد لباسهای شیک، همهکاره و با قیمت مناسب، دارند جایگاهی برای خود دستوپا میکنند.
این نامهای تازه دقیقا میدانند که زنان چه میخواهند، چرا که خودشان هم از همین زنانند. طراحان زن پا به میدان گذاشتهاند تا عرصه پوشاک زنانه را از سلطه طراحان مرد بیرون آورند و آن را به فضایی دلپذیر برای زنان تبدیل کنند.
این نسل جدید از طراحان زن به جای تبلیغات پرهزینه یا اجرای نمایشهای گرانقیمت، اغلب با پوشیدن طراحیهای شخصی خود در رسانههای اجتماعی ظاهر میشوند و از آن عنصر تاثیرگذار «اوه، این را از کجا آوردی؟» بهره میبرند که زنان در جمعها، هنگام دیدن لباسی برازنده به تن یکی از دوستان خود، از یکدیگر میپرسند.
ماریل وایز، وایز لندن
ماریل وایز از طراحان زن میگوید وقتی افراد مشهور لباسهای طراحی او را میپوشند، بسیار خوشحال میشود، اما اینکه زنان واقعی از او خرید میکنند و پیام میدهند که لباسهای طراحی او باعث افزایش اعتمادبهنفس آنان شده، فوقالعاده است. وایز از طراحان زن کار خود را در سال ۲۰۱۵ در جایگاه یک نشان تجاری کشمیر یا ترمه شروع کرد و از آن زمان به بعد رشد کرد و در پاسخ به تقاضای مشتری، عرصه کارش به لباس، خیاطی، و لوازم تزئینی جانبی نیز گسترش یافت.
وایز هیچ آموزش خاصی در زمینه طراحی ندیده، اما در کودکی عادت به دوختن لباس داشته است. او درباره اینکه چرا طراحان زن در طراحی برای زنان اینقدر خوب عمل میکنند، معتقد است: «ما شکل اندام خود را – سینهها، پایینتنه – و تکامل بدنمان با افزایش سن، درک میکنیم.»
رنه مکدونالد، لیسو
رنه مکدونالد از زمان راهاندازی Lisou در سال ۲۰۱۸، با لباسهای چشمگیر و رنگارنگش، ماموریتی برای توانمندسازی زنان در برابر دشواریها برای خود تعریف کرده است.
اگرچه لیسو بیشتر برای بلوزهای ابریشمی چشمنوازش شناخته میشود، اولین موردی که مکدونالد طراحی کرد و هنوز هم پرفروش است (از طرفدارانش میتوان به گوینت پالترو و شارلیز ترون اشاره کرد)، قطعه مورد علاقه او، یک کتوشلوار مخملکبریتی سفید از مجموعه فعلی است.
پاسخ او به این پرسش که چرا زنان در طراحی برای زنان اینقدر خوب عمل میکنند، این است که «ما خودمان زنیم. ما مشتریان خود را به نظر دادن و بازخورد تشویق میکنیم و فکر میکنم چون زنم، زنان [در قیاس با طراحان مرد] راحتتر با من صحبت میکنند.»
ایوان تلفورد، کیمی تلفورد
تجارتی که در چارچوب یک بلاگ و بدون سرمایهگذار آغاز شد، و با سرمایه اولیه ۶۰ دلار و فروش ساکهای پارچهای طرفدار پیدا کرد، اینک کسبوکار پررونقی است.
ایوان تلفورد میگوید: «خیلی منقلبکننده است، اما فکر میکنم هدف من این است. هدف اخلاقی این شرکت، تشویق زنان به تسخیر فضاهای خود از طریق حجم و رنگ است، نه اینکه خودشان را کوچک و نامرئی کنند. من این راه کوچک کردن خود را طی کردهام. من واقعا یک «دختر خوب» بودم، چون به من گفته شده بود که باید اینطور باشم. و ناگهان ۴۹ ساله شدم و گفتم، دیگر بس است.»
او در این باره که چرا طراحان زن در طراحی برای زنان اینقدر خوب عمل میکنند، باور دارد که «به این دلیل که ما بدنها[ی خود] را درک میکنیم، اینطور نیست؟ من همیشه [طرحهایم] را روی خودم آزمایش میکنم؛ چون بدنم را درک میکنم. مردان همیشه آن را درک نمیکنند.»
سامانتا کامرون، Cefinn
سامانتا کامرون که خودش از زنان شاغل در تجارت مد بود، کوشید به دغدغه روزانهاش درباره لباس مناسبی که زیاد رسمی نباشد، پاسخ درستی بدهد. او در سال ۲۰۱۷ با مجموعهای از لباسهایی که هم آراسته بودند و هم مناسب محیط اداری، Cefinn را راهاندازی کرد.
به نظر او زنان به مد عشق میورزند، اما همزمان، لباس پوشیدن برایشان اضطرابآور است، چون به همه چیزهایی که ممکن است اشتباه پیش برود، نیز آگاهند.