تلاقی مد و طراحی در نمایشگاه مبلمان میلان

نمایشگاه میلان امسال به طرز چشمگیری پرتوان بازگشته بود و شلوغ‌تر از همیشه بود

تلاقی مد و طراحی در نمایشگاه مبلمان میلان

با بازگشت نمایشگاه مبلمان میلان (سالونه دل موبیله) در هفته گذشته، خانه‌های مد، از ورساچی گرفته تا هرمس، در مجموعه‌های متنوعی، از جمله مبلمان، لوازم خانگی و کارهای مشترک با سازندگان لوازم خانگی، شرکت کردند.

نمایشگاه مبلمان میلان امسال به طرز چشمگیری پرتوان بازگشته بود و شلوغ‌تر از همیشه بود. خانه‌های مد شاد و سرخوش و آرزومند و مبتکر، از فرصت استفاده کردند تا در بازگشت پرزرق و برق نمایشگاه میلان شرکت کنند.

نشریه تخصصی طراحی «وال‌پیپر» با نگاهی به نمایشگاه مبلمان میلان ، بخش‌های مختلف آن را، از پروژه سبد ترمیمی لوئه‌وه گرفته تا پتوهای چهل‌تکه‌دوزی هرمس و مبل‌های لاتکس ورساچی، مرور کرده است.

ورساچی

«تعامل کلاسیک‌گرایی با اغواگری معاصر»، محرکی برای دومین همکاری دوناتلا ورساچی با روبرتو پالومبا و لودوویکا سرافینی برای بخش لوازم خانگی امپراتوری او بود. این کار که مثل همیشه با مجموعه‌های مد لباس‌های آماده پوشیدن او درهم آمیخته است، ویژگی‌های بارز نمایش لباس‌های زنانه او را در فوریه گذشته داشت؛ جایی که بیش از ۶۰ کرست و لباس لاتکس را در آن دیدیم.

مجموعه  مدوسای ورساچی پوششی از وینیل قرمز ابداعی دارد. شعار «دوستت دارم اما ورساچی را انتخاب کرده‌ام» که روی تی‌شرت‌های تولیدی این نشان تجاری چاپ می‌شد، این بار روی کوسن‌های منگوله‌دار به چشم می‌خورد و طرح «La Greca» که به طرز مجللی روی کت‌های خز مصنوعی دیده می‌شد، به شکل‌های پر‌شماری در این مجموعه ظاهر شده بود.

دیور

فیلیپ استارک، همکار دیور در سال ۲۰۲۲ روی صندلی «مدالیون»، این نماد طراحی لویی شانزدهمی را برای این نمایشگاه از نو بازسازی و بازتعریف کرد. این صندلی که  «دوشیزه دیور» (Miss Dior) نام‌گذاری شده است، با قالب‌گیری تزریقی پیشرفته که به ریختن آلومینیوم مایع در یک بوته قبل از تزریق در قالب نیاز دارد، زیر نظر او ساخته شد. صندلی‌ها که در شمال ایتالیا ساخته شده‌اند، سپس در حوضچه الکترولیتی فرو می‌روند تا به رنگ‌های کروم مشکی و صورتی مسی درآیند، و نسخه‌های طلایی آن هم با «وکیوم» اسپری می‌شوند.

لویی ویتان

لویی ویتان دهمین سالگرد تاسیس  قطعات تزئینی خانه خود را جشن گرفت و از استعدادهایی که در دهه گذشته از سراسر جهان زیر یک سقف با آن‌ها کار کرده‌اند، قدردانی کرد. برادران کامپانا، آتلیه بیاژتی، زانلاتو/بورتوتو، آتلیه اوی، فرانک چو، پاتریشیا اورکیولا، استودیو مارسل واندرز، و راو اجز، طرح‌های خود را در کنار هم با اندرو کودلس، توکوجین یوشوکا، نندو، دیمین لانگلویس-مورینگر، بای باروی، و اوزبردیا ارائه می‌کنند.

خانه آرمانی

آرمانی درباره نمایشگاه «سالونه»خود که برای اولین بار در محل باشکوه سیلوهای آرمانی برگزار شد، توضیح داد: «در سال‌های اخیر من بر جنبه‌های اساسی قاموس سبکم تمرکز کرده‌ام. در طراحی، مانند مد، احساس می‌کنم به تایید مجدد عناصر پایه‌ای که سبک آرمانی را تعریف می‌کنند، نیاز دارم.»

در این نمایشگاه که روی قطعات نمادین، مفاهیم تازه‌ای در تجلیل مضمون‌هایی ثابت، از جمله طبیعت، آب و لمس، اعمال شد، این عناصر به وفور ظاهر شدند. میز «اولیویا» از کاشی‌های مروارید درست شده بود، صفحه پارتیشن «ساید» با پنل‌های پائولونیای آجدار پوشانده شده بود تا ظاهری بامبومانند به نمایش بگذارد، و میز «اسپیس» بازسازی‌شده از کانالتوی گردو و پلکسی‌گلس برای ایجاد حس یک صفحه شطرنج ساخته شده بود.

هرمس

پلوتا بار دیگر به خانه‌بازی با هرمس رو آورد؛ این بار با چهار سازه الهام‌گرفته از برج‌های آبی که از چوب پوشانده شده و با کاغذ‌های شیشه‌ای شفاف شربتی‌رنگ ساخته شده بودند. با نور پس‌زمینه ملایم، به نظر می‌رسید که کل مجموعه در یک فرود نرم فرو رفته‌اند و صحنه را برای «مانیفستی برای سبکی» این نشان تجاری آماده کرده‌اند.

در داخل هر سازه، منسوجات به قهرمان این مجموعه خانگی تبدیل شدند: کشمیر چهارخانه، تکه‌دوزی و لحاف‌دوزی، در پتوها و رواندازهای عظیم آویزان بالای رومیزی‌های چرم تندیس‌مانند و صندلی‌های چوبی، کیفیتی سه بعدی به خود گرفته بودند و به تعادلی کامل بین ظرافت و استحکام دست یافته بودند.