پیرسینگ بینی

همه چیزهایی که باید قبل از پیرسینگ بینی بدانید

پیرسینگ بینی چیست؟ از چه زمانی و با چه هدفی انجام شده است؟ چه کسانی گزینه مناسبی برای این کار به حساب نمی‌آیند؟ قبل و بعد از سوراخ کردن بینی چه مراقبت‌هایی را باید انجام داد؟ اگر قصد دارید بینی‌تان را سوراخ کنید بهتر است همه چیز را درباره آن بدانید. 

پیرسینگ بینی یکی از پرطرفدارترین انواع پیرسینگ است. به‌ویژه جوانان و نوجوانان به سوراخ کردن قسمت‌های مختلف بدن از جمله گوش و بینی، استفاده از زیورآلات در این نواحی و جلب توجه بیش‌تر علاقه دارند. در این مطلب، تلاش می‌کنیم مهم‌ترین اطلاعات در این زمینه را با شما به اشتراک بگذاریم.

پیرسینگ بینی چیست؟

پیرسینگ بینی هم درست مانند پیرسینگ گوش از محبوبیت بسیار زیادی برخوردار است. در این روند، شما با کمک یک متخصص می‌توانید پره‌های بینی، سپتوم یا دیواره غضروفی وسط بینی یا نرمی موجود در زیر سپتوم را سوراخ کرده و آن را با زیورآلات مخصوص تزیین کنید.

بینی برجسته‌ترین بخش صورت شماست و نقش مهمی در تعیین کاراکتر چهره‌تان دارد. بنابراین، تعجبی ندارد که انسان از حدود ۴ هزار سال پیش تا امروز تلاش کرده با سوراخ کردن و تزیین بینی پیام‌های فرهنگی مختلفی را با دیگران به اشتراک بگذارد یا از این طریق، نظر اطرافیان را بیش از پیش به چهره‌اش جلب کند. در سال‌های اخیر، سوراخ کردن بینی در جوامع مدرن دوباره به یک ترند فراگیر تبدیل شده و نظر تعداد بسیار زیادی از افراد به‌ویژه جوانان را به خودش جلب کرده است.

تاریخچه پیرسینگ بینی چیست؟

پیرسینگ بینی بیش از ۴ هزار سال قدمت دارد و از قبایل بادیه‌نشین خاورمیانه، قبایل بربر و برخی گروه‌ها در آفریقا شروع شده است. جالب است بدانید، حتی در کتاب مقدس انجیل هم به عمل سوراخ کردن بینی اشاره شده است. به این ترتیب، معلوم می‌شود انجام این کار تا ۲ هزار سال بعد از دیده شدن نخستین شواهد همچنان ادامه داشته است. در زمان‌های بسیار دور، مردان قبیله‌های بادیه‌نشین برای خوشحال کردن همسر آینده‌شان جواهرات ارزشمندی را به او هدیه می‌دادند. زیورآلات بینی هم از رایج‌ترین هدایایی بود که به‌عنوان سرمایه اولیه یا نوعی بیمه به خانم‌ها تقدیم می‌شد. اندازه و ارزش مالی این حلقه‌ها با میزان ثروت مرد و خانواده‌اش رابطه مستقیم داشت. در آن زمان، خانم‌ها در صورت مرگ شوهرشان می‌توانستند حلقه بینی‌شان را بفروشند و زندگی خود و فرزندان‌شان را برای مدتی هم که شده تامین کنند.

در تعدادی از قبایل دیگر، زیورآلات بینی بخشی از جهیزیه دختران دم بخت به حساب می‌آمدند و خانواده دخترها این تحفه را به‌عنوان پشتوانه مالی به آن‌ها می‌دادند. جنگجویان قبایل هم با هدف ترسناک‌تر نشان دادن چهره، سپتوم بینی‌شان را سوراخ کرده و با زیورآلات عجیب‌وغریب و دست‌ساز تزیین می‌کردند. بعضی از آن‌ها تیغه غضروفی بینی‌شان را به اندازه‌ای می‌کشیدند که کاملا بزرگ شود. بنابراین، آن‌ها به‌تدریج می‌توانستند بخشی از عاج فیل، استخوان یا قطعات چوب را در داخل سوراخ سپتوم جا دهند. از نظر تاریخی، دلایل مختلفی برای سوراخ کردن سپتوم وجود داشت. این عمل معمولا به‌منظور افزایش زیبایی، نشان دادن ارادت به یک مذهب و مسلک خاص یا مشخص کردن نقاط عطف زندگی انجام می‌گرفت. برای مثال در بعضی از فرهنگ‌های قبیله‌ای، به‌محض این‌که پسر بچه‌ای به سن نوجوانی می‌رسید و اصطلاحا وارد دوران مردانگی می‌شد طی مراسمی سپتوم بینی‌اش را سوراخ می‌کرد.

بومیان استرالیا هم بینی خود را فقط برای زیباتر شدن شکل ظاهری‌شان سوراخ می‌کردند. در قرن شانزدهم میلادی، مغول‌ها به هند لشگرکشی کردند. با ورود آن‌ها به این منطقه، اهالی هند با پدیده پیرسینگ بینی آشنا شدند. در بخش‌هایی از هند و آسیا، پیرسینگ پره بینی مختص دخترانی بود که به سن ازدواج رسیده و برای تشکیل خانواده آمادگی داشتند. این افراد معمولا پره سمت چپ بینی‌شان را به نشانه سلامتی همه اندام‌های بدن سوراخ می‌کردند. در آن زمان، تصور عمومی این بود که پیرسینگ پره سمت چپ بینی به افزایش باروری خانم‌ها کمک می‌کند. علاوه بر این‌ها، پیروان مکاتب باستانی معتقد بودند پیرسینگ سپتوم موجب تمرکز امواج مغزی و بهبود حس ششم می‌شود. این روزها پیرسینگ بینی در تمدن غرب نیز هواداران زیادی دارد و به‌طور معمول یه‌منظور زیباتر کردن چهره و جلوه بخشیدن به آن انجام می‌شود.

پیرسینگ بینی از چه زمانی ترند شد؟

برای اولین بار در سال ۱۹۱۳ میلادی، استفاده از زیورآلات و حلقه‌های بینی به تمدن غرب معرفی شد. در این زمان، یک خواننده فرانسوی به اسم Polaire درست هنگامی که در ایالات متحده در حال برگزاری تور بود پره سمت چپ بینی‌اش را پیرسینگ کرد و از این طریق، نظر طیف گسترده‌ای از جوانان آن زمان را به این موضوع جلب کرد. با این حال، سال‌ها طول کشید تا این عمل به‌شکل فراگیرتری محبوب شود. در دهه ۶۰ میلادی، تعداد زیادی از هیپی‌های آمریکا که به هندوستان سفر کرده بودند به تقلید از اهالی این کشور بینی‌های‌شان را پیرسینگ کردند. در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ میلادی هم پانک‌ها و گوت‌ها از این کار به‌عنوان نماد سرکشی در برابر ارزش‌های محافظه‌کارانه جامعه و اعلام استقلال فیزیکی‌شان استفاده کردند. این روند تا جایی ادامه پیدا کرد که حلقه‌ها و زیورآلات بینی به یکی از اکسسوری‌های پرطرفدار در آمریکا و اروپا تبدیل شدند.

روش سوراخ کردن بینی چیست؟

در برخی از فرهنگ‌ها و تمدن‌های ابتدایی هنوز هم پیرسینگ بینی با کمک ابزارهای نوک تیز یا شاخه‌های نازک و مستحکم بعضی از گیاهان انجام می‌شود. اما در جوامع مدرن، این کار با استفاده از یک سوزن یا سرنگ استریل و تنها ظرف چند دقیقه عملی می‌شود. مراحل سوراخ کردن بینی از این قرار است:

آماده‌سازی

در ابتدا، فردی که پیرسینگ را انجام می‌دهد باید سطح خارجی بینی شما را به‌دقت تمیز و استریل کند.

نشانه‌گذاری

سپس، جایی که برای پیرسینگ در نظر گرفته شده باید به‌صورت نقطه‌ای نشانه‌گذاری شود.

پیرسینگ

در این مرحله، پره، سپتوم یا نرمی زیر سپتوم بینی با کمک سوزن یا سرنگ استریل سوراخ شده و زیورآلات مورد نظر در این سوراخ قرار داده می‌شود. به دلایل بهداشتی، استفاده از تفنگ‌های مخصوص پیرسینگ توصیه نمی‌شود.

تمیز کردن

پس از اتمام روند پیرسینگ، محلی که به تازگی سوراخ شده باید دوباره کاملا تمیز و استریل شود.

نکات مهم درباره پیرسینگ بینی

• فردی که قرار است بینی شما را سوراخ کند قبل از هر چیز باید سوالاتی را درباره وضعیت سلامتی شما مطرح کند و مطمئن شود که بیماری زمینه‌ای ندارید و باردار نیستید.
• فردی که عمل پیرسینگ را انجام می‌دهد حتما باید دستکش یک‌بار مصرف نو و استریل را در مقابل چشم شما از بسته‌بندی بیرون بیاورد و بپوشد.
  حتما مکانی را برای پیرسینگ انتخاب کنید که در آن ابزارهای مصرفی با روش اتوکلاو (Autoclave) و با استفاده از فشار و دمای بالا استریل شوند. در غیر این‌صورت، لازم است به محل دیگری مراجعه کنید.
• سوزن مهر و موم شده و مخصوص سوراخ کردن بینی باید در مقابل شما از بسته‌بندی استریل خارج شود.
• زیورآلات مورد نظرتان قبل از جاگذاری حتما باید با روش اتوکلاو استریل شوند.
• بینی شما پیش از سوراخ شدن باید با الکل یا ماده ضدعفونی کننده دیگری کاملا تمیز شود.
• لازم است دستورالعمل‌های روشنی درباره روش تمیز کردن و مراقبت‌های پس از پیرسینگ به شما داده شود.

پیرسینگ بینی درد دارد؟

آستانه تحمل درد هر فردی با دیگری متفاوت است. به این ترتیب، تجربه افراد مختلف از سوراخ کردن بینی با یکدیگر فرق می‌کند. با این حال، طبیعی است که در طول این فرآیند شما مقداری درد را تحمل خواهید کرد. ممکن است در ابتدا محل پیرسینگ کمی حساس و متورم شود، خونریزی کند یا کبودی داشته باشد. خبر خوب این است که احساس درد معمولا بین یک تا دو روز برطرف می‌شود. از سوی دیگر، در طول ۳ تا ۴ هفته سوراخ‌های ایجاد شده بر روی پره بینی کاملا بهبود پیدا می‌کنند. روند التیام سپتوم کمی کندتر است و حدود ۳ تا ۴ ماه طول می‌کشد.

عوارض احتمالی پیرسینگ بینی چیست؟

بینی شما درست در وسط منطقه‌ای قرار دارد که به «مثلث خطر صورت» معروف است. این مثلث از وسط پیشانی شروع شده، ناحیه بین ابروها و لب بالایی را شامل می‌شود و تا دو گوشه لب ادامه پیدا می‌کند. رگ‌های خونی و اعصاب این قسمت به حفره سینوسی شما متصل هستند. بنابراین، هر عملی که در این قسمت انجام دهید اگر به‌طور اصولی و دقیق صورت نگیرد می‌تواند با عفونت جدی همراه باشد. با توجه به آن‌چه گفتیم، عوارض احتمالی سوراخ کردن بینی از این قرار است:

عفونت

میکروب‌ها و باکتری‌هایی که داخل بینی شما قرار دارند می‌توانند باعث عفونت شوند. در چنین شرایطی، ممکن است ویروس‌هایی مانند HIV، هپاتیت B یا C و کزاز از طریق ابزارهایی وارد جریان خون‌تان شوند که به‌دقت استریل نشده‌اند.

خونریزی

سطح پوست و تمامی اندام‌های بدن با شبکه در هم پیچیده‌ای از رگ‌های خونی پوشیده شده‌اند. بنابراین، طبیعی است که ایجاد هرگونه زخم یا سوراخی موجب خونریزی می‌شود. در این میان، پیرسینگ سپتوم با خونریزی بیش‌تری همراه است و می‌تواند باعث به‌وجود آمدن هماتوم شود. هماتوم (Hematoma) عارضه‌ای است که در نتیجه آسیب دیدن یکی از رگ‌های خونی بزرگ ایجاد شده و موجب جمع شدن خون در بیرون از رگ می‌شود. این عارضه با کبودی، تورم و گاهی اوقات با عفونت همراه است.

واکنش آلرژیک

واکنش‌های آلرژیک از شایع‌ترین عوارض جانبی پیرسینگ بینی به حساب می‌آیند. یعنی، ممکن است پوست شما به ترکیبات فلزی موجود در زیورآلات حساسیت نشان دهد. در این صورت، لازم است اکسسوری آزاردهنده را عوض کرده و از زیورآلاتی استفاده کنید که از جنس طلا یا نقره باشند.

آسیب عصبی

علاوه بر رگ‌های خونی، تمام بدن با شبکه گسترده‌ اعصاب احاطه شده است. بنابراین، طبیعتا سوراخ کردن قسمتی از آن می‌تواند عملکرد سیستم عصبی را مختل کند و به آن آسیب بزند. این صدمات معمولا با بی‌حسی یا درد همراه هستند.

ایجاد کلوئید

گاهی اوقات، در محل زخم یا سوراخ به‌وجود آمده روی بدن ممکن است بافت کلوئیدی ایجاد شود. بافت کلوئیدی نوعی توده‌ گوشتی برجسته است که در محل زخم ایجاد می‌شود. در مواردی، این گوشت اضافی به‌مراتب بزرگ‌تر و واضح‌تر از اسکار اولیه است. این عارضه از تولید بیش از اندازه کلاژن در نقطه آسیب‌دیده ناشی می‌شود. خوب است بدانید، بدن همه افراد در صورت بریدگی و در روند بهبود آن گوشت اضافی تولید نمی‌کند.

مراقبت‌های پس از پیرسینگ بینی چیست؟

• قبل از دست زدن به زیورآلات پیرسینگ یا خود بینی حتما دست‌تان را به‌دقت بشویید.
• روزی دو سه بار محل زخم را به آرامی و با استفاده از یک قطعه گاز استریل آغشته به محلول آب نمک تمیز کرده و سپس آن را با یک دستمال پاکیزه و نو خشک کنید.
• در صورت صلاحدید پزشک، می‌توانید دو یا سه بار در روز بینی خود را در محلول آب-نمک غوطه‌ور کنید.
• قبل از التیام کامل زخم از آبتنی کردن در استخر، دریا، رودخانه و جکوزی خودداری کنید.
• محل زخم را به‌طور منظم با پماد آنتی‌باکتریال تمیز کنید.
• تا زمانی که جای زخم‌تان کاملا بهبود پیدا نکرده از حرکت دادن زیورآلات بینی در داخل سوراخ و بازی کردن با آن‌ها اجتناب کنید.
• پیشنهاد می‌کنیم در ابتدا و تا زمان بهبودی کامل زخم از زیورآلات میخی استفاده کنید. به‌کار بردن زیورآلات حلقه‌ای در دوره بهبود ممکن است شکل ظاهری سوراخ را تغییر دهند و آن را منحنی کنند.
• برای جلوگیری از صدمات احتمالی غضروف، تحت هیچ شرایطی به بینی فشار نیاورید. برای این منظور، لازم است موقع خواب سرتان را طوری روی بالش قرار دهید که به زخم‌تان فشار وارد نشود.
• بینی شما محل زندگی و رشد انواع میکروب‌ها و باکتری‌هاست. بنابراین، لازم است هر علامت هشداردهنده‌ای را جدی بگیرید و با دیدن نشانه‌های التهاب یا عفونت به پزشک مراجعه کنید.
• در مدت بهبودی از آرایش کردن و استفاده از هرگونه کرم و محصولات آرایشی در محل زخم خودداری کنید. در غیر این‌صورت، ممکن است سوراخ پیرسینگ عفونت کند.
• روی ملحفه تمیز بخوابید.
• به‌جای حمام کردن در وان و غوطه‌ور شدن در آب لازم است دوش بگیرید.
• تا مدت‌ها پس از بهبود، سوراخ پیرسینگ را خالی نگذارید و به‌طور مستمر از زیورآلات مخصوص استفاده کنید. در غیر این‌صورت، ممکن است سوراخی که با این‌همه زحمت و مراقبت روی بینی‌تان ایجاد شده به‌سادگی بسته شود.

نشانه‌های هشداردهنده

بروز هر یک از علائم زیر می‌تواند نشانه عفونت باشد. بنابراین، در صورت مشاهده آن‌ها حتما با پزشک معالج‌تان تماس بگیرید یا به مراکز درمانی مراجعه کنید:

• تب و لرز
• تهوع
• تورم، التهاب یا دردناک شدن ناحیه زخم
• تراوش مایعات زرد یا سبز رنگ از محل سوراخ

چه کسانی از انجام پیرسینگ بینی منع می‌شوند؟

در اغلب جوامع مدرن، افراد زیر سن قانونی و کسانی که هنوز تصور درستی از بدن‌شان ندارند و ممکن است بعدا از انجام این کار پشیمان شوند از انجام پیرسینگ منع می‌شوند. این افراد معمولا نمی‌توانند مراقبت‌های پس از سوراخ کردن بینی را به‌درستی انجام دهند. در این صورت، احتمال عفونت و بروز مشکلات بعدی افزایش پیدا می‌کند. دیگر موارد منع سوراخ کردن بینی عبارتند از:

• افرادی که پوست خیلی حساس و تحریک‌پذیری دارند.
• کسانی که پوست‌شان دچار التهاب یا آلرژی است یا روی بینی‌شان خال، کبودی و برجستگی‌های غیر معمولی دارند.
• کسانی که به فلزاتی مانند نیکل حساسیت دارند.
• افرادی که به بیماری‌هایی مانند دیابت، هموفیلی، اختلال خود ایمنی یا امراض قلبی مبتلا هستند.
• افرادی که مشاغل خاصی را انجام می‌دهند و هر نوع پیرسینگ به‌ویژه سوراخ کردن اجزا چهره و استفاده از زیورآلات در این قسمت از بدن برای آن‌ها منع شده است.

در ایران برای پیرسینگ بینی به چه مراکزی مراجعه کنیم؟

اگر تصمیم خودتان را گرفته‌اید و قصد دارید پیرسینگ بینی را تجربه کنید، قبل از انجام این کار باید حتما به برخی نکات توجه کنید. پیشنهاد می‌کنیم برای سوراخ کردن بینی به کلینیک‌ها، آرایشگاه‌ها و مراکز معتبری مراجعه کنید که نکات بهداشتی را به‌دقت رعایت می‌کنند. در ضمن، حتما از توانایی و مهارت اپراتور پیرسینگ مطمئن شوید. مکانی که انتخاب می‌کنید باید مجهز به دستگاه اتوکلاو باشد. قبلا هم برایتان گفتیم، این دستگاه یک وسیله استاندارد است که با استفاده از دمای بالا، فشار و بخار آب تجهیزات و زیورآلات مورد نیاز پیرسینگ را کاملا استریل می‌کند. اگر پس از انتخاب سالن یا کلینیک مورد نظرتان، هرگونه آلودگی، اهمال یا بی‌تجربگی را مشاهده کردید یا اگر متوجه شدید که نکات بهداشتی را با دقت رعایت نمی‌کنند هر چه سریع‌تر آن مکان را ترک کرده و گزینه مناسب‌تر و ایمن‌تری را انتخاب کنید.

کدام سلبریتی‌های ایرانی و خارجی به پیرسینگ بینی علاقه دارند؟

در بین سلبریتی‌های ایرانی، روناک یونسی و شهرزاد عبدالمجید از شاخص‌ترین چهره‌هایی هستند که بینی‌شان را پیرسینگ کرده‌اند.

زین ملک (Zayn Malik)، فلورانس پیو (Florence Pugh)، جاستین بیبر (Justin Bieber)، لیدی گاگا (Lady Gaga)، اسکارلت جوهانسون (Scarlett Johansson)، مایلی سایرس (Miley Cyrus) و کیتی پری (Katy Perry) هم چند تن از سلبریتی‌های خارجی هستند که به سوراخ کردن بینی علاقه دارند.

سخن آخر

دراین مطلب، تلاش کردیم اطلاعات مفید و جامعی را درباره پیرسینگ بینی با شما به اشتراک بگذاریم و نکات مهم در این زمینه را برایتان بگوییم. نظر شما چیست؟ شما هم طرفدار پیرسینگ هستید؟ آیا این کار را تجربه کرده‌اید؟ با چه مشکلاتی روبه‌رو شدید؟ به کدام مراکز مراجعه کردید؟ خوشحال می‌شویم دیدگاه‌ها و تجربیات‌تان را در بخش «نظرات کاربران» با ما و دیگر خوانندگان در میان بگذارید.