بررسی مد و فشن در دهه ۱۹۵۰ تا ۱۹۰۰ میلادی

مد و فشن دهه ۵۰ میلادی

در آغاز دهه ۵۰ میلادی که تنها ۵ سال از جنگ جهانی دوم می‌گذشت، صنعت سینما قدرت گرفت. در آن روزها تفریح محبوب مردم، تماشای فیلم‌های به‌روز بود. همین مسئله باعث شد تا طراحان مد از طریق سینما و ستاره‌های فیلم‌های آن زمان، موفق شوند تا مدل جدید لباس زنانه و مردانه دیده شود و مورد توجه عموم قرار گیرد.

افراد مشهوری از جمله آدری هپبورن با پیراهن و دامن پفی و چین‌دار مورد توجه علاقه‌مندان به استایل کلاسیک قرار گرفت و مرلین مونرو با دامن‌ جذب و پیراهن‌هایی با یقه‌های متفاوت، توجه خانم‌های مدرن را به خود جلب کرد.

همچنین آرایش کلاسیک الیزابت تیلور و سوفیا لورن را می‌توان مرجع آرایش محبوب خانم‌ها در دهه ۵۰ میلادی محسوب کرد. با این حال ازدواج بازیگر مشهور هالیوود، گریس کلی با شاهزاده موناکو، سوژه خبرنگاران و طراحان مد و فشن آن زمان شد. از این رو لباس عروس‌هایی متفاوت‌تر از همیشه و با ظرافت خاص، همراه با تور و حریر طراحی می‌شدند.

برند دیور (Christian Dior) در دهه ۵۰ میلادی مورد توجه بسیاری از علاقه‌مندان مد و فشن قرار گرفت. از این رو پیراهن‌هایی با کمرباریک و کمربندهای خاصی که در عکس فشن آن زمان مشاهده می‌کنید، از ایده و طراحی‌های برند دیور است.

در دهه ۵۰ میلادی و موفقیت فیلم‌های آلفرد هیچکاک، موهای بلوند و حالت‌دار از مدل موی زنانه پرطرفدار به شمار می‌آمد. اما حضور اکسسوری‌هایی همچون کلاه زنانه و مردانه و مدل عینک آفتابی متفاوت در فیلم‌های او، باعث شد که توجه مخاطبان به این مدل اکسسوری‌های خاص و متفاوت جلب شوند.خرید لباس‌ زنانه

در دهه ۵۰ میلادی، ستاره موسیقی راک‌اند‌رول، الویس پریسلی بود که استایل او سال‌ها پس از مرگش مورد توجه آقایان خوش‌پوش قرار گرفت. کت چرم مشکی مردانه، بوت چرم و تیشرت سفید مردانه، از لباس‌های محبوب آقایان در آن دوره محسوب می‌شد که بسیاری از جوانان به تبعیت از الویس پریسلی، موهای خود را براق و فرق کج می‌کردند. البته ناگفته نماند که در آن زمان استایل مارلون براندو نیز شباهت بسیاری به پریسلی داشت و طرفداران هالیوود دهه ۵۰، بازخورد مثبتی نسبت به استایل او نشان می‌داند.

مد و فشن دهه ۴۰ میلادی

جنگ جهانی دوم از سال ۱۹۳۹ آغاز و تا سال ۱۹۴۵ میلادی ادامه یافت. از این جهت جنگ تاثیر بزرگی در مد و فشن و زندگی اقتصادی افراد گذاشت. در آن سال‌ها بسیاری از فروشگاه‌های پوشاک در پاریس بسته و کیفیت پارچه‌ها ضعیف‌تر از سال‌ها گذشته شد.

در این دوره بسیاری از آقایان در جنگ حضور داشتند و حضور و فعالیت خانم‌ها در اداره‌ها و کارخانه‌ها پررنگ‌تر شد. همین تغییر را می‌توان در مد و فشن دهه ۴۰ مشاهده کرد. دامن‌ بلند جای خود را به شلوار زنانه داد و یقه پیراهن زنانه، شباهت بسیاری به یقه پیراهن مردانه پیدا کرد.

از اکسسوری‌های مورد توجه دهه ۴۰ میلادی می‌توان به کلاه‌ زنانه در مدل و سبک‌های متفاوت اشاره کرد. همچنین توربان و دستمال سر نیز از اکسسوری‌های مورد توجه خانم‌ها به  شمار می‌آمد.

اگرچه در دهه ۴۰ میلادی بسیاری از کشورها درگیر جنگ جهانی دوم بودند و فیلم‌های کمتری در سینما اکران می‌شد، اما همان فیلم‌ها مورد توجه بسیاری از مردم قرار می‌گرفت. از این رو می‌توان گفت تاریخ سینما و طراحی لباس‌های بازیگران افراد مشهور، رابطه مستقیمی با صنعت مد و فشن دارد.

فیلم برباد رفته در سال ۱۹۳۹ اکران شد، اما در دهه ۴۰ میلادی از محبوبیت بیشتری در میان مردم دنیا برخوردار بود. در این صورت کلارک گیبل با کلاه شاپو و کت و شلوار گشاد کلاسیک و آن سبیل قیطانی، الگوی بسیاری از آقایان قرار گرفت.

این استایل کلاسیک که با کلاه شاپو و کروات معنا پیدا می‌کرد، مورد توجه بسیاری از طراحان لباس سینما قرار گرفت که می‌توان به استایل هامفری بوگارت، کری گرانت و در صنعت موسیقی به استایل فرانک سیناترا اشاره کرد.

مد و فشن دهه ۳۰ میلادی

پایان دهه ۲۰ میلادی با رکود بزرگ اقتصادی جهان روبه‌رو بود که تاثیر آن در دهه ۳۰ میلادی و حتی در فیلم‌های چارلی چاپلین قابل مشاهده است. از این رو توقع چندانی در تغییرات بزرگ صنعت مد و فشن نمی‌توان داشت.

با این حال ظرافت پیراهن ماکسی زنانه و طرح‌های متنوع آن به گونه‌ای بود که در طراحی پیراهن مجلسی زنانه مدرن سال‌های اخیر تاثیر گذاشته است. این مدل پیراهن بلند توری یا ساتن با دستکش بلند چرم یا پارچه‌ای بسیار محبوب بود.

علاوه بر این در زمستان پالتو زنانه پوست یا یقه خزدار، از مدل لباس زمستانه پرطرفدار و جذاب به شمار می‌آمد. اما لباس‌های کژوال دهه ۳۰ میلادی همچنان در میان خانم‌ها محبوب است. در همان سال‌ها لباس کژوال خانم‌ها پیراهن‌ گل‌دار یا راه‌راه با آستین‌های پفی بود که در مهمانی‌های عصرانه به تن می‌کردند.

اما نکته قابل توجه مدل موی کوتاه فر زنانه بود که استایل آرایشی دهه ۳۰ را با دهه‌های دیگر متفاوت می‌کرد. از این جهت ابروی هلالی و رژگونه قرمز یا صورتی، مدل آرایش پرطرفدار زنانه محسوب می‌شد.

آقایانی که سطح طبقاتی یا شغلی بالاتری در آن دهه داشتند، کت و شلوار با طرح چهارخانه، راه‌راه یا ساده با چهار دکمه به صورت مستطیلی را به لباس‌های دیگر ترجیح می‌دادند. از لباس زمستانه مردانه می‌توان به پالتو مردانه اشاره کرد که به همراه کت و شلوار به تن می‌کردند.

مد و فشن دهه ۲۰ میلادی

اگرچه در آغاز دهه ۲۰ میلادی تنها ۲ سال از جنگ جهانی دوم می‌گذشت، اما دهه ۲۰ را می‌توان عصر جدیدی برای صنعت مد و فشن، به‌خصوص برای لباس زنانه و طراحی مدرن یاد کرد. چرا که در این دهه پیراهن‌های مدل ویکتوریایی از میان رفت و آزادی قابل توجهی در پوشش و طراحی لباس به‌وجود آمد.

اگر می‌خواهید بیشتر با سبک و نوع پوشش خانم‌ها و آقایان در دهه ۲۰ میلادی آشنا شوید، فیلم سینمایی گتسبی بزرگ (The Great Gatsby) گزینه مناسبی برای تعریف mode & fashion آن دهه به شمار می‌آید.

پیراهن و دامن پف‌دار در آن زمان جای خود را به دامن زنانه تا زیر زانو در مدل‌های جذب یا ریش‌ریش داد و در طراحی هر پیراهنی اکسسوری‌هایی همچون جواهرات، پاپیون یا پَر به کار می‌رفت.

در آن زمان طراحی سربند یا گل‌سر موی زنانه به همراه جواهرات و پَر بسیار ظریف بود و توجه بسیاری از خانم‌ها را به خود جلب می‌کرده است. همچنین کلاه زنانه استوانه‌ای یا گرد از مدل‌های محبوب به شمار می‌آمد.

نکته قابل توجه در طراحی مد و فشن دهه ۲۰ میلادی، نقاشی و طراحی مدل‌هایی با شانه پهن بود که عموما در این روزها پلاس سایز محسوب می‌شوند. اما در حقیقت، طراحان سعی می‌کردند با توجه به معیار زیبایی آن‌ سال‌ها، مدل‌ها را نقاشی کنند.

کت مردانه بلند به همراه کلاه کَپ فِلَت و پلیور مردانه از استایل روزانه آقایان به شمار می‌آمد. همچنین آقایان در مراسم‌های رسمی کت تاکسیدو با یقه ساتن، کلاه تاپ کلاسیک و یک عصا استایل خود را کامل می‌کردند. از دیگر اکسسوری‌های مورد توجه در آن زمان، ساعت مردانه جیبی طلا بود که آقایانی که سطح اجتماعی بالاتر داشتند، با یک بند طلا در جیب کت خود قرار می‌داند.

مد و فشن دهه ۱۰ میلادی

جنگ جهانی اول از سال  ۱۹۱۴ آغاز شد و تا سال ۱۹۱۸ ادامه پیدا کرد. از این رو تنها فردی که باعث تغییراتی در صنعت مد و فشن شد، کوکو شَنِل بود.

گابریل بونور کوکو شنل (Coco Chanel) معروف به افسانه مد، در سال ۱۸۸۳ در فرانسه متولد شد و در سال ۱۹۷۱ درگذشت. او در ۸۷ سال از زندگی خود نخستین فردی بود که تغییرات چشمگیری در طراحی لباس زنانه بر جا گذشت که عمده طراحی‌های خود را از لباس‌های مردانه الهام می‌گرفت.

در سال ۱۹۱۰ برند شنل در فرانسه آغاز به کار کرد و پیراهن‌های پف‌دار و طرح الیزابتی جای خود را به شلوار مردانه و پیراهن‌های فاخر دادند. با این حال این پیراهن و شلوار‌ها را تنها مدل‌ها به تن می‌کردند و مردم عادی این طرح‌ها را ضد فرهنگ رایج جامعه می‌دانستند. ناگفته نماند که طراحی جواهرات همچون گردنبند و گوشواره مروارید با استقبال خوبی روبه‌رو شد.

از این رو پیراهن‌ بلند زنانه به همراه کمربند از لباس‌های رایج آن سال‌ها بود که خانم‌ها این استایل کلاسیک را با یک کلاه زنانه بزرگ پر از گل و تزئینات و یک چتر به عنوان عصا، کامل می‌کردند.

آقایانی که در طبقه ثروتمند زندگی می‌کردند، به کت و شلوار به همراه جلیقه علاقه داشتند. کت‌های بلند دهه ۱۰ میلادی، اندام آقایان را بلند و باریک‌تر نشان می‌داد. همچنین کلاه‌ مردانه بلند مشکی، از اکسسوری‌های مورد علاقه آقایان در آن دوره به شمار می‌آمد.

مد و فشن دهه ۱۹۰۰ میلادی

با آغاز قرن بیستم میلادی، توجه به طراحی لباس‌های خانم‌ها بیشتر شد. نمونه لباس زنانه دهه ۱۹۰۰ میلادی، لباس‌های خواهران و مادرناتنی سیندرلا است! پیراهن‌هایی با دامن‌های بلند و پُف‌دار که با روبان، تور و پَر تزئین می‌شد، توجه بسیاری را به خود جلب می‌کرد.

در آن زمان خانم‌ها برای باریک شدن اندام خود، کمرکش‌هایی محکمی را به دور شکم و پهلوی خود می‌بستند که می‌توان گفت گِن لاغری امروزی برگرفته از همان کمرکش‌ها بوده است.

نکته قابل توجه در این دهه و دهه‌های پس از آن، سیر حرکتی آهسته مد و فشن آقایان بوده که به ندرت تغییر می‌کرد. از این رو تعجبی ندارد که کت و شلوار از مد و فشن آن دوره محسوب می‌شد. کت‌‌های دهه ۱۹۰۰ میلادی قد بلندی داشتند که پالتو مردانه مدرن، شباهت بسیاری به این مدل کت دارد.