تاریخچه دنیای مد و مدیا

تاریخچه مدیا و دنیای مد و رابطه صمیمی و همزیستی بین آِن دو پس از دهه‌ها تکامل به وجود آمده است، و تأثیر هر یک بر دیگری بسیار گسترده است، چنان گسترده که ذهن مدرن نمی‌تواند به راحتی بفهمد که چگونه مد می‌تواند بدون تأثیر رسانه‌ها وجود داشته باشد و برعکس. درک این رابطه مستلزم بازگشت به روزهای اول مد در چاپ است، عمدتاً از اواسط دهه ۱۷۰۰، همانطور که محقق مد، کیت نلسون بست به اختصار اشاره کرد: “بخت و اقبال صنعت مد و مطبوعات مد از قرن هجدهم به طور ناگسستنی به هم مرتبط بوده‌است.”

آغاز رابطه مد و مدیا:

رسانه های چاپی-روزنامه ها، مجلات مورد علاقه عمومی، و به مرور زمان مجلات مد به طور خاص- تا زمان ظهور فناوری و رسانه های اجتماعی در اواخر قرن بیستم، به عنوان مهمترین رسانه برای مد در رتبه بندی قرار می‌گرفتند. ظهور موتور بخار در طول انقلاب صنعتی در اوایل دهه ۱۸۰۰ نقش چاپ را به پیش برد. این یک تغییر سونامی‌وار در رابطه مد و رسانه ایجاد کرد، چراکه روزنامه‌ها و مجلات گسترش یافتند و همه اطلاعاتی را که مردم تشنه‌شان بودند، از جمله مد را در اختیار دنیایی که به سرعت در حال مدرن شدن بودند قرار میدادند.

اختراع عکاسی در اواخر دهه ۱۸۲۰ ارتباط مد و رسانه را بیشتر تقویت کرد. محقق نانسی هال دانکن معتقد است که اولین تصاویر مد را می توان در خانه های مد پاریس در دهه های ۱۸۵۰ و ۱۸۶۰ دنبال کرد. توانایی گرفتن چهره یک فرد و انتقال آن به هر نقطه به این معنی است که استایل و سبک می تواند به صورت بصری منتقل شده، درک شود و توسط افرادی که در فواصل بسیار دور از محل ثبت تصویر اصلی زندگی می کنند، بکار گرفته شود.

وابستگی مد به عکاسی از طریق اینستاگرام، فیس بوک و صدها رسانه دیگر به طور تصاعدی گسترش یافته است. تاریخچه مدیا و دنیای مد شامل عکاسان مد و تاثیر آنها نیز است. ماهیت عکس، زیبایی شناسی؛ تکامل مدل سازی؛ و تاثیر عکاسی بر طراحان، ویراستاران و عموم مردم.

تکامل مجلات مد:

راه اندازی موفق مجلات مد حتی بیشتر از خود مد  -به افراد خاص- بستگی دارد. سرمایه‌گذاری در انتشارات مستلزم آن است که ویراستاران ترکیبی از استعداد، هوش، آگاهی زیبایی‌شناختی، شخصیت، هوش تجاری و بینش را به نمایش بگذارند.

یکی از مشهورترین ویراستارها، کارمل اسنو ، توسط موزه زنان ایرلند “قدرتمندترین داور مد در آمریکا از دهه ۱۹۳۰ تا ۱۹۵۰″ لقب گرفت. به‌عنوان سردبیر در هارپرز بازار، او را به خاطر این که «مجله‌ای خسته‌ کننده را به نشریه‌ای قانونی و آینده‌نگر تبدیل کرد که نام‌های معروفی چون اندی وارهول،لورن باکال، سیسیل بیتون، هنری کارتیه برسون و ریچارد آودون را در میان دیگران آورد” تحسین میکنند.

امروزه، آنا وینتور، متولد بریتانیا، به دلیل استفاده از نشریه برجسته ووگ ایالات متحده در اواخر دهه ۱۹۸۰ و احیای آن از جلدی به جلدی دیگر مورد احترام قرار میگیرد. به طور معمول، از آنجایی که یک مجله از ماه‌ها قبل شروع به کار می‌کند، موضوعات و جهت‌ها را برنامه‌ریزی می‌کند، خوب انجام دادن نه تنها به یک چشم‌انداز روشن نیاز دارد، بلکه به ساخت تیمی پویا از نویسندگان، سبک‌شناسان، عکاسان، نمایندگان فروش تبلیغات و دیگران نیازمند است.

فشن شو‌ها به عنوان سکوی پرشی برای توجه رسانه ها به جهان

از آنجایی که هنجارهای فرهنگی، سیاسی، و مذهبی از کشوری به کشور دیگر متفاوت است، انتقال مد از طریق رسانه ها می تواند تحت تاثیر قرار گیرد. حتی زمانی که مد در کشورهای مختلف در سراسر جهان شکوفا شد، بازهم فشن‌شوهای “بیگ فور” -پاریس، میلان، لندن و نیویورک- برای چندین دهه بر صحنه تسلط داشتند. کشورهایی مانند ژاپن، بلژیک و استرالیا مجبور بودند راه خود را از طریق قرار گرفتن در معرض آن صحنه‌ها پیش ببرند. رسانه ها در کشورهای خود به تنهایی نمی توانند انگیزه کافی برای معرفی طراحان با استعداد به جهان ارائه دهند. چشم‌های رسانه‌ها همیشه به چهار شهر بزرگ فشن است.

ژاپن:

در سال ۱۹۸۱، طراحان مبتکر ژاپنی برای اولین بار توجه رسانه‌ها را به خود جلب کردند که افرادی مانند ری کاواکوبو ، از Comme des Garcons و یوهجی یاماموتو وارد صحنه نمایش پاریس شدند. طراحان ژاپنی همچنان توجه جهان را به خود جلب کرده اند و مرتباً در رتبه های برتر جهانی ظاهر می شوند. هفته های مد توکیو هر سال در ماه های مارس و اکتبر برگزار می شود.

بلژیک:

بلژیک نیز در اواخر دهه ۱۹۸۰ به لطف گروهی از طراحان آوانگارد به نام Antwerp Six، رسانه های لندن و مطبوعات جهانی را جذب کردند. عمران آمد، موسس وب‌سایتBusiness of Fashion، توضیح می‌دهد که چگونه «[دریس] ون نوتن و دیگر اعضای این گروه برای اولین بار موفق شدند صحنه مدو مدیا بین‌المللی را با اجاره کردن یک کامیون و تبدیل آن به یک مغازه در هفته مدلندن تحت تاثیر قرار دهند پس از آن رویداد، نه تنها این حرکت آنها در لندن، بلژیک را در نقشه مد قرار داد، بلکه آکادمی آنتورپ را به عنوان یکی از برترین مدارس مد در جهان قرار داد. پس از آن، بلژیک به عنوان مکانی مناسب برای مد در نظر گرفته شد و تصویر منسوخ و متزلزل خود را تغییر داد.

استرالیا:

مقاله‌ای توسط رابین هیلی ، محقق مد، «موقعیت جهانی مد استرالیا»را چنین توضیح می‌دهد: «در طول سال‌ها، استرالیا برای حضور در مراکز مد اروپا و ایالات متحده دشوار بوده است. با این حال، زمانی که کولت دینیگان ، طراح مد سیدنی، یک رژه تمام عیار را در تقویم رسمی لباس های آماده پاریس در سال ۱۹۹۵ برگزار کرد، این تصور برای همیشه از مد استرالیایی که تا حدودی غیر قابل لمس است، تغییر داد. این لحظه تعیین کننده باعث ایجاد بحث و پوشش رسانه ای گسترده در مورد موج جدیدی از طراحان نوظهور شد و در توسعه صنعت محلی بسیار مهم بود.»

در انتها:

این مقاله بخش اول از تاریخچه مد و مدیا بود و تا اینجا شروع و تکامل مجلات در دنیای مد و همچنین تاثیر حضور در صحنه ها و فشن شوهای مهم در مطرح کردن یک طراح یا برند را خواندیم و در سری بعدی این مقاله، جننبه های دیگری از رسانه را بررسی میکنیم.