میراث میاکه، طراح لباس مشهور ژاپنی: یقه استیو جابز و دامن چین‌دار

ایسی میاکه (Issey Miyake) طراحی که به دلیل ابداع لباس‌هایی که چروک نمی‌شوند و ژاکت‌های یقه‌اسکی استیو جابز معروف شده بود، درگذشت.

ایسی میاکه، طراح مد ژاپنی که بیشتر به لباس‌های چین‌دار خلاقانه‌اش و تولید ۱۰۰ ژاکت یقه‌لاکپشتی برای استیو جابز، بنیانگذار اپل، شهرت داشت، در ۸۴ سالگی و در اثر سرطان کبد، در توکیو درگذشت.

میاکه مانند «اندی وارهول» به ادغام هنر و طراحی و مد علاقه‌مند بود. او در طول زندگی حرفه‌ای ۵۲ ساله خود، مخالف موج‌های فراگیر مد بود و همیشه خود را «طراح لباس» و نه «طراح مد»، می‌خواند.

میاکه بیشتر برای طراحی پیراهن‌های پلی‌استر-پنبه‌ای یقه‌لاکپشتی که با استیو جابز پیوند خورده‌اند، شناخته می‌شود. این لباس به دلیل کاهش «دردسر تصمیم‌گیری» و با این ایده که ذهن افراد پرمشغله، به چیزهایی مهم‌تر از انتخاب نوع کراوات می‌پردازد، به لباس‌فرم «سیلیکون ولی» در اواخر دهه ۹۰تبدیل شد.

به گزارش نشریه گاردین، میاکه در سال ۱۹۳۸ در هیروشیما به دنیا آمد و هنگام بمباران اتمی این شهر، ۷ ساله بود و در کلاس درس در دبستان. او اغلب اوقات تمایلی به صحبت درباره این واقعه در زندگی‌اش نداشت. در یادداشتی که سال ۲۰۰۹ در نیویورک‌تایمز و به عنوان یکی از اعضای کارزار دعوت از باراک اوباما (رئیس جمهوری وقت آمریکا) برای بازدید از هیروشیما نوشت، اعلام کرد که نمی‌خواهد به «طراحی که از بمب جان سالم در برده ‌است»، شهرت یابد.

او در سال ۱۹۶۵ به پاریس نقل‌مکان کرد و در آنجا در جایگاه دستیار «گای لاروش» (Guy Laroche) و «جیوانشی» (Hubert de Givenchy) شروع به کار کرد. اعتراضات جنبش دانشجویی مه ۱۹۶۸، الهام‌بخش او شد که نه فقط برای نخبگان، که برای همه لباس طراحی کند.

در سال ۱۹۸۰، او روش جدیدی برای چین‌دار کردن پارچه (پلیسه کردن) ابداع کرد. در این روش، پارچه بین لایه‌هایی از کاغذ پیچیده می‌شود و تحت فشار، حرارت می‌بیند. این نوع از پارچه که به تن رقصندگان و برای امتحان آزاد بودن آن‌ها آزمایش شد، به امضای تخصصی او، «Pleats, Please»، تبدیل شد.

در نهایت، او تا پیش از سال ۱۹۹۷ که بازنشسته شد تا خود را وقف تحقیقات کند، از نشان تجاری اصلی خود و طراحی برای مردان و زنان گرفته تا کیف، ساعت، و عطر، بیش از دوجین خط تولید مد ایجاد کرد.