با اوج گرفتن هفته مد لندن، نگاهی می اندازیم به اینکه امپریال چگونه از علم برای ابداع مد آینده استفاده می کند.
در روند برگزاری این هفته مد بسیاری از دانشگاهیان و دانشجویان ارشد در حرکتی نوآورانه و با استفاده از لباس های مهندسی شده ویژه که با پوشنده خود رشد می کنند تا لباس های آبی خاکی، از دانش علمی خود برای توسعه لباس برای آینده استفاده کرده اند و به نمایش گذاشتند .
لباس هایی که رشد می کنند
مدل پتی پلی
رایان یاسین، دانشجوی سابق دانشکده مهندسی طراحی دایسون، لباسهای کودکانه را طراحی کرده است که با پوشیدن لباسها رشد میکنند. او Petit Pli را با هدف مقابله با ضایعات لباس و صرفه جویی در پول والدین ایجاد کرد.
www.imperial.ac.uk/news/190308/ways-that-imperial-fusing-science-fashion/
این لباسهای نوآورانه میتوانند تا هفت سایز رشد کنند تا مناسب کودکان شش ماهه تا سه ساله باشند. رایان لباس را با استفاده از یک پارچه مهندسی شده خاص با ساختار آکستیک ایجاد کرد – به این معنی که وقتی پارچه کشیده می شود، در همه جهات منبسط می شود.
رایان دانشجوی دوره طراحی نوآوری جهانی بود که به طور مشترک بین امپریال و کالج سلطنتی هنر اجرا می شود.
لباس زیر اصلاح کننده وضعیت بدن
سوتینی که حالت بد را حس می کند
دانشجوی سابق، ییکون وانگ، سوتینی اختراع کرد که با پوشنده آن از وضعیت نامناسب هشدار میدهد. Yikun میگوید که این لباس که Interflex نام دارد، میتواند حرکت قسمت بالایی بدن را از طریق حسگرهای پارچهای انعطافپذیر که در مواد ادغام شده است، دقیقاً اندازهگیری کند. این حسگرها میتوانند تشخیص دهند که پوشنده غیرفعال بوده یا نادرست نشسته است و با ضربانهای ارتعاشی ظریف در امتداد پشت و شانهها، او را به سمت وضعیت صحیح هدایت میکندو با این کار به ساختمان و فرم بدن برای سلامتی پایدار تر و بیشتر کمک رسانی کند.
Yikun در رشته مهندسی طراحی نوآوری تحصیل کرد، که همچنین به طور مشترک توسط دانشکده مهندسی طراحی Dyson Imperial و کالج سلطنتی هنر اداره می شود.
ابریشم
کرم ابریشم Thea Peterson، دانشجوی کارشناسی ارشد از مدرسه Dyson، در حال توسعه یک پارچه الکترونیکی ابتکاری جدید است که از ابریشم تزریق شده با گرافن ساخته شده است. گرافن، که به عنوان یک ماده فوق العاده شناخته می شود، یکی از نازک ترین، سبک ترین، قوی ترین و رساناترین مواد است.
تئا با تغذیه گرافن به کرمهای ابریشم، ابریشم آغشته به مواد و خواص آن را ایجاد کرد. این منجر به یک ماده قوی، رسانا و پایدار با طیف وسیعی از کاربردهای ممکن می شود، مانند ایجاد لباس بارداری با حسگرهای تعبیه شده برای نظارت بر فشار خون و حرکات نوزاد.
لباس آبی خاکی
به عنوان بخشی از پروژه نهایی مهندسی طراحی نوآوری خود، جون کامی، دانشجوی سابق، ماده متخلخل و آبگریز را تولید کرد که مانند آبشش انسان عمل می کند.
جون گفت که از این ماده میتوان برای ساخت لباسهایی استفاده کرد که به انسانها اجازه میدهد زیر آب نفس بکشند، تصور آیندهای که در آن بالا آمدن سطح دریا میتواند به این معنا باشد که انسانها به اندازه زمانی که در خشکی میگذرد، در زیر آب وقت میگذرانند.
طراحی مجدد ساری
سریع
Anisha Kanabar فارغ التحصیل مهندسی طراحی نوآوری، ساری کلاسیک را مجدداً مهندسی کرده است تا امکان حرکت آزاد را فراهم کند و از مشکلات لگن در زندگی بعدی جلوگیری کند. پروژه او Lavanya یک کتپوش ساختار یافته است که به پوشنده اجازه میدهد راحتتر با یک ساری راه برود.
او میگوید در حال حاضر ساریها برای راه رفتن بدون لگد زدن روی مواد جلویی نیاز به یک ضربه خفیف دارند که با افزایش سن سختتر میشود. آنیشا این کت را بازطراحی کرده است تا به زنان هندی اجازه دهد بدون نیاز به لگد زدن و بدون به خطر انداختن ظاهر کلی و زیبایی سنتی لباس، با لباس سرهمی راه بروند.
خالکوبی های هوشمند ( فناوری . بیو هکر )
خالکوبی هوشمند دکتر علی یتیسن از دپارتمان مهندسی شیمی در حال توسعه یک جوهر خالکوبی هوشمند است که میتواند با تغییر رنگ، سلامت را کنترل کند.
این فناوری از سطح بدن به عنوان یک نمایشگر تعاملی استفاده میکند و جوهر خالکوبی سنتی را با حسگرهای زیستی جایگزین میکند که تغییرات رنگی را در پاسخ به نشانگرهای زیستی مختلف ایجاد میکنند و بینشهایی درباره سلامت، احساسات و تغذیه فرد ارائه میدهند. این به طور بالقوه می تواند به یک ورزشکار بگوید که چه زمانی کم آب است یا یک دیابتی زمانی که قند خون آنها افزایش می یابد.
فناوری پوشیدنی
Wisp jewelleryWan Ting Tseng، دانشجوی سابق مهندسی طراحی نوآوری، «جواهرات وابسته به عشق شهوانی» را توسعه داده است که به زنان کمک می کند تا برانگیختگی جنسی خود را درک کرده و کشف کنند. Wisp که اوایل این ماه راه اندازی شد، مجموعه ای از پوشیدنی ها است که مناطق ثانویه اروژنی مانند گردن، بازو و پشت گوش را بررسی می کند. وان در ابتدا Wisp را زمانی که دانشجو بود با هدف تشویق گفتگو در مورد تمایلات جنسی زنان و اولویت دادن به میل جنسی زنان ایجاد کرد.