نئوکلاسیسم

اواخر قرن 18،بعد از دوران روکوکو جنبش دیگری در هنر به نام نئوکلاسیسم رخ داد.در این دوران پوشش مردم در فرهگ غربی ساده تر شد که در نتیجه استقبال گسترده مردم از آرمانهای عقل گرا یا کلاسیک بود.در اوایل این دوران زنان شمیزی( پیراهن نخی سفید ساده‌ای بود با نامی برگرفته از نوعی زیر پیراهنی، تقریبا نازک و بدن‌نما با آستین‌های چین‌دار کوتاه، یقه دکولته و بسیار گشاد) استفاده میکر که به دلیل نازک بودن این پیراهن زنان از یک زیر‌پیراهنی به جای کرست استفاده میکردند.این پیراهن همانند پیران های سبک باروک و روکوکو در قسمت دامن باز میشد و زیردامنی از زیر نمایان میشد.آنها مو های خود را به وسیله کلاه های بزرگ ،روبان ،گل ها و پر تزیین میکردند.در دوران انقلاب فرانسه 1795-1799،پوشش زنان به لباس های مختلف ملی تقسیم شد.یقه پیراهن زنان اکثرا خشتی و باز بود و لباس ها تزیین شده با دست دوزی های ظریف همرنگ با لباس بودند. با توجه به اینکه جیب‌های بزرگ و پرتزئین حذف شدند اغلب زنان وادار به استفاده از کیسه‌های پارچه‌ای در انواع مختلف شدند. به دلیل هماهنگ نبودن این سبک لباس و آب و هوای اروپا شال‌های کشمیر و پشمی برای زمستان‌ها رواج پیدا کرد. جالب است بدانید اولین بار در این دوره شاهد استفاده از روپوش‌های پشمی ساده و کوتاهی هستیم که امروزه ژاکت نام گرفته است و زنان از ژاکت هایی به رنگ های انقلابی روی لباس خود استفاده میکردند.در این دوران دامن ها هنوز مثل دوره های قبل کمی پف داشت و ممکن بود بعضی ها هنوز از یک bustle pad  جزئی استفاده کنند.کفش ها هم دارای نوک تیز و پاشنه بودند که به وسیله سگک،گلدوزی یا سنگ هتی قیمتی مزین میشدند.