پوشاک آقایان در سال های ۱۹۳۰

مانند لباس زنانه، تغییرات لباس مردانه در دهه ۱۹۳۰ نیز الهام گرفته از فیلم های سینمایی بود. همانند مُد زنان که در دهه بیست شروع به دموکراتیک شدن کرد، مُد مردان نیز همین روند را دنبال کرد.

در حالی که کت و شلوارها هنوز برای مراسم های رسمی و در محل کار استفاده می شدند اما ژاکت های بافتنی و پیراهن هایی با یقه های ساده در طول روز محبوبیت بیشتری پیدا کردند. حتی پوشیدن کراوات دیگر اجباری نبود.

با دموکراتیک تر شدن لباس های مردانه، استایل رسمی مردانه رسمیت کمتری پیدا کرد. البته لباس رسمی به کلی از بین نرفت و تاکسیدو همچنان یک انتخاب محبوب بود. استفاده از الیاف مصنوعی و پارچه های براق در کت و شلوارها از اواسط تا پایان دهه سی محبوبیت پیدا کرده بودند. دراین دوره تاکسیدوهای سفیدرنگ در مناطقی با آب و هوای  گرم بسیار مورد علاقه بودند.

در دهه سی نیز مانند دهه بیست ورزش و نور خورشید بر مُد مردان تأثیر گذاشت. تنیس، گلف و آفتاب گرفتن که در دهه ۱۹۲۰ محبوب شده بودند، در دهه سی نیز مُد را تحت تأثیر قرار دادند. با همراهی کردن فیلم های سینمایی که بر دموکراتیزه شدن مد مردان تاثیر داشت، ژاکت ها و شلوارهای ورزشی و پیراهن های یقه باز  سبک های محبوب مردان در دهه ۱۹۳۰ بودند که از فعالیت های ورزشی الهام گرفته شده بودند.

با این که پاچه های شلوارها دیگر به پهنی شلوارهای آکسفوردی نبود اما شلوارها همچنان پاچه گشاد بودند. شلوارهای گشاد، مانند کت و شلوار دوک ویندزور در سال ۱۹۳۳ همچنان طرفداران زیادی داشت و محبوب بود.

وقتی کت و شلوارها عمومیت یافتند، کت ها شانه های پهن و آستین هایی باریک داشتند. ترندهای الهام گرفته از ارتش مانند کت ترنچ و کت های چرمی “Bomber” که در دهه ۱۹۳۰ به عنوان لباس غیر رسمی محبوبیت یافتند.

در تصویر زیر مردانی با چکمه های فرسوده، کت های گشاد و کلاه های صاف در دوران رکود بزرگ اقتتصادی را می بینیم. برخی در طول دهه سی تنها قدرت خرید همین لباس ها را داشتند.