تاریخچه نیم تاج

مراسم ازدواج پرنسس بئاتریس با ادواردو ماپلی موتزی به صورت خصوصی و بدون برگزاری مراسمی عمومی در قلعه ویندزور برگزار شد. خانواده سلطنتی ازدواج را یک روز پس از عروسی این زوج در ۱۷ ژوئیه اعلام کردند و تصاویری از مراسم خصوصی و جزئیاتی در مورد لباس شاهزاده خانم بئاتریس، لباس مجلسی نورمن هارتنل و تیارا(نیم تاجش) را به اشتراک گذاشتند. ازآنجاکه جواهرات سلطنتی بسیاری برای نسل‏ ها در خانواده سلطنتی به‌عنوان ارثیه منتقل شده است، شاهزاده خانم انتخاب های زیادی برای نیم تاج روز عروسی اش داشت. او درنهایت تیارای الماس Queen Mary را انتخاب کرد، دقیقاً همان نیم تاجی که مادربزرگش، ملکه الیزابت دوم، در عروسی سلطنتی خود در سال ۱۹۴۷ استفاده کرده بود. این جواهر درخشان نه‌تنها لباس عروس شاهزاده خانم بئاتریس را زیباتر کرده بود بلکه به‌عنوان نمادی از تاریخ و وحدت بود.

ملکه الیزابت دوم و خانواده سلطنتی انگلیس در حال حاضر مدعی یکی از عجیب‌ترین و داستان‏ سازترین مجموعه‌های جواهرات در تمام دوران هستند، وجود این نماد تزئینی و تاریخی بسیار قدیمی‌تر از موجودیت سلطنت انگلیس است. تاج‌های رسمی و گران‌بهای تیارا از زمان یونان باستان نشانگر ثروت و قدرت بوده‌اند و تا به امروز هم همین‌گونه است، یعنی اکنون به‌عنوان یادگاری از یک تبار تاریخی و اصیل باقی‌مانده‌اند. تیارا از زمان اختراعش تا کنون به‌عنوان یک قطعه سلطنتی، نمایان گر اصالت و منزلت سلطنتی بوده است.

از زمان اختراع آن در دوران باستان، تیارا صاحب خود را فردی باقدرت، منزلت، مهارت و با آداب سلطنتی معرفی کرده است. بااین‌حال، قبل از اینکه از طرح تاج نیمه ماه به‌عنوان تیارا یاد شود، این جواهر زینتی به‌عنوان diadem شناخته می‌شد، کلمه‌ای مشتق شده از diadeien یونان باستان، به معنی «بستن اطراف». در مصر باستان که فراعنه خود را با سربندهای طلای تزئینی آراسته می کردند، رد پایی از سبک diadem پیدا شد. تیارای مدرن ما به‌طور مشابه با «جواهرات مو» در یونانیان باستان مرتبط است، با سبک‌هایی که ریشه در دوره باستان دارند. diadem‏های اولیه یونان که از فلزات مختلف ساخته‌ می شدند، با پیچ‌وتاب‌های درهم‌تنیده و گل هایی دقیق تزئین می شدند و به صورت نیم‌دایره بر روی سر صاحبش قرار می گرفتند. این جواهرات نشان‌دهنده موقعیت اجتماعی فرد بودند و یا بر سر پیروزمندان در مسابقات باستان گذاشته می شدند.

برندگان اولین بازی‌های المپیک به‌عنوان پاداش پیروزی خود، تاج‌هایی از برگ تازه لورل دریافت می‌کردند. در رم، تاج گل‌های لورن با طلا بازسازی می‌شدند و به برندگان یک نمونه گران‌بها از عنصر طبیعی اهدا می‌شد. تاج گل جاویدان، میراث جاودانه برنده را نشان داد. ماریا گراتزیا چیوری برای مجموعه اوت کوتور زنانه بهار و تابستان ۲۰۲ دیور با مضمونی الهی این مُد را با استفاده از سربندهای ظریف و مضراب طلا برجسته کرد.

اولین کاربرد کلمه “Tiara” را می‌توان به پارس باستان نسبت داد. تیارا به تاج بزرگی که پادشاهان پارسی از آن استفاده می‌کردند اشاره داشت و در قرن هشتم این تاج بعنوان تاجی برای پاپ ظهور کرد. سلطنت ایرانی به‌طور خاص از تزئینات سرِ بنفش و سفید، رنگ‌هایی که مختص سلطنت بود، استفاده می‌کرد و تیاراها فقط به پادشاهان اعطا می‌شد. سرانجام، تیارا از اختصاص مردانه خود دور شد و با ظریف‌ترین تاج‌های مشخص‌کننده منزلت، به‌ویژه در طراحی نیمه ماه(نیمه هلالی)، ارتباط یافت.

تیارا در دوران قرون‌وسطایی موردپسند قرار نگرفت، زیرا اعتقاد بر این بود که سر زنان سلطنتی همیشه باید به‌طورمعمول با کلاه مخروطی شکل پوشیده شود. هنگامی‌که رنسانس، زیبایی‌شناسی دوران باستان را احیا کرد، استفاده از جواهرات یونان باستان و روم به مُد آن دوران بازگشت. ناپلئون بناپارت امپراتور فرانسه تمایل به سبک کلاسیک داشت و در سال ۱۸۰۴ برای تاج‌گذاری خود از یک تاج گل طلا استفاده کرد. اگرچه ناپلئون پس از انقلاب فرانسه جایگاه سلطنتی خود را در فرانسه از بین برد، احیای تیارا توسط نئوکلاسیک وی باعث شد استفاده از این سبک به‌عنوان یک عنصر اصلی در رده‌های بالای جامعه برای رویدادهای خاص تقویت شود. از زمان معرفی مجدد تیارا، بسیاری از خانواده‌های دیرپای سلطنتی در کشورهای جهان مجموعه‌ای از تاج‌ها و تیاراها را به‌عنوان نمادی از سنت خانوادگی به تصویب رسانده‌اند و هیچ موردی نمادین‌تر از خانواده سلطنتی انگلیس نیست.

ملکه ویکتوریا که در سال ۱۸۳۸ تاج‌گذاری کرد، اعتباری برگرفته از خانواده سلطنتی از تاجران و تاج‌های گران‌بها دارد. قبل از حکومت وی، جواهرات را برای تاج‌گذاری به تاج اضافه می‌کردند، اما بعد از مراسم برداشته می‌شدند. او تصمیم گرفت تاجی دائمی ساخته شود و همچنین تاج‌های دیگری را برای مجموعه خود ایجاد کند. از زمان مرگ ملکه ویکتوریا در سال ۱۹۰۱، میراث تیاراهای موروثی، نسل‌های مختلف خانواده سلطنتی را طی کرده است. گرچه موارد جدیدی اضافه‌شده است، اما بسیاری از باارزش‌ترین قطعات در این مجموعه قطعاتی هستند که از ملکه ویکتوریا به جا مانده است و با سنگ‌های قیمتی ثابت ساخته‌شده‌اند. تیاراها فقط برای موارد رسمی پوشیده می‌شوند و قوانینی وجود دارد که تعیین می‌کند چه موقع، کجا و حتی نحوه استفاده از تیاراها باید چگونه باشد.

تاج‌های لوکس معروف زیادی در این مجموعه وجود دارد و یکی از مشهورترین آن‌ها تاج Cambridge Lover’s Knot است. تاجی که دریکی از به‌یادماندنی‌ترین لحظات شاهزاده خانم دایانا پوشیده شده، توسط ملکه ماری در سال ۱۹۱۳ سفارش داده‌شده است و شامل ۱۹ قوس الماس و مرواریدهای تاب‌دار است.

ازنظر تاریخی، تیاراها توسط خانواده سلطنتی ساخته می‌شدند که اغلب اوقات به‌عنوان هدیه برای ملکه ی حاکم ساخته می‌شدند، اما آن‌ها همچنین از سایر ملل به سلطنت هدیه داده شده‌اند. به‌عنوان‌مثال، مردم برمه برای ملکه الیزابت دوم یک تاج مجلل ساختند که با یاقوت ساخته‌شده بود تا تاج‌گذاری وی را جشن بگیرند. همچنین جواهرات لوکس فرانسوی کارتیه نیز در برخی از موارد جدید در مجموعه سلطنتی تأثیر داشته است. تیارای Halo Scroll که توسط کارتیه ساخته‌ شده و کیت میدلتون در روز عروسی‌اش آن را پوشیده بود، به سفارش جورج ششم در سال ۱۹۳۶ ساخته شد؛ و البته، تاج ملکه ماری که در جدیدترین عروسی سلطنتی پرنسس بئاتریس استفاده شد از یکی از گردنبندهای الماس ملکه ویکتوریا ساخته‌شده بود.

تیارا نشان‌دهنده تجمل و مقام است، اما این سبک فقط به خانواده سلطنتی محدود نمی‌شود. تیاراها را دختران نوجوان در جشن‌های بزرگسالی برای رقص و جشن بلوغ استفاده می‌کنند. آن‌ها به‌عنوان یک نماد جایگاه مدرن، نشان‌دهنده یک آئین ورود به زنانگی هستند. به همین ترتیب، دبیرستان‌های آمریکایی غالباً برای بزرگداشت رسیدن پسران و دختران به سن بلوغ، بر سر آنها تاج یا کلاه تاجی از بدلیجات می گذارند.

در فرهنگ پاپ، از تاج‌های درخشان برای تاج‌گذاری برندگان مسابقه‌های زیبایی استفاده می‌شود و برای مسابقه بانوی شایسته جهان، در طول ۶۷ سال سابقه خود، ۹ تاج جذاب وجود داشته است. گرچه تیاراها معمولاً برای یک رویداد مهم به کسی تعلق می‌گیرند، اما آن‌ها برای شخصیت‌هایی مانند بریکفست در Holly Golightly تیفانی و افراد مشهوری مانند کایرا نایتلی و الیزابت هرلی نیز به‌عنوان قطعه مد جذاب استفاده‌شده است. خوانندگانی مانند مدونا، بیانسه و کیتی پری نیز آن‌ها را روی صحنه پوشیده‌اند؛ و خانه‌های مد مانند جیوانچی، سن لورن و کریستین دیور، نمایش‌های فشن خود را با کلاه‌های تیارا مزین نموده‌اند که نشان می‌دهد که تزئینات زینتی مو هنوز در دوران معاصر حاکم است. بااین‌حال، وجود آن‌ها هرگز برای استفاده معمولی و غیررسمی نبوده است. امروزه هنوز هم ظرافت و شکوه سلطنتی تیارای باستان به‌درستی پوشیده می‌شود و به هر ظاهری عظمتی شاهانه می‌بخشد.