مدهای زنانه کشنده در طول تاریخ

1_کفش پاشنه بلند

با اینکه مردم فکر می‌کنند کفش پاشنه‌بلند محصولی مدرن است اما تاریخچه آن به دهه ۱۶ میلادی برمی‌گردد. این مدل کفش ها «Chopine» نام داشتند که طول پاشنه آنها به 91 سانتی متر می رسید. مطمئنا خانم ها نمی توانستند با این کفش ها به آسانی راه بروند، از این رو از عصا یا افراد دیگری برای جلوگیری از افتادن کمک می گرفتند.
البته سابقه کفش های پاشنه بلند به سالها قبل از این مدل کفش خاص باز می گردد. در قرن 10 میلادی، نه تنها زنان، بلکه مردان نیز هنگام سوار شدن بر اسب کفش های پاشنه بلند می پوشیدند. در واقع این مدل کفش ها پاهای آنها را به رکاب می چسباند. در قرن 17 میلادی، کم کم کفش های پاشنه دار به قشر متوسط و بالای جامعه تعلق گرفت و نشانه ای از لوکس بودن شد. در قرن 18میلادی، آقایان دریافتند که این کفش ها برایشان غیر کاربردی ست، از این رو آنها را از اکسسوری هایشان حذف کردند.
برخی از پاشنه‌ها تا ۵۰ سانتی‌متر نیز طول داشتند! این اندازه از حد استاندارد بسیار بیشتر است پس به مشکلات کمر، زخمی شدن و حتی مرگ ختم می‌شد.

2_ کرست

اکثر زن های دنیا خواهان کمر باریک اند. داشتن کمری باریک، یک ترند جدید نیست. سالیان سال زنان برای باریک کردن کمر خود از کرست‌هایی استفاده می‌کردند که راه تنفسشان را می‌بست و اکثر اوقات به غش کردن منجر می‌شد. البته غش کردن، کم‌ترین اتفاقی بود که می‌توانست از پوشیدن کرست ناشی شود. اعضای داخلی بدن نیز در معرض خطر قرار می‌گرفتند. حتی پوشیدن این کرست ها ممکن بود به تدریج باعث خونریزی داخلی نیز شود! شکستن ستون فقرات، حمله عصبی، افسردگی و مشکلات معده فقط قسمت کوچکی از ۱۰۰ عارضه‌ای هستند که از پوشیدن کرست‌ ناشی می‌شوند.

3_ نگین دندان

تقریبا ۲۰۰۰ سال پیش، دندانپزشکان مایایی، دندان‌های مردم را سوراخ می‌کردند و در آن سنگ‌های قیمتی و تزئینی قرار می‌دادند. حتی آن دوران این کار برای کودکی ۵ ساله نیز انجام شده است. آن‌ها با دریلی گرانیتی مینای دندان را سوراخ می‌کردند اما دانش این را نداشتند که تا چه حد و چگونه سوراخ کنند و به ساقه دندان آسیب می‌رساندند که باعث عفونت شدید و جدی دندان‌ها میشد.

4_ نقاشی روی صورت

اگر نگاهی به این نقاشی از ملکه الیزابت بیندازید، ممکن است سوال کنید که چرا صورتش سفید است. در زمان ملکه الیزابت نقاشی صورت یکی از جدیدترین ترندها بود و نمادی از ثروت و زیبایی شمرده می‌شد. در آن زمان، پوست تیره و برنزه نماد طبقه کارگر بوده است. برای سفید کردن صورت، از رنگی بی‌نهایت سمی استفاده می‌شد که نه تنها آسیب زیادی به صورت می‌زد بلکه باعث سردرد، ریزش مو، معده درد، پوسیدگی دندان، فلجی و حتی مرگ می‌شد.