هفته‌ مد لندن، پاییز و زمستان ۲۰۲۴

برند Erdem

کالکشن پاییز-زمستان ۲۰۲۴ برند Erdem به یکی از الگانت‌ترین نمایش‌های روز دوم هفته‌ی مد لندن تبدیل شد. اردم مورالی‌اوغلو، صاحب و مدیر خلاق برند Erdem، از کالکشن جدیدش در ۴۷ لوک و با الهام از زنانگی، زندگی شخصی و زندگی حرفه‌ای خواننده‌ی مشهور اپرا “Maria Callas”، در موزه‌ی بریتانیا رونمایی کرد. مهمانان سرشناسی مانند Nicola Coughlan، Lily James و Zawe Ashton نیز در ردیف اول این نمایش حضور داشتند.

ماریا کالاسِ یونانی-آمریکایی، یکی از مشهورترین خوانندگان سال‌های بعد از جنگ‌ جهانی دوم در محدوده‌‌ صدای سوپرانو به شمار می‌رفت. زندگی او روی استیج عالی و بدون نقص اما خارج از آن پر از اتفاقات تراژیک و غم‌انگیز بود؛ مورالی‌اوغلو دلیل انتخاب “کالاس” به عنوان کانسپت را، نزدیک بودن زندگی شخصی این خواننده به اپراهای عاشقانه و غمگینی که به زیبایی اجرایشان می‌کرد، عنوان کرد: “من شیفته‌ی تضاد بین زندگی شخصی و حرفه‌ای او شدم.” روانشناسی پیچیده‌ی زنانِ گذشته، لباس‌های فلورال و کمربنددار این خواننده حین خواندن و اجرای Medea او در سال ۱۹۵۳، همه الهام‌بخش اردم در خلق این مجموعه‌ی زیبا بودند.

پرینت گل، سنجاق سینه‌هایی به شکل لاله و کفش‌هایی که نوک آن پاپیونی به شکل گل رز داشت به گل‌‌هایی اشاره می‌کرد که مردم بعد از هر اجرا به روی صحنه و به پای ماریا کالاس می‌انداختند. آرایش این مجموعه نیز لحظات پشت صحنه‌ی اجراهای کالاس را یادآوری می‌کرد؛ مدل موها و تورهای روی سر به زمانی اشاره می‌کردند که این خواننده کلاه‌گیس‌های اجرایش را برمی‌داشت؛ آرایش غلیظ چشم در کنار رژلب‌های پاک شده یا کم‌رنگ نیز به همین زمان اشاره می‌کرد. هم‌چنین در این کالکشن اشاراتی از کالکشن بهار-تابستان Erdem نیز به چشم می‌خورد؛ مانند کفش‌های پَر دار که مرغان چتسورث انگلیس را یادآوری می‌کردند.

فضای نمایش هم چیزی جدا از کانسپت نبود: مدل‌ها در فضایی پر از “تندیس‌های پارتنون” که در انگلستان به آن‌ها “مرمر نماهای الگین” می‌گویند حرکت می‌کردند؛ در حالی که Nadine Benjamin اپرای گوش‌نوازی اجرا می‌کرد. تندیس‌های پارتنون در قرن پنجم توسط معمار یونانی “پیدیاس” ساخته شدند؛ اما در قرن نوزدهم توسط نمایندگان ارل الگین هفتم از آتن به بریتانیا منتقل شدند. از سال ۱۹۸۳، مالکیت فرهنگی این مجسمه‌ها مسئله‌ی اصلی اختلاف بین یونان، موزه‌ی لندن و دولت بریتانیا بوده است؛ چرا که این تندیس‌ها، از مهم‌ترین مجموعه‌های هنر کلاسیک در جهان هستند. مورالی‌اوغلو بعد از نمایش گفت: “ماریا در نیویورک به دنیا آمد؛ ولی در آتن بزرگ شد. من با این فضا می‌خواستم یونانی بودن او را به همه یادآوری کنم. این ایده که کسی مثل خودم، در یک کشور به دنیا می‌آید اما در کشور دیگری بزرگ می‌شود، همیشه برای من جالب بوده است.”

برند Richard Quinn

روز شنبه ۱۷ فوریه از مجموعه‌ی زنانه‌ی پاییز ۲۰۲۴ ریچارد کوئین در هفته‌ی مد لندن رونمایی شد.

منتقدان معتقدند که ریچارد کوئین، با لباس‌های کوتور خود، از جمله طراحانی در صنعت فشن بریتانیاست که با نوآوری و سبک پارچه‌هایش، از مد صنعتی و شعارهای بی‌معنا فاصله می‌گیرد.

حالا در فضای نمایش جدید این طراح، حسی از افسونگری ایجاد شده بود که به نمایش‌های موزیکال سالنی دهه‌ی ۱۹۵۰ میلادی شبیه بود و فضا به شکلی بود که به نظر می‌رسید این مجموعه در سالن بزرگ ویکتوریا به نمایش درآمده است.

نمایش‌های ریچارد کوئین بیانگر شادی و جریان زندگی است؛ به عنوان مثال این نمایش مانند چند فشن‌شوی گذشته‌ی او، شامل یک گروه موسیقی ولز به همراه خواننده‌ی آن هانا گریس بود که  قطعات کلاسیک آمریکایی را اجرا می‌کردند.

ریچارد کوئین، درباره‌ی این نمایش که در سالنی با پارچه‌های طرح گل امضای خود، در هتل آنداز لندن برگزار کرده بود، گفت: «ما تمامی فرآیندهای تولید و برش را در داخل کارگاه خود انجام می‌دهیم. دوخت در جای دیگری انجام می‌شود، اما تمامی محصولات در داخل کارگاه ما تولید می‌شوند.»

هم‌چنین او درباره‌ی این که پارچه‌های باقی‌مانده از نمایش به یک خرده‌فروش فروخته شده‌اند، گفت: «در برند ما هیچ چیز بی‌استفاده‌ای تولید نمی‌شود.»

 در این نمایش بخش قابل توجهی از لباس‌ها که الهام‌گرفته از لباس‌های شب مردانه‌‌‌ی سنتی بودند، ارائه شدند.

در پایان، زمین سالن با پرهای شترمرغ پوشیده شده بود.

استفاده از پترن گل در نمایش و مجموعه، امضای همیشگی ریچارد کوئین از سال ۲۰۱۷ است و نقطه‌ی مشترک این مجموعه با کالکشن‌های گذشته‌ی اوست. هم‌چنین می‌توان گفت مجموعه‌ی جدید او مشابه مجموعه‌ی بهار ۲۰۲۴ کوئین است.

البته مجموعه‌ی پاییز ۲۰۲۴ کوئین تنها یادآور کارهای قبلی او نیست و برخی معتقدند این مجموعه‌‌ی ریچارد کوئین یادآور کوتور بالنسیاگا در دهه‌ی ۶۰ میلادی است.

نکته‌ی قابل توجه مجموعه‌ی پاییز ۲۰۲۴ این است که  حدود یک‌چهارم از مجموعه‌ی ارائه شده، لباس‌های عروسی بودند.

 می‌توان گفت او واقعا مهارت‌های ویژه‌ای در طراحی نمایش مجموعه‌ی کوتور دارد: ترکیب ستون‌های مربعی،صخره‌های یخی و لباس‌هایی پر از دانه‌های برفی که در قسمت کمر تنگ شده‌اند، به لحاظ فنی کامل بودند و نمونه‌های بزرگی از لباس‌های کلاسیک با نکات جدید بودند. در این مجموعه لباس‌های خمره‌ای مخمل سیاه یادآور آدری هپبورن، بازیگر کلاسیک آمریکایی بودند!

کوئین در مجموعه‌ی خود به «از مد نیفتادن و همواره قابل استفاده بودن طرح‌هایش» این‌گونه اشاره کرد که:

«لباس‌ها برای به ارث رسیدن از یک مادر به دخترش در  آینده طراحی شده‌اند.»

به نظر می‌رسد که منبع الهام ریچارد کوئین در مجموعه‌ی پاییز ۲۰۲۴، زندگی روزمره و میراث فرهنگی بریتانیا بوده است. هم‌چنین، تأثیر موسیقی در مجموعه‌ی کوئین مانند مجموعه‌های گذشته‌ی او قابل مشاهده است.

این طراح لندنی مهارت‌های خود را در برندهای شناخته‌شده‌ای مانند کریستین‌دیور و ساویل‌رو پرورش داد و سپس در سال ۲۰۱۷ برند خود را راه‌اندازی کرد. وی در زمینه‌ی لباس‌های زنانه و پارچه‌های چاپی تخصص دارد و مجموعه‌هایش جسورانه و احساسی است. کوئین لباس‌هایی با استفاده از تکنولوژی‌های نو ایجاد می‌کند و مهارت دست‌ساز منحصر به فرد را با حس زیبایی‌شناسی و مد ترکیب می‌کند.

به نظر شما  مجموعه‌ی جدید ریچارد کوئین ارائه‌ی موفقی از طرح‌هایی است که هرگز از مد نمی‌افتند؟

برند David Koma

شب گذشته، فشن‌‌شوی پاییز ۲۰۲۴ دیوید کوما David Koma با تلفیقی جذاب و جسورانه از ادای احترام همیشگی طراح به زنان موفق و ستارگان رقص برگزار شد.

کوما در کالکشن پاییز خود از چهره‌های پیشرو در دنیای رقص و مجسمه‌های تأثیرگذار ربکا هورن Rebecca Horn،  الهام گرفته است.  او درباره‌ی جرقه‌ای که با دیدن نمایشگاه هنرمند مجسمه‌ساز در ذهنش زده شد، این‌طور توضیح داده است:

“فضای نمایشگاه در کنار نور و صدا بسیار دلنشین بودند و با سلیقه‌ی من هم‌خوانی داشتند. همان‌جا بود که شروع به جستجو در دنیای رقص و حرکات موزون به عنوان منبع اصلی کالکشن جدیدم کردم.”

از نکات برجسته‌ی این کالکشن، تلفیق سبک لباس‌های روزمره با لباس‌های رقص بود. آیتم‌هایی در رنگ‌های مشکی و سفید که با جوراب‌شلواری -از ترندهای ۲۰۲۴- به زیبایی استایل شده بودند. این مجموعه گزینه‌هایی برای علاقه‌مندان به لباس‌های سکسی، کوتاه و بدن‌نما داشت؛ در عین حال، آیتم‌هایی مانند پیراهن‌ها و کت‌های بلند برای علاقه‌مندان به پوشش بیشتر نیز به چشم می‌خوردند.

این کالکشن دیوید کوما مانند دیگر مجموعه‌های او، شامل طیف کاملی از لباس روز، لباس عصر و حتی لباس شب با دوختی زیبا و باکیفیت بود. لباس شب‌هایی شیک با الهام از لباس و تور باله که به زیبایی بازآفرینی شده بودند.

کوما که در این مجموعه از پَر به شیوه‌ای باشکوه‌تر بهره برده بود، پس از نمایش گفت:

ما سعی کردیم با ادای احترام به زنان قوی، بین لباس رقص و لباس‌هایی زیبا، ترکیبی شیک و ظریف خلق کنیم.”

این کالکشن که متشکل از ۴۳ لوک غالبا سیاه و سفید بود با جرقه‌هایی از رنگ‌های فیروزه‌ای و کاراملی برجسته‌تر نیز شده بود. در این میان پیراهنی قرمز که از تور و با سیلوئتی بلند بود، به شکل جسورانه‌ای جلب توجه می‌کرد. این لوک چشم‌نواز با کیف دستی ساخته‌شده از پَر، نقطه‌ی عطفی در دریای ظرافت این کالکشن بود.

هم‌چنین حضور لوک‌هایی از چرم در کنار پارچه‌های ظریف و بدن‌نما مانند تور و حریر تداعی‌کننده‌ی درهم‌آمیختن شفافیت، قدرت و زنانگی بودند که تضادی جسورانه ایجاد کرده بودند.

هر قطعه از این کالکشن با ایجاد هم‌خوانی بین قوهای بالرین با سبک مینیمالیسم الهام‌گرفته از دهه‌ی ۹۰، داستانی از حرکت و زنانگی جسورانه و مدرنی را روایت می‌کند که با جزئیات  پیچیده و دوختی با کیفیت بالا، برجسته شده است.